Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 508/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 maja 2023 r.

Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: sędzia Anna Lisowska

Protokolant: st. sekr. sąd. Judyta Masłowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 kwietnia 2023 roku

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w B.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w S.

o zapłatę

o r z e k a:

I.  Zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w S. na rzecz powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w B. kwotę 17 923,18 zł (siedemnaście tysięcy dziewięćset dwadzieścia trzy złote 18/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 15.10.2022r. do dnia zapłaty.

II.  Zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w S. na rzecz powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w B. kwotę 5 065 zł (pięć tysięcy sześćdziesiąt pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za czas od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

III.  Nakazuje zwrócić powodowi (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w B. kwotę 352 zł (trzysta pięćdziesiąt dwa złote) tytułem niewykorzystanej zaliczki.

Sygn. akt I C 508/22

UZASADNIENIE

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w B. wytoczyła powództwo przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w S. o zapłatę kwoty 17 923,18 złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 15 października 2022 roku do dnia zapłaty, tytułem brakującej części odszkodowania. Nadto powódka wniosła o zasądzenie na jej rzecz od pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że prowadzi działalność gospodarczą między innymi w zakresie napraw pojazdów i sprzedaży części samochodowych. Na skutek zdarzenia komunikacyjnego z dnia 5 sierpnia 2022 roku uszkodzeniu uległ pojazd marki V. (...) o nr rej. (...), stanowiący własność W. B. i P. B.. Sprawca szkody posiadał polisę OC w pozwanym towarzystwie ubezpieczeń, któremu poszkodowany zgłosił szkodę. Poszkodowany zlecił powódce naprawę uszkodzonego pojazdu i upoważnił powódkę do odbioru odszkodowania od pozwanego (tzw. bezgotówkowa likwidacja szkody), a następnie przelał na powódkę wierzytelność z tytułu przedmiotowej szkody komunikacyjnej. Powódka dokonała pełnowartościowej naprawy pojazdu i przy zastosowaniu stawki za roboczogodzinę prac naprawczych w wysokości 240 zł netto, wystawiła fakturę VAT opiewającą na kwotę 70 254,54 zł brutto. Pozwany uznał swoją odpowiedzialność i zaakceptował przedstawiony przez powódkę zakres szkody, natomiast zweryfikował stawkę za roboczogodzinę prac blacharsko/lakierniczych do kwoty 100 zł netto i w konsekwencji przyznał odszkodowanie w kwocie 52 331,036 zł brutto.

Powódka podniosła, że prowadzony przez nią warsztat naprawczy jest autoryzowaną stacją obsługi pojazdów i zapewnia wysoki standard usług, a stosowana przez nią stawka za roboczogodzinę usług naprawczych na poziomie 240 zł netto mieści się w przedziale stawek stosowanych przez inne autoryzowane serwisy na rynku lokalnym. Powódka podkreśliła, że poszkodowany miał prawo wyboru warsztatu, w którym chciał naprawić uszkodzony pojazd. Powódka dokonała pełnowartościowej naprawy przywracając pojazd do stanu sprzed szkody. Poniesione na naprawę koszty były niezbędne, celowe i ekonomicznie uzasadnione. Dlatego niniejszym pozwem powódka dochodzi brakującej części odszkodowania w kwocie 17 923,18 zł (70 254,54 zł – 52 331,36 zł).

Pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w S. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości i o zasądzenie na jego rzecz od powódki kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W ocenie pozwanego, zastosowana przez powódkę stawka za roboczogodzinę prac blacharsko-lakierniczych rażąco przewyższa stawki występujące na rynku lokalnym. Ponadto, pozwany przedstawił poszkodowanemu propozycję naprawy pojazdu w jednym z warsztatów współpracujących z (...)i poinformował poszkodowanego, że w przypadku naprawy pojazdu w warsztacie spoza sieci partnerskiej (...), nieuzgodnione z ubezpieczycielem koszty naprawy pojazdu zostaną pomniejszone o 8% rabat. Pozwany podkreślił, że ubezpieczyciel nie jest zobowiązany do pokrycia kosztów najwyższych, a jedynie realnych kosztów naprawy. Przepisy zobowiązują poszkodowanych do podjęcia najbardziej ekonomicznych rozwiązań mieszczących się w definicji normalnych następstw szkody. Zbyteczne, bezzasadne zwiększanie rozmiarów szkody oznacza przyczynienie się do zwiększenia szkody, za co ubezpieczyciel odpowiedzialności nie ponosi.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 5 sierpnia 2022 roku miało miejsce zdarzenie komunikacyjne, w wyniku którego uszkodzeniu uległ samochód osobowy marki V. (...) o nr rej. (...), stanowiący własność W. B. i P. B..

Sprawca powyższej szkody objęty był ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w S..

(okoliczności bezsporne)

Poszkodowany zawiadomił ubezpieczyciela o szkodzie. Następnie zlecił likwidację uszkodzeń, powstałych w ww. pojeździe w wyniku zdarzenia z dnia 5 sierpnia 2022 roku, Autoryzowanej Stacji Obsługi V. - (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w B..

W dniu 18 sierpnia 2022 roku W. B. i P. B. zawarli z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w B. umowę przelewu wierzytelności, na mocy której przelali na rzecz w/w spółki swoją wierzytelność względem (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w S. z tytułu odszkodowania za szkodę komunikacyjną powstałą w dniu 5 sierpnia 2022 roku w pojeździe marki V. (...) o nr rej. (...).

(okoliczności bezsporne)

Warsztat naprawczy sporządził kalkulację naprawy, którą przedłożył ubezpieczycielowi sprawcy szkody, a następnie w oparciu o tą kalkulację wykonał naprawę pojazdu. W dniu 30 września 2022 roku warsztat wystawił fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę 70 254,54 zł brutto i wezwał ubezpieczyciela do jej zapłaty w terminie do 14 października 2022 roku.

Ubezpieczyciel wszczął postępowanie likwidacyjne szkody, uznał swoją odpowiedzialność oraz przyznał i wypłacił odszkodowanie za przedmiotową szkodę w łącznej kwocie 52 331,36 zł brutto, weryfikując stawkę za roboczogodzinę prac naprawczych do kwoty 100 zł netto.

(okoliczności bezsporne)

W drugiej połowie 2022 roku stawka za roboczogodzinę prac blacharsko-lakierniczych w autoryzowanych serwisach naprawczych w województwie warmińsko-mazurskim wynosiła od 100 zł do 350 zł netto.

(dowód: opinia biegłego sądowego z zakresu techniki motoryzacyjnej k. 62-66)

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 822 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

W świetle art. 34 ust. 1 i art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. Nr 124, poz. 1152 ze zm.), odpowiedzialnością ubezpieczyciela co do zasady rządzą reguły dotyczące odpowiedzialności odszkodowawczej posiadacza pojazdu lub kierującego pojazdem, w tym ogólne przepisy o wynagrodzeniu szkody (zwłaszcza art. 361-363 k.c.), z tą jednak istotną różnicą, że w ramach odpowiedzialności z ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych wyłącznym sposobem naprawienia szkody jest odszkodowanie pieniężne.

Kwestia odpowiedzialności pozwanego za szkodę powstałą w dniu 5 sierpnia 2022 roku w pojeździe marki V. (...) o nr rej. (...), była bezsporna, podobnie jak zakres uszkodzeń powstałych w tym pojeździe.

Spór koncentrował się na ustaleniu wysokości stawki za roboczogodzinę prac blacharsko-lakierniczych stosowanej w 2022 roku na rynku lokalnym w autoryzowanych serwisach naprawczych i w konsekwencji na ustaleniu wysokości należnego powódce odszkodowania.

Powołany na wniosek strony powodowej biegły sądowy z zakresu techniki motoryzacyjnej i kosztów napraw pojazdów, M. Z., w sporządzonej na piśmie opinii stwierdził jednoznacznie, że przyjęta przez powódkę stawka 240 zł netto za roboczogodzinę mieści się w przedziale stawek stosowanych w 2022 roku na rynku lokalnym przez inne autoryzowane serwisy. Dodał, że w warunkach gospodarki rynkowej za celowe i ekonomicznie uzasadnione należy uznać stawki roboczogodziny wynikające z kalkulacji zysków i strat serwisu, zapewniające mu zwrot kosztów i nakładów w rozsądnym czasie, systematyczną odnowę sprzętu i narzędzi, zabezpieczenie możliwości szkoleń załogi, reklamy, inwestowania i rozwoju, stabilizacji sytuacji firmy i zatrudnienia pracowników oraz godziwy zysk.

Sąd Rejonowy w pełni podzielił opinię biegłego, albowiem spełniała ona stawiane jej wymogi, odzwierciedlała wnikliwość w badaniu zleconego zagadnienia i odpowiadała w sposób stanowczy i zrozumiały na postawione pytanie.

Należy podnieść, iż poszkodowany nie miał obowiązku skorzystania z oferty pozwanego ubezpieczyciela i dokonania naprawy w warsztacie współpracującym z pozwanym. Poszkodowany nie ma obowiązku poszukiwania warsztatu oferującego usługi najtańsze. Poszkodowanemu przysługuje wybór odpowiedniego warsztatu naprawczego, któremu powierzy on dokonanie naprawy uszkodzonego pojazdu. W praktyce będą to zazwyczaj autoryzowane warsztaty naprawcze związane z określoną marką samochodu i prowadzące obsługę serwisową pojazdu. Wybierając takie warsztaty, poszkodowany może się kierować m.in. ich fachowością, rzetelnością technicznej obsługi i poziomem prac naprawczych oraz określonymi niekiedy profitami połączonymi ze stałą obsługą serwisową. Co więcej, wybranemu warsztatowi naprawczemu poszkodowany mógłby powierzyć naprawę kompleksową, jeżeli obejmowałaby ona kilka różnych fragmentów uszkodzonego pojazdu (tak, m.in. uchwała Sądu Najwyższego z 13.06.2003r., III CZP 32/03, Legalis). W interesie poszkodowanego leży przede wszystkim naprawa umożliwiająca przywrócenie pojazdu do stanu sprzed szkody, a niezbędnymi kosztami naprawy są koszty wynikające ze stawek obowiązujących w warsztacie, któremu powierzył on wykonanie naprawy.

Reasumując, w oparciu o ustalenia powołanego w sprawie biegłego i na podstawie powołanych wyżej przepisów oraz art. 481 § 1 k.c., mając na uwadze kwotę wypłaconą dotychczas przez pozwanego, Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powódki dochodzoną pozwem kwotę 17 923,18 złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 15.10.2022r. do dnia zapłaty.

O kosztach procesu Sąd orzekł według norm przepisanych w oparciu o przepis § 2 pkt 5) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015r., poz. 1800 z późn. zm.) i art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. W tym przypadku jest to kwota 3 600 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, kwota 17 zł tytułem zwrotu opłaty od udzielonego pełnomocnictwa, kwota 1000 zł tytułem zwrotu opłaty sądowej od pozwu i kwota 448 zł tytułem zwrotu zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego. Łącznie 5 065 złotych.

Na podstawie art. 80 ust. 1 w zw. z art. 84 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. z 2018r., poz. 300 j.t.), Sąd zwrócił powódce kwotę 352 złote tytułem niewykorzystanej zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego (800 zł – 448 zł = 352 zł).