Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 124/22

1.1.W Y R O K

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 grudnia 2022 roku

Sąd Rejonowy w Grudziądzu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: sędzia Bogumiła Dzięciołowska

Protokolant: st. sekr. sąd. Magdalena Bajerska

w obecności prokuratora: Jakuba Łamka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 20 września 2022 r. i 25 listopada 2022 r. sprawy karnej

B. G. (1) s. M. i J. zd. (...), ur. (...) w G., pesel (...), karanego

oskarżonego o to, że

1.  w dniu 24 maja 2021roku w G. na terenie parkingu przy markecie (...) przy ul. (...), po uprzednim wejściu do samochodu, w którym znajdował się M. N., użył wobec niego przemocy w postaci uderzenia pięścią w twarz, po czym zabrał mu w celu przywłaszczenia portfel z zawartością pieniędzy w kwocie 300 złotych, dowód osobisty, prawo jazdy, kartę bankomatową mBank oraz telefon komórkowy marki S. (...) o wartości 800 złotych, a następnie w celu utrzymania się w posiadaniu wcześniej zabranych rzeczy bezpośrednio po dokonaniu kradzieży groził pokrzywdzonemu natychmiastowym użyciem przemocy w postaci użycia wobec niego noża, czym działał na szkodę M. N.,

tj. o czyn z art. 280 § 1 kk i art. 281 kk i art. 275 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

3.  w dniu 17 kwietnia 2021 roku przy ul. (...) w G. przywłaszczył powierzoną mu rzecz ruchomą w postaci telefonu komórkowego marki H. (...) Lite o wartości 700 złotych na szkodę P. G.,

tj. o czyn z art. 284 § 2 kk

o r z e k a :

1.  oskarżonego B. G. (1) uznaje za winnego czynu zarzuconego mu w punkcie 1 aktu oskarżenia, z tym ustaleniem iż wartość telefonu wynosiła 550 zł, oskarżony ukrył dokument w postaci prawa jazdy, zaś czyn stanowił wypadek mniejszej wagi przestępstwa rozboju, a nadto z tą zmianą iż należało go zakwalifikować jako występek z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 283 kk w zb. z art. 278 § 5 kk w zb. z art. 275 § 1 kk w zb. z art. 276 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to w myśl art. 11 § 3 kk na podstawie art. 283 kk wymierza mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

2.  oskarżonego B. G. (1) uznaje za winnego czynu zarzuconego mu w punkcie 3 aktu oskarżenia, z tym ustaleniem iż oskarżony przywłaszczył telefon powierzony mu przez M. G. (1), tj. występku z art. 284 § 2 kk i za to na podstawie art. 284 § 2 kk wymierza mu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

3.  na podstawie art. 46 § 1 kk w związku z czynem przypisanym w punkcie 2 wyroku orzeka wobec oskarżonego B. G. (1) obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego P. G. kwoty 700 zł (siedemset złotych);

4.  na podstawie art. 85 § 1 kk i art. 86 § 1 kk w miejsce kar jednostkowych pozbawienia wolności orzeczonych w punktach 1 i 2 wyroku wymierza oskarżonemu B. G. (2) karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

5.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 2 kk oraz art. 73 § 2 kk wykonanie orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonemu B. G. (2) na okres 3 (trzech) lat tytułem próby i na ten czas oddaje go pod dozór kuratora wyznaczonego przez sąd;

6.  na podstawie art. 72 § 1 pkt 5 kk zobowiązuje oskarżonego B. G. (1) do powstrzymania się od używania środków odurzających w okresie próby;

7.  na podstawie art. 72 § 1 pkt 4 kk zobowiązuje oskarżonego B. G. (1) do wykonywania pracy zarobkowej, do nauki lub przygotowania się do zawodu w okresie próby;

8.  zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych, zaś wydatkami postępowania obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 124/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

B. G. (1)

W dniu 17 kwietnia 2021 roku przy ul. (...) w G. przywłaszczył powierzoną mu przez M. G. (1) rzecz ruchomą w postaci telefonu komórkowego marki H. (...) Lite o wartości 700 złotych na szkodę P. G..

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

M. G. (1) (lat (...)) użytkował telefon należący do jego ojca P. G. marki H. (...) Lite o nr imei 1: (...) i nr imei 2: (...) o wartości 700 zł.

zeznania P. G.

113 - 114, 274v - 275

W dnu 17 kwietnia 2021 r. ok. godz. (...):00 M. G. (1) był na przystanku przy ul. (...)/L.. Wówczas podszedł do niego B. G. (1) i powiedział, że chyba się znają. M. G. (1) zaprzeczył, ponieważ znał swojego rozmówcę tylko z widzenia. B. G. (1) poprosił M. G. (1) o jego telefon, bowiem chciał gdzieś zadzwonić. M. G. (1) przekazał B. G. (2) swój telefon, bowiem obawiał się go.

B. G. (1) wziął telefon do ręki, jednak nigdzie nie zadzwonił i cały czas zagadywał M. G. (1). Nalegał, by M. G. (1) poszedł z nim do sklepu koło przystanku. M. G. (1) zgodził się. W sklepie (...) kupił wódkę o poj. 100 ml, a następnie nalegał by M. G. (1) poszedł z nim w ustronne miejsce, żeby ją wypić. Jednocześnie B. G. (1) opowiadał, że jest poszukiwany przez Policję i musi się ukrywać.

M. G. (1) poszedł z B. G. (1) w "polną drogę", gdzie mężczyzna wypił wódkę. Nadto próbował wykonać połączenie telefoniczne z telefonu M. G. (1), jednakże nigdzie się nie dodzwonił. Następnie B. G. (1) powiedział, że wezwie taksówkę i pojadą razem do miasta. M. G. (1) próbował odmówić, ale bał się mężczyzny i ostatecznie postanowił, że z nim pojedzie. B. G. (1) wezwał taksówkę, dzwoniąc z telefonu M. G. (1). W trakcie oczekiwania na przyjazd taksówki B. G. (1) cały czas trzymał telefon M. G. (1).

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

127 - 128

zeznania M. G. (1)

124 - 125, 275- 275v

zeznania P. G.

113 - 114, 274v - 275

Gdy na miejsce przyjechała taksówka, M. G. (1) i B. G. (1) wsiedli zajmując miejsca na tylnej kanapie.

B. G. (1) polecił kierowcy, by pojechał do szkoły rolniczej na ul. (...). Gdy dojechali na miejsce, B. G. (1) zmienił zdanie i polecił, by pojechać do Zespołu Szkół (...) przy ul. (...). Gdy dojechali na miejsce, B. G. (1) wołał przechodnia, który szedł chodnikiem, jednakże on nie zareagował Wówczas kierowca taksówki powiedział, że dalej nie pojedzie.

B. G. (1) poprosił jeszcze, by pojechać na parking przy restauracji (...)'s przy ul. (...), na co kierowca wyraził zgodę.

W czasie jazdy telefon M. G. (1) cały czas znajdował się w posiadaniu B. G. (1). W trakcie jazdy M. G. (1) nie powiedział do B. G. (1), że przekazuje mu telefon na własność.

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

127 - 128

zeznania M. G. (1)

124 - 125, 275 - 275v

zeznania J. S.

139 - 140, 275v

zeznania P. G.

113 - 114, 274v - 275

Na miejscu B. G. (1) powiedział, że pójdzie do swojego kolegi, który na niego czeka i pożyczy pieniądze, żeby zapłacić za kurs. Kierowca taksówki zaproponował, żeby B. G. (1) zostawił telefon do czasu zapłaty za kurs. B. G. (1) powiedział wówczas, że telefon zabierze ze sobą, jednakże "kolega zostanie i poczeka".

B. G. (1) zwrócił się jeszcze podniesionym głosem do M. G. (1), by podał mu nr (...) do telefonu. M. G. (1) udostępnił mu (...), bowiem cały czas obawiał się B. G. (1).

Następnie B. G. (1) wysiadł z taksówki.

Wówczas M. G. (1) opowiedział całą sytuację kierowcy taksówki. Kierowca powiedział chłopcu, że nie musi płacić za kurs.

B. G. (1) nie wrócił, by zapłacić za kurs i oddać telefon M. G. (2).

zeznania M. G. (1)

124 - 125, 274 - 274v

zeznania J. S.

139 - 140, 275v

zeznania P. G.

114 - 115

M. G. (1) w trakcie całego zdarzenia nie upominał B. G. (1), by zwrócił mu telefon , gdyż nie chciał go prowokować.

zeznania M. G. (1)

124 - 125

W związku ze zdarzeniem B. G. (1) został w dniu 27 kwietnia 2021 r. zatrzymany.

protokół zatrzymania

121

Ojciec oskarżonego M. G. (3) chciał przekazać P. G. kwotę 1.500 zł za telefon, jednakże oferta nie została przyjęta. Następnie B. G. (1) przekazem pocztowym przesłał P. G. kwotę 700 zł, jednakże została ona zwrócona.

zeznania M. G. (3)

284v - 285

przekaz pocztowy

283

1.1.2.

B. G. (1)

W dniu 24 maja 2021roku w G. na terenie parkingu przy markecie (...) przy ul. (...), po uprzednim wejściu do samochodu, w którym znajdował się M. N., użył wobec niego przemocy w postaci uderzenia pięścią w twarz, po czym zabrał mu w celu przywłaszczenia portfel z zawartością pieniędzy w kwocie 300 złotych, dowód osobisty, kartę bankomatową mBank oraz telefon komórkowy marki S. (...) o wartości 550 złotych i ukrył prawo jazdy, a następnie w celu utrzymania się w posiadaniu wcześniej zabranych rzeczy bezpośrednio po dokonaniu kradzieży groził pokrzywdzonemu natychmiastowym użyciem przemocy w postaci użycia wobec niego noża, czym działał na szkodę M. N., przy czym czyn ten stanowił wypadek mniejszej wagi przestępstwa rozboju.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

M. N. w maju 2021 r. siedział w swoim pojeździe przed szkołą, do której uczęszczał. Wówczas podszedł do niego B. G. (1), którego wcześniej nie znał i zapytał, czy podwiezie go do lombardu i pożyczy mu 10 zł. M. N. odmówił, a mężczyzna odszedł.

zeznania M. N.

3 - 4 , 11 - 12, 273v - 274v

M. N. w dniu 24 maja 2021 r. pojechał swoim samochodem do restaruracji McDonald's w G. przy ul. (...). Po zakupie posiłku na wynos postanowił podjechać swoim samochodem O. (...) na dalej oddalone miejsce parkingowe przy sklepie, by zjeść. W trakcie jazdy przed swoim pojazdem zauważył B. G. (1), który poruszał się pieszo środkiem parkingu, uniemożliwiając M. N. przejazd.

Następnie B. G. (1) podszedł do pojazdu M. N. od strony kierowcy i pochylając się przez uchylone okno nakazał M. N., by zgasił samochód. B. G. (1) zachowywał się natarczywie, próbował wejść do samochodu, mówił do M. N. podniesionym głosem, a w końcu przez otwarte okno wyciągnął kluczyki ze stacyjki. M. N. przestraszył się zachowania mężczyzny.

Następnie B. G. (1) wsiadł do pojazdu drzwiami od strony fotelu pasażera, a wsiadając porozrzucał jedzenie, które M. N. odłożył na fotel pasażera. Nadal mówił do M. N. podniesionym głosem. Następnie siedząc na fotelu pasażera uderzył M. N. prawą pięścią w twarz, po czym powiedział do niego "dawaj telefon" i ze schowka znajdującego się przy skrzyni biegów zabrał portfel M. N. wraz z zawartością w postaci pieniędzy w kwocie 300 zł, karty bankomatowej, prawa jazdy oraz jego telefon komórkowy Samsung A12 o wartości 550 zł.

zeznania M. N.

3 - 4, 11 - 12, (...) - 16, 273v - 274v

protokół oględzin osoby wraz z dokumentacją fotograficzną

17 - 20

faktura

14

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

285v

protokół przeszukania osoby

22 - 24

Po chwili B. G. (1) wysiadł z pojazdu i idąc parkingiem wyrzucił wcześniej zabrane kluczyki na jezdnię, zaś portfel i telefon M. N. niósł w ręku.

M. N. wysiadł z samochodu i poszedł za B. G. (1), mówiąc mu, by zwrócił zabrane rzeczy. W okolicy ulicy (...) odpowiedział do M. N., że wsadzi mu nóż pod żebra, jeśli będzie za nim dalej szedł. Wówczas M. N. zawrócił do swojego pojazdu.

zeznania M. N.

3 - 4 , (...) - 16, 273v - 274v

W dniu 25 maja 2021 r. podczas przeszukania osoby B. G. (1) ujawniono przy nim dokumenty M. N. w postaci dowodu osobistego i prawa jazdy, jego kartę bankomatową oraz jego rzeczy w postaci telefonu komórkowego marki S. oraz portfela.

Wówczas B. G. (1) został zatrzymany.

zeznania M. N.

273v 0 274v

protokół przeszukania osoby

22 - 24

protokół zatrzymania osoby

25

protokół oględzin rzeczy

32 - 43

Z M. N. nawiązał kontakt brat B. G. (1), proponując zapłatę odszkodowania w zamian za cofnięcie zeznań w sprawie. M. N. wówczas odmówił. Po pewnym czasie doszło do spotkania M. N. i jego rodziny z ojcem oskarżonego M. G. (3). M. G. (3) przekazał M. N. kwotę 2.000 zł tytułem odszkodowania za zdarzenie. Wówczas M. N. napisał oświadczenie z dnia 5 listopada 2021 r.

zeznania M. N.

274

zeznania M. G. (3)

284v - 285

oświadczenie

255

B. G. (1) został poddany jednorazowemu badaniu sądowo - psychiatrycznemu. Biegli lekarze psychiatrzy nie rozpoznali u oskarżonego choroby psychicznej, upośledzenia umysłowego ani innego rodzaju zaburzeń psychicznych kwestionujących jego poczytalność. Zdaniem biegłych B. G. (1) jest osobą uzależnioną od substancji psychoaktywnych.

opinia sądowo - psychiatryczna

198 - 202

B. G. (1) był karany sądownie.

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

271

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

B. G. (1)

W dniu 17 kwietnia 2021 roku przy ul. (...) w G. przywłaszczył powierzoną mu przez M. G. (1) rzecz ruchomą w postaci telefonu komórkowego marki H. (...) Lite o wartości 700 złotych na szkodę P. G./

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

W taksówce M. G. (1) powiedział B. G. (2), że może sobie wziąć telefon.

Następnego dnia B. G. (1) spotkał w autobusie M. G. (1), który potwierdził wówczas, że mężczyzna może zatrzymać sobie telefon.

wyjaśnienia oskarżonego

127 - 128

B. G. (1) zamierzał zwrócił telefon chwilę po tym jak wysiadł z taksówki, jednakże wówczas na miejscu nie było już M. G. (1).

wyjaśnienia oskarżonego

285 - 285v

1.2.2.

B. G. (1)

W dniu 24 maja 2021roku w G. na terenie parkingu przy markecie (...) przy ul. (...), po uprzednim wejściu do samochodu, w którym znajdował się M. N., użył wobec niego przemocy w postaci uderzenia pięścią w twarz, po czym zabrał mu w celu przywłaszczenia portfel z zawartością pieniędzy w kwocie 300 złotych, dowód osobisty, kartę bankomatową mBank oraz telefon komórkowy marki S. (...) o wartości 550 złotych i ukrył prawo jazdy, a następnie w celu utrzymania się w posiadaniu wcześniej zabranych rzeczy bezpośrednio po dokonaniu kradzieży groził pokrzywdzonemu natychmiastowym użyciem przemocy w postaci użycia wobec niego noża, czym działał na szkodę M. N., przy czym czyn ten stanowił wypadek mniejszej wagi przestępstwa rozboju.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

B. G. (1) nie uderzył M. N., zaś po dokonaniu zaboru nie groził mu.

wyjaśnienia oskarżonego

29 - 30, 53, 285 - 286v

OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

Sąd dał wiarę oskarżonemu B. G. (2) w ograniczonym zakresie, tj. w takim w jakim jego wyjaśnienia pozostawały w zgodzie z zeznaniami M. G. (1), P. G. i J. S., które w ocenie sądu tworzyły logiczny i spójny obraz zdarzeń.

zeznania M. G. (1)

Sąd ocenił zeznania M. G. (1) jako w pełni wiarygodne, bowiem były jasne, konsekwentne, wewnętrznie niesprzecznie, a nadto korespondowały z zeznaniami P. G., co świadczyło o tym, że świadek spójnie relacjonował zdarzenie swojemu ojcu, jak i organom ścigania. Ponadto zeznanie te znalazły wsparcie w depozycjach J. S..

zeznania J. S.

Sąd co do zasady dał wiarę zeznaniom J. S. , bowiem w swej treści jawiły się jako logiczne i zasadniczo spójne z zeznaniami M. G. (1). Wewnętrzna niespójność relacji świadka dotyczyła tego, że oskarżony i M. G. rozmawiali ze sobą w taksówce (jak wynikało z pierwotnych jego zeznań) czy też nie (na co wskazywał podczas rozprawy). Ostatecznie świadek potwierdził swoją relację z postępowania przygotowawczego, a nawet przypomniał sobie niektóre okoliczności dialogu. W ocenie sądu jak najbardziej logiczne jest, iż świadek składając zeznania niedługo po zdarzeniu, lepiej pamiętał jego przebieg.

zeznania M. G. (3)

Sąd nie miał powodu, by kwestionować zeznania M. G. (3) w zakresie, w jakim opisywał kwestie związane z próbą przekazania środków pieniężnych P. G.. Zdaniem sądu zeznania M. G. (3) potwierdzały ocenę sądu, iż B. G. (1) miał świadomość tego, że telefon nie został przekazany mu na własność. Z jego zeznań jasno wynikało, iż próby naprawienia szkody podejmowane były w sytuacjach, w których "syn poczuwa się do odpowiedzialności", a nie we wszystkich sprawach, w których został oskarżony.

zeznania P. G.

Zeznania świadka P. G. sąd ocenił jako wiarygodne, bowiem korespondowały z zeznaniami M. G. (1) i J. S..

protokół zatrzymania

Autentyczność dokumentu nie była kwestionowana w toku postępowania.

przekaz pocztowy

Autentyczność dokumentu nie była kwestionowana w toku postępowania.

1.1.2

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

Sąd dał wiarę oskarżonemu w zakresie, w jakim przyznawał się do zaboru rzeczy objętych zarzutem, bowiem w tym zakresie pozostawały zgodne z zeznaniami M. N..

zeznania M. N.

Sąd dał wiarę zeznaniom M. N., które jawiły się jako jasne, logiczne, wewnętrznie spójne i konsekwentne, a nadto korespondowały z protokołem oględzin oraz protokołem oględzin osoby wraz z dokumentacją fotograficzną, protokołem przeszukania osoby oraz protokołem oględzin rzeczy.

Zdaniem sądu pokrzywdzony nie dążył w swej relacji do nadmiernego obciążenia oskarżonego, tym bardziej iż podczas rozprawy wskazał niższą niż początkowo oszacowana wartość telefonu.

zeznania M. G. (3)

Sąd nie miał powodu, by kwestionować zeznania M. G. (3) w zakresie, w jakim opisywał kwestie związane z przekazaniem środków pieniężnych M. N. i próbą polubownego załatwienia sprawy, żeby "nie było jakiś korowodów", co w istocie potwierdzało relację M. N. w tym zakresie.

protokoły zgromadzone w aktach sprawy: oględzin osoby wraz z dokumentacją fotograficzną, przeszukania osoby, oględzin rzeczy, zatrzymania osoby

Dokumenty urzędowe, sporządzone przez uprawnione osoby, ich treść i autentyczność nie były kwestionowane w toku postępowania

opinia sądowo - psychiatryczna

Opinia biegłych lekarzy psychiatrów była pełna, jasna i niesprzeczna, sporządzona przez specjalistów dysponujących odpowiednią wiedzą i doświadczeniem zawodowym, po analizie materiału dowodowego w zakresie udostępnionym przez sąd oraz badaniu psychologiczno - psychiatrycznym.

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

Dokument urzędowy, niekwestionowany w toku postępowania.

faktura

Dokument niekwestionowany w toku postępowania.

oświadczenie

Autentyczność dokumentu nie była kwestionowana, zaś jego treść korespondowała z zeznaniami M. N..

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

Sąd zwrócił uwagę na całkowitą sprzeczność wyjaśnień oskarżonego co do tego, czy telefon został mu oddany przez M. G. (1) na własność czy też jedynie pożyczony celem dokonania połączenia telefonicznego. Początkowo oskarżony utrzymywał, że jeszcze w taksówce M. G. (1) miał mu powiedzieć, że może zabrać ten telefon, a następnego dnia podtrzymał to stanowisko w autobusie, wobec czego on sprzedał ten telefon innej osobie. Niemniej jednak tego rodzaju wyjaśnienia oskarżonego były całkowicie sprzeczne z zeznaniami M. G. (1), P. G. i J. S.. Zaznaczyć należało, iż J. S., który nie był zainteresowany określonym rozstrzygnięciem sprawy wskazał, iż nie przypomina sobie, żeby podczas jazdy toczyła się rozmową dotycząca telefonu. Niewątpliwie zaś, zważywszy na przekazaną mu przez pokrzywdzonego relację po opuszczeniu przez oskarżonego taksówki, w zakresie tego iż oskarżony zabrał mu telefon, świadek zapamiętałby, gdyby uprzednio w jego obecności poczyniono jakieś ustalenia co do telefonu. Jednocześnie gdyby pokrzywdzony przekazał własność telefonu, to nie podejmowałby prób jego odzyskania z pomocą ojca P. G. jeszcze tego samego dnia.

Już podczas rozprawy oskarżony z kolei utrzymywał, że telefon został mu pożyczony i wychodząc z taksówki zamierzał za chwilę go oddać, ale gdy wrócił na miejsce, nie było już pokrzywdzonego i taksówki. Również tego rodzaju zapewnienia sąd potraktował jako niewiarygodne, zważywszy iż po opuszczeniu taksówki przez oskarżonego M. G. (1) i J. S. pozostali jeszcze na miejscu, prowadzili rozmowę na temat zdarzenia. Jednocześnie gdyby oskarżony poczuwał się do zwrotu telefonu i nie działał motywowany zamiarem przywłaszczenia, a w istocie przypadkowo zgubił ów telefon, to logiczne byłoby by podjął próbę naprawienia szkody jeszcze zanim sprawa została zgłoszona organom ścigania, skoro P. G. podejmował na samym początku próbę ugodowego zakończenia sprawy.

1.2.2

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

Sąd nie dał wiary oskarżonemu w zakresie w jakim negował uderzenie pokrzywdzonego i kierowanie do niego gróźb, bowiem w tym zakresie były sprzeczne z jednoznacznymi, konsekwentnymi i w pełni przekonującymi zeznaniami M. N.. Zresztą sam oskarżony przyznawał, że nie pamięta wszystkiego, bo "brał różne substancje".

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

3

B. G. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przestępstwo z art. 284 § 2 kk penalizuje przywłaszczenie powierzonej cudzej rzeczy ruchomej.

Z ustaleń sądu poczynionych w niniejszej sprawie wynikało, iż M. G. (1) powierzył użytkowany przez siebie i stanowiący własność jego ojca P. G. telefon B. G. (2) celem wykonania przez oskarżonego połączenia telefonicznego. Pomimo iż M. G. (1) w trakcie spotkania z oskarżonym i wspólnej podróży taksówką nie wyartykułował wprost żądania zwrotu telefonu, to z okoliczności sprawy jasno wynikało, iż B. G. (1) nie mógł pozostawać w przekonaniu, że telefon został mu przekazany na własność. Wszak oskarżony poprosił o telefon celem wykonania połączenia telefonicznego, zaś M. G. (1) nie informował oskarżonego, że może zatrzymać telefon. Wprawdzie sprzeczność wyjaśnień oskarżonego w zakresie jego świadomości w tym zakresie została już omówiona we wcześniejszej części uzasadnienia, to jednak w tym miejscu podkreślić należało, iż z relacji oskarżonego złożonej podczas rozprawy wynikało jasno, że poczuwał się do zwrotu telefonu, co przeczyło jakoby mógł wysnuć przekonanie, że własność telefonu została mu przekazana.

W konsekwencji sąd przypisał oskarżonemu sprawstwo tego czynu.

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

B. G. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przestępstwo rozboju stypizowane w artykule 280 kodeksu karnego polega na kradzieży przy użyciu przemocy wobec osoby lub groźby natychmiastowego jej użycia albo przez doprowadzenie człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności. Przestępstwo to charakteryzuje się podwójną kierunkowością. Jego sprawca działa bowiem w celu przywłaszczenia, a do realizacji tego celu używa w/w środków rozbójniczych, zmierzając w ten sposób bezpośrednio do sparaliżowania lub uniemożliwienia oporu posiadacza rzeczy. Jako, że wskazane środki rozbójnicze prowadzą jedynie do celu jakim jest zabór rzeczy, muszą go poprzedzać lub następować równolegle z nim (zob. wyr. SN z 20.11.1972 r., II Rw 1161/72, OSNKW 1973, Nr 2-3, poz. 40). Jest to więc przestępstwo złożone, skierowane z jednej strony przeciwko mieniu, a jednocześnie stanowiące zamach na osobę, jej nietykalność, zdrowie i wolność. Przestępstwo z art. 280 kk jest przestępstwem materialnym, a więc do jego dokonania niezbędne jest osiągnięcie skutku w postaci zaboru atakowanego mienia.

W realiach niniejszej sprawy w świetle zgromadzonego materiału dowodowego nie budziło wątpliwości sądu, iż oskarżony użył wobec pokrzywdzonego przemocy motywowany zamiarem kradzieży. Wszak bezpośrednio po tym, jak uderzył pokrzywdzonego wyartykułował żądanie wydania telefonu, a następnie sam zabrał telefon i portfel wraz z zawartością w postaci pieniędzy, karty bankomatowej, dowodu osobistego, prawa jazdy. Oskarżony już na wstępie zastosował wobec pokrzywdzonego środek rozbójniczy w postaci przemocy. Zauważyć należało, iż siedząc na fotelu pasażera, oskarżony musiał widzieć zarówno telefon, jak i portfel, które znajdowały się w otwartym schowku przy skrzyni biegów.

Wskazany środek rozbójniczy spełniał warunek kierunkowości, bowiem jego celem było przełamanie ewentualnego oporu pokrzywdzonego celem dokonania kradzieży. Zdaniem sądu wskazane okoliczności prowadziły do wniosku, iż oskarżony działał z zamiarem bezpośrednim zarówno co do zastosowania przemocy wobec M. N., jak i zaboru mienia. Nadto wobec faktu, iż w portfelu znajdował się dowód osobisty pokrzywdzonego sąd przyjął, iż oskarżony wypełnił znamię przestępstwa z art. 275 § 1 kk polegającego na kradzieży dokumentu stwierdzającego tożsamość innej osoby. Wiedzę o tym, iż osoby pełnoletnie noszą przy sobie dokument tożsamość w torebce, plecaku, portfelu itp. uznać należy za powszechną. Podobnie należało potraktować okoliczność, iż w portfelu znajdowała się karta bankomatowa, co skutkowało kwalifikacją z art 278 § 5 kk. Sądowi nie umknęło również to, iż w portfelu znajdował się dokument w postaci prawa jazdy, który nie został zwrócony pokrzywdzonemu, a w konsekwencji sąd przyjął, iż oskarżony wypełnił znamię przestępstwa z art. 276 kk polegające na ukryciu dokumentu, którym nie miał prawa wyłącznie rozporządzać.

Sąd doszedł do wniosku, iż czyn ten stanowił wypadek mniejszej wagi przestępstwa rozboju. Przesądziły o tym okoliczności dotyczące niewielkiej wartości zabranych rzeczy, spowodowania u pokrzywdzonego wyłącznie niewielkiego obrażenia oraz nagłego (a nie premedytowanego) zamiaru.

Sąd uwzględnił w opisie czynu (zgodnie z zarzutem), iż w celu utrzymania się w posiadaniu zabranego mienia, oskarżony zastosował groźbę wobec pokrzywdzonego, jednakże w ocenie sądu to zachowanie należało potraktować jako czyn następczy współukarany, niewymagający zastosowania kumulatywnej kwalifikacji z art. 281 kk.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

B. G. (1)

1

1

Sąd w myśl art. 11 § 2 k wymierzył karę na podstawie art. 283 kk, który przewiduje zagrożenie karą od 3 miesięcy do 5 lat pozbawienia wolności.

Jako okoliczności obciążające sąd potraktował, iż oskarżony działał w sposób zuchwały "w biały dzień', na parkingu, gdzie z uwagi na usytuowanie obiektów handlowych i gastronomicznych panuje wzmożony ruch. Nadto swym zachowaniem wypełnił znamiona kilku występków, zaś po dokonaniu zaboru groził jeszcze pokrzywdzonemu, co sąd potraktowało jako czyn współukarany następczy. O. na wymiar kary wpływało również to, iż oskarżony działał pod wpływem substancji psychoaktywnych.

Z kolei na korzyść oskarżonego przemawiało to, iż działał w wykonaniu zamiaru nagłego, a nie premedytowanego, zaś wyrządzona szkoda majątkowa nie była znaczna. Ponadto sąd uwzględnił, iż oskarżony odpowiadał jako sprawca młodociany.

Sąd dostrzegł, iż w imieniu B. G. (1) jego ojciec przekazał pokrzywdzonemu kwotę 2.000 zł. Niemniej jednak zauważyć należało, iż inicjatywę w tym zakresie i dalsze działanie podejmowali członkowie rodziny B. G. (1), a nie on sam, bowiem nie był obecny podczas spotkania z pokrzywdzonym, ani też przekazane środki pieniężne nie stanowiły jego własności. Co więcej, to z relacji M. N. wynikało, iż owa oferta nie była ukierunkowana wyłącznie na naprawienie szkody, lecz wiązała się z propozycją "wycofania zeznań" przez pokrzywdzonego. Dlatego też sąd nie przykładał do tej okoliczności dużej wagi. Niemniej jednak wobec przekazania wskazanej kwoty, sąd nie orzekał już obowiązku naprawienia szkody wynikłej z zaboru.

B. G. (1)

2

2

Czyn z art. 284 § 2 kk zagrożony jest karą d 3 miesięcy do 5 lat pozbawienia wolności.

Sąd jako okoliczność łagodzącą potraktował próby naprawienia szkody przez oskarżonego. W tym wypadku z zeznań M. G. (3) wynikało, że kwota 700 zł pochodziła ze środków własnych oskarżonego (prezentów z urodzin). Jako okoliczność łagodzącą sąd potraktował również wartość przywłaszczonego mienia. Ponadto sąd uwzględnił, iż oskarżony odpowiadał jako sprawca młodociany.

Z kolei obciążająco na wymiar kary wpływały okoliczności towarzyszące zdarzeniu. B. G. (1) uwikłał M. G. (1) w sytuację, w której chłopiec motywowany obawą oraz licząc na odzyskanie telefonu, jeździł z oskarżonym taksówką, a następnie został przez niego pozostawiony, bez opłacenia kursu, który zainicjował sam oskarżony. W ocenie sądu okoliczności te świadczą o zuchwałości oskarżonego.

W konsekwencji ważąc wskazane okoliczności, sąd doszedł do wniosku, iż w sprawie niezasadne byłoby zastosowanie instytucji z art. 37a kk, a odpowiednią reakcją karną będzie orzeczenie kary pozbawienia wolności, przy czym z uwagi na wartość przedmiotu czynu, sąd orzekł ją w minimalnym przewidzianym przez ustawodawcę wymiarze.

B. G. (1)

3

2

Sąd orzekł wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody na rzecz P. G. w kwocie 700 zł.

B. G. (1)

4

1, 2

Orzekając w miejsce wymierzonych oskarżonemu kar jednostkowych pozbawienia wolności karę łączną pozbawienia wolności, sąd miał na uwadze treść art. 85 § 1 kk oraz zasady jej wymiaru opisane w art. 86 § 1 kk.

Sąd zważył, iż pomiędzy czynami przypisanymi oskarżonemu w punktach 1 i 2 wyroku zachodził bardzo bliski związek podmiotowy, bowiem wszystkie zostały popełnione z winy umyślnej, w zamiarze bezpośrednim.

Analizując relacje przedmiotowe pomiędzy czynami, sąd zważył, iż godziły w dobro jakim jest mienie, a ponadto czyn przypisany w punkcie 1 stanowił jednocześnie zamach na osobę oraz wymierzony był w wiarygodność dokumentów. Ponadto pomiędzy wszystkimi czynami zachodził bliski związek czasowy – zostały popełnione w odstępie kilku tygodni.

W konsekwencji sąd zastosował zasadę asperacji i wymierzył oskarżonemu karę łączną 1 roku pozbawienia wolności.

O takim wymiarze kary łącznej zadecydował przede wszystkim ścisły związek podmiotowy i przedmiotowo - czasowy pomiędzy czynami. Jednakże sąd przywiązywał również wagę do ich ciężaru gatunkowego. Nadto sąd miał na uwadze, iż kara musi spełniać funkcję represyjną, zaś kara łączna nie może stanowić instytucji wyłącznie premiującej sprawców, tym bardziej iż popełnienie tego rodzaju czynów w krótkim odstępie czasu świadczyło o zuchwałości oskarżonego i jego postępującej demoralizacji.

B. G. (1)

5

4, 1, 2

Sąd doszedł do wniosku, iż wobec oskarżonego zachodziły przesłanki do warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary łącznej. Sąd wziął pod uwagę, iż oskarżony jest osobą młodocianą, dotychczas nie był karany za przestępstwa przeciwko mieniu, a wobec treści zeznań M. G. (3), dotyczących zmiany zachowania oskarżonego, sąd wysnuł wobec oskarżonego pozytywną prognozę kryminologiczną. Także sam oskarżony po zamknięciu przewodu sądowego deklarował wolę podjęcia zatrudnienia i przestrzegania porządku prawnego.

W ocenie sądu możliwość zarządzenia wykonania orzeczonej kary będzie wystarczająca, by zmotywować oskarżonego do postępowania respektującego obowiązujące normy prawne i zasady współżycia społecznego.

W konsekwencji sąd zawiesił wykonanie orzeczonej kary na okres 3 lat tytułem próby, oddając w tym czasie oskarżonego pod dozór kuratora wyznaczonego przez sąd. Zaznaczyć można, iż poddanie sprawcy młodocianego dozorowi jest obligatoryjne.

B. G. (1)

6

6

Sąd zobowiązał oskarżonego do powstrzymania się od używania środków odurzających w okresie próby, zważywszy na stwierdzone przez biegłych uzależnienie oskarżonego od tego rodzaju środków.

B. G. (1)

7

7

Sąd na podstawie art. 72 § 1 pkt 4 kk zobowiązał oskarżonego do wykonywania pracy zarobkowej w okresie próby. W ocenie sądu świadczenie pracy będzie wpływać pozytywnie na funkcjonowanie oskarżonego.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

8

O kosztach postępowania orzeczono w punkcie czwartym sentencji wyroku na podstawie art. 624 § 1 kpk, zwalniając oskarżonego od obowiązku ich uiszczenia z uwagi na aktualną sytuacje majątkową - w czasie zamknięcia przewodu sądowego oskarżony był osobą bezrobotną, pozostawał na utrzymaniu rodziców.

Podpis

1.