Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia, 18 kwietnia 2023 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie III Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Sebastian Otto

Protokolant: sekretarz sądowy Agnieszka Weigt

po rozpoznaniu w dniu 4 kwietnia 2023r., w S.

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w S.

przeciwko (...) spółce akcyjnej w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 3 083,38 zł (trzy tysiące osiemdziesiąt trzy złote trzydzieści osiem groszy) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 26 lipca 2021r. do dnia zapłaty,

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 154,43 zł (sto pięćdziesiąt cztery złote czterdzieści trzy grosze) tytułem zwrotu kosztów procesu, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

Sygn. akt III C 518/22

UZASADNIENIE

Wyroku z 18.04.2023r.

Pozwem z dnia 28 lipca 2022 r. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka Komandytowa z siedzibą w W. wniosła o zasądzenie od (...) Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwoty 8 437,80 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 26 lipca 2021 i kosztami procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu żądania pozwu powódka podniosła, że w wyniku kolizji z dnia 1 kwietnia 2021 r. doszło do uszkodzenia należącego do P. D. pojazdu marki R. (...) o nr rej. (...). Tego samego dnia poszkodowany zawarł z powódką umowę najmu pojazdu zastępczego na czas nieokreślony. Strony ustaliły dobową stawkę najmu na kwotę 130 złotych netto powiększoną o podatek VAT. Pojazd został wydany poszkodowanemu 1 kwietnia 2021 r. i zwrócony w dniu 18 czerwca 2021 r. (79 dni). Nadto, z uwagi na fakt, że w pojeździe doszło do szkody całkowitej, poszkodowany zmuszony był korzystać z usługi parkingowej. Z usługi tej korzystał od dnia 5 kwietnia 2021 r. przez 72 dni. Stawka za dobę usługi parkingowej została ustalona na poziomie 18 złotych netto za dobę.

Poszkodowany przeniósł na powódkę wierzytelność z tytułu kosztów najmu pojazdu i usługi parkingowej.

Koszt najmu pojazdu zastępczego wyniósł 12 632,10 złotych brutto. Sprawca szkody był ubezpieczony w zakresie odpowiedzialności cywilnej za szkody związane z ruchem pojazdu mechanicznego w (...) Towarzystwie (...) Spółce Akcyjnej w W.. Ubezpieczyciel przyjął odpowiedzialność za szkodę i na podstawie zgłoszenia z wypłacił poszkodowanemu odszkodowanie za szkodę w pojeździe oraz z tytułu najmu pojazdu zastępczego w kwocie 4 637,10 złotych, tj. przy przyjęciu, że uzasadniony okres najmu wynosił 45 dni (od 1 kwietnia 2021 r. do 17 maja 2021 r. ) oraz obniżonej dobowej stawki najmu.

Koszty usługi parkingowej wyniosły 1 594,08 złotych brutto. Ubezpieczyciel wypłacił z tego tytułu kwotę 1 151,28 złotych brutto, przyjmując za uzasadniony okres parkowania pojazdu 52 dni i stawkę dobową w kwocie 18 złotych.

Wypłacone przez ubezpieczyciela świadczenie nie odpowiada wysokości poniesionej przez poszkodowanego szkody. Powódka domaga się zatem wypłaty kwoty 7 995 złotych tytułem uzupełnienia odszkodowania w zakresie poniesionych kosztów najmu pojazdu oraz kwoty 442,80 złotych tytułem uzupełnienia świadczenia z tytułu usługi parkingowej.

Powódka żąda zapłaty odsetek za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego od dnia 26 lipca 2021 r., tj. po upływie 30 dni od daty zgłoszenia szkody.

W odpowiedzi na pozew LINK4 Towarzystwo (...) w W. wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie na jej rzecz kosztów procesu według norm przepisanych.

Ubezpieczyciel przyznał, że ponosi odpowiedzialność za szkodę powstałą w pojeździe należącym do P. D. na skutek zdarzenia z dnia 1 kwietnia 2021 r., także że uzasadnione było skorzystanie z usługi parkingowej i najem pojazdu, jednakże, w jego ocenie, jedynie przez okres 52 dni. Powstała w pojeździe szkoda została zakwalifikowana jako szkoda całkowita, a zatem uzasadniony okres najmu pojazdu zastępczego i parkowania pozostałości jego pozostałości kończy się po upływie 7 dni od dnia poinformowania poszkodowanego o zakwalifikowaniu szkody w pojeździe jako szkody całkowitej. Nadto poszkodowany został poinformowany o możliwości zawarcia umowy najmu pojazdu zastępczego za pośrednictwem podmiotu współpracującego z ubezpieczycielem, a także że w przypadku nieskorzystania z tej oferty i zawarcia umowy najmu pojazdu zastępczego z innym podmiotem, stawka dobowa najmu zostanie zweryfikowana do kwoty, za jaką mógł wynająć pojazd za pośrednictwem ubezpieczyciela. Zważywszy na powyższe, ubezpieczyciel uznał za uzasadniony okres najmu pojazdu zastępczego za okres od dnia 2 kwietnia 2021 r. do dnia 24 maja 2021 r. (52 dni) oraz przyjął następujące stawki dobowe: za okres pierwszych sześciu dni wg stawki 159,90 zł , a za następne 46 dni wg stawki 79,95 złotych za dobę. W odniesieniu natomiast do usługi parkingowej przyjęto stawkę wskazaną w fakturze, tj. 18 złotych netto (22,14 zł brutto). Wypłacone kwoty wyczerpują spoczywający na ubezpieczycielu obowiązek naprawienia szkody w ramach odpowiedzialności cywilnej za szkody związane z ruchem pojazdu mechanicznego.

Powódka podtrzymała żądanie pozwu, podnosząc, że poszkodowanemu nie została złożona oferta najmu pojazdu zastępczego, a stawka dobowa nie jest wygórowana.

Podstawa faktyczna:

Na skutek kolizji z dnia 1 kwietnia 2021 r. doszło do uszkodzenia należącego do P. D. pojazdu marki R. (...) o nr rej. (...).

Sprawca szkody w pojeździe legitymował się umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody związane z ruchem pojazdu mechanicznego w (...) Towarzystwie (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W..

Niesporne.

W dniu 2 kwietnia 2021 r. pełnomocnik P. D. – powódka (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka Komandytowa z siedzibą w S. zgłosiła szkodę.

Dowód:

- zgłoszenie szkody k. 9.

W dniu 1 kwietnia 2021 r. P. D. zawarł z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. umowę najmu pojazdu zastępczego marki T. (...) za kwotę 130 złotych netto + VAT za dobę (159,90 zł brutto). Stawka czynszu najmu obejmowała pełne ubezpieczenie, zniesiony udział własny w szkodzie, brak limitu kilometrów, możliwość wyjazdu za granicę.

Dowód:

- umowa najmu pojazdu wraz z ogólnymi warunkami najmu k. 31, 34,

- oświadczenie poszkodowanego k. 33,

- zeznania świadka P. D. k. 68 – 69.

W dniu 2 kwietnia 2021 r. pełnomocnik P. D. – powódka (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka Komandytowa z siedzibą w S. zgłosiła szkodę.

Niesporne, a nadto dowód:

- zgłoszenie szkody k. 9.

P. D. został poinformowany przez ubezpieczyciela o możliwości zawarcia umowy najmu zastępczego za jego pośrednictwem, przy uwzględnieniu stawki najmu pojazdu zastępczego w kwocie 65 złotych netto, a także że w przypadku wyboru innego wynajmującego, poniesione z tego tytułu koszty zostaną obniżone do stawki w kwocie 65 złotych netto.

P. D. uzyskał informacje, że zawarcie umowy najmu zastępczego wiąże się z zapłatą kaucji, a także że w przypadku kolizji, będzie zobowiązany naprawić szkode w pojeździe.

Nie był zainteresowany zawarciem umowy na takich warunkach.

Dowód:

- zeznania świadka P. D. k. 68-69.

Ocena techniczna obejmują pełną szkodę w pojeździe została przekazana powódce w dniu 5 maja 2021 r.

Dowód:

- wiadomość e – mailowa z dnia 05.05.2021 r. k. 14.

Decyzją z dnia 17 maja 2021 r. poinformowano poszkodowanego, że szkoda w pojeździe ma charakter szkody całkowitej i o wysokości przyznanego odszkodowania. Nadto poinformowano, że wartość pozostałości pojazdu została ustalona na podstawie oferty zakupu pojazdu, ważnej do dnia 4 czerwca 2021 r.

Dowód:

- decyzja z dnia 17.05. (...). k. 16.

Poszkodowany sprzedał pojazd wskazanemu przez ubezpieczyciela podmiotowi w dniu 15 czerwca 2021 r.

Dowód:

- umowa sprzedaży k. 25.

Powód świadczył na rzecz poszkodowanego usługę parkingową w okresie od dnia 5 kwietnia 2021 r. do dnia 15 czerwca 2021 r.

Niesporne.

Poszkodowany zwrócił wynajmowany pojazd w dniu 18 czerwca 2021 r.

Powódka wystawiła fakturę VAT nr (...) dokumentująca wysokość:

- kosztów najmu pojazdu za okres 79 dni, wg stawki w kwocie 1530 złotych netto za dobę, na kwotę 12 632,10 złotych brutto,

- usługi parkingowej za okres 72 dni, wg stawki 18 złotych netto za dobę, na kwotę 1 594,08 złotych brutto.

Dowód:

- faktura VAT nr (...) k. 32.

W dniu 18 czerwca 2021 r. P. D. dokonał cesji wierzytelności z tytułu szkody powstałej w należącym do niego pojeździe na rzecz (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Spółki Komandytowej z siedzibą w S..

Dowód:

- umowa cesji wierzytelności k. 29.

Pismem z dnia 25 czerwca 2021 r. , powódka, powołując się na umowę cesji z dnia 18 czerwca 2021 r. , wezwała ubezpieczyciela do zapłaty kosztów najmu pojazdu zastępczego i kosztów usługi parkingowej, zgodnie z treścią faktury VAT nr (...) .

Dowód:

- pismo z dnia 25.06.2021 r. k. 26.

Decyzją z dnia 6 lipca 2021 r. ubezpieczyciel przyznał powódce kwotę 4 637,10 złotych tytułem odszkodowania obejmującego koszty najmu pojazdu zastępczego. Ubezpieczyciel przyjął za uzasadniony okres najmu pojazdu w okresie od 1 kwietnia 2021 r. do 24 maja 2021 r. (52 dni najmu), przy przyjęciu następujących stawek najmu: za okres pierwszych 6 dni w kwocie po 130 złotych netto oraz w okresie od 7 dnia do 52 dnia w kwocie po 65 złotych netto. Ubezpieczyciel uznał za uzasadniony okres parkowania pojazdu w wymiarze 52 dni, przy przyjęciu stawki 18 złotych netto za dobę. Należne z tego tytułu świadczenie wyniosło 1 151,28 złotych.

Dowód:

- decyzja z dnia 06.07.2021 r.

Ubezpieczyciel odmówił uwzględnienia odwołania od decyzji z dnia 8 grudnia 2020 r.

Dowód:

- pismo z dnia 22.07.2021 r. k. 28.

Zasadny okres najmu pojazdu zastępczego w przypadku zakwalifikowania szkody w pojeździe jako szkody całkowitej obejmuje następujące okresy cząstkowe:

- okres od dnia powstania szkody do dnia jej zgłoszenia ubezpieczycielowi – 1 dzień,

- okres od dnia zgłoszenia szkody do dnia dokonania oględzin pojazdu przez przedstawiciela ubezpieczyciela oraz otrzymania przez poszkodowanego informacji o zakwalifikowaniu szkody jako całkowitej – 45 dni,

- okres niezbędny na sprzedaż wraku i zakup innego pojazdu o zbliżonych parametrach oraz jego rejestrację, przy czym przyjmuje się, że okres 7 dni od dnia przekazania informacji o zakwalifikowaniu szkody jako całkowitej (jeżeli informacji tej towarzyszy informacja o wycenie wraku) jest zazwyczaj wystarczający.

Uzasadniony okres najmu pojazdu zastępczego wynosi 52 dni.

Stawka najmu pojazdu zastępczego tej samej klasy do pojazd marki R. (...) wynosiła w II kwartale 2021 r. na rynku lokalnym od 99 złotych netto do 140 złotych netto.

Dowód:

- opinia biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej L. C. k. 80 – 83,

- ustna uzupełniająca opinia biegłego sądowego L. C. k. 107.

Rozważania prawne:

Powództwo okazało się uzasadnione w części co do kwoty 3 083,38 złotych i odsetek ustawowych za opóźnienie liczonych od tej kwoty w stosunku rocznym od dnia 26 lipca 2021 r. do dnia zapłaty.

Podstawę prawną żądania pozwu stanowią przepisy art. 822 § 1 i 2 k.c., art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczeń Komunikacyjnych (teks jednolity: Dz. U. z 2018 roku, poz. 473 ze zmianami) oraz art. 436 § 1 k.c. i 415 k.c.

Przepis art. 822 § 1 i 2 k.c. stanowi, że przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony (§ 1 ). Jeżeli strony nie umówiły się inaczej, umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody, o jakich mowa w § 1, będące następstwem przewidzianego w umowie zdarzenia, które miało miejsce w okresie ubezpieczenia (§ 2). Zgodnie natomiast z przepisem art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczeń Komunikacyjnych z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, będącą następstwem śmierci, uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia bądź też utraty, zniszczenia lub uszkodzenia mienia. Stosownie zaś do treści przepisu art. 436 § 1 k.c. odpowiedzialność przewidzianą w przepisie art. 435 k.c. ponosi również samoistny posiadacz mechanicznego środka komunikacji poruszanego za pomocą sił przyrody. Jednakże gdy posiadacz samoistny oddał środek komunikacji w posiadanie zależne, odpowiedzialność ponosi posiadacz zależny. Przepis art. 415 k.c. stanowi natomiast, że kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia.

Okoliczności kolizji z dnia 1 kwietnia 2021 roku nie były pomiędzy stronami sporne. Pozwana nie kwestionowała również i legitymacji procesowej czynnej powódki, która wynikała z umowy cesji wierzytelności z dnia 18 czerwca 2021 r.

Pozwany nie kwestionował zasady swojej odpowiedzialności za szkodę powstałą w pojeździe należącym do P. D., obejmującą koszty usługi parkowania pojazdu i najmu pojazdu zastępczego, a także że powstała w pojeździe szkoda miała charakter szkody całkowitej.

Przedmiotem sporu była natomiast kwestia uzasadnionego okresu najmu pojazdu zastępczego i wysokości dobowej stawki jego najmu oraz uzasadnionego okresu korzystania przez poszkodowanego z usługi parkingowej.

W tym miejscu wskazać należy, że świadczenie ubezpieczyciela z tytułu umowy ubezpieczenia majątkowego ma charakter odszkodowawczy i ta funkcja kompensacyjna determinuje podstawową treść pojęciową, zakres i poziom odszkodowania. Odpowiedzialność natomiast zakładu ubezpieczeń jest szczególną postacią odpowiedzialności cywilnej, a prawo ubezpieczeń majątkowych jest częścią prawa odszkodowawczego. Pojęcie szkody w ubezpieczeniach jest zatem takie samo jak w innych działach prawa odszkodowawczego, zasada odszkodowania nie może być bowiem traktowana w oderwaniu od ogólnych zasad odszkodowawczych, które znalazły wyraz i zostały uregulowanie w kodeksie cywilnym. Dotyczy to samych pojęć szkody i odszkodowania. Wskazać przy tym należy, że zakład ubezpieczeń obowiązany jest do naprawienia szkody tylko w formie wypłaty odpowiedniej sumy pieniężnej, nie zaś wedle wyboru poszkodowanego także przez przywrócenie stanu poprzedniego, co wyłącza stosowanie w tych okolicznościach art. 363 § 1 k.c.

Nie ulega wątpliwości, że odpowiedzialność ubezpieczyciela z tytułu umowy odpowiedzialności cywilnej za szkody związane z ruchem pojazdu mechanicznego obejmuje również i koszty najmu pojazdu zastępczego. Zakresem odpowiedzialności odszkodowawczej są objęte wyłącznie te negatywne majątkowe następstwa w majątku poszkodowanego, które pozostają w adekwatnym związku przyczynowym ze zdarzeniem szkodzącym (art. 361 § 1 k.c.). Adekwatny związek przyczynowy, stanowiący jedną z przesłanek odpowiedzialności odszkodowawczej, wyznacza zarazem granice odpowiedzialności odszkodowawczej. W uzasadnieniu uchwały z dnia 22 listopada 2013 r. ( sygn. akt III CZP 76/13) Sąd Najwyższy wskazał, że „W razie tzw. szkody całkowitej, tj. uszkodzenia pojazdu w stopniu wyłączającym możliwość jego naprawy, albo jeżeli koszt naprawy pojazdu jest znacznie wyższy od jego wartości przed uszkodzeniem, świadczenie pieniężne ubezpieczyciela obejmuje kwotę odpowiadającą różnicy wartości pojazdu sprzed i po wypadku ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 lutego 2002 r., V CKN 903/00, OSNC 2003, nr 1, poz. 15). W takim przypadku należy przyjąć, że w zakres szkody pozostającej w adekwatnym związku przyczynowym ze zdarzeniem szkodzącym wchodzą koszty najmu pojazdu zastępczego poniesione przez poszkodowanego w okresie niezbędnym do nabycia nowego pojazdu. Ustalenie, jakie skutki pozostają w adekwatnym związku przyczynowym ze zderzeniem szkodzącym następuje przy uwzględnieniu zasad doświadczenia życiowego oraz - niekiedy - zasad nauki, a także na podstawie indywidualnej sytuacji poszkodowanego i konkretnych okoliczności sprawy (por. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 16 maja 2002 r., V CKN 1273/00, "Izba Cywilna" 2002, nr 12, s. 40 oraz z dnia 8 września 2004 r., IV CK 672/03, niepubl.). W świetle zasad doświadczenia życiowego, nabycie nowego pojazdu wymaga podjęcia określonych czynności organizacyjnych przy uwzględnieniu obowiązku poszkodowanego podejmowania czynności zmierzających do zapobieżenia zwiększaniu rozmiaru szkody. Ustalenie czasu niezbędnego na nabycie nowego pojazdu ma charakter obiektywny i jest niezależne od posiadania przez poszkodowanego środków pieniężnych - w tym pochodzących z wypłaty odszkodowania obejmującego różnicę wartości pojazdu sprzed i po zdarzeniu szkodzącym - na kupno nowego pojazdu. Dla ustalenia czasu niezbędnego do nabycia pojazdu istotne znaczenie ma czas zawiadomienia poszkodowanego o sposobie likwidacji szkody przez zapłatę różnicy pomiędzy wartością pojazdu sprzed i po zdarzeniu szkodzącym . Z tych względów nie zrywa adekwatnego związku przyczynowego pomiędzy zdarzeniem szkodzącym a kosztami poniesionymi na najem pojazdu zastępczego przy tzw. szkodzie całkowitej wypłata odszkodowania przez ubezpieczyciela obejmującego różnicę w wartości uszkodzonego pojazdu sprzed i po wypadku, jeżeli nastąpiła ona zanim nastąpił upływ czasu niezbędnego do nabycia przez poszkodowanego nowego pojazdu”. Jak wskazał Sąd Najwyższy w przywołanej uchwale, ustalenie czasu niezbędnego na nabycie nowego pojazdu ma charakter obiektywny i jest niezależne od posiadania przez poszkodowanego środków pieniężnych - w tym pochodzących z wypłaty odszkodowania obejmującego różnicę wartości pojazdu sprzed i po zdarzeniu szkodzącym - na kupno nowego pojazdu.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy, wskazać należy, że istotne znaczenie dla ustalenia końcowej daty uzasadnionego okresu najmu pojazdu zastępczego oraz okresu świadczenia usługi parkingowej, znaczenie ma data zawiadomienia poszkodowanego o sposobie likwidacji szkody jako tzw. szkody całkowitej, a nie data wypłacenia odszkodowania. Poszkodowany został poinformowany o likwidacji szkody w pojeździe jako tzw. szkody całkowitej decyzją z dnia 17 maja 2021 r., która to decyzja, została przekazana wraz z wiadomością e – mailową powódce, jako pełnomocnikowi poszkodowanego. Okres najmu pojazdu oraz okres świadczenia usługi parkingowej pozostaje w adekwatnym związku przyczynowym ze szkodą w pojeździe jeszcze przez okres 7 dni od tego dnia, tj. do dnia 24 maja 2021 r.

Reasumując powyższe rozważania, uzasadniony czas najmu pojazdu zastępczego obejmował okres od dnia 1 kwietnia 2021 r. do dnia 24 maja 2021 r. ( upływ 7 dni od dnia zawiadomienia o likwidacji szkody jako całkowitej), czyli łącznie 52 dni. Uzasadniony natomiast okres świadczenia usługi parkingowej obejmował okres od dnia 5 kwietnia 2021 r. do dnia 24 maja 2021 r. , czyli również 52 dni.

Nieuzasadnione natomiast okazało się stanowisko strony pozwanej w odniesieniu do wysokości dobowej stawki najmu.

Poszkodowany wynajął pojazd zastępczy za dobową stawkę w kwocie 130 złotych netto (159,99 zł brutto), powołując się na średnie stawki najmu pojazdu tej samej klasy, co pojazd uszkodzony. Pozwany ubezpieczyciel zastosował natomiast, od 7 dnia okresu najmu stawkę w kwocie 65 złotych netto (79,95 zł brutto), wskazując, że za jego pośrednictwem możliwe było wynajęcie pojazdu zastępczego w stawce dobowej w kwocie 65 złotych netto, o czym poszkodowany został poinformowany.

W ocenie Sądu, w okolicznościach faktycznych sprawy nie zachodzą przesłanki do ustalenia, że poszkodowany, wynajmując pojazd zastępczy za pośrednictwem innego podmiotu niż ubezpieczyciel, uchybił obowiązkowi współdziałania w zakresie minimalizacji szkody. Poszkodowany P. D. przesłuchany w charakterze świadka zeznał, że przedstawione mu warunki najmu, tj. obowiązek zapłaty kaucji oraz obowiązek naprawienia szkody w przypadku kolizji, były niekorzystne w porównaniu z warunkami zaproponowanymi przez powódkę. Nie miał bowiem obowiązku zapłaty kaucji, a udział własny w szkodzie został zniesiony. Pełnomocnik strony pozwanej wprawdzie zaprzeczył, aby informowano poszkodowanego o takich warunkach najmu, jednakże nie przedstawił żadnego dowodu, z którego wynikałyby warunki najmu, jakie oferują podmioty współpracujące z pozwanym ubezpieczycielem. Sąd nie miał zatem możliwości dokonania oceny, czy w okolicznościach faktycznych sprawy, skorzystanie przez poszkodowanego z usług innego podmiotu, nie było uzasadnione. Tym samym pozwana nie udowodniła, że zawarcie umowy najmu z innym podmiotem i poniesienie z tego tytułu wyższych kosztów niż ubezpieczyciel byłby skłonny zaakceptować, prowadziło do zwiększenia rozmiaru szkody. Obowiązek minimalizowania szkody nie może być rozumiany w taki sposób, że poszkodowany ma obowiązek skorzystania z najmu proponowanego przez ubezpieczyciela bez uprzedniego zapoznania się z jego warunkami, tj. umową i ogólnymi warunkami oraz innymi dokumentami kreującymi stosunek najmu. Nie oznacza również, że zobligowany jest do zawarcia umowy na warunkach, które ocenia jako mniej korzystne niż oferty dostępne u innych podmiotów.

Na podstawie opinii biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej i rekonstrukcji wypadków L. C., Sąd ustalił że dobowa stawka najmu pojazdu zastępczego, odpowiadającego klasie pojazdu marki R. (...), w wersji bez limitu kilometrów wynosiła w 2021 roku od 99 złotych netto do 140 złotych netto za dobę (czyli od 121,77 zł brutto do 172,20 zł brutto. Średnia stawka dobowa wynosiła zatem 119,50 złotych netto (146,98 zł brutto). Strony nie podnosiły zarzutów do opinii biegłego w tym zakresie. Zastosowana przez powódkę dobowa stawka najmu w kwocie 159,90 złotych brutto jest nieznacznie wyższa od średniej stawki dobowej najmu.

Reasumując powyższe rozważania oraz zważywszy na stanowisko pozwanego ubezpieczyciela wyrażone w decyzji z dnia 17 maja 2021 r., należy uznać za uzasadnione wydatki na poczet kosztów najmu pojazdu zastępczego za okres 52 dni w zakresie kwoty 7 720,48 złotych brutto. Kwotę tą Sąd wyliczył w następujący sposób:

- za 6 pierwszych dni najmu, przy przyjęciu stawki 159,90 złotych brutto, zgodnie ze stanowiskiem pozwanej, należy się 959,40 złotych,

- za okres kolejnych 46 dni, przy przyjęciu stawki 146,98 złotych brutto za dobę, należy się 6 761,08 złotych.

Pozwany wypłacił za okres od 7 dnia do 52 dni najmu kwotę 3 677,70 złotych ( 4 637,10 zł – 959,40 zł = 3 677,70 zł). Do zapłaty za ten okres pozostała kwota 3 083,38 zł (6 761,08 zł – 3 677,70 zł).

Wypłacona kwota 1 151,28 złotych tytułem kosztów usługi parkingowej za okres 52 dni zaspokaja roszczenie powódki z tego tytułu w całości. Zastosowana przez ubezpieczyciela stawka dobowa za usługę była między stronami niesporna. Stąd też powództwo w tym zakresie okazało sienie nieuzasadnione.

Mając powyższe na uwadze, Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 3 083,38 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, liczonymi w stosunku rocznym od dnia 26 lipca 2021 roku do dnia zapłaty i oddalił powództwo w pozostałym zakresie

Roszczenie o odsetki ustawowe za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego znajduje oparcie w treści art. art. 359 § 1 k.c., art. 481 § 1 i 2 k.c. oraz art. 14 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych (…). Zgodnie z treścią przepisu art. 481 § 1 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Dłużnik popada w opóźnienie jeśli nie spełnia świadczenia pieniężnego w terminie, w którym stało się ono wymagalne także wtedy, gdy kwestionuje istnienie lub wysokość świadczenia ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 października 2003 r., sygn. II CK 146/02). Zgodne z art. 14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych (…) zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o szkodzie. Zgodnie z ust. 2 tego przepisu w przypadku gdyby wyjaśnienie w terminie, o którym mowa w ust. 1, okoliczności niezbędnych do ustalenia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości odszkodowania okazało się niemożliwe, odszkodowanie wypłaca się w terminie 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe, nie później jednak niż w terminie 90 dni od dnia złożenia zawiadomienia o szkodzie, chyba że ustalenie odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości odszkodowania zależy od toczącego się postępowania karnego lub cywilnego. W terminie, o którym mowa w ust. 1, zakład ubezpieczeń zawiadamia na piśmie uprawnionego o przyczynach niemożności zaspokojenia jego roszczeń w całości lub w części, jak również o przypuszczalnym terminie zajęcia ostatecznego stanowiska względem roszczeń uprawnionego, a także wypłaca bezsporną część odszkodowania. Świadczenie ubezpieczyciela ma zatem charakter terminowy, a spełnienie świadczenia w terminie późniejszym niż wynikający z art. 14 ust. 1 i 2 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych (…) może być usprawiedliwione jedynie wówczas, gdy ubezpieczyciel wykaże istnienie przeszkód w postaci niemożliwości wyjaśnienia okoliczności koniecznych do ustalenia odpowiedzialności albo wysokości świadczenia, mimo działań podejmowanych z wymaganą od niego starannością profesjonalisty, według standardu, którego reguły wyznacza przepis art. 355 par. 2 k.c.

