Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 136/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Lwówku Śląskim z dnia 7 listopada 2022 r. sygn. akt II K 352/21

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

T. O.

Umieszczenie przez zarządcę drogi nr (...) od strony G. w kierunku J. informujących o zagrożeniach bezpieczeństwa w ruchu drogowym znaków ostrzegawczych A – 30, T – 14b, A – 15 i T -2, oraz znaków B - 33 ograniczających dopuszczalną prędkość w terenie niezabudowanym do 70 km/h, a następnie do 50 km/h, a także znaku A – 3 i T – 2 ostrzegającego o niebezpiecznych zakrętach.

Umieszczenie przez zarządcę drogi nr (...) od strony od strony J. i miejscowości C. znaków ostrzegawczych A – 30, T – 14b, A – 15 i T -2, B – 25 oraz B – 33 ograniczających prędkość w terenie niezabudowanym do 70 km/h, a następnie do 50 km/h, a także znaku A – 3 i T – 2 ostrzegającego o niebezpiecznych zakrętach.

Wydruki map google z portalów internetowych

k. 414 - 426

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.

T. O.

Temperatura minimalna w okolicach miejscowości gdzie doszło do wypadku drogowego w dniach 14 – 16 października 2020 r. przekraczała 4 stopnie Celsjusza, a maksymalna przekraczała 6 stopni Celsjusza.

Internetowy wydruk pomiaru temperatury

k. 427

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

------------------

-------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.obraza przepisów postępowania mająca wpływ na treść orzeczenia tj.

- art. 2 § 2 k.p.k. w zw. z art. 4 k.p.k. w zw. z art.7 k.p.k. poprzez przeprowadzenie dowolnej oceny dowodów, bez uwzględnienia zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego bez uwzględnienia okoliczności na korzyść oskarżonego i bez przyjęcia prawdziwych ustaleń faktycznych wynikających z:

a. opinii biegłegoS. P. i uznania że oskarżony zjeżdżając na lewy pas jezdni naruszył przepisy ruchu drogowego stwarzając sytuację wypadkową zaś pokrzywdzony miał jedynie możliwość uniknięcia zdarzenia gdyby poruszał się z prędkością administracyjną 50 km/h podczas gdy oskarżony poruszał się z prędkością i techniką odpowiednią do panujących warunków drogowych i zalecanych znakami ostrzegawczymi oraz ograniczeniami prędkości i nie był w stanie przewidzieć niezależnej od niego utraty przyczepności kierowanego przez niego pojazdu w krytycznym miejscu z uwagi na specyficzną w danych warunkach nawierzchnię, a to pokrzywdzony w rażący sposób nie stosował się do zasad, przepisów i znaków ruchu drogowego, kierując pojazdem bez zachowania wymaganej szczególnej ostrożności, z rażąco nadmierną prędkością, w wyniku czego najechał kierowanym przez siebie pojazdem na pojazd oskarżonego;

b. opinii biegłego S. P. oraz zeznań K. K. (2) i R. Z. i uznania że oskarżony nie dostosował prędkości i techniki jazdy do warunków panujących na drodze w wyniku czego zjechał na przeciwległy pas ruchu zderzając się czołowe z pojazdem B. kierowanym przez A. R. podczas gdy oskarżony kierując w pełni sprawnym technicznie pojazdem w dniu 16 października 2016 r. o godz. 14.40 w porze dziennej, przy temperaturze powietrza nie mniejszej niż 7 stopni Celsjusza, przy niewielkich opadach deszczu, z prędkością zalecaną znakami ostrzegawczymi oraz ograniczeniami prędkości nie mógł przewidzieć że nawierzchnia jezdni w krytycznym miejscu posiadać będzie specyficzne właściwości uniemożliwiające kontrolę nad kierowanym przez niego pojazdem, w warunkach wysoce prawdopodobnego spowodowania sytuacji zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym przez kierującego pojazdem B., który mógł zjechać na pas jezdni właściwy dla pojazdu K.;

