Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Ka 219/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 maja 2014 roku.

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący SSA Andrzej Szawel (spr.)

Sędziowie SO Krzysztof Gąsior

SO Ireneusz Grodek

Protokolant Agnieszka Olczyk

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Radomsku del. do Prokuratury Okręgowej w Piotrkowie Trybunalskim - Anny Mosur

po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2014 roku

sprawy M. A.

oskarżonego z art.244 kk w zw. z art.64 §1 kk

z powodu apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim

z dnia 12 marca 2014 roku sygn. akt II K 25/14

na podstawie art. 437 § 1 kpk, art. 438 pkt 1 kpk, art. 624 § 1 kpk zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że przyjmuje, iż czyn wyczerpał dyspozycję art. 244 kk w zw. z art. 12 kk i art. 64 § 1 kk;

w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

zwalnia oskarżonego od zwrotu wydatków poniesionych w postępowaniu odwoławczym.

Sygn. akt IV Ka 219/14

UZASADNIENIE

M. A. został oskarżony o to, że:

I w dniu 26 listopada 2013 roku o godzinie 15:20 w W. na ul. (...), powiat (...), województwo (...), kierował rowerem pomimo prawomocnie orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 17 marca 2011 roku w sprawie II K 52/11 zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 6 lat, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w ciągu 5 lat od odbycia co najmniej 6 miesięcy kary pobawienia wolności orzeczonej za podobne przestępstwo umyślne,

tj o czyn z art. 244 kk w zw. z art. 64 § 1 kk;

II w dniu 16 listopada 2013 roku o godzinie 17:00 w W. na ul. (...), powiat (...), województwo (...), kierował rowerem pomimo prawomocnie orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 17 marca 2011 roku w sprawie II K 52/11 zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 6 lat, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w ciągu 5 lat od odbycia co najmniej 6 miesięcy kary pobawienia wolności orzeczonej za podobne przestępstwo umyślne,

tj o czyn z art. 244 kk w zw. z art. 64 § 1 kk;

III w dniu 18 grudnia 2013 roku o godzinie 14:00 w W. na ul. (...), powiat (...), województwo (...), kierował rowerem pomimo prawomocnie orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 17 marca 2011 roku w sprawie II K 52/11 zakazu prowadzenia pojazdów wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 6 lat, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w ciągu 5 lat od odbycia co najmniej 6 miesięcy kary pobawienia wolności orzeczonej za podobne przestępstwo umyślne,

tj o czyn z art. 244 kk w zw. z art. 64 § 1 kk.

Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim wyrokiem z dnia 12 marca 2014 roku w sprawie II K 25/14 w miejsce zarzucanych czynów uznał oskarżonego M. A. za winnego tego, że w okresie od 16 listopada 2013 roku do 18 grudnia 2013 roku w W., działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru trzykrotnie naruszył orzeczony wobec niego wyrokiem Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim w sprawie II K 52/11 z dnia 17 marca 2011 roku zakaz prowadzenia rowerów na drogach publicznych i w strefie zamieszkania w ten sposób, że:

- w dniu 16 listopada 2013 roku o godzinie 17:00 w W. na ul. (...) kierował rowerem po drodze publicznej,

- w dniu 26 listopada 2013 roku o godzinie 15:20 w W. na ul. (...) kierował rowerem po drodze publicznej,

- w dniu 18 grudnia 2013 roku o godzinie 14:00 w W. na ul. (...) kierował rowerem po drodze publicznej, przy czym zarzuconego mu czynu dopuścił się w ciągu 5 lat od odbycia co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za podobne przestępstwo umyślne, czym wyczerpał dyspozycję art. 244 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i na podstawie art. 244 kk wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;

- zwolnił oskarżonego od kosztów sądowych.

Powyższy wyrok zaskarżony został przez prokuratora.

Apelacja, wywiedziona została z podstawy prawnej art. 438 pkt 1 i 3 kpk i zarzuciła wyrokowi:

- obrazę przepisu prawa materialnego – art. 12 kk – poprzez jego nieumieszczenie w kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu, podczas gdy jego opis jak również ustalone okoliczności sprawy wskazują, iż oskarżony działał czynem ciągłym, co powinno znaleźć odzwierciedlenie w kwalifikacji prawnej przedmiotowego czynu,

- błąd w ustaleniach faktycznych mający wpływ na treść orzeczenia polegający na bezzasadnym uznaniu, iż uiszczenie przez oskarżonego kosztów postępowania byłoby dla niego zbyt uciążliwe, podczas gdy z okoliczności sprawy wynika, iż oskarżony nie posiada, nikogo na utrzymaniu, uzyskuje stały zasiłek oraz pracuje dorywczo uzyskując z tego tytułu dochody, co wskazuje, iż względy słuszności przemawiają za ich zasądzeniem od oskarżonego.

Na rozprawie apelacyjnej prokurator zmodyfikował apelację i ograniczył ją do zarzutu obrazy przepisu prawa materialnego. W konkluzji wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez powołanie w kwalifikacji prawnej przypisanemu oskarżonemu czynu art. 12 kk.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja prokuratora jest zasadna.

W świetle okoliczności niniejszej sprawy, dokonując trafnych ustaleń faktycznych, przypisując oskarżonemu M. A. popełnienie czynu ciągłego – w warunkach powrotu do przestępstwa - polegającego na trzykrotnym naruszeniu orzeczonego wobec niego zakazu prowadzenia rowerów na drogach publicznych i w strefie zamieszkania, Sąd Rejonowy w sposób ewidentny pominął w jego kwalifikacji prawnej przepis art. 12 kk.

Stosownie do art. 12 kk podstawę faktyczną czynu ciągłego stanowią co najmniej dwa zachowania podjęte w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru. W realiach niniejszej sprawy oskarżony działał w warunkach o jakich traktuje treść powyższego artykułu – czego dowodzi opis czynu przypisanego oskarżonemu w zaskarżonym wyroku jak też pisemne motywy na stronie 2 uzasadnienia. Tymczasem „ciągłość czynu” nie znalazła odzwierciedlenia w kwalifikacji prawnej.

Z powyższych względów Sąd Okręgowy orzekł jak w części dyspozytywnej.