Pełny tekst orzeczenia

Przewodniczący

SSA Marek Charuza

Sędziowie

SSA Iwona Hyła (spr.)

SSA Aleksander Sikora

Protokolant

Iwona Olszówka

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AK a 287/22 - w części odnoszącej się do oskarżonej M. S.

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Katowicach sygn. akt XXI K 101/20 z dnia 15 grudnia 2021 r.

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Apelacja obrońcy oskarżonej M. S..

Zarzuty:

1) błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, który miał wpływ na jego treść, a to ustaleniu, że oskarżona M. S. przez cały okres zarzutu, tj. od 9 stycznia 2015 r. do 22 grudnia 2016 r. miała pełną wiedzę i świadomość przestępczego procederu współoskarżonego M. F., i brała w nim świadomie i zamiarem bezpośrednim udział, tj., aby dopuściła się tego, że w okresie od 9 stycznia 2015 r. do 22 grudnia 2016 r. w K., będąc właścicielem firmy (...)" M. S. w K., działając wspólnie i w porozumieniu z M. F., w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, czyniąc sobie z popełnienia przestępstwa stale źródlo dochodu przyjmowała wprowadzała do ewidencji w swojej dokumentacji księgowej, przedkładając je w celu użycia za autentyczne w siedzibie firmy (...) w K., świadczącej jej usługi finansowo księgowe, poświadczające nieprawdę podrobione faktury VAT nie dokumentujące rzeczywistych zdarzeń pomiędzy jej firmą a rzekomymi wystawcami faktur, to jest:

w odniesieniu do (...) Sp. z o.o. 32 faktury VAT na łączną kwotę 371.483,71 zł brutto, w odniesieniu do (...) 12 faktur VAT na łączną kwotę 650.806 zł brutto, w odniesieniu do (...) 4 faktury VAT na łączną kwotę 16.232,38 zł brutto, w odniesieniu do (...) 162 faktury VAT na łączną kwotę 3.152.542 zł brutto, w odniesieniu do F.U.H. (...) W. W. w (...) faktury VAT na łączną kwotę 1.249.285 zł brutto, w odniesieniu do (...) spółka z 0.0.3 faktur VAT na łączną kwotę brutto 55.350 zł brutto, w odniesieniu do PPHU (...) faktur VAT na łączną kwotę 305.389.40 zł brutto,

przez co nie ujawniła właściwemu organowi podstawy opodatkowania, po czym wartości wynikające z w/w faktur ujęła w deklaracjach podatkowych VAT 7 za okres od stycznia 2015 r do listopada 2016 r. podając nieprawdę, co do faktu przeprowadzanych transakcji, posługując się przy tym wymienionymi nierzetelnymi fakturami VAT wprowadziła tym w błąd Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w K. co do istnienia podstaw do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wskutek wniesienia o zwrot podatku VAT uzyskała bezprawny zwrot podatku VAT w kwocie 855.708 zł, czym doprowadziła Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w K. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem oraz usiłowała doprowadzić do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w K. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 100.558 zł. przy czym będąc osobą uprawnioną do wystawienia dokumentu wystawiła w sposób nierzetelny 338 poświadczających nieprawdę faktur VAT co do okoliczności mających znaczenie prawne, dotyczących realizacji fikcyjnych usług transportowych zleconych przez firmę (...) na łączną kwotę brutto 5.144.182.61 zł, podczas gdy opisane w nich usługi transportowe nie miały miejsca, czym miał wyczerpać dyspozycję art. 13 §1 kk w zw. z art. 286 §1 kk w zw. z art. 294 §1. art. 270 §1 kk, art. 271 §1 13 kk, 273 kk w zw. z art. 12 §1 kk przy zastosowaniu art. 11 §2 kk art. 65 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym w dniu 23 czerwca 2022 r. w zw. z art. 4 §1 kk. oraz właściwych przepisów k.k.s. pozostających w idealnym zbiegu z czynami ujętymi w kodeksie karnym.

podczas gdy

oskarżona nie działała wspólnie w porozumieniu z M. F. w celu popełnienia przypisanej jej czynów, lecz pozostawała w rzeczywistym stosunku pracy z M. F., gdyż jej działalność gospodarcza wykorzystywana była przez M. F., zatem nie korzystała z waloru swobody a jej zachowania były zależne od otrzymywanych od M. F. poleceń,

- oskarżona nie wiedziała, że wszystkie dostarczone jej przez M. F. faktury już wypełnione i opieczętowane są w rzeczywistości sfałszowane, a więc, nie działała w pełni umyślnie w odniesieniu do wszystkich faktur ujętych w wyroku,

- zachowanie M. S. nie było ukierunkowane na osiągnięcie korzyści majątkowej w rozumieniu art. 286 §1 kk, oskarżona nie uczyniła sobie stałego źródła dochodu z popełnienia przypisanych jej przestępstw;

2. obrazę przepisów postępowania karnego, która mogła mieć wpływ na treść wydanego wyroku, a to art. 7 kpk, poprzez przekroczenie zasady swobodnej oceny dowodów dokonanie dowolnej oceny części depozycji M. S. w zakresie opisywanych przez nią relacji z M. F. w okresie objętym zarzutem, wiedzy oskarżonej odnośnie do świadomości przestępczego procederu związanego z działalnością zarejestrowaną na jej nazwisko, jak też zamiaru osiągania korzyści finansowych, czy to ze zwrotu podatku VAT, czy to w formie wypłat pochodzących od M. F..

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty niezasadne.

W sprawie nie doszło do sygnalizowanego przez apelującego naruszenia przez sąd I instancji przepisów prawa procesowego w zakresie przypisanych oskarżonej czynów. Wszystkie okoliczności przedmiotowe i podmiotowe zostały przez sąd I instancji ustalone w sposób prawidłowy, przy uwzględnieniu zasad prawidłowego rozumowania, w zgodzie z zasadami doświadczenia życiowego, wiedzy i logicznego rozumowania. Trafna jest również ocena prawno - karna zachowania oskarżonej, przyjęta przez sąd I instancji.

W przekonaniu Sądu Apelacyjnego, sąd I instancji procedował w sprawie prawidłowo, nie uchybiając normom zarówno z zakresu prawa procesowego, jak i materialnego. W toku postępowania zostały wyjaśnione - zgodnie z nakazem płynącym z dyspozycji przepisu art. 366 § 1 k.p.k. - wszystkie istotne dla sprawy okoliczności. Ustalenia faktyczne Sąd Okręgowy poczynił w oparciu o całokształt zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, który ocenił z poszanowaniem reguł wynikających między innymi z art. 7 k.p.k., a swoje stanowisko w sposób wystarczający uzasadnił w pisemnych motywach wyroku - w szczególności sąd ten wskazał w uzasadnieniu orzeczenia, które fakty uznał za udowodnione lub też nie, na jakich w tej mierze oparł się dowodach i dlaczego nie dał wiary dowodom przeciwnym. Sąd Okręgowy omówił i przeanalizował w pisemnych motywach wyroku wszystkie zgromadzone w sprawie dowody. W sposób jasny i logiczny wyjaśnił przy tym, dlaczego dowody te uznał za wiarygodne i wskazujące na sprawstwo oskarżonej. Sąd Apelacyjny w całości zgadza się z oceną dowodów zaprezentowaną w pisemnych motywach zaskarżonego orzeczenia i przyjmuje ją za własną.

Trafnie uznał sąd meriti wyjaśnienia złożone przez oskarżoną M. S., jako wiarygodne w zakresie w jakim oskarżona opisała swoją rolę i rolę pozostałych oskarżonych w popełnieniu zarzucanych im czynów. Oskarżona wszak jasno i konsekwentnie wskazywała, że to M. F. podpowiedział jej całość działalności i to jemu przekazywała pieniądze uzyskane z tytułu zwrotów z Urzędu Skarbowego, w zamian uzyskując miesięczne wynagrodzenie w kwocie 2000 zł. Oskarżona przyznała, że to ona zajmowała się zawożeniem dokumentów do firmy (...), które przywożone były jej przez M. F., albo na początku, albo na końcu miesiąca i to na konto jej firmy wpływały pieniądze uzyskane z Urzędu Skarbowego. Ponadto oskarżona przyznała fakt, że to ona wystawiała faktury na rzecz firmy (...), które były również przez nią podpisywane, wskazując, że przygotowane do podpisu i już opieczętowane faktury otrzymywała od M. F., z którym widywała się najczęściej raz w miesiącu, gdy przynosił jej te dokumenty. Oskarżona stwierdziła, po okazaniu jej faktur wystawionych przez (...) sp, z o.o. oraz faktur wystawionych prze firmę (...), że przekazywane jej przez M. F. faktury wystawione przez inne podmioty nie były przez nią przeglądane, tylko od razu przekazywane do firmy zajmującej się księgowością. Zasadnie sąd I instancji ustalił, opierając się w tym względzie na zgromadzonej w toku postępowania przygotowawczego dokumentacji finansowej, zeznaniach przesłuchanych świadków oraz w oparciu częściowo o wyjaśnienia oskarżonej M. S., że oskarżona, działając wspólnie i w porozumieniu z oskarżonym M. F., który jako osoba faktycznie zarządzająca firmą (...), stworzyli schemat działalności, który miał na celu doprowadzenie do uzyskiwania przez firmę oskarżonej nienależnego zwrotu podatku Vat. Z przeprowadzonych dowodów wynikało bezspornie, że oskarżona wraz z oskarżonym M. F., wykorzystując fakt wcześniejszej współpracy przed rokiem 2015 z firmą (...) z siedzibą w P. w Danii, w ramach swojej działalności fingowała wykonywanie usług transportowych na rzecz tej firmy. Usługi transportowe zlecane jej rzekomo przez firmę (...) miały polegać na dostarczaniu towaru w postaci mięsa z duńskich firm(...) i (...) do polskich zakładów mięsnych. Odbiorcami tego towaru miały być Zakłady (...) SA z siedzibą w P., Zakłady (...) sp. z o. o. z siedzibą w W., Zakłady (...) z siedzibą w Ś. oraz Zakłady (...) z siedzibą w L.. Z zeznań przesłuchanych w toku postępowania świadków E. Ł., J. S., M. K., D. K., pracowników wskazanych polskich zakładów mięsnych, wynikało, że do firm tych nie były dostarczane z duńskich zakładów (...) towary w postaci mięsa, których transport miał być dokonywany przez firmę oskarżonej. Wskazani świadkowie w złożonych zeznaniach, które trafnie zostały przez Sąd Okręgowy ocenione jako rzeczowe i stanowcze, podawali okoliczności, które wskazywały, że nie zostały zrealizowane dostawy mięsa i usługi transportowe przez firmę oskarżonej, odwołując się w swoich zeznaniach do niekompletności dokumentów CMR, błędnych zapisów w nich zawartych, czy też braku poświadczenia przyjęcia towaru w tych Zakładach, zgodnie z obowiązującymi wewnętrznymi regulacjami prawnymi. Rzekome usługi transportowe na rzecz firmy oskarżonej miały być realizowane przez firmy (...), PPHU (...). Z zeznań świadków S. D., K. P., zebranych dokumentów wynikało, że firmy te, jak również i firma oskarżonego W. W. (...), czy też firma (...) sp. z o. o., której udziałowcem była oskarżona, zaś prezesem zarządu oskarżony M. F., nie świadczyły usług transportowych, wykazanych w wystawionych fakturach, na rzecz firmy oskarżonej M. S.. Za wykonane usługi transportowe na rzecz firmy (...), oskarżona wystawiała faktury na rzecz firmy (...) z siedzibą w Danii. Faktury za rzekomo wykonane na rzecz firmy oskarżonej usługi transportowe, czyli faktury zakupu usług, jak i faktury sprzedaży usług dotyczące wykonania przez firmę oskarżonej usług transportowych na rzecz firmy (...) były przez oskarżoną włączane do dokumentacji księgowej jej firmy. Niewątpliwe są ustalenia Sądu Okręgowego, że wszystkie te sfałszowane faktury były dostarczane oskarżonej M. S. przez oskarżonego M. F. już wypełnione oraz opieczętowane, oskarżona zaś faktury wystawiane przez jej firmę (...) na rzecz (...), które miały dokumentować wykonywanie usług transportowych, podpisywała. Następnie wszystkie faktury pozorujące działalność firmy oskarżonej były przekazywane przez oskarżoną M. S. do biura (...), w oparciu zaś o nie były sporządzane deklaracje Vat 7, które składane były przez oskarżoną w Pierwszym Urzędzie Skarbowym w K.. Brak jest podstaw do kwestionowania wiarygodności wyjaśnień oskarżonej w świetle tak jednoznacznych dowodów, wskazujących na fikcyjność prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Nie sposób twierdzić przy tym zasadnie – jak sugeruje apelujący – że sąd meriti miałby naruszyć zasadę wynikającą z art. 7 k.p.k. M. S. wyjaśniała w sposób konsekwentny, spójny i wiarygodny zarówno co do swego udziału, jak i co do udziału pozostałych oskarżonych. Zarówno oskarżona jak i M. F. mieli świadomość, że nie prowadzą faktycznej działalności gospodarczej, że nie były wykonywane żadne usługi na rzecz firmy (...). Ponadto oskarżona S. miała świadomość, że oskarżony M. F. był już uprzednio karany za popełnienie przestępstw m.in. z art. 271 § 1 kk, popełnionych w podobnych okolicznościach, albowiem oskarżona również była oskarżona w toku postępowania prowadzonego w sprawie Sądu Rejonowego Katowice - Zachód w Katowicach o sygn. akt III K 2246/07. I choć skazanie uległo w chwili obecnej zatarciu, to dla celów dowodowych i wykazania rozeznania w przestępczym procederze i doświadczenia w zakresie nielegalnie prowadzonej działalności, można ten fakt przywoływać, a zwłaszcza mógł to uczynić sąd I instancji, gdyż w chwili wyrokowania skazanie to figurowało w karcie karnej. Słusznie uznał Sąd Okręgowy, że oskarżony M. F. i M. S. działali wspólnie i w porozumieniu. Jak wynikało bowiem ze spójnych i konsekwentnych wyjaśnień złożonych przez oskarżoną M. S., to oskarżony namówił ją na założenie działalności gospodarczej i przekazywał jej dokumenty w postaci faktur, niedokumentujących rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, celem włączenia ich do dokumentacji finansowej firmy oskarżonej. Faktury Vat, które otrzymywała oskarżona od M. F., a które były fakturami wystawianymi przez jej firmę były już przygotowane do podpisu, opieczętowane, przez oskarżoną jedynie podpisywane jako osobę uprawnioną do ich wystawienia. Te faktury oraz sfałszowane faktury dotyczące zakupu towarów i usług przez firmę oskarżonej, przekazywane jej przez oskarżonego, w celu użycia ich za autentyczne, nie dokumentujące rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, były następnie przekazywane przez oskarżoną M. S. do biura (...). Prawidłowo ustala sąd meriti, że oskarżona miała świadomość w jakim celu wykorzystane zostaną przekazane jej przez M. F. sfałszowane faktury tj. że będą one włączone do dokumentacji finansowej i w oparciu o nie sporządzone zostaną deklaracje Vat 7. Trafnie także uznał, że zarówno oskarżona M. S., jak i oskarżony M. F., posługiwali się w celu użycia za autentyczne fakturami nie dokumentującymi rzeczywistych zdarzeń gospodarczych dotyczących zakupu usług i towarów przez firmę oskarżonej. Jak wynikało z wyjaśnień złożonych przez oskarżoną M. S. uzyskane przez jej firmę należności pieniężne pochodzące ze zwrotu podatku Vat były wypłacane przez Urząd Skarbowy na rachunek bankowy oskarżonej, a następnie przez nią przekazywane oskarżonemu M. F., ona zaś otrzymywała jedynie kwoty 2000 zł miesięcznie. Oskarżona miała świadomość, że nie prowadziła faktycznej działalności gospodarczej, że nie były wykonywane żadne usługi na rzecz firmy (...), bowiem sama przyznała, że współpracowała z tą firmą w latach wcześniejszych, natomiast taka współpraca nie była prowadzona w latach 2015 i 2016r. Wiedziała także o tym, że transporty nie są wykonywane, a faktury przedkładane w biurze rachunkowym są fakturami nierzetelnymi. Wiedziała również doskonale, że pieniądze wpływające na jej konto to wyłącznie zwroty z Urzędu Skarbowego, wszak miała zapewniony do konta dostęp i na bieżąco mogła kontrolować jego stan. Sama dokonywała wypłat z banku i doskonale zdawała sobie sprawę jaki jest charakter tychże wpływów.

