Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ka 406/23

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 lipca 2023r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:

Sędzia SO Grażyna Jaszczuk

Protokolant:

st. sekr. sąd. Beata Defut-Kołodziejak

po rozpoznaniu w dniu 18 lipca 2023 r.

sprawy M. S.

obwinionej z art. 62 § 5 kks

na skutek apelacji, wniesionej przez oskarżyciela publicznego

od wyroku Sądu Rejonowego w Garwolinie

z dnia 13 marca 2023 r. sygn. akt II W 982/22

I.  w zaskarżonej części wyrok zmienia w ten sposób, że z podstawy prawnej wymierzenia kary grzywny eliminuje §3 art. 48 kks i karę grzywny podwyższa do kwoty 2.000 (dwa tysiące) zł;

II.  zasądza od M. S. na rzecz Skarbu Państwa 200 zł tytułem opłaty za obie instancje i 50 zł tytułem zryczałtowanych wydatków postępowania odwoławczego.

Sygn. akt II Ka 406/23

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Garwolinie wyrokiem z dnia 13 marca 2023 roku uznał M. S. winną tego, że prowadząc działalność gospodarczą w zakresie usług kosmetycznych pod nazwą (...) z siedzibą na(...) (...) w dniu 29 sierpnia 2022 roku dokonała sprzedaży usługi solarium o wartości 15 zł z pominięciem kasy rejestrującej, co wyczerpało dyspozycję art. 62§5 kks i za czyn ten - z mocy art.62§5 kks w zw. z art. 48§1 i 3 kks - skazał ją na karę 500 zł grzywny. Zasądził od obwinionej na rzecz Skarbu Państwa 100 zł tytułem zryczałtowanych wydatków w sprawie oraz 50 zł tytułem opłaty.

Powyższy wyrok zaskarżył Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Mokotów w części dotyczącej kary grzywny zarzucając rażącą jej niewspółmierność, wnosząc o jej podwyższenie do kwoty 2.000 zł ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd rejonowy w Garwolinie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

apelacja jest zasadna, a jej wniosek zasługiwał na uwzględnienie.

Sąd Rejonowy w Garwolinie szeroko omówił przesłanki, które legły u podstaw wymierzeniu M. S. kary grzywny w kwocie 500 zł. Podkreślił trudną sytuację zdrowotną, a jednocześnie konieczność utrzymania dzieci i niepracującego męża z działalności gospodarczej. Owszem, zgodzić się należy z sądem, że są to okoliczności łagodzące, ale zostały przyjęte w nieodpowiedniej proporcji i bez uwzględnienia wszystkich okoliczności czynu i osoby sprawcy. Zdarzenie nie było przypadkowe i incydentalne, jak twierdzi obwiniona, bowiem przeczą tym twierdzeniom zeznania S. T.. Wprawdzie nie zostały one objęte aktem oskarżenia, ale rzutują na prawdziwość wyjaśnień obwinionej, sposób jej zachowania i sposób prowadzenia działalności. Obwiniona prowadząc działalność w zakresie usług kosmetycznych sama przyznała i to dwukrotnie, że jej dochody to 10.000 zł miesięcznie mimo problemów zdrowotnych. Ma na utrzymaniu troje dzieci w wieku 14, 10 i 9 lat. Mąż nie pracuje, bo opiekuje się dziećmi. Sytuacja finansowa obwinionej, zdaniem sądu odwoławczego, jest bardzo dobra. Jeżeli, M. S. uważa, że tak nie jest, to powinna skłonić męża do pomocy w utrzymaniu rodziny, bowiem dzieci są duże i nie wymagają szczególnej opieki, jak dzieci bardzo małe, w wieku przedszkolnym. Obiektywnie jednak sytuacja finansowa obwinionej jest dobra, a dochody ponad przeciętne. Powyższe okoliczności przemawiały za uznaniem, że kara grzywny w wysokości orzeczonej przez Sąd Rejonowy w Garwolinie jest rażąco niewspółmierna i w związku z tym zmienił wyrok w zaskarżonej części i karę grzywny podwyższył zgodnie z wnioskiem oskarżyciela publicznego.

Rozstrzygnięcie o kosztach zapadło po myśli art. 119 §1 kpw i art.3 ust. 1 w zw. z art. 10 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 o opłatach w sprawach karnych po uprzednim uznaniu, że obwiniona jest w stanie je uiścić.

Z tych względów orzeczono, jak w wyroku.