- art. 5 § 2 k.p.k. poprzez jego niezastosowanie i rozstrzygnięcie wątpliwości związanych z przyczynami zjechania przez oskarżonego na lewy pas ruchu na jego niekorzyść poprzez uznanie że oskarżony nie dostosował prędkości i techniki do warunków panujących na drodze, podczas gdy sam biegły S. P. wskazał niemożliwą do przewidzenia śliskość jezdni w danym miejscu, na potencjalny nieustalony czynnik zewnętrzny mogący oddziaływać na oskarżonego który przemieszczał się pojazdem w sposób w danych warunkach rozsądny i bezpieczny, istniejącą wysoce prawdopodobną możliwość przemieszczania się pojazdu marki B. po pasie jazdy oskarżonego i w jego kierunku, co wynika z ustaleń biegłego w zakresie wynoszenia pojazdów w krytycznym miejscu na przeciwległy pas ruchu i zeznań świadka K. K. a także z opinii biegłego, wskazującej na znaczną prędkość pojazdu A. R., braku jakichkolwiek śladów na jezdni dot. przemieszczania się pojazdu K. oraz pojazdu B. co jednocześnie nie wyklucza, iż pojazd B. mógł poruszać się pasem ruchu pojazdu K., a zjechanie pojazdu K. na lewy pas ruchu mogło być manewrem obronnym kierującego tym pojazdem;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

2.w konsekwencji błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku mający wpływ na treść tego orzeczenia, polegający na błędnym przyjęciu winy oskarżonego za spowodowanie wypadku drogowego w sytuacji gdy właściwa ocena materiału dowodowego wskazuje w oparciu o teorię obiektywnego przypisania skutku, że istotność przyczynienia się A. R. w sytuacji kolizji odpowiedzialności kierujących pojazdami skutkować powinna brakiem podstaw do obiektywnego przypisania skutku T. O. wyłączając jego odpowiedzialność za zarzucany mu czyn;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

3.naruszenie przepisów postępowania mających istotny wpływ na treść orzeczenia tj. art. 170 § 1 pkt 2 i 5 k.p.k. poprzez:

- oddalenie wniosku dowodowego uzyskanie opisu i wyników badań laboratoryjnych A. R. przeprowadzonych przy przyjęciu go do Wojewódzkiego Centrum (...) w dniu 16 października 2020 r. pod kątem zawartości alkoholu, środków odurzających i substancji psychotropowych w jego krwi i moczu;

- oddalenie wniosku dowodowego o przeprowadzenie badań na zawartość środków odurzających i substancji psychotropowych we krwi A. R. na podstawie drugiej fiolki oznaczonej lit. (...) pakietu próbki krwi pobranej od niego w dniu 16 października 2020 r. o nr (...) na podstawie której przeprowadzono uprzednio badanie na zawartość alkoholu we krwi;

W sytuacji gdy krew do badań od A. R. została pobrana w dniu 16 października 2020 r. o godz. 20.45, a zatem blisko 6 godzin po zdarzeniu drogowym oraz po transfuzji około 2 litrów krwi podczas zabiegu operacyjnego, zaś miarodajną informacją o stanie trzeźwości bądź ewentualnego znajdowania się przez niego pod wpływem środków odurzających lub substancji psychotropowych mogą być wyniki badań A. R. z chwili jego przyjęcia do szpitala jak również ewentualny wynik badania jego krwi na zawartość narkotyków w zabezpieczonym pojemniku (...) pakietu (...) próbce jego krwi, gdzie w/w wnioski dowodowe zgłaszane były zarówno jeszcze przed wniesieniem aktu oskarżenia, jak również ponawiane były po rozpoczęciu przewodu sądowego, nie zmierzały zatem do przedłużenia postępowania, jak również mogą być istotne z punktu widzenia właściwej oceny materiału dowodowego w oparciu o teorię obiektywnego przypisania skutku;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

4 .naruszenie przepisów postępowania mających istotny wpływ na treść orzeczenia tj. art. 170 § 1 pkt 2 i 5 k.p.k. poprzez:

- oddalenie wniosku dowodowego o przesłuchanie członków rodziny A. R. ( T. R., J. R., A. F. ewentualnie innych osób ) na okoliczność uzyskania informacji dotyczącej zaistniałego zdarzenia, czasu przybycia na miejsce zdarzenia, schorzenia – cukrzycy A. R., etapu choroby, leczenia, zażywania leków, spożywanego w dniu 15 października 2020 r. alkoholu, lekarzy pierwszego kontaktu oraz lekarzy – specjalistów, miejsca znajdowania się pojazdu B., miejsca znajdowania się telefonu komórkowego A. R., zarzywania przez A. R. środków odurzających lub substancji psychotropowych;

- oddalenie wniosku dowodowego o zabezpieczenie i dokonanie oględzin telefonu komórkowego A. R. pod kątem wykonywanych połączeń w dniu 16 października 2020 r. od godz. 14.00 oraz otrzymywanych, wprowadzanych wiadomości sms oraz mms a także treści korespondencji na zainstalowanych aplikacjach służących do komunikacji ( F., W., M. itd. );

w sytuacji gdy informacje te mają istotne znaczenie w świetle ustaleń stanu psychofizycznego A. R. w dniu 16 października 2020 r. oraz miejsca znajdowania się istotnych w sprawie dowodów rzeczowych, mogących przyczynić się do wyjaśnienia istniejących wątpliwości w sprawie, gdzie w/w wnioski dowodowe zgłaszane były zarówno jeszcze przed wniesieniem aktu oskarżenia, jak również ponawiane były po rozpoczęciu przewodu sądowego, nie zmierzały zatem do przedłużenia postępowania, jak również mogą być istotne z punktu widzenia właściwej oceny materiału dowodowego w oparciu o teorię obiektywnego przypisania skutku;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

5. naruszenie przepisów postępowania mających istotny wpływ na treść orzeczenia tj. art. 170 § 1 pkt 2 i 5 k.p.k. poprzez:

- oddalenie wniosku dowodowego o uzyskanie z Komendy Powiatowej Policji w L. informacji w zakresie ewentualnych przestępstw i wykroczeń drogowych popełnionych przed 16 października 2020 r. przez kierującego samochodem B. - A. R. i przeprowadzenia dowodu z treści tej informacji udostępnionych z Ewidencji Kierowców Naruszających Przepisy Ruchu Drogowego na okoliczność nieprzestrzegania oraz częstotliwości naruszeń przepisów prawa o ruchu drogowym przez A. R.;

- oddalenie wniosku dowodowego o uzyskanie z Centralnego Ośrodka (...) w K. Al. (...) (...)-(...) K. informacji z Centralnej Ewidencji w pełnym zakresie dot. kierującego pojazdem marki B. - A. R. i przeprowadzenia dowodu z treści tej informacji na okoliczność nieprzestrzegania oraz częstotliwości naruszeń przepisów prawa o ruchu drogowym przez A. R.;

w sytuacji gdy informacje te mogą być pomocnymi w ocenie tego kierującego dla całościowej jego oceny jako uczestnika ruchu drogowego w zakresie przestrzegania przepisów tego ruchu, gdzie w/w wnioski dowodowe zgłaszane były zarówno jeszcze przed wniesieniem aktu oskarżenia, jak również ponawiane były po rozpoczęciu przewodu sądowego, nie zmierzały zatem do przedłużenia postępowania, jak również mogą być istotne z punktu widzenia właściwej oceny materiału dowodowego w oparciu o teorię obiektywnego przypisania skutku;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

6. obraza przepisów postępowania mająca istotny wpływ na treść orzeczenia tj. art. 170 § 1 pkt 2 i 5 k.p.k. oraz art. 170 § 1 pkt 2 i 5 k.p.k. w zw. z art. 201 k.p.k. poprzez:

- oddalenie wniosku o przesłuchanie w charakterze świadka personelu medycznego, podejmującego decyzję o przeniesieniu A. R. z Oddziału (...) na Oddział (...), podstawach takiej decyzji, stanu zdrowia A. R., zagrożenia życia A. R.;

- oddalenie wniosku o przesłuchanie w charakterze świadka personelu medycznego Oddział chirurgii na który został przeniesiony z OIOM A. R., stanu zdrowia w chwili przeniesienia, przebiegu leczenia, zagrożenia życia A. R. wskutek doznanych obrażeń w wyniku zdarzenia drogowego lub braku takiego zagrożenia, powodów pogorszenia się stanu zdrowia tego pacjenta i jego śmierci;

- oddalenie wniosku o wydanie opinii uzupełniającej przez biegłego z zakresu medycyny sądowej L. K. w zakresie:

a. odpowiedzi na postawione pytanie nr 3 w postanowieniu z dnia 5 stycznia 2021 r. tj. jaki wpływ na obrażenia A. R. miało to iż nie miał on zapiętych pasów bezpieczeństwa;

b. wskazania czy doznane przez A. R. urazy głowy ( wskazane w pkt.1 lit.2 wniosków opinii z dnia 2 lutego 2021 r. ) po przeprowadzonych zabiegach medycznych mogły spowodować późniejsze zatrzymanie krążenia w mechanizmie asystolii;

c. wskazania czy doznane przez A. R. urazy klatki piersiowej ( wskazane w pkt.1 lit. c wniosków opinii z dnia 2 lutego 2021 r. ) po przeprowadzonych zabiegach medycznych mogły spowodować późniejsze zatrzymanie krążenia w mechanizmie asystolii;

d. wskazania czy doznane przez A. R. urazy klatki piersiowej ( wskazane w pkt.1 lit. c wniosków opinii z dnia 2 lutego 2021 r. ) po przeprowadzonych zabiegach medycznych mogły spowodować późniejsze zatrzymanie krążenia w mechanizmie asystolii;

e. wskazania czy przyczyna zgonu A. R. mogła być infekcja SARS – CoV – 2;

f. udzielenia odpowiedzi na pytanie jakie objawy mogły towarzyszyć A. R. przed zderzeniem pojazdu marki B. z pojazdem marki K. w świetle wysokiego stężenia glukozy we krwi tj. 535,80 mg/dl, czy mógł on utracić w związku z tym świadomość lub wykonywać nieskoordynowane ruchy mające wpływ na kierowany przez niego pojazd ( wraz z wnioskiem o przedstawienie tego pytania biegłemu wraz z uzyskaną dokumentacją dotyczącą leczenia A. R. na cukrzycę );

w sytuacji gdy przesłuchanie personelu medycznego i uzyskanie uzupełniającej opinii biegłego w zakresie przyczyn zgonu A. R. mają istotne znaczenie dla ewentualnego przypisania oskarżonemu popełnienia zarzucanego mu czynu z tym właśnie skutkiem, gdzie ponadto koniecznym jest ustalenie, czy kierowanie przez A. R. pojazdem ze znacznym stężeniem glukozy we krwi nie upośledzało jego funkcji motorycznych jako kierującego w sposób podobny do działania alkoholu lub substancji podobnie działających i powinien on powstrzymać się w krytycznym czasie od kierowania samochodem, gdzie w/w wnioski dowodowe zgłaszane były zarówno jeszcze przed wniesieniem aktu oskarżenia, jak również ponawiane były po rozpoczęciu przewodu sądowego, nie zmierzały zatem do przedłużenia postępowania, jak również mogą być istotne z punktu widzenia właściwej oceny materiału dowodowego w oparciu o teorię obiektywnego przypisania skutku;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

7. w konsekwencji błąd w ustaleniach faktycznych i przyjęcie, że przyczyną zgonu A. R. był uraz wielonarządowy, podczas gdy pokrzywdzony w stanie stabilnym został przeniesiony z Oddziału (...)na Oddział (...) a przyczyną jego zgonu mógł być COVID – 19, którym został zainfekowany podczas pobytu w szpitalu, w związku ze zdarzeniem w dniu 16 października 2020 r., a tym samym skutkiem zdarzenia drogowego było wyłącznie zaistnienie u A. R. choroby realnie zagrażającej życiu;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

8. naruszenie przepisu mającego istotny wpływ na treść orzeczenia, tj. art. 415 § 1 k.p.k. poprzez jego zastosowanie i orzeczenie na podstawie art. 46 § 2 k.k. na rzecz pokrzywdzonych T. R., J. R. i A. F. nawiązek po 8.000 złotych bez dokonania przez Sąd jakichkolwiek ustaleń czy roszczenia w/w krewnych ( matki i sióstr ) A. R.zasądzenia zadośćuczynień na ich rzecz nie są przedmiotem innych postępowań albo o roszczeniach tym prawomocnie orzeczono;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

9. obraza przepisów prawa materialnego w zakresie innym niż kwalifikacja prawna czynu przypisanego oskarżonemu tj. naruszenie art. 46 § 2 k.k. poprzez jego błędne zastosowanie i zasadzenie od oskarżonego na rzecz matki i sióstr pokrzywdzonego A. R. nawiązek po 8.000 zł. podczas gdy materiał dowodowy zgromadzony w sprawie w żaden sposób nie wskazuje, aby sytuacja życiowa tych osób uległa wskutek śmierci A. R. znacznemu pogorszeniu;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad. 1

Zarzut niezasadny. Wskazać należy że w niniejszej sprawie wydane zostały dwie opinie biegłych z zakresu rekonstrukcji wypadków drogowych : opinia biegłego S. P. z którą stara się polemizować skarżący obrońca i częściowo interpretować ją na korzyść oskarżonego, oraz opinia biegłego J. N.. Wnioski obydwu opinii są zbieżne w kluczowej kwestii – bezpośrednią przyczyną wypadku drogowego w dniu 16.10.2020 r. w R. na drodze (...) było zachowanie kierującego samochodem K. oskarżonego T. O. który nie zachował szczególnej ostrożności w zaistniałych warunkach drogowych i atmosferycznych, zjechał ze swojego pasa ruchu i wjechał na przeciwny pas ruchu właściwy dla kierunku jazdy samochodu B. którym kierował pokrzywdzony A. R. w wyniku czego doszło do czołowo bocznego zderzenia obu pojazdów ( k.274 -299, k. 361 ). W sposób bezsporny z opinii obydwu biegłych wynika więc, że do wypadku doszło na pasie ruchu samochodu B., brak jakichkolwiek dowodów świadczących, że samochód którym kierował A. R. wjechał na pas ruchu samochodu K. ( twierdzenia skarżącego obrońcy w tym zakresie zawarte w zarzucie apelacji są więc całkowicie gołosłowne ), do zjechania samochodu K. na przeciwległy pas ruchu nie przyczynił się żaden inny pojazd.

Skarżący obrońca w obszernym zarzucie apelacji starał się wykazać, że oskarżony jechał swoim samochodem w sposób rozsądny i bezpieczny, a śliskość jezdni w miejscu wypadku uniemożliwiająca kontrolę nad pojazdem była czynnikiem niemożliwym do przewidzenia. Nie sposób zgodzić się z takim stanowiskiem. Mając na uwadze zgromadzony materiał dowodowy przyjąć należy, że istotnie oskarżony poruszał się swoim samochodem z niewielką prędkością ( biegły S. P. w swojej opinii przyjął że „w chwili zderzenia z B.”, a więc wtedy gdy po odbiciu od barierki pozostawał w poprzek jezdni, pojazd K. był w ruchu z prędkością nie większą niż 5 – 20 km/h, w chwili wpadania w poślizg była to z pewnością prędkość administracyjnie dozwolona na tym odcinku ) co nie oznacza, że oskarżony zachował należytą ostrożność w danych warunkach i prędkość auta, a przede wszystkim technika jazdy odpowiadała tym warunkom. Bezspornym jest, że w dniu zdarzenia padał deszcz, jezdnia była mokra, temperatura powietrza w granicach + 6 do 7 stopni Celsjusza, co potwierdza także dowód z dokumentu w postaci internetowego wydruku pomiaru temperatury, przeprowadzony na rozprawie odwoławczej. Z dowodów zgromadzonych w aktach sprawy, w szczególności zdjęć miejsca zdarzenia wynika, że droga którą poruszał się oskarżony w miejscu zdarzenia jest wąska, bez pobocza, prowadzi mocno w dół, dodatkowo jest tam znaczny łuk w lewo. Nie jest jednak tak, że droga ta w czasie zdarzenia była nieprzejezdna, poruszały się tam przecież inne samochody w tym także bezpośrednio za oskarżonym, nie doszło do innych przypadków zjechania na przeciwległy pas ruchu. Jadący bezpośrednio za samochodem oskarżonego świadek K. K. na którego powołuje się skarżący obrońca w zarzucie apelacji zeznawał: „…my jechaliśmy za tą K. jakiś czas ale nie pamiętam czy od samej J.. Na pewno przez kilka wiosek. Ten samochód jechał bardzo powoli, poniżej dopuszczalnej na terenie zabudowanym prędkości….Ja pamiętam to zdarzenie w ten sposób, że ta K. nagle zahamowała, i tak jakby próbowała wejść w poślizg. Ja zauważyłem że to auto nie jest stabilne na drodze. Ja powiedziałem R. uważaj co ten facet robi. Ta K. zwolniła hamulec i wróciła na swój tor jazdy…” ( k. 208 ). „…zaczęliśmy zjeżdżać w dół, droga szła w lewo po łuku. Jadący przed nami pojazd gwałtownie zahamował, następnie wyprostował tor jazdy i gwałtownie zjechał na lewy pas, następnie przejechał ten pas, uderzył w barierę po lewej stronie, odbiło go, wrócił z powrotem w części ¼ na pas” ( k. 328 ). W ocenie Sądu Okręgowego ta relacja znamionuje podejmowanie przez kierującego samochodem K. T. O. nieprawidłowych decyzji co do sposobu, techniki kierowania autem w istniejących na drodze warunkach, co może wynikać z niedostatecznych umiejętności kierowcy. Okoliczność ta nie zwalnia oskarżonego z odpowiedzialności karnej w niniejszej sprawie, przeciwnie, świadczy że wypadek nastąpił on z przyczyn leżących po jego stronie.

Skarżący obrońca eksponuje w apelacji znaczną prędkość pojazdu kierowanego przez pokrzywdzonego A. R. przekraczającą prędkość dopuszczalną administracyjnie w miejscu zaistnienia zdarzenia. Zgodzić należy się z powyższym, biegły S. P. obliczył prędkość kierowanego przez pokrzywdzonego auta w chwili zderzenia na 88 - 99 km/h, gdzie obowiązywało ograniczenie prędkości do 50 km/h, co wynika także z wydruku map google dołączonych jako materiał dowodowy w postępowaniu odwoławczym. Słusznie jednak ocenił Sąd I instancji, że pokrzywdzony przyczynił się do zaistniałego wypadku drogowego, nie jest zaś jego sprawcą. Pokrzywdzony mógłby uniknąć zderzenia z samochodem oskarżonego gdyby jechał z dopuszczalną prędkością, ale z pewnością zderzenia nie byłoby, gdyby oskarżony, w szczególności w wyniku niedostosowania techniki jazdy do warunków drogowych, nie zjechał na przeciwległy pas ruchu. Przyczynienie się pokrzywdzonego do wypadku nie miało wpływu na ustalenia w zakresie sprawstwa i winy oskarżonego, wpłynęło zaś niewątpliwie na wymiar kary i środków karnych, co znalazło wyraz w wyroku Sądu I instancji, gdzie pomimo skutku w postaci śmierci pokrzywdzonego orzeczono wobec oskarżonego karę o charakterze wolnościowym i nie orzeczono środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów.

Ad 3 – 6

Zarzuty te - koncentrujące się na osobie pokrzywdzonego A. R., jego domniemanej sytuacji zdrowotnej, udzielanej mu pomocy medycznej po zdarzeniu i przyczynach jego śmierci – są niezasadne.

Z opinii biegłego lekarza z zakresu medycyny sądowej L. K. wynika że pokrzywdzony A. R. doznał m.in. urazu głowy z krwotokiem podpajęczynówkowym i śródmózgowym, stłuczeniem obu płatów ciemieniowych mózgu, krwawieniem do komór mózgu , obrzękiem mózgu, urazu tępego klatki piersiowej z obustronnym złamaniem żeber, obustronną odmą opłucnową, rozległą odmą podskórną, odmą śródpiersia, także stłuczeniem płuca lewego, urazu tępego jamy brzusznej ze stłuczeniem i rozerwaniem miąższu wątroby oraz masywnym krwotokiem do jamy otrzewnej, złamań kości nóg i ręki. Z opinii jednoznacznie wynika, że obrażenia te mogły powstać w wypadku komunikacyjnym zaś zgon pokrzywdzonego nastąpił w wyniku zatrzymania krążenia jako następstwo urazu wielonarządowego i pozostaje w bezpośrednim związku przyczynowo – skutkowym z doznanym urazem powstałym podczas wypadku komunikacyjnego ( opinia k. 158 – 159 ). W ocenie Sądu Okręgowego brak jest podstaw do kwestionowania wiarygodności tej opinii, nie zachodziła także bezwzględna potrzeba jej uzupełniania, co prawidłowo ocenił Sąd I instancji oddalając w tym zakresie wniosek dowodowy. Twierdzenia skarżącego obrońcy, jakoby zabiegi medyczne przeprowadzone u pokrzywdzonego, domniemana infekcja SARS – CoV – 2, czy też ewentualna cukrzyca przyczyniły się do zgonu pokrzywdzonego są gołosłowne, nie poparte jakimikolwiek chociażby poszlakami. Należy założyć , że ewentualne poruszanie się pokrzywdzonego samochodem bez zapiętych pasów bezpieczeństwa mogło mieć wpływ na rozległość obrażeń, co nie zmienia faktu że obrażenia te powstały na skutek zdarzenia spowodowanego przez oskarżonego. W aktach sprawy znajduje się dokumentacja medyczna pokrzywdzonego A. R. ze Szpitala Wojewódzkiego Centrum (...) w J. ( k. 72 – 106 ). W tej sytuacji nie znajdowało także uzasadnienia przesłuchiwanie w charakterze świadków personelu medycznego oddziałów (...) i (...) wymienionego szpitala.

Ze znajdującego się w aktach sprawy protokołu z przeprowadzonych badań na zawartość alkoholi we krwi pobranej od A. R. wynika, że nie zawierała ona alkoholu etylowego w stężeniu wyższym lub równym 10 promilom, pokrzywdzony w chwili zdarzenia nie znajdował się więc w stanie nietrzeźwości, ani w stanie po użyciu alkoholu ( k. 141 ). Dalsze drążenie tej kwestii , wywodzenie, że krew do badań została pobrana w szpitalu po kilku godzinach od zdarzenia i po transfuzji krwi, domaganie się przeprowadzenie badania krwi na zawartość środków odurzających i substancji psychotropowych, nie znajdowało uzasadnienia i słusznie wnioski dowodowe w tym zakresie zostały oddalone przez Sąd Rejonowy, zważywszy iż nawet ewentualne potwierdzenie znajdowania się powyższych substancji w organiźmie pokrzywdzonego ( do czego także nie ma jakichkolwiek poszlak ) nie zmienia faktu iż to zachowanie oskarżonego T. O. spowodowało zaistnienie wypadku drogowego o którym mowa powyżej.

Zasadnie również Sąd Rejonowy oddalił wnioski dowodowe dotyczące przesłuchania w charakterze świadków członków rodziny A. R. - oskarżycieli posiłkowych T. R., J. R., A. F. oraz o dokonanie oględzin telefonu komórkowego pokrzywdzonego. Oskarżyciele posiłkowi nie byli świadkami wypadku drogowego. Okoliczności na które mieliby zeznawać – uzyskanie przez nich informacji o zdarzeniu, ewentualne schorzenia pokrzywdzonego, spożywanego przez niego alkoholu w dniu poprzedzającym zdarzenie itd. – nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, ewentualnie wynikają już z innych dowodów. W sprawie brak jest poszlak wskazujących jakoby pokrzywdzony w trakcie jazdy korzystał z telefonu komórkowego, ewentualne potwierdzenie powyższego nie zmieni faktu iż to zachowanie oskarżonego spowodowało zderzenie z samochodem pokrzywdzonego.

Nie znajdowało także podstaw przeprowadzanie kolejnych wnioskowanych dowodów dotyczących ewentualnego wcześniejszego naruszania przez A. R. przepisów prawa o ruchu drogowym, domniemanego popełniania przez niego przestępstw i wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji. Nie ulega wątpliwości że w niniejszej sprawie pokrzywdzony nie był wolny od naruszenia przepisów, chociażby poprzez istotne przekroczenie dopuszczalnej prędkości poruszania się autem, co przyczyniło się do zaistnienia wypadku i co znalazło wyraz w wyroku Sądu I instancji w zakresie wymierzonej oskarżonemu kary i środków karnych.

Ad. 2 i 7

Zważywszy na całą powyższą argumentację niezasadne okazały się zarzuty błędów w ustaleniach faktycznych odnośnie sprawstwa i winy oskarżonego. Sąd Okręgowy jednoznacznie odrzuca argumentację skarżącego, że istotność przyczynienia się A. R. w sytuacji kolizji odpowiedzialności kierujących pojazdami skutkować powinna brakiem podstaw do obiektywnego przypisania skutku T. O., jak również że przyczyną zgonu pokrzywdzonego nie był uraz wielonarządowy lecz rzekoma choroba realnie zagrażająca życiu.

Ad. 8 – 9

Zarzuty niezasadne. Przypomnieć należy że orzeczenie środka kompensacyjnego z art. 46 § 1 k.k. pozostaje obligatoryjne w przypadku złożenia w tym zakresie wniosku przez pokrzywdzonego lub inną uprawnioną osobę, przy czym w przypadku znacznego utrudnienia w orzeczeniu obowiązku naprawienia szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę ( np. precyzyjnego ustalenia ich wysokości ) art. 46 § 2 k.k. dopuszcza orzeczenie w zamian nawiązki, także na rzecz osób najbliższych dla pokrzywdzonego w przypadku jego śmierci w wyniku przestępstwa. Pełnomocnik oskarżycieli posiłkowych T. R., J. R. i A. F. złożył w ich imieniu wniosek o zasądzenie od oskarżonego zadośćuczynienia na rzecz każdej z nich wskazując jego wysokość na 12 tys. zł., tożsamy wniosek złożył także prokurator ( k. 382 odwrót ). Doznanie przez oskarżycielki posiłkowe – matkę i siostry pokrzywdzonego - krzywdy w wyniku jego śmierci i pogorszenia w ten sposób ich sytuacji życiowej ( co nie musi oznaczać wyłącznie pogorszenia sytuacji materialnej ) pozostaje ewidentne, zaś ewentualne postępowanie przeciwko ubezpieczycielowi OC pojazdu marki K. oskarżonego w ocenie Sądu Okręgowego jest zupełnie innym roszczeniem niż roszczenie z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę i nie znajduje w tej sytuacji zastosowanie klauzula antykumulacyjna z art. 415 § 1 k.p.k.

Wniosek

1.o uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu czynu;

2. o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd Rejonowy w Lwówku Śląskim;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Mając na uwadze argumentację przedstawioną powyżej obydwa wnioski zawarte w apelacji okazały się niezasadne.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot utrzymania w mocy

Sąd Okręgowy utrzymał w mocy w całości zaskarżony wyrok wobec oskarżonego T. O..

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Mając na uwadze całość argumentacji przedstawionej powyżej zaskarżony wyrok należało utrzymać w mocy.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

-----------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

-----------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

-----------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

-----------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

---------------------

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II i III

1.Na podstawie art. 636 § 1 k.p.k. i art. 627 k.p.k. i art. 633 k.p.k. Sąd Okręgowy zasądził od oskarżonego T. O. na rzecz oskarżycieli posiłkowych A. F., T. R. i J. R. kwoty po 882,16 zł. tytułem wydatków związanych z udziałem pełnomocnika z wyboru w postępowaniu odwoławczym ( po 840 zł. minimalne wynagrodzenie + po 42,16 zł. tytułem 1/3 kwoty wydatku związanego z dojazdem pełnomocnika z siedziby kancelarii na rozprawę odwoławczą )

2. Na podstawie art. 636 § 1 k.p.k. i art. 627 k.p.k. Sąd Okręgowy zasądził od oskarżonego T. O. na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe za postępowanie odwoławcze w kwocie 200 złotych ( w tym wymierzona opłata za II instancję w kwocie 180 zł. + 20 zł. ryczałtu za doręczenia ).

7.  Na PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Całość rozstrzygnięcia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana