Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII S 26/14

POSTANOWIENIE

Dnia 6 czerwca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu VIII Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Marek Lewandowski

Sędziowie: SO Jadwiga Siedlaczek, SO Małgorzata Kończal

po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2014 r. w Toruniu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi S. S.

na przewlekłość postępowania w sprawie I Co 1118/09

Sądu Rejonowego w Ostródzie

postanawia:

odrzucić skargę.

UZASADNIENIE

2 października 2013 r. S. S. złożył do Sądu Apelacyjnego w Białymstoku skargę na przewlekłość postępowania w sprawie o sygn. akt I Co 1118/09 z wniosku wierzyciela T. S. o wszczęcie egzekucji świadczeń niepieniężnych, toczącej się przed Sądem Rejonowym w Ostródzie. Skarga ta została przekazana do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Toruniu postanowieniem Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z 13 marca 2014 r. Skarżący wskazał, że 24 września 2013 r. otrzymał postanowienie SR w Ostródzie z 17 września 2013 r. Zdaniem skarżącego „sfabrykowano postanowienie” po ok. 6 miesiącach od momentu złożenia wniosku; sprawa o sygn.. I Co 118/09 trwa już 4 lata, chociaż powinna trwać tydzień.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Skarga S. S. podlegała odrzuceniu.

Na wstępie należy zauważyć, że zasady i tryb wnoszenia oraz rozpoznania skargi strony, której prawo do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki zostało naruszone na skutek działania lub bezczynności sądu, reguluje ustawa z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179 poz. 1843 ze zm.). Zgodnie z art. 5 ust. 1 tej ustawy skarga powinna być wniesiona w toku postępowania w sprawie. Art. 6 ustawy określa zaś wymogi formalne, jakim skarga powinna odpowiadać. Zgodnie z tym przepisem skarga powinna czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma procesowego (ust.1), a nadto powinna zawierać: 1) żądanie stwierdzenia przewlekłości postępowania w sprawie, której skarga dotyczy oraz 2) przytoczenie okoliczności uzasadniających żądanie (ust.2). Oprócz tego skarga może zawierać żądanie wydania sądowi rozpoznającemu sprawę zalecenia podjęcia w wyznaczonym terminie odpowiednich czynności oraz zasądzenia odpowiedniej sumy pieniężnej, o której mowa w art. 12 ust. 4 (do 10 000 zł) – ust. 3. Stosownie do art. 9 ust. 1 cyt. ustawy skargę niespełniającą wymagań przewidzianych w art. 6 ust. 2 sąd właściwy do jej rozpoznania odrzuca bez wzywania do uzupełnienia braków .

Analiza treści skargi wniesionej przez S. S. prowadzi do wniosku, że nie został spełniony wymóg formalny określony w art. 6 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, mianowicie skarga nie zawiera wyraźnie wyartykułowanego żądania stwierdzenia przewlekłości postępowania w sprawie I Co 1118/09 Sądu Rejonowego w Ostródzie. Nie jest bowiem równoznaczne ze zgłoszeniem takiego żądania samo stwierdzenie skarżącego, że dopiero po upływie ok. 6 miesięcy od złożenia wniosku o umorzenie postępowania otrzymał z Sądu postanowienie o oddaleniu tego wniosku.

W doktrynie powszechnie przyjmuje się, że art. 6 ust. 2 pkt 2 cyt. ustawy bezwzględnie wymaga sformułowania w skardze żądania stwierdzenia przewlekłości, a więc np. „żądam stwierdzenia przewlekłości postępowania” lub „wnoszę o stwierdzenie przewlekłości postępowania w sprawie”. Wymóg ten jest powiązany z istotą postępowania o stwierdzenie przewlekłości postępowania, bowiem przedmiotem orzekania sądu w tej specyficznej procedurze jest ocena, czy w sprawie doszło do przewlekłości. Sąd może dać jej wyraz jedynie w rozstrzygnięciu uwzględniającym lub oddalającym żądanie takiego ustalenia. Skoro zaś skarżący wyraźnie takiego żądania nie zgłosił, to tym samym nie istnieje w sensie procesowym przedmiot orzekania sądu. Żądania tego nie można wywodzić z zawarcia w skardze informacji o terminie doręczenia postanowienia o odmowie umorzenia postępowania po ok. 6 miesiącach od złożenia wniosku w tym przedmiocie.

Z kolei w judykaturze utrwalony jest pogląd, iż brak w skardze żądania stwierdzenia przewlekłości postępowania lub okoliczności uzasadniających to żądanie jest brakiem nieusuwalnym i powoduje odrzucenie skargi na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 5 czerwca 2007 r. III SPP 16/07, OSNP z 2008 r. nr 9-10 poz. 153, i z dnia 9 lutego 2011 r. III SPP 34/10, Lex nr 786814; postanowienie Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 30 września 2009 r. II S 24/09, Lex nr 550531).

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy postanowił jak w sentencji na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki.

VIII S 26/14

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE