Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 1127/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 lutego 2023 roku

Sąd Rejonowy w Grudziądzu I Wydział Cywilny

w składzie następującym: sędzia Marcin Kolasiński

po rozpoznaniu w dniu 2 lutego 2023 roku w Grudziądzu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa S. K.

przeciwko (...) z siedzibą w W.

przy udziale po stronie pozwanej interwenienta ubocznego J. M.

o zapłatę i ustalenie

I.  zasądza od pozwanego (...) z siedzibą w W. na rzecz powoda S. K. kwotę 40 000 zł (czterdzieści tysięcy złotych) tytułem zadośćuczynienia wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 7 maja 2020 roku do dnia zapłaty;

II.  oddala powództwo o zapłatę zadośćuczynienia w pozostałej części;

III.  zasądza od pozwanego (...) z siedzibą w W. na rzecz powoda S. K. kwotę 1516,94 zł (jeden tysiąc pięćset szesnaście złotych i 94/100) tytułem odszkodowania wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 7 maja 2020 roku do dnia zapłaty;

IV.  oddala powództwo o zapłatę odszkodowania w pozostałej części;

V.  oddala powództwo o ustalenie odpowiedzialności pozwanego wobec powoda na przyszłość;

VI.  zasądza od pozwanego (...) z siedzibą w W. na rzecz powoda S. K. kwotę 6107 zł (sześć tysięcy sto siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty;

VII.  oddala wniosek interwenienta ubocznego J. M. o zasądzenie od powoda S. K. kosztów procesu;

VIII.  nakazuje ściągnąć na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Grudziądzu tytułem wydatków poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa od pozwanego (...) z siedzibą w W. kwotę 3521,82 zł (trzy tysiące pięćset dwadzieścia jeden złotych i 82/100).

Sygn. akt I C 1127/20

UZASADNIENIE

S. K. wniósł pozew przeciwko (...) z siedzibą w W., w którym żądał:

- zapłaty kwoty 40 000 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 6 kwietnia 2020 roku do dnia zapłaty tytułem zadośćuczynienia za krzywdę wywołaną zakażeniem powoda ostrym wirusowym zapaleniem wątroby typu B (na rozprawie 11 lutego 2021 roku pełnomocnik powoda sprecyzował datę początkową naliczania odsetek na 6 maja 2020 roku - k. 124),

- zapłaty kwoty 1200 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 6 maja 2020 roku do dnia zapłaty tytułem odszkodowania za utracone dochody,

- ustalenia odpowiedzialności pozwanego za szkody mogące powstać w przyszłości wywołane zakażeniem powoda WZW typu B,

- zasądzenia kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód podał, że w listopadzie i grudniu 2019 roku odbył dwa zabiegi usunięcia zęba i usunięcia kamienia nazębnego w gabinecie dentystycznym J. M. w G.. W styczniu 2020 roku powód trafił do szpitala, gdzie wykryto u niego ostre wirusowe zapalenie wątroby typu B. W przekonaniu powoda do zakażenia doszło w czasie tych zabiegów. W dalszej kolejności w uzasadnieniu pozwu powód opisał swoje leczenie oraz ujemne przeżycia związane z chorobą, które uzasadniają przyznanie zadośćuczynienia. Na dochodzone pozwem odszkodowanie składał się utracony dochód w związku z przebywaniem powoda na zwolnieniu lekarskim w okresie od 9 stycznia 2020 roku do 6 marca 2020 roku. Powód zgłosił swoje roszczenie zarówno J. M., jak i jego ubezpieczycielowi (...) S.A. Oba podmioty odmówiły uznania roszczeń powoda.

Pismem procesowym z 16 września 2022 roku powód rozszerzył powództwo o zapłatę odszkodowania z tytułu utraconego dochodu do kwoty 1516,94 zł. Powód podniósł także, że ostre wirusowe zapalenie wątroby przeszło w postać przewlekłą (k. 199-201).

W odpowiedzi na pozew i odpowiedzi na pismo rozszerzające powództwo pozwany (...) S.A. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie kosztów procesu. W pierwszej kolejności pozwany przyznał, że (...) objęty był ochroną ubezpieczeniową pozwanego. Pozwany zaprzeczył jednak, żeby ubezpieczony ponosił odpowiedzialność za zakażenie powoda wirusowym zapaleniem wątroby, a to mając na uwadze okres wylęgania choroby i czas wystąpienia u powoda objawów. Ponadto podczas kontroli pracowników (...) w gabinecie dentystycznym nie wykryto żadnych nieprawidłowości dotyczących przestrzegania procedur sanitarnych. Pozwany zakwestionował roszczenie powoda o zapłatę zadośćuczynienia również co do wysokości. (...) S.A. wniosło o zawiadomienie o toczącym się J. M. i wezwanie go do udziału w procesie (odpowiedź na pozew - k. 43-46; odpowiedź na pismo rozszerzające powództwo - k. 215).

J. M. zgłosił swój udział w sprawie w charakterze interwenienta ubocznego po stronie pozwanej. Argumentacja interwenienta była zbieżna ze argumentacją pozwanego (...) S.A. (k. 90-93).

Sąd rozpoznał sprawę w postępowaniu zwykłym.

Sąd ustalił, co następuje:

25 listopada 2019 roku S. K. zgłosił się do gabinetu dentystycznego J. M. w G., gdzie przebył zabieg usunięcia zęba. Przed zabiegiem otrzymał zastrzyki znieczulające. Następnie 2 grudnia 2019 roku w tym samym gabinecie miał zabieg usunięcia kamienia nazębnego.

Okoliczności bezsporne i dowody:

- paragony fiskalne wystawione za zabiegi dentystyczne (k. 9),

- dokumentacja leczenia dentystycznego (k. 97-98),

- przesłuchanie powoda S. K. (nagranie rozprawy z 11.02.2021 r. – protokół pisemny na k. 125-126).

Od Świąt Bożego Narodzenia 2019 roku S. K. zaczął się czuć źle. Odczuwał nudności, brak apetytu, osłabienie, miał bóle głowy. 8 stycznia 2020 roku pojawiło się u niego zażółcenie powłok skórnych. 9 stycznia 2020 roku S. K. udał się do (...) (...) w G., skąd został skierowany do (...) w B.. Tam był hospitalizowany od 9 do 17 stycznia 2020 roku. Rozpoznano u niego świeże ostre wirusowe zapalenie wątroby typu B. Po raz drugi hospitalizowany był w (...) w B. 26-27 lutego 2020 roku celem oceny klinicznej po ostrym wirusowym zapaleniu wątroby typu B. Do chwili obecnej S. K. leczy się ambulatoryjnie. W szpitalu ponownie przebywał od 15 do 19 lipca 2021 roku.

Dowody:

- dokumentacja medyczna (k. 10-18, 55-67, 133-136, 202-209),

- zeznania świadka E. K. (1) (nagranie rozprawy z 11.02.2021 r. – protokół pisemny na k. 124v-125),

- zeznania świadka E. K. (2) (nagranie rozprawy z 11.02.2021 r. – protokół pisemny na k. 125),

- przesłuchanie powoda S. K. (nagranie rozprawy z 11.02.2021 r. – protokół pisemny na k. 125-126).

Zabieg ekstrakcji zęba z 25 listopada 2019 roku stanowił dużo większe zagrożenie zakażeniem wirusem HBV niż zabieg usuwania kamienia nazębnego z 2 grudnia 2019 roku ze względu na przerwanie ciągłości śluzówek jamy ustnej. Między ekstrakcją zęba a zachorowaniem S. K. 9 stycznia 2020 roku minęło 45 dni. Czas ten mieści się w przedziale okresu wylęgania ostrego zapalenia wątroby HBV. Jest więc prawdopodobne, że do zakażenia doszło podczas zabiegu usuwania zęba 25 listopada 2019 roku. Z pewnością do zakażenia nie doszło wcześniej niż 6 miesięcy przed zachorowaniem. Okres wylęgania choroby jest zróżnicowany i wynosi od 14 do 180 dni. Największe znaczenie dla zakażenia wirusem HBV ma naruszenie ciągłości tkanek i kontakt (skóry, śluzówek) ze skażoną krwią lub wydzielinami ciała (surowicą, spermą, śliną). Do zakażenia może również dojść na skutek kontaktu z niewłaściwie wysterylizowanym sprzętem medycznym lub przypadkowo zanieczyszczonym. Do zakażenia może również dojść drogą kontaktów seksualnych lub przez używanie zanieczyszczonych igieł i strzykawek podczas przyjmowania narkotyków. Ostre wirusowe zapalenie wątroby może przebiegać bezobjawowo i czas trwania tej choroby wynosi od 2 do 6 tygodni. Przewlekłe zapalenie wątroby może przebiegać bezobjawowo i okres ten może trwać nawet kilkanaście lat.

