Pełny tekst orzeczenia

Formularz UWŁ

Sygnatura akt

III K 1109/22

Jeżeli został złożony wniosek o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych, można wypełnić część 3–8 formularza

I.  USTALENIE FAKTÓW

1.  Wyroki wydane wobec skazanego

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny

Data wyroku albo wyroku łącznego

Sygnatura akt sprawy

1.

Sąd Rejonowy w. (...)

2 września 2005r.

V K 375/05

2.

Sąd Rejonowy w. (...)

5 lipca 2006 r.

II K 145/05

3.

Sąd Rejonowy dla W. Ż. w W.

24 listopada 2006 r.

III K 1941/06

4.

Sąd Rejonowy w. (...)

29 maja 2008 r.

II K 83/08

5.

Sąd Rejonowy w. W.

7 lipca 2010 r.

II K 465/09

6.

wyrok łączny Sądu Rejonowego w. W.

23 grudnia 2010 r.

II K 896/10

7.

Sąd Rejonowy dla W. Ż. w W.

28 lutego 2020 r.

III K 9/20

8.

Sąd Rejonowy dla W. Ż. w W.

16 kwietnia 2021 r.

III K 232/20

9.

Sąd Rejonowy w. R.

9 grudnia 2021 r.

III K 1004/20

1.2. Inne fakty

1.2.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

Z opinii o skazanym wynika, że w dniu 11.07.2019 r. został on doprowadzony do AŚ W. B.. Przebywał on kolejno w kilku jednostkach, a do ZK w W. został przetransportowany w dniu 08.06.2022 r. w związku z czynnościami procesowymi. Początkowo karę pozbawienia wolności odbywał w systemie zwykłym. U osadzonego, po przeprowadzonych badaniach psychologicznych w Ośrodku (...), stwierdzono, że prezentuje on tendencję do zachowań przestępczych na tle seksualnym z udziałem przemocy, nierozróżnianie obiektu seksualnego i obniżoną kontrolę zachowań seksualnych oraz cechy zaburzeń osobowości, niewielką zdolność do korzystania z własnych doświadczeń, sztywność adaptacyjną, przyjmowanie wrogiej postawy. W związku z tym został on skierowany do oddziału terapeutycznego dla skazanych z niepsychotycznymi zaburzeniami psychicznymi lub upośledzonych umysłowo i otrzymał klasyfikację R-1/t. Osadzony nie uczestniczył w programach resocjalizacyjnych. Jego zachowanie oceniono jako zmienne, okresowo naganne. Osadzony nie był nagradzany, nie otrzymał ulg. Był dziesięć razy karany dyscyplinarnie, w tym umieszczony w celi izolacyjnej m.in. za niewłaściwe, wulgarne zachowanie, konflikty i niewykonywanie poleceń. Porządku i dyscypliny przestrzega w stopniu dostatecznym. Nie stosowano wobec niego środków przymusu bezpośredniego. Osadzony nie uczestniczy w systemie przepustkowym. Nie jest zatrudniony. Skazany posiada obowiązek naprawienia szkody w trybie art. 72 §2 kk w kwocie 5 000,00 złotych oraz obowiązek uiszczenia nawiązki w wysokości 50 000,00 złotych - oczekują na realizację. Osadzony nie deklaruje przynależności do podkultury przestępczej i nie kieruje się zasadami obowiązującymi w tej grupie. Nie był odwiedzany. Skazany nie przyznaje się do popełnionych przestępstw.

opinia o skazanym

k. 35-38

2.

K. K. (1) był wcześniej karany wyrokami:

II.  - Sądu Rejonowego w. (...) z dnia 2 września 2005r.
w sprawie o sygn. akt V K 375/05 za czyn z art. 178a § 1 kk popełniony w dniu 15 kwietnia 2005 r. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym jej zawieszeniem na okres próby 2 lat, którą to karę postanowieniem Sądu Rejonowego dla W. Ż. w W. z dnia 17 września 2007r. zarządzono do wykonania;

III.  - Sądu Rejonowego w. (...) z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie o sygn. II K 145/05 za czyn z art. 197 § 1 kk i z art. 200 §1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk popełniony w dniu 25 lipca 2003r. na karę 6 lat pozbawienia wolności;

