Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt. III Kp 1435/12

POSTANOWIENIE

20 grudnia 2012 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział III Karny w składzie:

Przewodniczący – SSO Lidia Hojeńska

Protokolant: Edyta Makowska

Prokurator Prokuratury Rejonowej – nie stawił się zawiadomiony prawidłowo

po rozpoznaniu wniosku Prokuratora Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia- Śródmieścia z dnia 11 grudnia 2012 r. (data wpływu), sygn. akt 3 Ds. 193/12 o przedłużenie tymczasowego aresztowania wobec J. U. (1)

na podstawie art. 249 §1 k.p.k. i art. 258 § 1 i 2 k.p.k. w zw. z art. 263 § 2 k.p.k.

postanawia

przedłużyć do dnia 28 marca 2013 r. tj. na okres kolejnych trzech miesięcy tymczasowe aresztowanie zastosowane postanowieniem Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieście z dnia 30 czerwca 2012 roku, sygn. akt V Kp 1083/12 wobec J. U. (1) , syna T. i J. z domu K., urodzonego (...) we W.

podejrzanego o to, że:

I. w nocy z 27 na 28 czerwca 2012 roku we W. przy ul. (...), przewidując możliwość pozbawienia życia A. N. i godząc się na to, zadał wielokrotnie uderzenia, skutkujące obrażeniami wielonarządowymi, a w szczególności licznymi obustronnymi złamaniami żeber, co doprowadziło do ostrej niewydolności oddechowej i śmierci pokrzywdzonej

tj. o przestępstwo z art. 148 § 1 k.k.

II. w dniu 28 czerwca 2012 roku we W., chcąc aby B. W. składając zeznania w postępowaniu karnym prowadzonym przez Prokuraturę Rejonową dla Wrocławia- Śródmieścia, w sprawie zabójstwa A. N., o sygn. 3 Ds. 193/12, zeznała jako świadek nieprawdę, że w noc, w której doszło do zgonu pokrzywdzonej, J. U. (1) i J. U. (2) przebywali razem z nią w mieszkaniu położonym we W. przy ul. (...)

tj. o przestępstwo z art. 18 § 2 k.k. w zw. z art. 233 § 1 k.k.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 30 czerwca 2012 roku Sąd Rejonowy dla Wrocławia- Śródmieścia zastosował wobec J. U. (1) środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania.

W ocenie Sądu Okręgowego zebrany w przedmiotowej sprawie w postępowaniu przygotowawczym materiał dowodowy, w szczególności w postaci wyników oględzin, zabezpieczonych dowodów rzeczowych, zeznań E. P., K. K. (2), B. W., wyjaśnień J. U. (3), opinii sądowo- lekarskiej, jak również częściowo wyjaśnień podejrzanego w znacznym stopniu uprawdopodobnił popełnienie przez niego zarzucanego mu czynu.

Zważyć również należy, iż J. U. (1) grozi realna surowa kara pozbawienia wolności. W tych okolicznościach istnieje uzasadniona obawa, iż będzie się on ukrywał przed organami wymiaru sprawiedliwości, podejmował próby kontaktu z innymi uczestnikami postępowania bądź też w inny bezprawny sposób utrudniał prowadzone przeciwko niemu postępowanie karne. Obawa podjęcia działań mających na celu destabilizowanie toczącego się postępowania jest tym bardziej realna, jeżeli zważy się na zachowanie podejrzanego bezpośrednio po zdarzeniu, jak również okoliczność, iż osoby występujące w niniejszym postępowaniu w charakterze świadków znane są podejrzanemu. Nie bez znaczenia dla rozstrzygnięcia w niniejszym postępowaniu pozostaje również wcześniejsza wielokrotna karalność podejrzanego.

Zważyć nadto należy, iż w stosunku do podejrzanego nie zachodzą warunki uzasadniające odstąpienie od stosowania przedmiotowego środka zapobiegawczego, określone w art. 259 § 1 k.p.k.

W terminie zakreślonym okresem tymczasowego aresztowania nie uda się zakończyć postępowania przygotowawczego. W dalszym toku postępowania niezbędne jest przeprowadzenie kolejnych czynności procesowych, w tym zachodzi konieczność uzyskania kompleksowej opinii biegłego z zakresu medycyny sądowej w celu ustalenia mechanizmu powstania obrażeń ciała u pokrzywdzonej.

Mając na uwadze okoliczności podniesione we wniosku prokuratora, konieczność wykonania kolejnych czynności procesowych, przy uwzględnieniu powołanych okoliczności, w tym odnoszących się zarówno do osoby podejrzanego, jak również rangi zarzucanego mu czynu oraz czynności przeprowadzone do chwili obecnej, sąd uznał wniosek prokuratora za zasadny i orzekł o przedłużeniu stosowania izolacyjnego środka zapobiegawczego zgodnie z wnioskiem.

Mając powyższe na uwadze i uznając, że tylko stosowanie tymczasowego aresztowania pozwoli zabezpieczyć prawidłowy tok postępowania orzeczono jak na wstępie.