Dowód:

- pisemna opinia biegłego z dziedziny chorób wewnętrznych i chorób zakaźnych dr. n. med. J. P. (k. 162-171).

W okresie 6 miesięcy przed zachorowaniem na ostre wirusowe zapalenie wątroby S. K. nie przechodził żadnych zabiegów medycznych związanych z naruszeniem ciągłości tkanek, poza usunięciem zęba 25 listopada 2019 roku. Nie miał w tym czasie pobieranej krwi, kontaktu z obcą krwią ani nie miał zranień. Nie korzystał z salonów kosmetycznych, nie robił sobie tatuaży, nie miał przypadkowych kontaktów seksualnych. W czasie wizyt u fryzjera nie doszło do zranienia. Nie odbywał żadnych wizyt lekarskich. Używał swojej szczoteczki do zębów, maszynki do golenia. Żadna z osób w otoczeniu S. K. nie chorowała na wirusowe zapalenie wątroby.

Dowody:

- wyniki badań E. K. (1) i E. K. (2) (k. 25-26),

- zeznania świadka E. K. (1) (nagranie rozprawy z 11.02.2021 r. – protokół pisemny na k. 124v-125),

- zeznania świadka E. K. (2) (nagranie rozprawy z 11.02.2021 r. – protokół pisemny na k. 125),

- przesłuchanie powoda S. K. (nagranie rozprawy z 11.02.2021 r. – protokół pisemny na k. 125-126).

27 stycznia 2020 roku w gabinecie dentystycznym J. M. odbyła się kontrola sanitarna pracowników (...). Podczas kontroli nie wykryto żadnych nieprawidłowości dotyczących przestrzegania procedur sanitarnych.

Dowód:

- protokół kontroli (...) (k. 99-110).

Od 9 stycznia do 6 marca 2020 roku S. K. przebywał na zwolnieniu chorobowym. Zatrudniony był w firmie (...) w G.. Z powodu choroby pobierał zasiłek choroby. W styczniu otrzymał 2884,73 zł, a przy 100% obecności w pracy otrzymałby 3424 zł (różnica 539,27 zł). W lutym otrzymał 2337,67 zł, a przy 100% obecności w pracy otrzymałby 3130 zł (różnica 792,33 zł). W marcu otrzymał 3200,66 zł, a przy 100% obecności w pracy otrzymałby 3386 zł (różnica 185,34 zł). Łącznie utracony przez S. K. w tym okresie dochód wynosił 1516,94 zł w stosunku do tego, który otrzymałby, gdyby pracował (539,27 zł + 792,33 zł + 185,34 zł).

Dowody:

- zaświadczenia ZUS o niezdolności do pracy (k. 19-21),

- zaświadczenia z (...) o zatrudnieniu i wynagrodzeniu (k. 22-24),

- zaświadczenie z (...) o wysokości wynagrodzenia otrzymanego i wynagrodzenia przy 100% obecności (k. 117).

Pismem z 13 marca 2020 roku S. K. wezwał J. M. do zapłaty kwot 40 000 zł tytułem zadośćuczynienia i 1200 zł tytułem odszkodowania za utracony dochód w terminie 14 dni od otrzymania wezwania. Pismem z 30 marca 2020 roku J. M. odmówił uznania roszczeń. Pismem z 1 kwietnia 2020 roku S. K. wezwał do zapłaty (...) S.A., przy czym domagał się odszkodowania w kwocie 1800 zł. (...) S.A. odebrał wezwanie 6 kwietnia 2020 roku. Decyzją z 4 czerwca 2020 roku ubezpieczyciel również odmówił uznania roszczeń.

Dowody:

- wezwanie do zapłaty z 13.03.2020 r. (k. 27-28),

- odpowiedź na wezwanie do zapłaty z 30.03.2020 r. (k. 29-31),

- wezwanie do zapłaty z 1.04.2020 r. z potwierdzeniem odbioru (k. 32-35),

- pismo (...) S.A. z 4.06.2020 r. (k. 36-37),

- elektroniczne akta szkody na płycie (k. 49).

