UZASADNIENIE |
||||||||||||||||||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
IV Ka 135/23 |
||||||||||||||||
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1 |
|||||||||||||||||
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
||||||||||||||||||
1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||
wyrok Sądu Rejonowego w Tomaszowie Mazowieckim z 13 grudnia 2022 r. sygn. akt II K 696/21 |
||||||||||||||||||
1.2. Podmiot wnoszący apelację |
||||||||||||||||||
oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||
oskarżyciel posiłkowy |
||||||||||||||||||
oskarżyciel prywatny |
||||||||||||||||||
obrońca |
||||||||||||||||||
oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||
inny |
||||||||||||||||||
1.3. Granice zaskarżenia |
||||||||||||||||||
1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||||||||||||||
na korzyść na niekorzyść |
w całości |
|||||||||||||||||
w części |
co do winy |
|||||||||||||||||
co do kary |
||||||||||||||||||
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
||||||||||||||||||
1.3.2. Podniesione zarzuty |
||||||||||||||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||||||||||||||
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
||||||||||||||||||
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu |
||||||||||||||||||
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
||||||||||||||||||
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia |
||||||||||||||||||
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
||||||||||||||||||
brak zarzutów |
||||||||||||||||||
1.4. Wnioski |
||||||||||||||||||
uchylenie |
zmiana |
|||||||||||||||||
2. USTALENIE FAKTÓW W ZWIĄZKU Z DOWODAMI |
||||||||||||||||||
2.1. Ustalenie faktów |
||||||||||||||||||
2.1.1. Fakty uznane za udowodnione |
||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||
|
|
|
|
|
||||||||||||||
2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||
|
|
|
|
|
||||||||||||||
2.2. Ocena dowodów |
||||||||||||||||||
2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
||||||||||||||||
|
|
|
||||||||||||||||
2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów (dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów) |
||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
||||||||||||||||
|
|
|
||||||||||||||||
3. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW I WNIOSKÓW |
||||||||||||||||||
Lp. |
Zarzut |
|||||||||||||||||
1 |
błąd w ustaleniach faktycznych mający wpływ na treść wydanego orzeczenia, polegający na niesłusznym uznaniu, wbrew wskazaniom wiedzy i doświadczenia życiowego, że zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie daje podstaw do przyjęcia, iż ze zgromadzonego w sprawie i ocenionego pozytywnie materiału dowodowego nie wynika ażeby R. T. popełnił zarzucany mu czyn, co w konsekwencji doprowadziło do zastosowania przez Sąd I instancji reguły in dubio pro reo i niesłusznego uniewinnienia oskarżonego od zarzucanego mu czynu; |
zasadny częściowo zasadny niezasadny |
||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||||||||||||||||||
Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia może wynikać bądź z niepełności postępowania dowodowego (tzw. błąd „braku”), bądź też z przekroczenia granic swobodnej oceny dowodów (błąd dowolności). Może on więc być wynikiem nieznajomości określonych dowodów lub nieprzestrzegania dyrektyw obowiązujących przy ocenie dowodów (art. 7 kpk), np. błąd logiczny w rozumowaniu, zlekceważenie niektórych dowodów, danie wiary dowodom nieprzekonującym, bezpodstawne pominięcie określonych twierdzeń dowodowych, oparcie się na faktach w istocie nieudowodnionych itd. W orzecznictwie podnosi się jednak, że zarzut ten jest słuszny tylko wówczas: „gdy zasadność ocen i wniosków, wyprowadzonych przez sąd orzekający z okoliczności ujawnionych w toku przewodu sądowego, nie odpowiada prawidłowości logicznego rozumowania”, nie może on natomiast sprowadzać się do samej polemiki z ustaleniami sądu (w. SN z 24 marca 1975 r., II KR 355/74, OSNPG 9/1995, poz. 84), przy czym jest to aktualne jedynie przy zarzucie błędu o charakterze „dowolności”. Tego typu zarzut co do błędu w ustaleniach faktycznych to bowiem, nie sama odmienna ocena materiału dowodowego przez skarżącego, lecz wykazanie, jakich konkretnych uchybień w świetle wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego dopuścił się sąd w dokonanej ocenie materiału dowodowego (w. SN z 22 stycznia 1975 r., I KR 197/74, OSNKW 5/1975, poz. 58). W związku z tym, stwierdzić należy, iż nietrafny jest zarzut błędu w ustaleniach faktycznych mający polegać na nieuprawnionym przyjęciu, iż zebrany materiał dowodowy jest niewystarczający do tego aby przypisać sprawstwo oskarżonemu R. T.. Sąd Rejonowy w Tomaszowie Mazowieckim trafnie doszedł do wniosku, że w sprawie brak jest danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia przez oskarżonego zarzuconego mu czynu. R. T. nie przyznał się bowiem do postawionego mu zarzutu, a