IV.  - Sądu Rejonowego dla W. Ż. w W. z dnia 24 listopada 2006r. w sprawie o sygn.. III K 1941/06 za czyn z art. 191 § 1 kk popełniony w dniu 27 marca 2006r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;

V.  - Sądu Rejonowego w. (...) z dnia 29 maja 2008r. w sprawie o sygn. II K 83/08 za czyn z art. 200 § 1 kk popełniony w nieustalonym dniu
w styczniu 2007r. na karę 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

VI.  - Sądu Rejonowego w. W. z dnia 7 lipca 2010 roku w sprawie o sygn. II K 465/09 za czyn z art. 286 § 1 kk popełniony w dniu 20 stycznia 2007r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;

VII.  - wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w. W. z dnia 23 grudnia 2010 roku
w sprawie o sygn. II K 896/10 obejmujący wyrok Sądu Rejonowego w. (...) z dnia 2 września 2005 roku w sprawie o sygn. V K 375/05
i wyrok Sądu Rejonowego w. (...) z dnia 5 lipca 2006r.
w sprawie o sygn. II K 145/05, którym wymierzono karę łączną 6 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, oraz wyroki Sądu Rejonowego w. (...) z dnia 29 maja 2008r, w sprawie o sygn. II K 83/08 i Sądu Rejonowego w. W. z dnia 7 lipca 2010r. w sprawie o sygn. II K 465/09, którym wymierzono karę łączną 3 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności;

VIII.  - Sądu Rejonowego dla W. Ż. w W. z dnia 28 lutego 2020r.
w sprawie o sygn. III K 9/20 za czyn z art. 286 § 1 kk popełniony w dniu 17 czerwca 2019 roku na karę 8 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na wskazany cel społeczny w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym;

IX.  - Sądu Rejonowego dla W. Ż. w W. z dnia 16 kwietnia 2021r.
w sprawie o sygn. III K 232/20 za czyn z art. 197 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk w zw.
z art. 64 § 1 kk popełniony w dniu 24 czerwca 2019 roku na karę 7 lat pozbawienia wolności, za czyn z art. 193 kk w zb. z art. 245 kk w zw. z art. 11 § 3 kk popełniony
w dniu 9 lipca 2019 roku na karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, które to kary połączono i wymierzono karę łączną 8 lat pozbawienia wolności;

X.  - Sądu Rejonowego w. R. z dnia 9 grudnia 2021 roku w sprawie o sygn. III K 1004/20 za czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk popełniony w dniu 15 czerwca 2019 roku na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

karta karna

odpisy wyroków

k.30-31

k.26,29,32, 34, 47,50, 53, 54, 65, 67, 70-71, 73

3.

K. K. (1) obecnie odbywa karę 8 lat pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego dla W. Ż. w W. z dnia 16 kwietnia 2021r. w sprawie o sygn. III K 232/20. Karę pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w. R. z dnia 9 grudnia 2021 roku w sprawie o sygn. III K 1004/20 będzie odbywał.

opinia o skazanym

k. 35-38

1.2.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

XI.  Ocena Dowodów

1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.2.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2,3

odpisy wyroków: Sądu Rejonowego w. (...) o sygn. V K 375/05 wraz z postanowieniem Sądu Rejonowego dla W. Ż. w W.,

Sądu Rejonowego w. (...) o sygn. II K 145/05,

Sądu Rejonowego dla W. Ż. w W. o sygn. III K 1941/06,

Sądu Rejonowego w. (...) II K 83/08,

Sądu Rejonowego w. W. w sprawie o sygn. II K 465/09, II K 896/10,

Sądu Rejonowego dla W. Ż. w W. o sygn. III K 9/20, III K 232/20,

Sądu Rejonowego w. R. w sprawie o sygn. III K 1004/20

Dokumenty urzędowe, brak podstaw do kwestionowania.

1

Opinia o skazanym

Dokument sporządzony przez Zastępcę Dyrektora Zakładu Karnego w W., informuje o przebiegu resocjalizacji skazanego i jego dotychczasowym zachowaniu w warunkach izolacyjnych. Brak podstaw do jego kwestionowania.

2

Karta karna

Dokument urzędowy.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.2.1 albo 1.2.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

XII.  PODSTAWa KARY ŁĄCZNEJ

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny, data wydania wyroku albo wyroku łącznego i sygnatura akt sprawy

Kary lub środki karne podlegające łączeniu

1.

Sąd Rejonowy dla W. Ż. w W., wyrok z dnia 16 kwietnia 2021 roku o sygn. akt III K 232/20

8 lat pozbawienia wolności

2.

Sąd Rejonowy w. R., wyrok z dnia 9 grudnia 2021 roku o sygn. akt III K 1004/20

1 rok i 6 miesięcy pozbawienia wolności

Zwięźle o powodach połączenia kar lub środków karnych z wyjaśnieniem podstawy prawnej

Stosownie do treści art. 569 § 1 kpk sąd wydaje wyrok łączny w stosunku do osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów, gdy zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej określone w art. 85 § 1 i 2 kk. Z kolei art. 85 § 2 kk w brzmieniu sprzed 24 czerwca 2020 r. ustanawiał zasadę łączenia kar podlegających wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89 kk. Jednocześnie § 3 wymienionego przepisu stanowił, że podstawą orzeczenia jednej kary łącznej nie może być kara wymierzona za przestępstwo popełnione po rozpoczęciu, a przed zakończeniem wykonywania innej kary podlegającej łączeniu z karą wykonywaną w chwili popełnienia przestępstwa, lub karą łączną, w skład której wchodzi kara, która była wykonywana w chwili popełnienia czynu.

W niniejszej sprawie sąd przyjął, że stosowanie kodeksu karnego w brzmieniu obowiązującym poprzednio, tj. przed dniem 24 czerwca 2020r. jest względniejsze dla skazanego z uwagi na możliwość orzeczenia kary łącznej na podstawie wymierzonych już wcześniej kar łącznych, jak również z uwagi na dotychczasowe brzmienie art. 86 § 1 kk. Zgodnie z tym przepisem sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych do ich sumy. Aktualne brzmienie przepisu wskazuje, że sąd wymierza karę łączną w granicach powyżej najwyższej z kar wymierzonych do ich sumy.

Art. 85 § 1 i 2 kk w brzmieniu obowiązującym przed dniem 24 czerwca 2020r. w zw. z art. 4 § 1 kk ustanawiał zasadę łączenia kar tego samego rodzaju albo innych podlegających łączeniu, a podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89 kk w całości lub części kary lub kary łączne za przestępstwa.

XIII.  WYMIAR KARY

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy wymiarze kary łącznej

Sąd na mocy art. 85 § 1 i 2 kk, art. 86 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym przed dniem 24 czerwca 2020 roku w zw. z art. 4 § 1 kk w miejsce orzeczonych wobec skazanego K. K. (1) wyrokiem Sądu Rejonowego dla W. Ż. w W. z dnia 16 kwietnia 2021 roku o sygn. akt III K 232/20 i wyrokiem Sądu Rejonowego w. R. z dnia 9 grudnia 2021 roku o sygn. akt III K 1004/20 kar pozbawienia wolności wymierzył mu karę łączną 9 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności .

Granice wymiaru kary łącznej obowiązujące przy wymiarze kary łącznej określa przepis art. 86 § 1 kk, co oznacza, iż kara łączna wymierzona skazanemu mogła być orzeczona w granicach od 8 lat pozbawienia wolności (najwyższa z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa) do 9 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności (suma wszystkich kar jednostkowych). Zdaniem sądu, kara łączna orzeczona w powyższym wymiarze stanowi całościową ocenę zachowań skazanego i jako taka jest właściwa i celowa z punktu widzenia prewencyjnego jej oddziaływania na osobę skazanego, jak i prewencji generalnej. Orzeczenie wobec skazanego kary łącznej w ww. wymiarze jest więc nie tylko wyrazem powyższej oceny związku z przestępstwami objętymi w/w opisanymi wyrokami, lecz także wyrazem oceny postawy skazanego. Sąd miał na uwadze, że skazany dopuścił się wielu czynów zabronionych. Fakt ten uprawnia więc do oceny, że skazany przejawia skłonność do zachowań sprzecznych z prawem i lekceważy obowiązujący porządek prawny. Powyższe prowadzi do wniosku, że jedynie kara o charakterze izolacyjnym i to w orzeczonym wymiarze spełni swoje funkcje wychowawcze i zapobiegawcze, a przy tym odpowiadać będzie poczuciu sprawiedliwości. Gdyby sąd orzekał w jednym procesie za czyny objęte wyrokami z pewnością wymierzono by skazanemu karę pozbawienia wolności w ustalonym wymiarze. Nadto przy ustalaniu wymiaru kary łącznej sąd wziął pod uwagę niepochlebną opinię zastępcy dyrektora zakładu karnego, w którym skazany przebywa, jednocześnie negatywną prognozę penitencjarną oraz rodzaj dóbr prawnych jakie swoim zachowaniem naruszył skazany.

Dyrektywy wymiaru kary przy orzekaniu kary łącznej wynikają natomiast z art. 85a kk, a sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Uwzględniając cel prewencji szczególnej i ogólnej, bacząc jednocześnie na dyrektywę humanitarnego miarkowania kar przy jej wymiarze, sąd uznał, że wymierzenie w niniejszej sprawie kary łącznej 9 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności winno spełnić wobec skazanego cele wychowawcze, wzbudzając zarówno w nim jak i w jego otoczeniu przekonanie, iż popełnienie przestępstw spotyka się z adekwatną reakcją karną. Taki wymiar kary łącznej jest zarazem korzystniejszy dla skazanego, niż wykonywanie po kolei kar jednostkowych podlegających łączeniu w przedmiotowej sprawie.

Jak podkreśla się w orzecznictwie „kara łączna to szczególna kara wymierzana niejako "na nowo" i jako taka stanowić musi syntetyczną całościową ocenę zachowań sprawcy, będąc właściwą, celową z punktu widzenia prewencyjnego reakcją na popełnione czyny i jako taka nie może i nie powinna być postrzegana jako instytucja mająca działać na korzyść skazanego, ale jako instytucja gwarantująca racjonalną politykę karania w stosunku do sprawcy wielości - pozostających w realnym zbiegu – przestępstw” (wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 28 lutego 2014 r., sygn. akt II AKa 511/13). Jakkolwiek, zgodnie z art. 86 § 1 kk, przy orzekaniu kary łącznej możliwe jest zastosowanie zarówno zasady pełnej absorpcji, jak i zasady pełnej kumulacji, to jednak należy pamiętać, że zastosowanie każdej z tych zasad jest rozstrzygnięciem skrajnym, które może być stosowane wyjątkowo i wymaga wnikliwego umotywowania.

Należy nadmienić, że sąd nie przychylił się do wniosku obrońcy o wydanie wyroku z zastosowaniem zasady pełnej absorbcji z uwagi na fakt, iż skazany wykazał rażąco lekceważący stosunek do obowiązujących norm prawnych. Podejmowanie przez skazanego kolejnych zachowań przestępczych świadczy o utrwalonej tendencji do wchodzenia w konflikt z prawem i znacznym stopniu demoralizacji skazanego. Popełnienie przez sprawcę dwóch lub więcej przestępstw jest elementem prognostycznym, przemawiającym za wymierzeniem kary łącznej surowszej od wynikającej z zastosowania zasady pełnej absorpcji.

XIV.  Wymiar Środka karnego

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy łącznym wymiarze środka karnego

XV.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA Zawarte w WYROKU łĄCZNym

Zwięźle o powodach uzasadniających inne rozstrzygnięcia z wyroku łącznego, w tym umorzenie postępowania, zaliczenie okresów na poczet kary łącznej

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Na podstawie art. 577 kpk sąd zaliczył skazanemu na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okres odbywania kary pozbawienia wolności od dnia 9 lipca 2019 roku, godz. 10:40 do dnia 5 października 2022 roku.

3

Sąd na mocy art. 576 § 1 kpk ustalił, iż pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w wyrokach objętych wyrokiem łącznym podlegają odrębnemu wykonaniu.

4

Na podstawie art. 572 kpk sąd umorzył postępowanie o wydanie wyroku łącznego co do wyroków:

Sądu Rejonowego w. (...) z dnia 2 września 2005r. w sprawie o sygn. akt V K 375/05,

Sądu Rejonowego w. (...)
z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie o sygn. II K 145/05,

Sądu Rejonowego dla W. Ż. w W. z dnia 24 listopada 2006r. w sprawie o sygn. III K 1941/06,

Sądu Rejonowego w. (...) z dnia 29 maja 2008r. w sprawie o sygn. II K 83/08,

Sądu Rejonowego w. W. z dnia 7 lipca 2010 roku w sprawie o sygn. II K 465/09,

wyroku łącznego Sądu Rejonowego w. W. z dnia 23 grudnia 2010 roku
w sprawie o sygn. II K 896/10.

Sąd umorzył postępowanie co do wyroków wskazanych powyżej z uwagi na fakt, iż kary w nich orzeczone zostały już wykonane.

Wyrokiem Sądu Rejonowego dla W. Ż.
w W. z dnia 28 lutego 2020 r. w sprawie o sygn. III K 9/20 została orzeczona wobec skazanego kara 8 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na wskazany cel społeczny w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym. Nie orzeczono wobec skazanego zastępczej kary pozbawienia wolności.

W niniejszej sprawie, zdaniem sądu, nie jest możliwe połączenie kar pozbawienia wolności z karą ograniczenia wolności na podstawie art. 87 § 1 kk a contrario w zw. z art. 45 ust. 1 i art. 175 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie bowiem z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11 czerwca 2019 roku w sprawie o sygn. P 20/17 art. 87 § 1ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1600, ze zm.) w zakresie, w jakim nakłada na sąd obowiązek połączenia kar pozbawienia wolności i ograniczenia wolności oraz wymierzenia kary łącznej pozbawienia wolności po dokonaniu zamiany kary ograniczenia wolności na karę pozbawienia wolności, jest niezgodny z art. 45 ust. 1 i art. 175 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 87 § 1 kk w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności sąd wymierza karę łączną pozbawienia wolności, przyjmując, że miesiąc ograniczenia wolności równa się 15 dniom pozbawienia wolności.

W niniejszej sprawie sąd rozważał zasadność połączenia kar pozbawienia wolności z karą ograniczenia wolności, która nie została zamieniona na zastępczą karę pozbawienia wolności. W niniejszej sprawie nie sposób uznać, aby skazany uchylał się od wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne, gdyż wyrok którym orzeczono wobec skazanego karę ograniczenia wolności zapadł w dniu 28 lutego 2020 roku, podczas gdy skazany już od dnia 9 lipca 2019 roku nie przebywał na wolności. Nie można zatem uznać, aby dotychczas nie wykonał kary ograniczenia wolności z przyczyn przez siebie zawinionych, zatem nie można przyjąć, aby skazany uchylał się od wykonania orzeczonej wobec niego kary.

Kwestionowany przepis wyłącza możliwość merytorycznego stwierdzenia przez sąd, że z punktu widzenia dyrektyw wymiaru kary celowym jest pozostawienie kar pozbawienia wolności i ograniczenia wolności odrębnemu wykonaniu. Z perspektywy statusu prawnego skazanego na karę ograniczenia wolności, wobec którego będzie wydawany na podstawie art. 87 § 1 kk wyrok łączny w sytuacji wykluczającej możliwość zastosowania art. 87 § 2 kk, miałaby zostać orzeczona jakościowo i rodzajowo odmienna sankcja karna, o wyższym stopniu dolegliwości niż kara poprzednio orzeczona. Dlatego sąd uznał, iż zasadne jest pozostawienie orzeczonej wobec skazanego kary ograniczenia wolności odrębnemu wykonaniu, po opuszczeniu przez niego zakładu karnego, w którym będzie odbywał karę łączną pozbawienia wolności.

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

5

Sąd na mocy art. 22 ³ ustawy o radcach prawnych zasądził od Skarbu Państwa na rzecz r. pr. K. S. kwotę 120 złotych tytułem wynagrodzenia za nieopłaconą pomoc prawną świadczoną skazanemu z urzędu oraz kwotę 27,60 zł tytułem 23% stawki podatku od towarów i usług.

6

Sąd zwolnił skazanego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, mając na względzie jego sytuację finansową i majątkową oraz fakt jego pobytu w Zakładzie Karnym.

XVI.  PODPIS