Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Cz 46/14

POSTANOWIENIE

Dnia 4 lutego 2014 roku

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Tomasz Tatarczyk

Sędzia SO Danuta Morys - Woźniak

Sędzia SR ( del.) Anna Hajda ( spr.)

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 4 lutego 2014 roku

sprawy z powództwa H. S.

przeciwko M. W.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

na skutek zażalenia pełnomocnika powódki

na punkt 3 postanowienie Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach

z dnia 14 sierpnia 2013 roku, sygn. akt I C 246/13

postanawia:

zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że przyznać radcy prawnemu K. B. od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach kwotę 4.428,00 ( cztery tysiące czterysta dwadzieścia osiem) złotych, w tym kwotę 828,00 ( osiemset dwadzieścia osiem) złotych podatku od towarów i usług, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej powódce z urzędu.

Sygn. akt III Cz 46/14

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 14 sierpnia 2013 roku Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach w punkcie pierwszym umorzył postępowanie w sprawie, w punkcie drugim zasądził od powódki na rzecz pozwanego koszty procesu, a w punkcie trzecim postanowił nie przyznać radcy prawnemu K. B. zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu. Uzasadniając punkt trzeci orzeczenia wskazał Sąd Rejonowy, że – jego zdaniem – nakład pracy pełnomocnika polegający na sporządzeniu jednego pisma procesowego, nie zawierającego wniosków dowodowych popierających stanowisko powódki nie uzasadnia przyznania wynagrodzenia w wysokości wskazanej przez pełnomocnika, gdyż żądanie to jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

Zażalenie na wskazane powyżej orzeczenie w części obejmującej jego punkt trzeci złożył pełnomocnik powódki, zarzucając naruszenie § 15 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu przez nieprzyznanie pełnomocnikowi kosztów nieopłacone pomocy prawnej udzielonej powódce z urzędu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie musiało odnieść skutek.

Zgodnie z treścią § 15 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują opłatę w wysokości nie wyższej niż 150% stawek minimalnych, o których mowa w rozdziałach 3 i 4, oraz niezbędne, udokumentowane wydatki radcy prawnego. Z kolei zgodnie z treścią § 16 cytowanego rozporządzenia, wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłaty te nie zostały zapłacone w całości lub części.

Analiza akt sprawy prowadzi do wniosku, że spełnione zostały wymogi formalne, o których mowa w § 16 rozporządzenia. Zatem wniosek pełnomocnika z urzędu co do zasady winien zostać uwzględniony. Zgodnie z jednolitym orzecznictwem przesłankami warunkującymi odmowę przyznania wynagrodzenia pełnomocnikowi strony ustanowionemu z urzędu jest niepodjęcie przez pełnomocnika jakichkolwiek czynności procesowych lub rażąco sprzeczne z zasadami profesjonalizmu czynności pełnomocnika ustanowionego z urzędu. W okolicznościach rozpoznawanej sprawy żadna ze wskazanych wyżej sytuacji nie miała miejsca. W tej sytuacji wniosek pełnomocnika powódki zasługuje na uwzględnienie, co musiało doprowadzić do zmiany zaskarżonego orzeczenia. Dlatego postanowiono jak w sentencji, stosownie do treści art. 386 § 1 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc i w oparciu o treść § 6 ust 6 powołanego wyżej rozporządzenia.

SSR ( del.) Anna Hajda SSO Tomasz Tatarczyk SSO Danuta Morys - Woźniak