Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 maja 2014 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu – Wydział XIII Cywilny Rodzinny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Grażyna Rataj

Sędziowie: SSO Teresa Znaińska

SSR del. Elżbieta Kurkowska

Protokolant: Agnieszka Fryśna

po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2014 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa B. R.

przeciwko M. R.

o alimenty

na skutek apelacji wniesionych przez obie strony od wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia - Fabrycznej we Wrocławiu z dnia 25 września 2013 r. sygn. akt III RC 98/13 oraz zażalenia wniesionego przez powódkę od postanowienia Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej we Wrocławiu z dnia 12 czerwca 2013 r. sygn. akt III RC 98/13;

I.  oddala obie apelacje;

II.  oddala zażalenie powódki;

III.  koszty procesu poniesione przez strony w postępowaniu odwoławczym wzajemnie znosi.

Sygn. akt XIII Ca 80/14

Sygn. akt XIII Cz 67/14

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 25 września 2013 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Fabrycznej w sprawie o sygn. akt III RC 98/13 w pkt 1) zasądził od pozwanego M. R. alimenty na rzecz B. R. po 2000 zł miesięcznie poczynając od dnia 4 września 2012 r. płatne z góry do dnia 10-ego każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w płatności którejkolwiek z rat; w pkt 2) dalej idące powództwo oddalił; w pkt 3) zobowiązał pozwanego, aby uiścił na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1200 zł tytułem opłaty sądowej; w pkt 4) koszty zastępstwa procesowego wzajemnie zniósł; w pkt 5) przyznał biegłej sądowej – B. P. wynagrodzenie w wysokości 156,92 zł za sporządzenie w sprawie opinii odnośnie powódki B. R. i w całości obciążył kosztami tego wynagrodzenia pozwanego M. R.; w pkt 6) wyrokowi w pkt I nadał rygor natychmiastowej wykonalności.

Postanowieniem z dnia 12 czerwca 2013 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Fabrycznej w sprawie o sygn. akt III RC 98/13 udzielił zabezpieczenia na czas trwania postępowania w ten sposób, że zobowiązał pozwanego M. R. do łożenia alimentów na rzecz B. R. w kwocie po 1000 zł miesięcznie od dnia 12 czerwca 2013 r., poczynając płatnych z góry do dnia 10-ego każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat.

Rozstrzygnięcia powyższe Sąd Rejonowy wydał na podstawie m.in. następujących ustaleń faktycznych:

Wyrokiem z dnia 9 lutego 2012 r. w sprawie o sygn. akt XIII RC 1650/11 Sąd Okręgowy we Wrocławiu rozwiązał związek małżeński M. R. i B. R. przez rozwód z winy M. R..

Strony postępowania w trakcie trwania związku małżeńskiego prowadziły dostatni tryb życia. Generowane przez nich wydatki były pokrywane z uzyskiwanych przez strony dochodów.

M. R. od wielu lat prowadzi multiagencję ubezpieczeniową, przynoszącą stabilne i wysokie dochody w kwocie ok. 25.000 zł miesięcznie. Powódka B. R. od 2001 r. prowadzi własne przedsiębiorstwo – wyłączną agencję ubezpieczeniową pod firmą (...).

B. R. w 2010 r. uzyskała: przychód w kwocie 148 870,30 zł, dochód - 88 202,00 zł; w 2011 r. przychód w kwocie 133 934,56 zł, dochód - w wysokości 74 050,00 zł; w 2012 r. przychód w kwocie -128 591,83 zł, dochód w wysokości 40 267,00 zł.

B. R. zajmuje 2-pokojowe mieszkanie w G.. Koszt utrzymania powódki w jej ocenie obejmuje wydatki na: żywność (1600 zł), środki czystości (300 zł), opłaty mieszkaniowe (500 zł), paliwo (250 zł), kulturę (300 zł), odzież (800 zł), leczenie (155 zł), rehabilitację (1600 zł), dojazdy na rehabilitację (300 zł),suplementy diety (150 zł),basen (150 zł). Do w/w wydatków powódka doliczyła koszty związane z planowanym zabiegiem operacyjnym stawu kolanowego: operacja (15 000 zł), rehabilitacja pooperacyjna (7 500 zł), rower treningowy (1700 zł), kompleksowa zmiana garderoby (1500 zł), przystosowanie mieszkania (3000 zł), przejazdy w związku z rehabilitacją pooperacyjną (1000 zł), preparat z osocza krwi (800 zł za 1 iniekcję). W związku z rehabilitacją powódka prognozuje utratę dochodu w kwocie 6 000 zł miesięcznie (6 m-cy).

Powódka obciążona jest spłatą kredytów w: MultiBanku - 200 zł miesięcznie, Banku (...) S.A.- 171 zł miesięcznie, (...) S.A. - 122,36 zł miesięcznie, BS K. 204,17 zł miesięcznie, łącznie: 1482,31 zł miesięcznie.

B. R. wraz z byłym mężem jest współwłaścicielką majątku w skład którego wchodzą: mieszkanie położone w G., ruchomości stanowiące wyposażenie w/w mieszkania, działka rekreacyjna z dwoma garażami położona w G., mieszkanie położone we W. przy ul. (...) kupione przez strony dla syna, obciążone kredytem hipotecznym spłacanym przez pozwanego w ratach po 1200 zł, oszczędności na rachunkach bankowych, trzy samochody, polisy posagowe. Do powódki należy nadto działka budowlana położona w G. o pow. 8 arów stanowiąca odrębny majątek B. R.. Pomiędzy B. R. a M. R. toczy się obecnie postępowanie o podział ich majątku dorobkowego.

U powódki rozpoznano: rozpoznano hyperlipidemię mieszaną, stan po kilkukrotnym leczeniu operacyjnym wola tarczycy, niedoczynność tarczycy korygowaną substytucyjnie, stan po kilkukrotnym urazie stawu kolanowego prawego z uszkodzeniem więzadła krzyżowego przedniego, łękotki przyśrodkowej i bocznej leczone operacyjnie, bóle i niestabilność stawu kolanowego prawego w wywiadzie, nawracający zespół bólowy korzeniowy odcinka szyjnego i ledźwiowo-krzyżowego w wywiadzie, niedowidzenie oka prawego, guzki głosowe pochodzenia zawodowego w wywiadzie.

Według powołanego w sprawie biegłego sądowego z zakresu chorób wewnętrznych i medycyny pracy zakres obowiązków zawodowych powódki wynikający z poziomu posiadanych kwalifikacji zawodowych, zarówno wyuczonych, jak i praktycznie wykonywanych, nie wymaga pełnej sprawności układu ruchu. Zdaniem biegłego nawracające dolegliwości bólowe, czy okresowa niestabilność stawu kolanowego stanowi, czy może stanowić dyskomfort w codziennym funkcjonowaniu, czy amatorskim uprawianiu sportu, nie mniej jednak nie jest przeciwwskazaniem czy ograniczeniem do kontynuowania zatrudnienia.

M. R. uzyskał: w 2010 r. przychód w kwocie 259 138,27 zł, dochód w wysokości 160 569,00 zł; w 2011 r. - przychód w kwocie 325 391,20 zł, dochód - w wysokości 207 499,00 zł. Obecnie miesięczny dochód pozwanego wynosi ok. 20 700 zł (ok. 19 000 zł z prowadzonej działalności gospodarczej i 1 700 zł emerytury). Po odliczeniu kosztów utrzymania i pomocy synowi pozostaje mu 8.000 zł miesięcznie.

Koszty utrzymania pozwanego obejmują wydatki na: najem mieszkania (2000 zł), żywność (2 000 zł), środki chemiczne (700 zł), kulturę (300 zł), odzież i reprezentację (2.000 zł), rehabilitację na kręgosłup i leczenie (500-600 zł), sport i rekreację (500 zł), łącznie - ok. 10 000 zł miesięcznie. Pozwany spłaca kredyt na zakup nowego mieszkania w ratach po 3400 zł.

Przy tka ustalonym stanach faktycznych po dokonaniu wykładni treści przepisu art. 60 § kro, art. 135 § 1 kro oraz art. 730 § 1 kro Sąd Rejonowy uznał, że powództwo zasługiwało na częściowe uwzględnienie tj. co do kwoty 2000 zł, zaś wniosek o udzielenie zabezpieczenia co do kwoty – 1000 zł.

Zdaniem Sądu Rejonowego nie budzi wątpliwości fakt, że na skutek orzeczenia rozwodu nastąpiło istotne pogorszenie sytuacji materialnej powódki. Wynika to z faktu, że przed rozwodem, niezależnie od sposobu dysponowania środkami uzyskanymi przez strony z prowadzonych przez siebie działalności gospodarczych, ponosili oni razem koszty wspólnego utrzymania , przy czym pozwany osiągał i nadal osiąga dochód zdecydowanie wyższy od dochodu powódki. Po rozwodzie koszt utrzymania wspólnego mieszkania zaczął ciążyć wyłącznie na powódce. B. R. ponosi również samodzielnie koszty swojego leczenia, a wcześniej pozwany towarzyszył jej przy wizytach lekarskich, zawoził na konsultacje, udzielał pomocy poszpitalnej, co niewątpliwie, poza wsparciem psychicznym, miało wymiar finansowy, choćby w zakresie wydatkowania pieniędzy na paliwo.

W ocenie Sądu Rejonowego nie sposób uznać, aby podane przez powódkę kwoty wyżywienia, odzieży, a zwłaszcza planowanego leczenia mieściły się w kategorii usprawiedliwionych potrzeb.

Mając na uwadze opinię sądowo-lekarską Sąd Rejonowy uznał ponadto, iż dolegliwości powódki nie dyskwalifikują jej w możliwości kontynuowania prowadzonej przez nią obecnie działalności gospodarczej. Odnosząc się do możliwości zarobkowych powódki Sąd Rejonowy podkreślił, iż w latach 2010-2012 uzyskiwany przez nią przychód nie uległ znaczącemu obniżeniu, natomiast z roku na rok zwiększały się koszty prowadzonej działalności przez powódkę. Nadto Sąd Rejonowy uznał, iż powódka może pozyskać dodatkowe środki pieniężne ze sprzedaży działki budowlanej położonej w G. stanowiącej jej majątek osobisty.

W zakresie możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego Sąd miał na uwadze wysoki dochód pozwanego oraz zgromadzone przezeń oszczędności (170 000 zł).

Zważywszy na powyższe Stąd uznał za celowe obciążenie pozwanego M. R. kwotą po 2 000 zł miesięcznie, poczynając od 4 września 2012 r.

Uzasadniając postanowienie z dnia 12 czerwca 2013 r. Sąd Rejonowy podkreślił, iż ze zgromadzonego na tym etapie materiału dowodowego wynika, że powódka w latach 2010, 2011, 2012 uzyskiwała miesięczny dochód netto na poziomie odpowiednio 7 350 zł, 6 170 zł i 3 355 zł, przy czym zauważalny pozostaje sukcesywny wzrost kosztów uzyskania przychodu z w/w działalności.

Odnośnie usprawiedliwionych potrzeb powódki Sąd Rejonowy wskazał, iż są one częściowo zawyżone, zwłaszcza dotyczy to wydatków na żywność (1600 zł) i leczenie. Zdaniem Sądu powódka nie wykazała, iż musi pozostawać na specjalnej diecie generującej wyższe koszty wyżywienia, a nadto nie udowodniła, iż wysokości wydatków związanych z planowanym zabiegiem operacyjnym stawu kolanowego.

Stąd też mając na uwadze nie w pełni przeprowadzone postępowanie dowodowe i tymczasowy charakter orzeczenia w przedmiocie zabezpieczenia Sąd Rejonowy uznał, iż adekwatną do zaspokojenia niezbędnych potrzeb powódki na czas trwania postępowania będzie kwota 1000 zł miesięcznie.

Apelację od wyroku Sądu Rejonowego złożyła powódka zaskarżając go w pkt II i IV i zarzucając:

1/ naruszenie prawa materialnego poprzez błędną wykładnię przepisu art. 135 § 1 kro polegającą na uznaniu, że podane przez powódkę wydatki na leczenie (w tym prywatne wizyty lekarskie), rehabilitację, dojazdy na rehabilitację, suplementy diety, a także wiążące się z planowanym przez powódkę zabiegiem operacyjnym stawu kolanowego w prywatnej klinice trzy turnusy rehabilitacyjne, a także wydatki na rower treningowy, zmianę garderoby w związku z noszeniem kortezy i zmianami proporcji ciała, przystosowanie mieszkania na potrzeby osoby ograniczonej ruchowo i sprawnościowo oraz wydatki na prowadzenie działalności gospodarczej – nie mieszczą się w kategorii „usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego”,

2/ naruszenie prawa materialnego poprzez błędną wykładnię przepisu art. 135 § 1 kro polegającą na uznaniu, że spłata przez pozwanego kredytu hipotecznego obciążającego mieszkanie zajmowane przez dorosłego syna stron oraz ponoszenia przez pozwanego kosztów jego utrzymania ma znaczenie przy ocenie „zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego”.

W oparciu o powyższe zarzuty powódka wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku i zasądzenie od pozwanego alimentów na jej rzecz w kwocie po 4000 zł miesięcznie, poczynając od dnia 4 września 2012 r., płatnej z góry do 5-ego dnia każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kosztów postępowania za obie instancje wg norm przepisanych.

Apelację od wyroku Sądu Rejonowego złożył również pozwany zaskarżając go w pkt I ponad kwotę 1000 zł oraz w pkt III-VI i zarzucając:

1/niezgodność ustaleń faktycznych z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego poprzez ustalenie, że strony w trakcie trwania związku małżeńskiego prowadziły dostatni tryb życia, pomimo iż było to wyłącznie stanowisko powódki, które nie potwierdzone żadnymi wiarygodnymi dowodami, zostało poddane pod wątpliwość dowodem osobowym w postaci zeznań świadka B. F. oraz świadka J. R.,

2/naruszenie przepisu art. 233 § 1 kpc poprzez nierozważenie w sposób wszechstronny zebranego w sprawie materiału dowodowego i przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów polegające na:

- uznaniu twierdzeń powódki w zakresie jej bieżących potrzeb oraz wydatków za wiarygodne pomimo, iż w toku procesu kwoty te na potrzeby toczącego się postępowania były przez nią w sposób istotny modyfikowane,

- pominięciu części stałych kosztów ponoszonych przez pozwanego co wpłynęło na ustalenie zakresu jego obowiązku alimentacyjnego w stosunku do powódki,

- przyjęciu, że pozwany towarzysząc powódce przy wizytach lekarskich oraz zawożąc ją na konsultacje lekarskie ponosił koszty przejazdów, mimo iż w toku procesu żadna ze stron nie wyjaśniła jednoznacznie, który z małżonków finansował wyjazdy,

2/ naruszenie przepisu art. 135 kro w zw. z art. 60 § 2 kro poprzez przyjęcie, że po stronie powódki nastąpiło po rozwodzie stron pogorszenie sytuacji materialnej uzasadniające przyznanie na jej rzecz świadczenia alimentacyjnego w wysokości 2000 zł, którego wysokość usprawiedliwiona jest jej uzasadnionymi potrzebami oraz możliwościami finansowymi pozwanego.

W oparciu o powyższe zarzuty pozwany wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zasądzenie na rzecz powódki alimentów w wysokości po 1000 zł miesięcznie poczynając od dnia 4 września 2012 r., płatnej z góry do 10-ego każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I Instancji, oraz o zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego za I i II Instancję wg norm przepisanych.

Zażalenie na postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 12 czerwca 2013 r. złożyła powódka zaskarżając je w całości i zarzucając:

1/ sprzeczność istotnych ustaleń Sądu Rejonowego w zakresie uprawdopodobnienia roszczenia o zapłatę alimentów na poziomie 1000 zł miesięcznie ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym,

2/ błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia i mający wpływ na jego treść, polegający na przyjęciu, że podane przez powódkę koszty utrzymania w zakresie wyżywienia na poziomie 1600 zł są zawyżone, podczas gdy w rozliczeniu dziennym koszty te wynoszą ok. 53 zł dziennie, co dla osoby samotnej żywiącej się poza domem z uwagi na charakter działalności zawodowej są kosztami niewygórowanymi,

3/ błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia i mający wpływ na jego treść, polegający na przyjęciu, że schorzenia aparatu powódki nie wpływają na efektywność jej pracy i w konsekwencji osiągane przez nią dochody z działalności gospodarczej, podczas gdy faktycznie znacznie ograniczają one efektywność pracy powódki, co wprost wynika z zeznań świadka W. G.;

4/błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia i mający wpływ na jego treść, polegający na przyjęciu, że pozwany pomaga synowi i po odliczeniu tej pomocy i innych środków pozostaje mu 8000 zł miesięcznie środków, które pozwany może zaoszczędzić bądź przeznaczyć na inne wydatki, niestanowiące kosztów bieżącego utrzymania, na co aktualnie powódka nie może sobie pozwolić.

W oparciu o powyższe zarzuty powódka wniosła o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez zobowiązanie pozwanego do uiszczania na jej rzecz na czas trwania postępowania alimentów w kwocie po 4000 zł miesięcznie poczynając od dnia 12 czerwca 2013 r. płatnej z góry do dnia 10-ego każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat.

W toku postępowania odwoławczego Sąd Okręgowy uzupełnił postępowanie dowodowe i dodatkowo ustalił, co następuje:

1/ powódka została skierowana na rehabilitację leczniczą w ramach prewencji rentowej ZUS, na turnus rozpoczynający się dnia 2.08.2014 r. (zawiadomienie o skierowaniu na rehabilitację leczniczą powódki z dnia 24.04.2014 r.),

2/ powódka z powodu choroby była niezdolna do pracy w okresie od 10.04.-21.05.2014 r. i od 10.03.-9.04.2014 r. (zaświadczenia o niezdolności do pracy powódki od 10.04.-21.05.2014 r. i od 10.03.-9.04.2014 r.),

3/ w dniu 27 lutego 2014 r. miała miejsce wizyta przedoperacyjna powódki w Klinice (...), koszt wizyty – 275 zł (informacja o wizycie przedoperacyjnej powódki z dnia 27.02.2014 r.),

4/ w dniu 27.02.2014 r. powódka dokonała zakupu paliwa za kwotę 111,90 zł (potwierdzenie zakupu paliwa z dnia 27.02.2014 r.),

5/ u powódki zdiagnozowano początek choroby zwyrodnieniowej kolana prawego (karta informacyjna leczenia szpitalnego powódki z dnia 11.03.2014 r.),

6/ koszt leczenia pooperacyjnego powódki w okresie od marca do kwietnia 2014 r. to łączna kwota 475 zł (potwierdzenie dotyczące kosztów leczenia pooperacyjnego w okresie od marca do kwietnia 2014 r.),

7/ powódka zawarła umowę z Kliniką (...) w Ż. w celu uzyskania przez powódkę świadczenia w postaci „pobytu rehabilitacyjnego” za pełną odpłatnością (karty informacyjne o pobycie w klinice chirurgii oraz umowa nr (...) dotycząca kosztów zabiegu powódki; faktura z dnia 24.03.2014 r. dotycząca kosztów rehabilitacji oraz kosztów porady lekarskiej).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacje i zażalenie nie zasługują na uwzględnienie.

Sąd Rejonowy przeprowadził wnikliwe postępowanie dowodowe i na jego podstawie poczynił prawidłowe ustalenia faktyczne, które Sąd Okręgowy przyjmuje za własną podstawę rozstrzygnięcia. Sąd Rejonowy powołał właściwe przepisy prawne i przeprowadził ich prawidłową wykładnię.

Sąd I Instancji prawidłowo wskazał, iż przepis art. 60 § 2 kro pozwala Sądowi według dokonanej przez niego oceny zasądzić alimenty od małżonka ponoszącego wyłączną winę za rozkład wspólnego pożycia na rzecz małżonka niewinnego, przy czym może to nastąpić wówczas jeżeli sytuacja małżonka niewinnego ulegnie znacznemu pogorszeniu na skutek orzeczenia rozwodu. Alimenty te powinny w odpowiednim zakresie umożliwić małżonkowi niewinnemu zaspokojenie jego usprawiedliwionych potrzeb, chociażby nie znajdował się on w niedostatku.

Rzeczą Sądu I Instancji było zatem porównanie stanu majątkowego, który istniał wówczas, gdy małżonkowie trwali we wspólnym pożyciu ze stanem obecnym.

Zdaniem Sądu Okręgowego prawidłowo Sąd I Instancji ustalił, iż w czasie trwania związku małżeńskiego poziom życia stron był wyższy aniżeli przeciętny. Słusznie uznał również Sąd Rejonowy, iż na skutek orzeczenia rozwodu nastąpiło pogorszenie sytuacji materialnej powódki, jednakże nie nastąpiło to w takim wymiarze w jakim apelująca starała się przedstawić w ramach niniejszego postępowania.

Niewątpliwie u powódki występują dolegliwości związane z funkcjonowaniem stawu kolanowego, co wiąże się z koniecznością przeprowadzenia leczenia operacyjnego i będącej jego następstwem rehabilitacji. Powyższe nie usprawiedliwia jednak ponoszenia przez powódkę wszystkich deklarowanych przez nią wydatków na ten cel. Dokonując analizy twierdzeń powódki trafnie zaznaczył Sąd I Instancji, iż większość wydatków związanych z leczeniem i jego następstwami (np. zmiana garderoby, dostosowanie mieszkania) nie została przez powódkę wykazana (art. 6 kc). Powódka nie wykazała, iż brak jest możliwości skorzystania choćby w częściowym zakresie z leczenia (w tym rehabilitacji) refundowanego. Dopiero odmowa refundacji części kosztów, przy uwzględnieniu stopnia pilności planowanego zabiegu mogłaby uzasadniać skorzystanie z leczenia w ramach prywatnej służby zdrowia.

Nadto w świetle zgromadzonych w sprawie dowodów oraz zasad doświadczenia życiowego podzielić należy również stanowisko odnośnie niezasadnego zawyżenia przez apelującą pozostałych kosztów własnego utrzymania, a zwłaszcza wydatków na wyżywienie. B. R. nie udowodniła, iż w jej przypadku zasadne jest stosowanie specjalistycznej diety, skutkującej koniecznością wydatkowania na ten cel kwot przekraczających 1000 zł miesięcznie.

Do kosztów utrzymania powódki nie mogły zostać również zaliczone wydatki związane z prowadzoną przezeń działalnością gospodarczą, w tym koszty utrzymania biura czy zaciągnięte w ramach w/w działalności zobowiązania kredytowe.

Powyższe okoliczności, wobec treści wydanej w sprawie opinii biegłego, z której wynika, iż występujące u powódki dolegliwości nie dyskwalifikują możliwości kontynuowania prowadzonej przez nią obecnie działalności gospodarczej wskazują, iż powódka w częściowym zakresie jest w stanie własnymi siłami zaspokoić swoje usprawiedliwione potrzeby. W pozostałej części potrzeby te winny zaś zostać zaspokojone w ramach przyznanego powódce świadczenia alimentacyjnego.

Standard życia stron w okresie trwania związku małżeńskiego oceniany w oparciu o zeznania podatkowe małżonków i będące w ich dyspozycji składniki majątkowe niewątpliwie przekraczał przeciętny poziom. Stąd też w ocenie Sądu Okręgowego nie sposób podzielić argumentów pozwanego dotyczących prowadzonego wówczas przez powódkę trybu życia. Powódka miała możliwość korzystania z towarów i usług jakościowo lepszych i oceniając aktualną bardzo korzystną sytuację materialną powoda nie można również obecnie odmówić powódce funkcjonowania na tym poziomie.

W/w rozważania odnieść należy również do zaskarżonego przez powódkę postanowienia w przedmiocie zabezpieczenia. W tym wypadku uwzględnić jednak należało etap postępowania, na którym zostało ono wydane, rodzaj i ilość zgromadzonych dowodów oraz tymczasowy charakter postanowienia. Zdaniem Sądu Okręgowego w dacie orzekania w w/w zakresie Sąd Rejonowy słusznie przyjął, iż adekwatną do zabezpieczenia niezbędnych potrzeb powódki będzie kwota 1000 zł miesięcznie.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowego uznając za niezasadne złożone przez strony środki zaskarżenia na podstawie przepisu art. 385 kpc orzekł jak w pkt I wyroku, a na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc jak w pkt II orzeczenia.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 100 kpc w zw. z art. 391 § 1 kpc.