Trafnie także konstatuje sąd I instancji, że oskarżeni M. S. i M. F. uczynili sobie z popełnienia przypisanych im przestępstw stałe źródło dochodu, co uzasadniało przyjęcie kwalifikacji z art. 65 §1 kk. Oskarżona otrzymywała regularnie, przez długi czas, kwoty po 2000 zł miesięcznie, co z całą pewnością spełnia kryteria stałego dochodu, o jakim mowa w cytowanym wyżej przepisie. Absurdalne są z kolei twierdzenia apelującego, jakoby oskarżona miała nie mieć świadomości swej roli w przestępczym procederze, zaś otrzymywane od oskarżonego F. pieniądze stanowić miały wynagrodzenie za świadczenie przez nią pracy na jego rzecz. Po pierwsze skarżący nie przedłożył jakichkolwiek dowodów na to, że strony łączył stosunek pracy, a sąd karny nie jest władny, aby czynić takie ustalenia. Po drugie nawet gdyby oskarżona i M. F. w takim stosunku pozostawali, to w żadnym razie nie ekskulpuje to zachowań M. S. i nie wyklucza, aby działania podejmowane przez oskarżoną nie mogły wyczerpywać znamion przestępstw, których się niewątpliwie dopuściła, skoro wszystkie elementy strony podmiotowej i przedmiotowej przypisanych jej występków wyczerpała. A czy czyniła to jako pracownica oskarżonego, czy też nie pozostając w stosunku pracy, jest z punktu widzenia jej odpowiedzialności karnej zupełnie irrelewantne. Dziwi także sformułowanie zawarte w apelacji, jakoby oskarżona miała „nie działać w pełni umyślnie”. Kodeks karny nie zna takiego rodzaju winy, a zatem nie bardzo wiadomo co skarżący ma na myśli formułując taki zarzut.

Reasumując, brak było podstaw do uwzględnienia także zarzutu błędnych ustaleń faktycznych w sprawie. Argumentacja zaprezentowana w środku odwoławczym nie przekonuje, a stanowi wyłącznie polemikę z prawidłowymi i szczegółowymi rozważaniami sądu I instancji.

Wniosek

O zmianę wyroku w zaskarżonej części poprzez uniewinnienie M. S. od wszystkich stawianych jej zarzutów, oraz uchylenie obowiązku orzeczonego przepadku korzyści majątkowej z przestępstwa w kwocie 48.000 zł, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Zarzuty apelacji okazały się niezasadne, nie było zatem podstaw do uwzględnienia żadnego z tych wniosków.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Całość wyroku w odniesieniu do oskarżonej M. S..

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wobec niezasadności zarzutów postawionych w apelacji - o czym mowa w rubryce 3.1 -zaskarżony wyrok utrzymano w mocy wobec oskarżonej M. S.. Jednocześnie nie stwierdzono przesłanek do działania z urzędu niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4

Na mocy art. 627 k.p.k. w zw. z art. 636 § 1 k.p.k., wobec nieuwzględnienia środka odwoławczego wniesionego w imieniu oskarżonej, zasądzono od M. S. na rzecz Skarbu Państwa wydatki za postępowanie odwoławcze w kwocie 20 złotych w 1/3 części oraz obciążono ją opłatą za II instancję w wysokości 3300 złotych.

7.  PODPIS

SSA Iwona Hyła SSA Marek Charuza SSA Aleksander Sikora

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonej M. S.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

całość wyroku w zakresie dotyczącym oskarżonej

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana