Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 791/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 stycznia 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSO Jerzy Zalasiński

Protokolant

st. sekr. sądowy Iwona Chojecka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 stycznia 2014r. w S.

odwołania K. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 8 maja 2013 r. (Nr (...) )

w sprawie K. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

I.  zmienia zaskarżoną decyzję i ustala K. M. prawo do emerytury od dnia 1 kwietnia 2013 r. ;

II.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. na rzecz K. M. kwotę 60 (sześćdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IV U 791/13

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 08.05.2013r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu K. M. prawa do wcześniejszej emerytury motywując to brakiem dowodu wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przez okres 15 lat. Od decyzji tej odwołanie złożył ubezpieczony K. M. wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do emerytury, gdyż przez okres ponad 15 lat wykonywał prace w szczególnych warunkach na stanowisku mistrza i starszego mistrza w (...) w S..

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie. W uzasadnieniu swojego stanowiska podniósł, że ubezpieczony nie udowodnił okresu pracy w szczególnych warunkach w wymiarze co najmniej 15 lat. ZUS nie dał wiary zeznaniom świadków, ponieważ nie stanowią one dla organu rentowego materiału dowodowego.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny.

Ubezpieczony K. M. urodzony dnia (...) złożył w dniu 30.04.2013r. wniosek o emeryturę. Organ rentowy uznał za udowodniony staż ubezpieczeniowy K. M. w rozmiarze 28 lat, 6 miesięcy i 9 dni okresów składkowych i nieskładkowych. Nie uznał żadnego okresu pracy w szczególnych warunkach. Z materiału dowodowego zebranego w sprawie wynika, że ubezpieczony w okresie od 10.05.1974r. do 30.04.2000r. był zatrudniony w Fabryce (...) Zakład Produkcji (...) w S. (zakład przekształcony w (...) Sp. z o.o. Zakład Produkcji (...) w S., następnie w (...) Sp. z o.o. i (...) Sp. z o.o. w S.) . Od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia został zatrudniony w charakterze starszego referenta technicznego, następnie planisty, technologa, kierownika rozdzielni robót, konstruktora i od 01.10. (...). mistrza na oddziale regeneracji oprzyrządowania, a następnie starszego mistrza. Na stanowisku tym pracował do dnia rozwiązania stosunku pracy. Jego zakres obowiązków na stanowisku mistrza i starszego mistrza obejmował dozór inżynieryjno techniczny. Nadzorował pracę szlifierzy, ostrzarzy, hartowników. Wszyscy nadzorowani przez niego pracownicy wykonywali prace zaliczane do prac w szczególnych warunkach. Ubezpieczony przez całą dniówkę roboczą przebywał na hali produkcyjnej. Wykonywał czynności nadzorcze przemieszczając się pomiędzy kolejnymi stanowiskami pracy podległych mu pracowników. Nie miał wydzielonego pomieszczenia. Biurko z telefonem znajdowało się na hali produkcyjnej. Prace te wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zeznania ubezpieczonego (k.25v i 24v), zeznania świadków: T. C. (k 25), H. L. (k. 25-25v), dokumentów (k.6-12), akt ZUS, akt osobowych.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Odwołanie jest uzasadnione. Zgodnie z art. 184 ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r.o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz.1118 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1)okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2)okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

W ocenie Sądu Okręgowego K. M. spełnił powyższe warunki. Udowodnił ponad 25 lat okresów składkowych oraz ponad 15 lat okresów pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu przepisów dotychczasowych. Sąd dał wiarę zeznaniom ubezpieczonego, że w okresie od dnia 01.10.1977r. do 31.12.1998r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował przy dozorze inżynieryjno – technicznym na oddziale będącym w ruchu na którym wykonywane były prace w szczególnych warunkach. Zeznania te znajdują potwierdzenie w zeznaniach świadków T. C. (k 25), H. L. (k. 25-25v). Sąd dał wiarę zeznaniom świadków, ponieważ są logiczne i spójne oraz znajdują potwierdzenie w zebranych w sprawie dokumentach, w szczególności umowach i angażach znajdujących się w aktach osobowych oraz kartach zadań mistrza i starszego mistrza. Prace, które wykonywał ubezpieczony wymienione są w załączniku A dział XIV poz. 24 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz. 43 ze zm.). Ubezpieczony ukończył 60 lat życia, nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego i osiągnął okres składkowy i nieskładkowy w rozmiarze przekraczającym 25 lat. Prawo do emerytury uzyskał od miesiąca złożenia wniosku.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na mocy art.477 14par.2 kpc orzekł jak w wyroku.