Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt VI W 5703/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28-04-2014 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia VI Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący SSR Krzysztof Korzeniewski

Protokolant: Aleksandra Duczemińska

po rozpoznaniu w dniu 28-04-2014 r.

sprawy przeciwko K. K. synowi S. i B. z domu B.

urodzonemu (...) w miejscowości W.

obwinionemu o to, że

w dniu 24.10.2013 r. o godz. 14:31 we W. na ul. (...) kierując pojazdem marki V. o nr rej. (...) przekroczył dozwoloną prędkość na tym odcinku drogi o 25 km/h uzyskując prędkość według wskazań fotoradaru 75 km/h, czy nie dostosował się do ograniczenia prędkości w terenie zabudowanym do 50 km/h.

tj. o czyn z art. 92a kw

******************

I.  uznaje obwinionego K. K. za winnego czynu opisanego w części wstępnej wyroku, stanowiącego wykroczenie z art. 92a kw i za to na podstawie art. 92a kw wymierza mu karę grzywny w wysokości 200 (dwustu) złotych;

II.  na podstawie art. 118 § 1 kpw i art. 616 § 2 kpk w zw. z art. 119 kpw obciąża obwinionego kosztami postępowania w wysokości 100 zł oraz wymierza mu opłatę w kwocie 30 zł.

Sygn. akt VI W 5703/13

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2013 r. o godz. 14:31 we W. przy ul. (...) prowadził samochód osobowy marki V. nr rej. (...) z prędkością 75 km/h. Fakt ten został zarejestrowany przy użyciu zalegalizowanego urządzenia do pomiaru prędkości pojazdów w ruchu drogowym o oznaczeniu AD9 C.

dowód: notatka urzędowa k. 3;

dokumentacja fotograficzna k. 4, 32;

wizerunek k. 8;

świadectwo legalizacji k. 18;

rozpoznanie k. 40;

K. K., mimo iż został zidentyfikowany przez Straż Miejską W. jako osoba, której wizerunek jest zbliżony do ujętego na fotografii sporządzonej w dniu 24 października 2013 r. o godz. 14:31 przez urządzenie rejestrujące prędkość samochodów, w dniu 8 listopada 2013 r. został wezwany do wskazania osoby, której powierzył w dniu 24 października 2013 r. o godz. 14:31 samochód osobowy marki V. nr rej. (...) poruszający się z prędkością 75 km/h we W. przy ul. (...).

dowód: notatka urzędowa k. 3;

wezwanie k.5;

K. K., w odpowiedzi z dnia 18 listopada 2013 r. na wezwanie Straży Miejskiej W. z dnia 8 listopada 2013 r., podniósł wątpliwości odnoszące się do możliwości identyfikacji samochodu oraz kierującego w przesłanej mu dokumentacji fotograficznej. Nadto podważył prawidłowość działania urządzenia rejestrującego jak i samego procesu rejestracji.

dowód: pismo k. 11-12;

Straż Miejska W., w odpowiedzi z dnia 27 listopada 2013 r. na pismo K. K. z dnia 18 listopada 2013 r., wskazała akty prawne stanowiące podstawę jej działania.

dowód: pismo k. 13;

K. K., w kolejnym piśmie z dnia 9 grudnia 2013 r., wdał się w polemikę ze Strażą Miejską W.. Dodał, iż znak D-51, obowiązujący w miejscu zdarzenia, był skutecznie przesłonięty przez samochody obsługujące okoliczną budowę. Przy tym podniósł, iż to nie on kierował w dniu 24 października 2013 r. o godz. 14:31 samochodem osobowym marki V. nr rej. (...).

dowód: pismo k. 9-10;

Straż Miejska W. w piśmie z dnia 27 grudnia 2013 r. poinformowała K. K., iż jego pisma zostaną dołączone do akt sprawy.

dowód: pismo k. 6;

K. K. utrzymuje się z wynagrodzenia w kwocie 1780 zł. Nie był karany za popełnienie wykroczeń przeciwko porządkowi i bezpieczeństwu w komunikacji.

dowód: wywiad środowiskowy k. 34;

informacja k. 35;

K. K. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, iż nie kierował w dniu 24 października 2013 r. o godz. 14:31 samochodem osobowym marki V. nr rej. (...) we W. przy ul. (...). Nie był w stanie wskazać kierującego. Mógł nim być jego kuzyn z L., kolega G. K. lub narzeczona A.. W tym czasie podejmował czynności zawodowe. Nie zarzucił braku legalizacji urządzenia rejestrującego prędkość samochodów. Wskazał na fakt korespondencji ze Strażą Miejską W..

vide: wyjaśnienia K. K. k. 39-40;

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się na notatce urzędowej oddającej przeprowadzone wobec K. K. czynności, dokumentacji fotograficznej sporządzonej przez urządzenie rejestrujące prędkość samochodu, wizerunku K. K. pozyskanego z Urzędu Miasta W., świadectwie legalizacji urządzenia rejestrującego prędkość samochodu, rozpoznaniu K. K. w toku rozprawy, wywiadzie środowiskowym, informacji dotyczącej karalności kierowcy oraz korespondencji K. K. i Straży Miejskiej W..

W ocenie Sądu niewątpliwe są dowody dotyczące uwidocznienia w dniu 24 października 2013 r. o godz. 14:31 samochodu osobowego marki V. nr rej. (...) poruszającego się z prędkością 75 km/h we W. przy ul. (...). Samochód ten został sfotografowany przez zalegalizowane urządzenie rejestrujące prędkość pojazdów (czemu nawet K. K. nie zaprzeczył) w sposób umożliwiający identyfikację samochodu, kierującego oraz miejsca i czasu rejestracji.

Niewątpliwym, z przyczyn oczywistych, jest także wizerunek K. K. zawarty w dokumentacji przesłanej z Urzędu Miasta W..

Sąd dał wiarę pismom wymienianym przez K. K. i Straż Miejska W., co faktu sporządzenia tych pism, nie znajdując podstaw do zajęcia innego stanowiska.

Z tych samych powodów dano wiarę co do treści wywiadu środowiskowego oraz informacji o karalności kierowców.

Sąd natomiast nie dał wiary wyjaśnieniom K. K.. Jak wskazano poprzednio, zdjęcie wykonane przez urządzenie rejestrujące umożliwia identyfikację kierowcy. Aczkolwiek jest to związane z pewną trudnością, to jednak twierdzenia K. K. dostrzegającego możliwość rozpoznania na tym zdjęciu kobiety są ewidentnie bezpodstawne i stanowią jedynie wyraz irracjonalnej linii obrony. Wręcz przeciwnie, porównanie przedmiotowego zdjęcia z wizerunkiem K. K., zawartym w dokumentacji Urzędu Miasta W., uprawdopodabnia konkluzję Straży Miejskiej W., utrwaloną w notatce urzędowej (k. 3) w zakresie identyfikacji K. K.. Ostatecznym potwierdzeniem tego stanowiska stało się porównanie wizerunku K. K., dostępnego również w formie elektronicznej, z bezpośrednim oglądem jego osoby w toku rozprawy w dniu 28 kwietnia 2014 r. Po przeprowadzeniu tej czynności Sąd nie miał jakichkolwiek wątpliwości, iż osoba sfotografowana w dniu w dniu 24 października 2013 r. o godz. 14:31 jako kierujący samochodem osobowym marki V. nr rej. (...) jest K. K.. Dlatego też odrzucono jego wyjaśnienia kwestionując sprawstwo.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. nr 108, poz. 908 z późn. zm.) prędkość dopuszczalna pojazdu na obszarze zabudowanym w godzinach 5 00-23 00 wynosi 50 km/h. Z taką też prędkością K. K. mógł prowadzić w dniu 24 października 2013 r. o godz. 14:31 samochód osobowy we W. przy ul. (...). W tej sytuacji, kierowanie przez niego w ustalonych okolicznościach samochodu osobowego z prędkością 75 km/h stanowi czyn z art. 92a kw.

Wymierzając karę Sąd miał na uwadze jej społeczne oddziaływanie, aspekt wychowawczy względem obwinionego oraz jego sytuację.

Jako okoliczność łagodzącą przyjęto prowadzenie przez obwinionego nienagannego trybu życia.

Okoliczności obciążających nie dostrzeżono.

O kosztach orzeczono nie znajdując podstaw do zwolnienia K. K. od tych należności.