Od czasu zachorowania S. K. jest na diecie lekkostrawnej. Po zachorowaniu czuł się gorzej, rozpierała go wątroba. Do chwili obecnej nie je potraw smażonych i pieczonych, owoców pestkowych, czosnku, śmietany czy orzechów, nie pije napojów gazowanych. Po spożyciu takich potraw i napojów czuje dyskomfort, rozpiera go wątroba. Wcześniej S. K. lubił takie potrawy. Ma obawy, że zakażenie zwiększa ryzyko raka wątroby i marskości wątroby. Po zakażaniu zaczął gwałtownie chudnąć. W związku z powyższym pogorszył się jego stan psychiczny, stał się bardziej nerwowy, rozdrażniony.

Dowody:

- zeznania świadka E. K. (1) (nagranie rozprawy z 11.02.2021 r. – protokół pisemny na k. 124v-125),

- zeznania świadka E. K. (2) (nagranie rozprawy z 11.02.2021 r. – protokół pisemny na k. 125),

- przesłuchanie powoda S. K. (nagranie rozprawy z 11.02.2021 r. – protokół pisemny na k. 125-126).

W latach 2016-2019 S. K. osiągał roczny dochód od około 27 675 zł do około 40 700 zł.

Dowody:

- zeznania podatkowe (k. 70-89).

We wrześniu 2022 roku u S. K. rozpoznano przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby. W związku z powyższym musi kontynuować leczenie.

Dowody:

- dokumentacja medyczna (k. 202-209).

Sąd zważył, co następuje:

Przedstawiony powyżej stan faktyczny ustalony został na podstawie dokumentów wymienionych w poprzedniej części uzasadnienia, zeznań świadków E. K. (1) i E. K. (2), przesłuchania powoda S. K., jak również w oparciu o pisemną opinię biegłego z dziedziny chorób wewnętrznych i chorób zakaźnych dr. n. med. J. P..

Dowody z dokumentów, na których oparł się sąd, w tym również dokumentacja medyczna powoda, nie były kwestionowane, w związku z czym stanowiły wiarygodną podstawę ustaleń faktycznych. Pozwany nie podważał również dokumentów dotyczących utraconego przez powoda wynagrodzenia, a jedynie podnosił brak swojej odpowiedzialności z tego tytułu co do zasady.

Na walor wiarygodności zasługiwały zeznania świadków i przesłuchanie powoda, które były spójne, logiczne i znajdowały potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym. Co prawda E. K. (1) zeznała, że powód nie skarżył się na dolegliwości związane z zakażeniem ani nie zauważyła zmiany zachowania syna, to nie musiało świadczyć to o tym, że powód nie odczuwał skutków zakażenia wirusowym zapaleniem wątroby. Po prostu powód mógł nie skarżyć się matce na swoje zdrowie i samopoczucie. Zaznaczyć trzeba, że o dolegliwościach powoda i zmianach w życiu po zachorowaniu zbieżnie z powodem zeznawał jego ojciec E. K. (2).

Sąd w pełni podzielił treść i wnioski opinii biegłego z dziedziny chorób wewnętrznych i chorób zakaźnych dr. n. med. J. P., która była rzetelna, przekonująca i szczegółowo odpowiadała na pytania zawarte w tezie dowodowej. W wyznaczonym przez sąd terminie do złożenia zarzutów do opinii strony nie zakwestionowały jej treści i wniosków (k. 176, 177). Zarzut nierzetelności opinii podniesiony przez stronę pozwaną w piśmie z 9 września 2022 roku (k. 188-189) był spóźniony. Choć opinia biegłego nie stwierdzała występowania u powoda na czas opiniowania przewlekłego zapalenia wątroby, to jednak nie wykluczała możliwości przejścia w ten stan w przyszłości (w tym celu według biegłego powód wymagał dalszej obserwacji i powtarzania badań - str. 8 opinii). Przedłożona przez powoda dokumentacja medyczna sporządzona już po opinii biegłego sądowego wskazywała już jednoznacznie, że u powoda rozpoznano przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typu B (k. 202-209).

Za fakty bezsporne w niniejszej sprawie można było przyjąć fakt odbycia dwóch zabiegów dentystycznych przez powoda w gabinecie J. M., zachorowania powoda na ostre wirusowe zapalenie wątroby typu B i związanego z nim leczenia. Sporne były moment zakażania powoda i skutki związane z chorobą.

W ocenie sądu strona powodowa wystarczająco udowodniła, że do zakażenia powoda wirusowym zapaleniem wątroby mogło dojść w (...). W przypadku chorób, których okres ujawnienia się trwa dłuższy czas, takich jak wirusowe zapalenie wątroby (zgodnie z opinią biegłego od 14 do 180 dni - str. 8 opinii), dokładne określenie chwili zarażenia jest znacząco utrudnione. Zdaniem sądu w takiej sytuacji nie można wymagać od poszkodowanego, żeby musiał wykazywać ponad wszelką wątpliwość, kiedy doszło do zakażenia. Powód wówczas stałby na z góry przegranej pozycji. Powód powinien więc uprawdopodobnić w jak największym stopniu, że do zakażenia doszło w określonych okolicznościach. Według sądu w niniejszym postępowaniu strona powodowa sprostała temu i wystarczająco uprawdopodobniła, że do zakażenia WZW doszło w czasie zabiegu ekstrakcji zęba 25 listopada 2019 roku. Przede wszystkim do zachorowania doszło 45 dni po usunięciu zęba. Czas ten mieści się w okresie wylęgania się wirusa zapalenia wątroby. W szpitalu stwierdzono u powoda obecność świeżych przeciwciał, co świadczyło o świeżym zakażeniu. Zgodnie z opinią biegłego ostre zapalenie wątroby, które przechodził powód, może przebiegać bezobjawowo od 2 do 6 tygodni (str. 9 opinii). U powoda pierwsze objawy wystąpiły w tym okresie, tj. pod koniec grudnia 2020 roku. Ponadto w okresie 6 miesięcy przed wystąpieniem objawów choroby powód nie przechodził żadnych innych zabiegów ani nie znalazł się w sytuacji, w której mógłby zarazić się. Metodą eliminacji innych ewentualnych przyczyn zakażenia można było więc dojść do przekonania o tym, że do zakażenia doszło właśnie w gabinecie stomatologicznym. Podkreślenia też wymaga, że czynności wykonywane podczas zabiegu ekstrakcji zęba sprzyjają przenoszeniu różnych wirusów, gdyż używa się do nich sprzętu medycznego i dochodzi do przerwania ciągłości tkanek, a w konsekwencji kontaktu narzędzi z krwią. Wniosków tych nie zmieniał fakt, że podczas kontroli sanitarnej w gabinecie dentystycznym nie stwierdzono nieprawidłowości w stosowanych procedurach, a w szczególności w zakresie sterylizacji narzędzi medycznych, Zauważyć trzeba, że kontrola miała miejsce dwa miesiące po ekstrakcji zęba u powoda i dotyczyła stanu na dzień jej przeprowadzenia. Kontrola nie stwierdzała, bo z oczywistych względów nie mogła tego stwierdzić, czy procedury sanitarne były przestrzegane w czasie zabiegu powoda.

Zgodnie z art. 444 § 1 zdanie 1 k.c., w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Natomiast w myśl art. 445 § 1 k.c., w tych samych wypadkach sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

W ocenie sądu fakt zakażenia powoda wirusowym zapaleniem wątroby bez wątpienia spowodował u powoda zarówno rozstrój zdrowia, jak i krzywdę psychiczną. Powód zachorował na długotrwałą chorobę, z którą zmaga się do dzisiaj. W początkowej fazie choroby odczuwał nudności, brak apetytu, osłabienie, miał bóle głowy. Powód przez 8 dni musiał przebywać w szpitalu zakaźnym, a następnie jeszcze dwukrotnie był hospitalizowany w celu oceny klinicznej. Choroba skutkuje ograniczeniami w życiu powoda, np. co do diety. Choć biegły w opinii nie widział ograniczeń dla powoda w zakresie wyboru diety, to jednak dyskomfort, który powód czuje po spożyciu niektórych potraw, zmusza go do unikania jedzenia tych posiłków. Bez wątpienia odbiera to powodowi przyjemność spożywania potraw, które kiedyś jadł i lubił. Istotne jest również to, że na chwilę obecną nie można stwierdzić, jak długo jeszcze będzie trwała choroba powoda. Zdaniem sądu nie można też powodowi odmówić, że choroba powoduje u niego ujemne przeżycia psychiczne. Sama świadomość posiadania w organizmie wirusa zapalenia wątroby, ograniczeń z tym związanych i konieczności dalszego leczenia z pewnością jest dla powoda dużym dyskomfortem. Również obawy powoda dotyczące podwyższonego ryzyka zachorowania na nowotwór czy marskość wątroby można uznać za usprawiedliwione.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, sąd ocenił, że żądanie zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w wysokości 40 000 zł było uzasadnione. Kwotę tę sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda w punkcie I. sentencji wyroku.

Uzasadnione było również roszczenie powoda o zapłatę odszkodowania w wysokości 1516,94 zł z tytułu utraconego dochodu, o czym sąd orzekł w punkcie III. wyroku. Strona powodowa wykazała, że w związku z przebywaniem na zwolnieniu lekarskim utraciła dochód w takiej wysokości (k. 117). Co do odszkodowania pozwany nie kwestionował dokumentu przedłożonego przez pracodawcę powoda, a jedynie zasadę swojej odpowiedzialności.

O odsetkach ustawowych za opóźnienie w punktach I. i III. wyroku sąd orzekł w myśl art. 481 § 1 i 2 k.c. Jako datę początkową naliczania odsetek przyjęto upływ 30 dni od zgłoszenia ubezpieczycielowi szkody (tj. 6 kwietnia 2020 roku - k. 35), zgodnie z art. 817 § 1 k.c. Od 7 maja 2020 roku roszczenie powoda można było uznać za wymagalne i skutkujące opóźnieniem w spełnieniu świadczenia po stronie pozwanej.

W punktach II. i IV. sentencji wyroku sąd oddalił powództwo o zapłatę zadośćuczynienia i odszkodowania w pozostałej części, tj. w zakresie żądania zasądzenia odsetek od daty wcześniejszej niż 7 maja 2020 roku.

W punkcie V. wyroku sąd oddalił powództwo o ustalenie odpowiedzialności pozwanego wobec powoda na przyszłość. Obecnie powód ma już rozpoznane przewlekłe zapalenie wątroby. Zdaniem sądu powód nie wykazał, żeby w przyszłości zakażenie wirusowym zapaleniem wątroby mogło wywołać inne jeszcze skutki. Ponadto w przypadku wystąpienia nowej szkody powód będzie mógł dochodzić swoich roszczeń na podstawie art. 442 1 § 3 k.c, który zapewnia poszkodowanemu możliwość dochodzenia roszczeń za ewentualne przyszłe szkody.

O kosztach procesu w punkcie VI. wyroku sąd orzekł na zasadzie art. 100 k.p.c. i art. 98 § 1 1 k.p.c. Powód wygrał niniejszą sprawę niemalże w całości, ulegając jedynie nieznacznie w zakresie roszczenia odsetkowego i o ustalenie. Uzasadnione było więc zasądzenie na jego rzecz od pozwanego wszystkich poniesionych kosztów procesu, na które składały się opłata od pozwu 2060 zł, wynagrodzenie pełnomocnika będącego radcą prawnym 3600 zł (§ 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych /tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 265 ze zm./), opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł, zaliczka na opinię biegłego 400 zł i opłata od pisma rozszerzającego powództwo 30 zł.

O kosztach procesu poniesionych przez interwenienta ubocznego sąd orzekł w punkcie VII. wyroku na podstawie art. 107 k.p.c. rozumianego a contrario. Skoro strona, do której przystąpił interwenient, przegrała sprawę, brak było podstaw do zasądzania tychże kosztów od przeciwnika strony na rzecz interwenienta.

W punkcie VIII. sentencji wyroku, na podstawie art. 113 ustawy z 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, sąd orzekł o nakazaniu ściągnięcia od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Grudziądzu wydatków poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa. Wydatki związane z postępowaniem, tymczasowo poniesione przez Skarb Państwa, wyniosły 3521,82 zł i składały się z części wynagrodzenia biegłego niepokrytego z zaliczki uiszczonej przez strony i interwenienta ubocznego (4721,82 zł /k. 173/ – 1200 zł).