Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 30 marca 2021 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie IX Wydział Karny-Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: sędzia SO Joanna Hut

Sędziowie: sędzia SO Anna Szymacha – Zwolińska (ref.)

sędzia SO Janusz Cieszko

Protokolant: sekr. sądowy Emil Karwowski

po rozpoznaniu w sprawie D. M. – Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Lesznie

zażalenia D. M.

na postanowienie Ministra Sprawiedliwości z dnia 6 listopada 2020 r., sygn. (...)

w przedmiocie zawieszenia w czynnościach komorniczych w związku ze wszczętym z urzędu przez Ministra Sprawiedliwości oraz na wniosek Prezesa Sądu Rejonowego w Lesznie postępowaniem w przedmiocie odwołania tego komornika z zajmowanego stanowiska

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.

postanawia:

utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.

UZASADNIENIE

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Postanowieniem z dnia 6 listopada 2020 r. działając w oparciu o treść art. 19 ust. 2 pkt 9 i art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 2018r. o komornikach sądowych, Minister Sprawiedliwości zawiesił D. M. w czynnościach Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Lesznie w związku ze wszczętym z urzędu przez Ministra Sprawiedliwości oraz na wniosek Prezesa Sądu Rejonowego w Lesznie postępowaniem
w przedmiocie odwołania tego komornika z zajmowanego stanowiska z uwagi na spowodowanie niedoboru finansowego. W toku przeprowadzonych w kancelarii ww. czynności kontrolnych ujawniono bowiem niedobór środków finansowych w kwocie (...) zł.

Zażalenie na powyższe postanowienie wywiódł komornik. Argumentacja zaprezentowana na łamach zażalenia – jako niezasadna – nie zdołała jednak skutecznie zanegować trafności skarżonego rozstrzygnięcia.

Na wstępie zauważyć należy, że właściwość Sądu Okręgowego w Warszawie do rozpoznawania zażaleń na postanowienia o zawieszeniu komornika w czynnościach wynika
z art. 18 ust. 3 ustawy o komornikach sądowych. Zawieszenie komornika – zgodnie z art. 18 ww. ustawy – jest uprawnione wyłącznie w określonych, enumeratywnie wymienionych
w ustępach 1 i 2 sytuacjach. W konsekwencji, dokonując kontroli decyzji o zawieszeniu komornika w czynnościach, Sąd Okręgowy zobligowany jest do weryfikacji spełnienia przesłanek warunkujących podjęcie przedmiotowej decyzji procesowej. Rozstrzygając zatem o prawidłowości skarżonej decyzji procesowej Sąd Okręgowy zbadał czy :

1)  prezes właściwego sądu złożył wniosek o odwołanie komornika z zajmowanego stanowiska lub Minister Sprawiedliwości z urzędu wszczął postępowanie w przedmiocie odwołania komornika z zajmowanego stanowiska,

2)  postępowanie o odwołanie komornika dotyczy :



spowodowania przez ww. niedoboru finansowego, polegającego na wydatkowaniu środków podlegających dokumentacji na działalność niezgodną z ich przeznaczeniem, w wysokości przekraczającej 15 000 złotych (art. 19 ust. 1 pkt 3)



nie zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, zgodnie
z przepisami wykonawczymi wydanymi na podstawie art. 37 ust. 4, lub utraty ubezpieczenia z zawinionych przez komornika przyczyn (art. 19 ust. 1 pkt 4).

Powołane przesłanki – jak wskazuje lektura akt – zostały w niniejszej sprawie spełnione, co warunkuje, że skarżona decyzja procesowa znajduje tak uzasadnienie faktyczne jak i prawne. Podstawę postanowienia Ministra Sprawiedliwości o zawieszeniu komornika
w czynnościach stanowią wnioski płynące z przeprowadzonej w kancelarii ww. kontroli, zgodnie z którą, w kancelarii komorniczej D. M. wystąpił niedobór finansowy w kwocie (...) zł. Komornik – wbrew temu co twierdzi na łamach zażalenia - został wezwany do złożenia wyjaśnień w zakresie wniosków pokontrolnych : „Komornik (…) nie wyjaśnił z jakich przyczyn te wypłaty następowały z opóźnieniem, nie odpowiedział w trakcie kontroli, czy o powyższym fakcie został powiadomiony Prezes Sądu, nie poinformował, czy w wykazanych przypadkach były naliczone i wypłacone odsetki ustawowe wierzycielom” (k. 55v akt (...)). Nie jest więc prawdą, że nie miał możliwości odniesienia się do jej wyników. Argumentacja, w której skarżący podnosi, że „Minister Sprawiedliwości wydając postanowienie w przedmiocie zawieszenia komornika nie dał mu możliwości zapoznania się z aktami postępowania (k. 3 zażalenia) również nie ma takiego charakteru, która wskazywałaby na wadliwość postanowienia. Przypomnieć należy, że inicjatywa przejrzenia akt winna wyjść od zainteresowanej strony, a nie – organu prowadzącego postępowanie. W aktach sprawy brak jest natomiast informacji, by komornik czynił starania w tym zakresie. Z tych też względów nie sposób zgodzić się z lansowanym na łamach zażalenia stanowiskiem, by ww. został pozbawiony prawa do obrony, co więcej przeczy temu już tylko treść środka odwoławczego, w którym skarżący formułuje pod kątem postanowienia Ministra Sprawiedliwości określone zarzuty.

Niezależnie od powyższego wskazać również wypada, że obronę w zakresie akcentowanych na łamach przedmiotowego zażalenia uchybień dotyczących niezasadności jego odwołania, skarżący będzie mógł podnosić w ramach postępowania o odwołanie komornika z zajmowanego stanowiska. Zgodnie z art. 10 k.p.a., stosowanym w takim postępowaniu, strony mają wszak prawo wypowiedzenia się przed wydaniem decyzji co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, nie podzielając argumentacji podniesionej na łamach środka odwoławczego, Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji.