Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

1 czerwca 2023 r.

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Małgorzata Kosicka

Protokolant: st. sekr. sądowy Maria Nalewczyńska

po rozpoznaniu na rozprawie 1 czerwca 2023 r. w Warszawie

sprawy M. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P.

o kapitał początkowy

z 27 lipca 2022 r., znak (...) (...)

I.  zmienia zaskarżoną decyzję w części w ten sposób, że zalicza do wysokości kapitału początkowego M. W. 494 400 zł świadczenia z Zakładowego Funduszu Nagród wypłaconego w 1992 r. przez (...) Ośrodek (...) oraz zalicza M. W. do stażu ubezpieczeniowego 31.05.1998 r. jako dzień podlegania obowiązkowo ubezpieczeniu emerytalnemu jako pracownika (...) Laboratorium spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W.;

II.  oddala odwołanie w pozostałym zakresie.

Sygn. akt VII U 1193/22

UZASADNIENIE

pkt I wyroku z 1 czerwca 2023r.

M. W. złożył odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P. z 27 lipca 2022 r., znak (...) (...) i wniósł o ponowne przeliczenie kapitału początkowego. W uzasadnieniu stanowiska odwołujący wskazał, że organ rentowy nie zaliczył do ustalenia wysokości kapitału początkowego wynagrodzenia uzyskanego z tytułu pracy na stanowisku naukowym starszego asystenta oraz asystenta dyrektora do spraw rozwoju telewizji satelitarnej w (...) Ośrodku (...) ( (...)) w W. w 1992 r. w wysokości 494400 zł i wniósł o uwzględnienie tego składnika wynagrodzenia. Odwołujący wniósł również o uwzględnienie do kapitału początkowego okresów zatrudnienia od 5 maja 1982 r. do 7 maja 1982 r., tj. dni zwolnienia z pracy przed rozpoczęciem służby wojskowej w stanie wojennym oraz od 29 kwietnia 1983 r. do 29 maja 1983, tj. dni zwolnienia ze służby wojskowej na dzień podjęciem pracy w stanie wojennym, od 30 maja 1998 r. i 31 maja 1998 r. z tytułu zatrudnienia w (...) Laboratorium sp. z o. o. (odwołanie, k. 4-5 a.s.).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie a na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. Organ rentowy wskazał, że w decyzji z 27 lipca 2022 r. znak: (...) (...) ponownie ustalił kapitał początkowy na dzień 1.01.1999 r. Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego i wskaźnika wysokości podstawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie z 10 kolejnych lat kalendarzowych, tj. od 1989 r. do 1998 r. Wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wyniósł 159,93%. Okres składkowy i nieskładkowy nie uległ zmianie. Wartość kapitału początkowego uległa zmianie i wyniosła 143 133,65 zł. Do ustalenia wartości kapitału początkowego O/ZUS nie uwzględnił okresów:

- od 5.05.1982r. do 7.05.1982r. zwolnienia z pracy do dnia rozpoczęcia służby wojskowej, ponieważ okres ten w ustawie emerytalnej nie jest wymieniony jako okres składkowy lub nieskładkowy.

- od 29.04.1983 r. do 29.05.1983 r. zwolnienia ze służby wojskowej do dnia podjęcia pracy, ponieważ okres ten w ustawie emerytalnej nie jest wymieniony jako okres składkowy lub nieskładkowy.

- od 1.05.1985 r. do 15.05.1985 r., ponieważ z przedłożonej kopii kart wynagrodzeń za 1985 r. wynika, że w maju odwołujący przebywał na urlopie bezpłatnym przez 15 dni,

- od 31.05.1998 r. do 31.05.1998 r., ponieważ według dokumentów posiadanych przez ZUS (...) Oddział w W. odwołujący był zatrudniony do 30.05.1998 r. w Przedsiębiorstwie (...) sp. z o.o. w W..

Nie uwzględniono również dochodu za 1992 r. w kwocie 494 400 zł, ponieważ kwota ekwiwalentu za urlop nie stanowi podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne. Wobec złożenia przez odwołującego wniosku o ponowne obliczenie świadczenia emerytalno-rentowego z uwzględnieniem składek zapisanych na jego koncie po przyznaniu świadczenia i ponowne obliczenie świadczenia z zastosowaniem najkorzystniejszego średniego dalszego trwania życia, Oddział ZUS w P. decyzją z 22 sierpnia 2022 r. znak: (...) przyznał emeryturę od 1 lutego 2022 r. oraz ustalił jej wysokość i podjął wypłatę emerytury od 1 lipca 2022 r. (odpowiedź na odwołanie, k. 6-7 a.s.).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. W. w okresie od 2 września 1991 r. do 31 sierpnia 1991 r. był zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas określony w (...) Ośrodku (...) w W. w pełnym wymiarze czasu pracy, a następnie od 2 września 1991 r. do 31 grudnia 1991 r. na podstawie umowy o pracę w wymiarze ¼ czasu pracy na stanowisku starszego asystenta. Otrzymywał wynagrodzenie zasadnicze w XIII kategorii zaszeregowania, tj. 1 412 000 zł (przed denominacją) wraz z wysługą 9 % płacy zasadniczej oraz udziałem w premii specjalnej i wynagrodzeniu nadplanowym zgodnie z regulaminem. Od 2 września 1991 r. otrzymywał wynagrodzenie zasadnicze w XIII kategorii zaszeregowania, tj. 350 000 zł (przed denominacją) wraz z udziałem w premii specjalnej i wynagrodzeniu nadplanowym zgodnie z Regulaminem. Ekwiwalent za urlop wypoczynkowy został wypłacony w całości w wysokości 278 500 zł (przed denominacją; świadectwo pracy z 31 sierpnia 1991 r. – akta osobowe, świadectwo pracy z 31 grudnia 1991 r. – akta osobowe, zaświadczenie Ministerstwa Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej w W., k. 12 - akta organu rentowego).

W 1991 r. ubezpieczony uzyskał wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 12 284 460 zł przed denominacją, premię w wysokości 3 890 000 zł, premię – wynagrodzenie ponadplanowe z zysku w wysokości 2 050 000 zł, łącznie 18 224 460 zł. W 1992 r. ubezpieczonemu wypłacono kwotę 247 200 zł w marcu 1992 r. i kwotę 247 200 zł w czerwcu 1992 r. tytułem zysku z Zakładowego Funduszu Nagród (kartoteki zarobkowe i listy płac – akta osobowe, zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z 18 listopada 1996 r., k. 42 a.s.).

W okresie od 1 czerwca 1992 r. do 31 grudnia 1998 r. M. W. był zatrudniony jako Wiceprezes w Przedsiębiorstwie (...) sp. z o.o. z siedzibą w W.. Następnie kontynuował zatrudnienie na ww. stanowisku do 27 lipca 2022 r. (zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z 19 września 2003 r., k. 29-30 - akta organu rentowego, świadectwo pracy z 12 lipca 2022 r. - akta organu rentowego).

W powyższym okresie zatrudnienia ubezpieczonego spółka zmieniła siedzibę. Przedsiębiorstwo (...) zp. z o.o. została zarejestrowana 22 maja 1992 r. w Sądzie Rejonowym w Elblągu Wydział V Gospodarczy. Od 1 czerwca 1992 r. do 31 grudnia 1994 r. spółka opłacała składki w Oddziale ZUS w S. pod numerem (...) (...) (...). Od 1 stycznia 1995 r. spółka przeniosła działalność do W. i opłacała składki w W.. Spółka pismem z 15 czerwca 1998 r. zawiadomiła Inspektorat (...) Oddział ZUS W. (...) Wydział Dochodów i Rozliczeń, że 15 maja 1998 r. zmieniła siedzibą na adres ul. (...) w W. i wniosła o dokonanie stosowanych zmian w dokumentach ZUS, oraz oświadczyła, że kolejną składkę ZUS za czerwiec 1998 r. spółka ureguluje w Inspektoracie W. (...). Spółka figurowała w latach 1995-1997 w (...) Oddziale ZUS w W. pod numerem (...) (...) (...), od czerwca 1998 r. w (...) Oddziale ZUS w W. pod numerem (...) (...) (...) (pismo Przedsiębiorstwa (...) Sp. z o.o. z 22 kwietnia 2022 r., k. 37 - akta organu rentowego, pismo Przedsiębiorstwa (...) Sp. z o.o. z 15 czerwca 1998 r., k. 44 a.s., deklaracja rozliczeniowa za miesiąc maj 1998 r., k. 45 a.s., deklaracja rozliczeniowa za miesiąc czerwiec 1998 r., k. 47 a.s.).

7 lutego 2022 r. M. W. złożył wniosek o emeryturę (wniosek z 7 lutego 2022 r., k. 1 – 5 - akta organu rentowego).

Decyzją z 7 kwietnia 2022 r. znak: (...) (...) Oddział ZUS w P. ustalił M. W. kapitał początkowy 98 294,79 zł. Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego i wskaźnika wysokości podstawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie z 10 kolejnych lat kalendarzowych, tj. od 1985 r. do 1994 r. Wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wyniósł 115,72% (decyzja ZUS z 7 kwietnia 2022r. – akta organu rentowego).

Decyzją z 11 kwietnia 2022 r. organ rentowy przyznał M. W. prawo do emerytury w kwocie zaliczkowej od 1 lutego 2022 r. Organ rentowy poinformował odwołującego, że wysokość emerytury zostanie ustalona w ostatecznej kwocie z chwilą podjęcia wypłaty emerytury, tj. po rozwiązaniu stosunku pracy i zgłoszeniu wniosku o podjęcie wypłaty emerytury, a średnie dalsze trwanie życia zostanie w ustalone na dzień zgłoszenia wniosku o podjęcie wypłaty emerytury (decyzja ZUS z 11 kwietnia 2022 r. – akta organu rentowego).

31 maja 2022r. wydana została kolejna decyzja, po przedłożeniu przez odwołującego nowych dowodów mających wpływ na wysokość kapitału początkowego. Zmieniła się wysokość kapitału początkowego ustalona na dzień 1 stycznia 1999r., która wyniosła 141 503,45 zł. Okres składkowy i nieskładkowy wyniósł: 21 lat, 5 miesięcy i 14 dni, w tym 16 lat, 11 miesięcy i 14 dni okresów składkowych oraz 4 lata i 6 miesięcy okresów nieskładkowych., a wyliczony wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 157,39%, wyliczony został z 10 kolejnych lat kalendarzowych, tj. od 1989 r. do 1998 r. (decyzja ZUS z 31 maja 2022r.- akta organu rentowego).

8 czerwca 2022 r. organ rentowy wydał decyzję o przeliczeniu emerytury w kwocie zaliczkowej ustalając jej wysokość na kwotę 6513,53 zł (decyzja ZUS z 8 czerwca 2022 r. - akta organu rentowego).

Pismem z 30 czerwca 2022 r. M. W. wniósł o ponowne przeliczenie kapitału początkowego z uwzględnieniem kwoty wynagrodzenia uzyskanego z tytułu zatrudnienia w (...) Ośrodku (...) w W. w 1992 r. w wysokości 494 400 zł, a także wynagrodzenia za 1995 r. w wysokości 13 400 zł i wynagrodzenia za 1991 r. w wysokości 4 123 553 zł (pismo z ubezpieczonego z 30 czerwca 2022 r. - akta organu rentowego).

W decyzji z 27 lipca 2022r. znak: (...) (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych ponownie ustalił kapitał początkowy na dzień 1 stycznia 1999r. Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego i wskaźnika wysokości podstawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie z 10 kolejnych lat kalendarzowych, tj. od 1989 r. do 1998 r. Wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wyniósł 159,93% . Okres składkowy i nieskładkowy nie uległ zmianie. Wartość kapitału początkowego uległa zmianie i wyniosła 143 133,65 zł. Do ustalenia wartości kapitału początkowego organ rentowy nie uwzględnił okresów:

- od 5 maja 1982 r. do 7 maja 1982 r., ponieważ okres od dnia zwolnienia z pracy do dnia rozpoczęcia służby wojskowej w ustawie emerytalnej nie jest wymieniony jako okres składkowy lub nieskładkowy.

- od 29 kwietnia 1983 r. do 29 maja 1983 r., ponieważ okres zwolnienia ze służby wojskowej do dnia podjęcia pracy u pracodawcy nie jest wymieniony jako okres składkowy lub nieskładkowy w ustawie emerytalnej,

- od 1 maja 1985 r. do 15 maja 1985 r., ponieważ z przedłożonej kopii kart wynagrodzeń za 1985 r. wynika, że w maju odwołujący przebywał na urlopie bezpłatnym przez 15 dni,

- od 31 maja 1998 r. do 31 maja 1998 r., ponieważ według dokumentów posiadanych przez ZUS (...) Oddział w W. odwołujący był zatrudniony do 30 maja 1998 r. w Przedsiębiorstwie (...) sp. z o.o. w W.,

- nauki w szkole wyższej na jednym kierunku ponad wymiar określony w programie studiów.

Nie uwzględniono również dochodu za 1992 r. w wysokości 494 400 zł, ponieważ kwota ekwiwalentu za urlop nie stanowi podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne (decyzja ZUS z 27 lipca 2022 r. - akta organu rentowego).

Decyzją z 22 sierpnia 2022r. znak: (...) organ rentowy przyznał M. W. emeryturę od 1 lutego 2022 r. oraz ustalił jej wysokość na kwotę 7482,03 zł i podjął wypłatę emerytury od 1 lipca 2022 r. (decyzja ZUS z 22 sierpnia 2022 r. - akta organu rentowego).

Od powyższej decyzji ZUS M. W. złożył odwołanie, inicjując niniejsze postępowanie (odwołanie k. 3-4 a.s.).

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił na podstawie powołanych wyżej dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, aktach rentowych oraz aktach osobowych. Sąd opierał się na znajdujących się aktach osobowych ubezpieczonego kartach wynagrodzeń i zaświadczeniach o zatrudnieniu i wynagrodzeniu oraz świadectw pracy z w (...) Ośrodka (...) w W., gdyż były to oryginały dokumentów wystawionych przez ww. pracodawcę, których wiarygodność nie budziła wątpliwości. Dowody przeprowadzone przez sąd w toku postępowania sądowego wykazały więc prawdziwość danych w zaświadczeniu o zatrudnieniu i wynagrodzeniu, na którym sąd się oparł. Dokumenty te, w zakresie w jakim sąd oparł na nich swoje ustalenia, są wiarygodne, wzajemnie się uzupełniają i tworzą spójny stan faktyczny.

Sąd pominął wniosek dowodowy odwołującego o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego jako zmierzający jedynie do przedłużenia postępowania z uwagi na fakt, że zakres przedmiotowej sprawy dotyczy możliwości uwzględnienia do kapitału początkowego poszczególnych okresów zatrudnienia oraz wynagrodzenia. Sąd jest w stanie samodzielnie poczynić ustalenia w tym zakresie, wobec tego nie zachodzi potrzeba powoływania dowodu z opinii biegłego, tym bardziej, że sprawa nie dotyczy sposobu czy ustalenia prawidłowości obliczenia samego kapitału, bowiem tego odwołujący się nie kwestionował. W tych okolicznościach wniosek o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego powołany celem uwzględnienia do przy ponownym obliczaniu kapitału początkowego okresów zatrudnienia i wynagrodzeń otrzymywanych przez ubezpieczonego w poszczególnych latach należało ocenić jako zmierzający do przedłużenia postępowania.

W ocenie sądu, zgromadzony materiał dowodowy był wystarczający do wydania orzeczenia.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie M. W. było częściowo uzasadnione.

Spór w niniejszej sprawie dotyczył odmowy uwzględnienia przy obliczaniu wartości kapitału początkowego okresu pracy ubezpieczonego w Przedsiębiorstwie (...) sp. z o.o. w W. 31 maja 1998 r. oraz kwoty wynagrodzenia uzyskanego z tytułu zatrudnienia w (...) Ośrodku (...) w W. w 1992 r. w wysokości 494 400 zł przed denominacją, a ponadto uwzględnienie okresów od 5 maja 1982 r. do 7 maja 1982 r. i od 29 kwietnia 1983 r. do 29 maja 1983 r. jako okresów składkowych. Jednak sąd zauważa, że organ rentowy złożył wniosek o uzasadnienie jedynie pkt 1 sentencji wyroku dotyczącego okresu pracy ubezpieczonego w Przedsiębiorstwie (...) sp. z o.o. w W. 31 maja 1998 r. oraz kwoty wynagrodzenia uzyskanego z tytułu zatrudnienia w (...) Ośrodku (...) w W. w 1992 r. w wysokości 494 400 zł, wobec czego uzasadnienie orzeczenia zostanie ograniczone tylko do tej kwestii.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że w myśl art. 173 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2022r., poz. 504), zwanej dalej ustawą emerytalną, dla ubezpieczonych urodzonych po 31 grudnia 1948 r., którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek, ustala się kapitał początkowy. Kapitał początkowy stanowi równowartość kwoty obliczonej według zasad określonych w art. 174 ustawy, pomnożonej przez wyrażone w miesiącach średnie dalsze trwanie życia, ustalone zgodnie z art. 26 ust. 3 ustawy dla osób w wieku 62 lat (art. 173 ust. 2). Wartość kapitału początkowego ustala się na dzień wejścia w życie ustawy (art. 173 ust. 3). Z kolei art. 174 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, przewiduje, że kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12. Przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy:

1)  okresy składkowe, o których mowa w art. 6;

2)  okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5;

3)  okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-3 i 6-12, w wymiarze
nie większym niż określony w art. 5 ust. 2 (art. 174 ust. 2).

Sąd zważył, że kapitał początkowy ma być odtworzeniem kwoty składek na ubezpieczenie społeczne, opłaconych przed 1 stycznia 1999 r. Zasady ustalania podstawy wymiaru emerytury zostały określone w art. 15 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( Dz. U. z 2022 r., poz. 504), a wysokość kapitału początkowego zależy od udowodnionych okresów składkowych i nieskładkowych, podstawy wymiaru świadczenia, współczynnika określonego przez proporcję wieku ubezpieczonego i ustawowo określonego wieku emerytalnego oraz stażu.

Zgodnie z art. 175 ust. 1 ustawy emerytalnej, postępowanie w sprawie ustalenia kapitału początkowego przebiega według zasad dotyczących ustalenia prawa do świadczeń przewidzianych w tej ustawie, co w szczególności dotyczy katalogu środków dowodowych, jakie służą ubezpieczonemu w postępowaniu przed organem rentowym do wykazania zarówno stażu ubezpieczonego, jak i wysokości przychodów.

Sąd, jednakże nie jest związany ograniczeniami dowodowymi określonymi
dla dowodzenia przed organami rentowymi, co wynika z treści art. 473 k.p.c. i sprawia, że każdy fakt może być dowodzony wszelkimi środkami, które sąd uzna za pożądane, a ich dopuszczenie za celowe. Według art. 473 § 1 k.p.c. w postępowaniu w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych nie stosuje się przed sądem przepisów ograniczających dopuszczalność dowodu z zeznań świadków i z przesłuchania stron. Ten wyjątek od ogólnych zasad, wynikających z art. 247 k.p.c., sprawia, że każdy istotny fakt, może być dowodzony wszelkimi środkami dowodowymi, które sąd uzna za pożądane, a ich dopuszczenie za celowe (zob. wyrok Sądu Najwyższego z 4 października 2007r., I UK 111/07). Pogląd wyrażony w cytowanym wyżej orzecznictwie jest uzasadniony tym, że z uwagi na upływ lat ubezpieczeni wnioskujący o ustalenie kapitału początkowego lub przyznanie im prawa do świadczenia emerytalnego mogą napotkać pewne trudności w należytym udokumentowaniu nie tylko przebiegu zatrudnienia czy też faktu otrzymywania konkretnych składników wynagrodzeń bądź ich wysokości, lecz również samej okoliczności zatrudnienia w danym zakładzie pracy. Praktyka orzecznicza zna zresztą wiele przypadków, w których dostęp ubezpieczonych do pełnych akt osobowych jest problematyczny. Przyczyną tego stanu rzeczy najczęściej jest likwidacja zakładu pracy, w którym ubezpieczony przed laty pracował, zagubienie dokumentacji w związku z krótkim termin jej obowiązkowej archiwizacji czy przejęciem zakładu pracy przez inny podmiot, lecz również niestaranne prowadzenie dokumentacji kadrowo-płacowej przez byłego pracodawcę. Ujemne konsekwencje związane z trudnościami w dokumentowaniu okresów składkowych czy też wysokości wynagrodzeń z lat odległych nie powinny jednak obciążać wyłącznie ubezpieczonych, przy czym nie można również odpowiedzialności za taki stan rzeczy przenosić w całości na Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Oznacza to, że w postępowaniu przed sądami pracy i ubezpieczeń społecznych okoliczności mające wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość mogą być udowadniane wszelkimi środkami dowodowymi, przewidzianymi w kodeksie postępowania cywilnego, z tym że zaliczenie nieudokumentowanych okresów składkowych do uprawnień oraz wzrostu świadczeń emerytalno-rentowych wymaga dowodów nie budzących wątpliwości, spójnych i precyzyjnych (zob. wyroki Sądu Najwyższego z 9 stycznia 1998 r., II UKN 440/97 i z 4 lipca 2007 r., I UK 36/07, wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z 30 października 2013 r., III AUa 269/13; wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z 15 marca 2006 r., III AUa 1096/05). Mając to na uwadze sąd przeprowadził postępowanie dowodowe związane ze spornym okresem pracy ubezpieczonego.

Organ rentowy zakwestionował zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu wystawione przez w (...) Ośrodek (...) w W. z 18 listopada 1996 r. z uwagi na to, że nie wiadomo, czego dotyczy wskazana kwota 494 400 zł przed denominacją uzyskana w 1992 r.

W toku postępowania przed sądem zostały złożone akta osobowe M. W. z okresu zatrudnienia w (...) Ośrodku (...) w W. potwierdzające wynagrodzenie ubezpieczonego, które w ocenie sądu potwierdzają otrzymywane przez M. W. wszystkie składniki wynagrodzeń uzyskiwane w trakcie zatrudnienia, a także po jego ustaniu w 1992 r. Akta osobowe zawierały zarówno świadectwa pracy, kartoteki wynagrodzeń oraz zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu. W każdym z tych dokumentów widnieje informacja, że ubezpieczony otrzymywał nie tylko wynagrodzenie zasadnicze, ale także różnego rodzaju premie, wypłaty z zysków, a także wypłaty z Zakładowego Funduszu Nagród. Z powyższych dokumentów wynika, że M. W. z tytułu zatrudnienia w (...) Ośrodku (...) w W. otrzymał 247 200 zł w marcu 1992 r. i 247 200 zł w czerwcu 1992 r. tytułem zysku z Zakładowego Funduszu Nagród. W ocenie sądu powyższe, wskazuje, że dokumentacja z akt osobowych ubezpieczonego, zarówno ta dotycząca płac i wynagrodzeń, jak również ta dotycząca okresów zatrudnienia powinna mieć wpływ na ponowne ustalenie wartości kapitału początkowego i przeliczenia emerytury. Powyższe dokumenty wskazują, że w 1992 r. ww. pracodawca wypłacił M. W. łączną kwotę 494 400 zł tytułem zysku z Zakładowego Funduszu Nagród i kwota ta powinna zostać uwzględniona przy obliczaniu wartości kapitału początkowego.

Organ rentowy nie uwzględnił również przy obliczaniu wartości kapitału początkowego jako okresu składkowego okresu pracy ubezpieczonego w Przedsiębiorstwie (...) Sp. z o.o. w W. w dniu 31 maja 1998 r., ponieważ według dokumentów posiadanych przez organ rentowy odwołujący był zatrudniony w ww. zakładzie pracy do 30 maja 1998r.

W toku postępowania przed organem rentowym zostały złożone do akt ZUS zaświadczenia o zatrudnieniu oraz świadectwa pracy. Świadectwo pracy z 12 lipca 2022 r. potwierdza, że M. W. był zatrudniony jako Wiceprezes w Przedsiębiorstwie (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. w okresie od 1 czerwca 1992 r. do 27 lipca 2022 r., potwierdzają to również pozostałe dokumenty postaci zaświadczeń o zatrudnieniu. Brak jest więc jakichkolwiek podstaw, aby nie uwzględnić ubezpieczonemu 31 maja 1998 r., jako dnia wchodzącego do okresu składkowego. Okres ten został wystarczająco udowodniony i potwierdzony ww. dokumentem w postaci świadectwa pracy, wystawionym i podpisanym przez pracodawcę. Powyższe dokumenty wskazują, że zatrudnienie ubezpieczonego u tego pracodawcy trwało od 1 czerwca 1992 r. do 27 lipca 2022 r., a okoliczność zatrudnienia w spornym okresie jest dostateczna i wystarczająca do tego, by potwierdzić ten okres pracy ubezpieczonego w Przedsiębiorstwie (...) sp. z o.o.

Wobec powyższych okoliczności, sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję w powyższym zakresie, o czym orzekł w pkt 1 sentencji wyroku.