Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 czerwca 2013 r.

Sąd Rejonowy w Legnicy VII Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 20 czerwca 2013 r.

na rozprawie

sprawy z powództwa W. T.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w S.

o zapłatę

I.  zasądza od strony pozwanej (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w S. na rzecz powoda W. T. kwotę 6.486,09 złotych( słownie: sześć tysięcy czterysta osiemdziesiąt sześć złotych i dziewięć groszy) wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi:

- od kwoty 6.036,09 złotych od dnia 30 października 2012 roku do dnia zapłaty,

- od kwoty 450 złotych od dnia 19 listopada 2012 roku do dnia zapłaty

II.  dalej idące powództwo oddala;

III.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 2.049 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Sygn. akt VII C 1459/12

UZASADNIENIE

W pozwie wniesionym w dniu 30 października 2012 roku a skierowanym przeciwko (...) S.A. z siedzibą w S. powód W. T. wniósł o zasądzenie kwoty 6.626,11 złotych wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu swojego żądania powód wskazał, że w dniu 05 października 2012 roku miała miejsce kolizja drogowa, na skutek której został uszkodzony samochód marki P. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Pojazd sprawcy tej kolizji był w dniu zdarzenia ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej u strony pozwanej. Po zgłoszeniu przez infolinię pozwanej w dniu 05 października 2012 roku szkody i przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego pozwana uznała swoją odpowiedzialność i zapłaciła powodowi odszkodowanie w wysokości 3.170,61 złotych. W ocenie powoda wypłacone powodowi odszkodowanie nie rekompensuje szkody w pojeździe powoda skoro prywatny rzeczoznawca na skutek zlecenia powoda ustalił, iż szkoda w pojeździe powoda sięga kwoty 9.346 złotych. Na dochodzoną pozwem kwotę składa się suma: kwoty 6.176 złotych jako różnicy pomiędzy odszkodowaniem przyznanym przez pozwaną ( 3.170,61 złotych) a kosztami naprawy pojazdu ustalonymi w opinii rzeczoznawcy D. R. ( 9.346,72 złotych) oraz kwota 450 złotych stanowiąca koszty sporządzenia prywatnej opinii technicznej.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana (...) S.A. z siedzibą w S. wniosła o oddalenie powództwa oraz obciążenie powoda poniesionymi przez pozwanego kosztami postępowania w sprawie. W uzasadnieniu żądania strona pozwana wskazała, że w toku postępowania likwidacyjnego powodowi zostało wypłacone odszkodowanie w wysokości 3.170,61 złotych, które w całości odpowiada wysokości szkody poniesionej przez pozwanego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 05 października 2012 roku miała miejsce kolizja drogowa, na skutek której został uszkodzony samochód marki P. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Pojazd sprawcy tej kolizji był w dniu zdarzenia ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej u strony pozwanej - (...) S.A. z siedzibą w S.

Bezsporne

W następstwie tego zdarzenia w w/w samochodzie powoda doszło do uszkodzenia takich elementów jak: listwy ochronnej środkowej zderzaka tylnego, listwy ochronnej prawej zderzaka tylnego, blacha tyłu, zestawu kleju szyby tylnej, niecki koła zapasowego, zestawu kleju wnęki koła zapasowego, wykładziny blachy poszycia tylnego( części do wymiany), zderzak tylny, pokrywa komory bagażnika , błotnik tylny prawy, blacha podłogi bagażnika- cześć lewa, blacha podłogi bagażnika- część prawa, tył pojazdu- formowanie( części do naprawy i zadane prace dodatkowe), blacha tyłu, pokrywa bagażnika, błotnik tylny prawy, zderzak tylny, blacha podłogi bagażnika, blacha podłogi bagażnika, pokrywa wlewu paliwa( części do lakierowania).

Całkowity koszt naprawy samochodu powoda brutto wynosi 9.206,70 złotych i odpowiada ona kosztom naprawy netto tego samochodu. Wyliczenie kosztów naprawy dokonano w oparciu o kalkulację w eksperckim systemie Audatex według stanu na miesiąc powstania szkody- październik 2012 roku. W kalkulacji tej koszty naprawy pojazdu obejmującej wyżej wskazany zakres i kwalifikacje uszkodzeń zostały obliczone przy zastosowaniu cen nowych, oryginalnych części zamiennych i materiałów oraz ustalonych przez producenta norm czasowych operacji naprawczych, lakierniczych, dodatkowych i powiązanych. Koszty naprawy wyliczone zostały przy zastosowaniu średnich rynkowych stawek za roboczogodzinę pracy wynoszących odpowiednio 110 złotych netto za 1 rbg dla prac mechanicznych i 120 zł. netto z 1 rbg dla prac lakierniczych, stosowanych w październiku 2012 roku przez renomowane warsztaty naprawcze na terenie L..

Dowód:

- opinia biegłego L. S.- k. 54-68

W toku postępowania likwidacyjnego pozwany wypłacił łącznie powodowi kwotę3.170,61 złotych.

Dowód:

- akta szkody

Powód celem weryfikacji stanowiska pozwanej zlecił sporządzenie kosztorysu szkody w pojeździe powoda(...)Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. ponosząc w związku z tym koszty sporządzenia kalkulacji w wysokości 450 złotych.

Dowód:

- faktura Vat nr (...)- k. 26

- opinia techniczna- k. 11-25

Sąd zważył, co następuje :

Powództwo zasługuje na uwzględnienie prawie w całości.

Istota sporu sprowadzała się do ustalenia szkody w pojeździe powoda.

Z uwagi na powyższe na wstępie wskazać należy, że istota ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej wynikająca z art. 822 kc i nast. sprowadza się do tego, że zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za te szkody ponosi ubezpieczający albo osoba, na rzecz której zawarta została umowa ubezpieczenia. Szczegóły tej odpowiedzialności są unormowana w ustawie z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. Nr 124, poz.1152). Według art. 36 ust. 1 tej ustawy odszkodowanie ustala się i wypłaca w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem, najwyżej jednak do ustalonej w umowie sumy gwarancyjnej. Zgodnie natomiast z art. 34 ust. 1 tej ustawy z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani - na podstawie przepisów prawa cywilnego - do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź też utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia. Odpowiedzialność tą reguluje również ustawa z dnia 22 maja 2003 r. działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. Nr 124, poz. 1151).

Zgodnie z treścią art. 436 kc w zw. z art. 435 kc samoistny posiadacz mechanicznego środka komunikacji poruszanego za pomocą sił przyrody ponosi odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu, wyrządzoną komukolwiek chyba że szkoda nastąpiła wskutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą nie ponosi odpowiedzialności. Według zaś art. 361 § 1 kc, zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania z którego szkoda wynikła. W myśl natomiast art. 361 § 2 kc naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Szkoda majątkowa jest to różnica między stanem majątkowym poszkodowanego, który powstał po nastąpieniu zdarzenia powodującego uszczerbek, a stanem, jaki by istniał gdyby to zdarzenie nie nastąpiło. Chodzi o utratę lub zmniejszenie aktywów bądź powstanie lub zwiększenie pasywów osoby poszkodowanej. Z przepisu art. 361 § 2 kc wynika obowiązek pełnej kompensacji szkody.

W orzecznictwie i w doktrynie przyjęte jest, ze za szkodę powstałą w wyniku ruchu pojazdu mechanicznego odpowiadają in solidum posiadacz (kierowca) tego pojazd i ubezpieczyciel, przy czym poszkodowany może dochodzić roszczenia bezpośrednio od zakładu ubezpieczeń.

Podstawową funkcją odszkodowania jest kompensacja, co oznacza, iż odszkodowanie powinno przywrócić w majątku poszkodowanego stan naruszony zdarzeniem wyrządzającym szkodę. Odszkodowanie przysługujące od ubezpieczyciela odpowiedzialności cywilnej za uszkodzenie pojazdu mechanicznego obejmuje celowe, niezbędne i ekonomicznie uzasadnione koszty naprawy pojazdu, ustalone według cen występujących na lokalnym rynku (uchwała SN z dnia 13 czerwca 2003 r., (...), Biul. SN 2003, z. 6, poz. 4), przy czym poszkodowanemu należy się nie tylko zwrot poczynionych przez niego przy tej naprawie nakładów, ale i zwrot robocizny z uwzględnieniem przyjętych, z reguły w miejscu zamieszkania, stawek robocizny za tego rodzaju usługi (wyrok SN z dnia 11 grudnia 1997 r.,(...), LEX nr 50530).

Nadto w judykaturze prezentowane jest stanowisko, że szkodę w rozumieniu art. 361 k.c. stanowi różnica między stanem majątkowym poszkodowanego, który powstał po nastąpieniu zdarzenia powodującego uszczerbek, a stanem, jaki by w jego majątku istniał, gdyby zdarzenie nie nastąpiło. Stwierdzenie to jest bezwzględnie trafne, tyle że logicznym wnioskiem byłoby przyjęcie, iż w sytuacji, gdy naprawa samochodu nie może doprowadzić do odtworzenia wartości jaką samochód miał przed wypadkiem, to różnica wartości jest elementem szkody. Stanowisko to znajduje odzwierciedlenie tak w orzecznictwie Sądu Najwyższego( w tym w uchwale z dnia 12 października 2001 roku, sygn. akt(...), (...) jak i w orzecznictwie sądów powszechnych .

Bezspornym jest, iż w wyniku kolizji z dnia 05 października 2012 roku uległ uszkodzeniu samochód powoda, zaś podmiotem zobowiązanym do naprawienia szkody jest strona pozwana, którą ze sprawcą szkody łączyła umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej oraz to, że powodowi z tego tytułu należy się odszkodowanie. Pozwany wypłacił powodowi tytułem odszkodowania kwotę 3.170,61 złotych.

W ocenie Sądu otrzymana przez powoda kwota tytułem odszkodowania nie rekompensuje w pełni doznanej przez niego szkody. Jak to wynika z ustaleń dokonanych przez powołanego w sprawie biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej i wyceny wartości pojazdów, biegły L. S. (2) ustalił, że łączny koszt brutto naprawy samochodu powoda przy zastosowaniu nowych, oryginalnych części wyniesie 9.206,70 złotych. W ocenie Sądu opinia biegłego jest rzetelna, sporządzona zgodnie z zasadami kosztorysowania napraw pojazdów, stąd brak jest podstaw do jej podważenia. Żadna ze stron nie zakwestionowała zresztą wartości dowodowej przedmiotowej opinii. Sąd podziela wyrażony przez biegłego pogląd, że z technicznego punktu widzenia właściwą jakość naprawy pozwalającą na optymalne przywrócenie samochodu do stanu poprzedniego gwarantuje jej wykonanie zgodnie z procedurami i technologią naprawy producenta. W ocenie Sądu biegły prawidłowo przyjął do obliczeń ceny nowych, oryginalnych części zamiennych i materiałów, ustalone przez producenta normy czasowe operacji naprawczych, lakierniczych, dodatkowych i powiązanych oraz stawki naprawy za roboczogodzinę w wysokości średnich stawek stosowanych w dacie powstania szkody przez renomowane warsztaty naprawcze na terenie kraju w kwocie 110 złotych dla prac blacharsko-mechanicznych i 120 złotych dla prac lakierniczych. Nie ulega wątpliwości, iż przywrócenie rzeczy uszkodzonej do stanu poprzedniego polega na doprowadzeniu jej do stanu używalności w takim zakresie, jaki istniał przed wyrządzeniem szkody. Jeżeli do osiągnięcia tego celu konieczne jest użycie nowych elementów, to poniesione na nie wydatki wchodzą w skład kosztów naprawienia szkody przez przywrócenie rzeczy do stanu poprzedniego. W konsekwencji powyższe wydatki obciążają osobę odpowiedzialną za szkodę (wyrok SN z dnia 5 listopada 1980 r.,(...), z. 10, poz. 186). W ocenie Sądu zastosowanie do naprawy samochodu powoda w niniejszej sprawie nowych, oryginalnych części jest uzasadnione. Samochody, które brały udział w wypadku tracą na wartości mimo naprawy, a jako że celem jest pełne wyrównanie szkody w majątku poszkodowanego powoda, stąd jest on uprawniony do wyboru części zamiennych i ich producenta. Wybór oryginalnych części zamiennych w sposób pełniejszy przywraca rzecz do stanu poprzedniego, jako że zastosowanie nieoryginalnych zamienników w większym stopniu obniża wartość rynkową pojazdu po wypadku. Jedynie w przypadku gdyby koszt naprawy samochodu był wyższy od jego wartości przed uszkodzeniem, roszczenie poszkodowanego ograniczałoby się do kwoty odpowiadającej różnicy wartości samochodu sprzed i po wypadku (tak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 20.02.2002 r., (...)). Taka sytuacja jednak w niniejszej sprawie nie wystąpiła. Wskazać przy tym należy, że roszczenie o świadczenie należne od zakładu ubezpieczeń w ramach ubezpieczenia komunikacyjnego odpowiedzialności cywilnej z tytułu kosztów przywrócenia uszkodzonego pojazdu do stanu pierwotnego jest wymagalne niezależnie od tego, czy naprawa została dokonana (wyrok SN z dnia 16 maja 2002 r.,(...)) oraz czy poszkodowany dokonał naprawy rzeczy i czy w ogóle zamierza tą rzecz naprawić (wyrok SN z dnia 7 sierpnia 2003 r.,(...)). Poszkodowany nie musi zatem naprawiać pojazdu, może sprzedać go zachowując wypłacone odszkodowanie, może go naprawić tylko częściowo, dokonać naprawy własnoręcznie bądź użyć do naprawy części używanych lub podróbek.

Z uwagi na powyższe uznając, iż szkoda w pojeździe powoda wyniosła 9.206,70 złotych, zaś pozwany wypłacił powodowi kwotę 3.170,61 złotych do zapłaty na rzecz powoda pozostaje z tego tytułu kwota 6.036,09 złotych

Sąd uwzględnił również powództwo co do kwoty 450 złotych tytułem zwrotu zapłaty za fakturę VAT wystawioną za wykonanie na zlecenie powoda kalkulacji naprawy samochodu przez niezależnego rzeczoznawcę. O możliwości wliczenia takiej kwoty do sumy odszkodowania orzekł Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 18.05.2004 r. (...)). Jako że kosztorys dokonany przez pozwanego jest rażąco zaniżony, a powód nie posiada fachowej wiedzy do oceny jego prawidłowości, był niejako zmuszony do przejęcia obowiązków pozwanego w tym zakresie i wykonanie kalkulacji naprawy, tak by móc określić wysokość swego roszczenia.

Z uwagi na powyższe Sąd orzekł jak w pkt I sentencji wyroku zasądzając od pozwanego na rzecz powoda kwotę 6.486,09 złotych która to stanowi sumę kwoty 6.036,09 złotych oraz kwoty 450 złotych.

Powodowi od zasądzonego świadczenia należą się również odsetki ustawowe liczone w sposób wskazany w art. 817 § 1 kc. W jego świetle ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie trzydziestu dni licząc od daty otrzymania zawiadomienia o zdarzeniu. O ile roszczenie o zapłatę kwoty 6.036,09 złotych stało nie wymagalne jeszcze przed wniesieniem pozwu, o tyle roszczenie o zapłatę kwoty 450 złotych stało się dopiero wymagalne z momentem doręczenia pozwanemu odpisu pozwu, co nastąpiło w dniu 19 listopada 2012. W konsekwencji pozwany co do zapłaty kwoty 450 złotych pozostaje dopiero z dniem 19 listopada 2012 roku, a nie z momentem wniesienia pozwu.

Z uwagi na w/w oddalono powództwo w zakresie odsetek ustawowych liczonych od dnia wniesienia pozwu do dnia 18 listopada 2012 roku od kwoty 450 złotych.

Rozstrzygnięcie z pkt III sentencji wyroku znajduje oparcie w art. 98 k.p.c. Powód jest stroną wygrywająca w sprawie, a zatem, wobec zgłoszonego żądania, należało zasądzić od pozwanego na jego rzecz poniesione przez niego koszty procesu. Na te składa się: opłata od pozwu w wysokości 332 złote, opłata skarbowa za udzielone pełnomocnictwo 17 złotych, zaliczka na wynagrodzenie dla biegłego w wysokości 500 złotych, kwota 1.200 00 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego zgodnie z § 6 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( Dz.U. z 2002r. Nr 163 poz. 1348 z późn.zm.), łącznie 2.049 złotych.

Dodatkowo wskazać należy, że po uprawomocnieniu się wydanego w sprawie wyroku stronie pozwanej zostanie zwrócona niewykorzystana część uiszczonej przez nią zaliczki na wynagrodzenie opiniującego w sprawie biegłego w wysokości 369,37 złotych ( 500 złotych – 130,63 złotych).

Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji wyroku.