W rozważanym przypadku powódka domaga się zapłaty odsetek od dnia następnego po upływie 30 dni od dnia zgłoszenia szkody. Skoro zgłoszenie szkody miało miejsce 25 czerwca 2021 roku, pozwany winien spełnić świadczenie najpóźniej do dnia 25 lipca 2021 roku. Pozwany nie podniósł przy tym ani nie udowodnił, aby w terminie zakreślonym przepisem art. 14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych (…) , nie było możliwe wyjaśnienie okoliczności koniecznych do ustalenia odpowiedzialności ubezpieczyciela albo wysokości świadczenia. Skoro zatem pozwany nie spełnił świadczenia z tytułu naprawienia szkody w pełnej wysokości z tytułu kosztów najmu pojazdu zastępczego do dnia 25 lipca 2021 roku, od dna następnego , tj. 26 lipca 2021 roku pozostaje w opóźnieniu, co uzasadnia żądanie zapłaty odsetek za opóźnienie od tego dnia.

Stan faktyczny sprawy Sąd ustalił na podstawie dokumentów złożonych przez obydwie strony oraz zawartych w aktach szkody złożonych w formie elektronicznej, co do prawdziwości i wiarygodności których nie powziął zastrzeżeń. Sąd uznał również za wiarygodne zeznania świadka P. D., ponieważ nie naprowadzono wobec niego przeciwdowodów.

Ustalenia natomiast co do okoliczności wymagających wiadomości specjalnych, tj. co do uzasadnionego okresu najmu pojazdu zastępczego oraz dobowej stawki najmu pojazdu zastępczego Sąd poczynił na podstawie opinii biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej L. C.. Żadna ze stron nie podważała prawdziwości ani wartości dowodowej dokumentów zawartych w aktach sprawy i aktach szkodowych, na których biegły oparł swoje ustalenia, a i Sąd nie stwierdził okoliczności podważających ich wartość dowodową. Dlatego też Sąd, mając na uwadze, że opinia została sporządzona zgodnie ze zleceniem, a także że jej treść wskazuje, że twierdzenia i wnioski biegłego znajdują oparcie w materiale dowodowym sprawy i nie stoją w sprzeczności z zasadami logiki, uznał opinię za przydatną do poczynienia ustaleń faktycznych w sprawie.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie przepisu art. 100 k.p.c., który stanowi, że w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Sąd może jednak włożyć na jedną ze stron obowiązek zwrotu wszystkich kosztów, jeżeli jej przeciwnik uległ tylko co do nieznacznej części swego żądania albo gdy określenie należnej mu sumy zależało od wzajemnego obrachunku lub oceny sądu.

Powódka poniosła następujące koszty procesu: 500 złotych tytułem opłaty od pozwu, 416 złotych tytułem wykorzystanej zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego sądowego, wynagrodzenie pełnomocnika w osobie adwokata w kwocie 1 800 złotych oraz opłatę skarbową od złożonego dokumentu pełnomocnictwa procesowego w kwocie 17 złotych, czyli łącznie 2 733 złotych.

Pozwany poniósł następujące koszty procesu: 1 800 złotych tytułem wynagrodzenia pełnomocnika w osobie adwokata oraz opłatę skarbową od złożonego dokumentu pełnomocnictwa procesowego w kwocie 17 złotych, czyli łącznie 1 817 złotych.

.

Żądanie pozwu zostało uwzględnione w zakresie kwoty stanowiącej 36,54 % dochodzonego roszczenia, wobec czego pozwany winien zwrócić powódce kwotę stanowiącą 36,54 % poniesionych przez nią kosztów procesu, tj. kwotę 998,63 złotych (
2 733 x 36,54% = 998,63 zł). Powódka winna natomiast zwrócić pozwanemu 63,46 % poniesionych przez niego kosztów procesu, tj. kwotę 1 153,06 złotych (1 817 zł x 63,46 % = 1 153,06 zł).

Mając powyższe na uwadze, Sąd w punkcie III wyroku zasądził od powódki na rzecz pozwanego kwotę 154,43 zł tytułem kosztów procesu (1 153,06 zł – 998,63 = 154,43 zł). Od kwoty zasądzonej tytułem zwrotu kosztów procesu odsetki w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego za czas od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.