żadne inne dowody przeprowadzone w sprawie nie wskazywały w wystarczającym stopniu na jego sprawstwo. W szczególności, nie przemawiały za tym zeznania pokrzywdzonego J. G., który prowadził negocjacje dotyczące zakupu jedynie poprzez wymianę wpisów na chatcie i nie rozmawiał z osobą wystawiającą ogłoszenie. Środki zaś pieniężne zostały przekazane na konto należące do T. C. – drugiego z oskarżonych, który korzystając z prawa do odmowy składania wyjaśnień w najmniejszy nawet sposób nie obciążył R. T.. Fakt natomiast, iż na dane osobowe matki ostatnio wymienionego oskarżonego zarejestrowany był numer telefonu wskazany w ogłoszeniu, na które odpowiedział pokrzywdzony nie jest wystarczający do tego, aby przypisywać sprawstwo R. T.. E. T. zmarła 6 sierpnia 2019 r. (k. 398). Na szczęście zanim to nastąpiło została przesłuchana w charakterze świadka. W swojej relacji jednak nie przedstawiła okoliczności, które mogłyby w sposób uzasadniony kierować jakiekolwiek podejrzenia na osobę jej syna (por. k. 99-101). Nikomu nie udostępniała bowiem świadomie swoich danych osobowych, ani dowodu osobistego, zaś okoliczności jego czasowej nieświadomej utraty nie może jeszcze prowadzić do wniosku, że miał z tym związek oskarżony R. T.. Sąd I instancji dokonując oceny dowodów i sporządzając uzasadnienie nie naruszył art. 7 kpk. Przeprowadzona ocena materiału dowodowego oraz wnioski wyprowadzone z poczynionych ustaleń mieszczą się w granicach swobodnej oceny dowodów, gdyż pozostają w zgodzie z zasadami prawidłowego rozumowania, wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego. Apelacja prokuratora natomiast stanowi w istocie rzeczy jedynie gołosłowną polemikę z ustaleniami sądu rejonowego, gdyż nie wskazuje jakich konkretnie uchybień w świetle wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego miał się dopuścić Sąd I instancji w dokonanej ocenie i tym samym podnoszony zarzut nie zasługuje na uwzględnienie. W niniejszej sprawie nie doszło do obrazy art. 5 § 2 kpk. Pomimo bowiem wszelkich starań organu prowadzącego postępowanie nie dało się usunąć występujących w sprawie wątpliwości w zakresie ustaleń faktycznych. W takiej zaś sytuacji, stosownie do treści ww. przepisu i zawartej w nim „dyrektywy ostatecznego wyjścia”, wręcz obowiązkiem Sądu było, aby istniejące wątpliwości wytłumaczyć w sposób korzystny dla oskarżonego. Prokurator w apelacji nie wskazał natomiast konkretnie z jakich to możliwości dowodowych nie skorzystał Sąd, a teza, iż oskarżony R. T. posługiwał się telefonem widniejącym w ogłoszeniu nie znajduje oparcia w materiale dowodowym sprawy. |
||||||||||||||||||
Wniosek |
||||||||||||||||||
Uchylenie zaskarżonego wyroku w zakresie uniewinnienia R. T. i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Tomaszowie Mazowieckim, |
zasadny częściowo zasadny niezasadny |
|||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||||||||||||||||||
Z uwagi na to, że zarzut okazał się niezasadny, to wniosek również był nieuprawniony. |
||||||||||||||||||
4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
||||||||||||||||||
1. |
|
|||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||
5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
||||||||||||||||||
5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||
1. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
|||||||||||||||||
Uniewinnienie oskarżonego R. T. od zarzucanego mu czynu. |
||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
||||||||||||||||||
Podniesiony w apelacji zarzut nie został potwierdzony w postępowaniu apelacyjnym, a nadto sąd odwoławczy nie stwierdził także okoliczności prowadzących do zmiany bądź uchylenia zaskarżonego orzeczenia z urzędu poza granicami środka odwoławczego. |
||||||||||||||||||
5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||
1. |
Przedmiot i zakres zmiany |
|||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach zmiany |
||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||
5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||
5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
||||||||||||||||||
1.1. |
|
|||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||
2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
|||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||
3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
|||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||
4.1. |
|
|||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||
5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
||||||||||||||||||
5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||
6. KOSZTY PROCESU |
||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||
2 |
Z uwagi na uniewinnienie oskarżonego R. T. od zarzucanego mu czynu, w sprawie z oskarżenia publicznego, kosztami procesu związanymi z postępowaniem odwoławczym obciążony został Skarb Państwa na zasadzie art. 632 pkt 2 kpk w zw. z art. 634 kpk. |
|||||||||||||||||
7. PODPIS |
||||||||||||||||||