Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ka 317/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 lipca 2013 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Andrzej Tekieli (spr.)

Sędziowie SO Waldemar Masłowski

SO Andrzej Wieja

Protokolant Jolanta Kopeć

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Jeleniej Górze Lesława Kwapiszewskiego

po rozpoznaniu w dniu 23 lipca 2013r.

sprawy P. M.

oskarżonego z art. 222 § 1 kk i z art. 226 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

z powodu apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego Zgorzelcu

z dnia 8 kwietnia 2013 r. sygn. akt II K 1331/12

I. zmienia zaskarżony wyrok wobec oskarżonego P. M.w ten sposób, że wymierzoną mu karę pozbawienia wolności podwyższa do 3 (trzech) miesięcy oraz na podstawie art. 71 § 1 kk wymierza oskarżonemu karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych przy przyjęciu jednej stawki w kwocie 20 zł (dwudziestu złotych),

II. w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy,

III. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe za postępowanie odwoławcze w kwocie 180 złotych.

Sygn. akt VIKa 317/13

UZASADNIENIE

P. M.został oskarżony o to, że w nocy 29 kwietnia 2012r. w Z.na ulicy (...)naruszył nietykalność cielesną funkcjonariuszy Policji tj. sierż. szt. K. M.i sierż. D. T.podczas wykonywania przez nich czynności służbowej – interwencji w ten sposób, że szarpał ich za mundury służbowe i kopał w nogach, przy czym znieważył ww. również słowami uznawanymi powszechnie za obelżywe

tj. o czyn z art. 222 § 1 kk w zw. z art. 226 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

Sąd Rejonowy w Zgorzelcu wyrokiem z dnia 08 kwietnia 2013r. w sprawie sygn. akt IIK 1331/12:

uznał oskarżonego P. M. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. występku z art. 222 § 1 kk w zw. z art. 226 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to na podstawie art. 222 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierzył mu karę 1 miesiąca pozbawienia wolności,

na podstawie art. 69 § 1 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego P. M. kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres 2 lat próby,

na podstawie art. 63 § 1 kk zaliczył oskarżonemu P. M. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności jeden dzień zatrzymania w sprawie w dniu 29 kwietnia 2011r.

na podstawie art. 627 kpk zasądził od oskarżonego P. M. na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe i na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. nr 49, poz. 223 z 1983r. z późn. zm.( wymierzył mu opłatę w wysokości 60 zł.

Powyższy wyrok zaskarżył na niekorzyść oskarżonego Prokurator Rejonowy w

Zgorzelcu zaskarżonemu orzeczeniu zarzucając rażącą niewspółmierność kary poprzez wymierzenie oskarżonemu kary jednego miesiąca pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres dwóch lat próby, podczas gdy wysoki stopień społecznej szkodliwości popełnionego czynu, umyślne działanie sprawcy, a także jego dotychczasowy sposób życia wskazują, że orzeczona kara nie wypełni swojej funkcji indywidualnego oddziaływania na skazanego, a także nie zrealizuje potrzeb w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Stawiając powyższe zarzuty prokurator wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie wobec oskarżonego P. M. kary 3 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres 2 lat próby oraz na podstawie art. 71 § 1 kk grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych w wysokości 20 zł. każda.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja jest zasadna.

Wymierzając oskarżonemu P. M. karę Sąd I instancji w niedostatecznym stopniu uwzględnił stopień społecznej szkodliwości jego czynu oraz motywację i sposób działania oskarżonego. Z prawidłowych ustaleń Sądu wynika, że oskarżony sam zwrócił się do policji o przeprowadzenie interwencji w jego miejscu zamieszkania, następnie zaczął zachowywać się agresywnie wobec przybyłych na miejsce funkcjonariuszy policji – pokrzywdzonych D. T. i K. M., używał wulgarnych słów, uniemożliwiał im opuszczenie posesji, spuścił z kojca psa „wilczura”, wreszcie szarpał pokrzywdzonych i kopał po nogach w tym także już po zatrzymaniu w trakcie jazdy samochodem służbowym. Takie zachowanie wobec wykonujących swoje obowiązki służbowe funkcjonariuszy musi być uznane za wysoce naganne, podkreślenia przy tym wymaga że oskarżony nie działał z powodów psychotycznych, nie miał zniesionej ani ograniczonej w stopniu znacznym zdolności rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem co wynika jednoznacznie z opinii biegłych lekarzy psychiatrów W.G. i N.H.. Zważywszy na powyższe okoliczności, mając ponadto na uwadze uprzednią karalność oskarżonego wprawdzie za innego rodzaju przestępstwo, najniższa możliwa kara pozbawienia wolności tj. kara 1 miesiąca, z warunkowym zawieszeniem wykonania na najkrótszy możliwy okres 2 lat jawi się jako rażąco łagodna.

W tym stanie rzeczy uwzględniając apelację prokuratora Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok wobec oskarżonego P. M. podwyższając wymierzoną mu karę pozbawienia wolności do 3 miesięcy oraz na podstawie art. 71 § 1 k.k. wymierzając mu karę grzywny 50 stawek dziennych przy przyjęciu stawki dziennej w kwocie 20 złotych. Taki wymiar kary grzywny uwzględnia stan majątkowy i rodzinny oskarżonego. W pozostałej części Sąd Okręgowy zaskarżony wyrok utrzymał w mocy, co w szczególności dotyczy 2 – letniego okresu próby na który warunkowo zawieszono wykonanie kary pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 636 § 1 k.p.k. Sąd Okręgowy zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sadowe za postępowanie odwoławcze w kwocie 180 zł ( 20 zł. ryczałt za doręczenia + 160 zł. opłata za obie instancje ).