Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 maja 2014 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSR del. Urszula Sipińska-Sęk

Protokolant st. sekr. sądowy Zofia Aleksandrowicz

po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2014 roku w Piotrkowie Trybunalskim na rozprawie

sprawy z wniosku K. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

na skutek odwołania K. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 12 lipca 2013 r. sygn. (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt VU 1080/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 12 lipca 2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił K. C. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy z uwagi na brak wymaganego 5-letniego okresu ubezpieczenia w 10-leciu przed złożeniem wniosku o rentę.

Od powyższej decyzji K. C. wniósł odwołanie w dniu 18 lipca 2013 roku. W odwołaniu podniósł, że legitymuje się 5-letnim okresem ubezpieczenia w okresie od 1 czerwca 2006r. do 3 września 2011r. oraz od 15 czerwca 2012r. do dnia 15 listopada 2012r.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania. Podniósł, iż w okresie od 1 czerwca 2006r. do 3 września 2011r. oraz od 15 czerwca 2012r. do dnia 15 listopada 2012r. wnioskodawca udowodnił 3 lata, 4 miesiące i 4 dni okresów składkowych i 2 lata, 6 miesięcy i 13 dni okresów nieskładkowych, który to okres został zgodnie z przepisami ograniczony do 1/3 okresów składkowych co dało 1 rok, 1 miesiąc i 11 dni okresów nieskładkowych. Tym samym brak wymaganego 5 letniego okresu ubezpieczenia.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

K. C. urodził się w dniu (...). Ma wykształcenie podstawowe. Pracował jako hutnik szkła, hutnik chemik, murarz. W okresie od 1 maja 1999r. do 31 października 1999r., od dnia 1 maja 2000r. do 31 lipca 2000r. oraz od 1 czerwca 2006r. do 29 czerwca 2010r. wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą – usługi murarskie (okoliczność bezsporna)

Wnioskodawca był zarejestrowany jako osoba bezrobotna w Powiatowym Urzędzie Pracy w P.. w następujących okresach:

- od dnia 19 czerwca 2001r. do dnia 27 kwietnia 2006r.;

- od dnia 2 maja 2006r. do dnia 23 maja 2006r.;

- od dnia 26 sierpnia 2010r. do dnia 14 czerwca 2012r.

W okresie od dnia 3 września 2010r. do dnia 2 września 2011r. wnioskodawca pobierał zasiłek dla bezrobotnych.

(dowód: zaświadczenie z PUP w P.. z 9.04.2013r. – k. 5 akt rentowych)

Wnioskodawca pobierał zasiłki chorobowe: od 1 lutego 2009r. do dnia 17 lutego 2009r. oraz od dnia 21 października 2009r. do dnia 17 kwietnia 2010r.

(dowód: potwierdzenie ubezpieczenia z dnia 26 kwietnia 2013r. – k. 20 akt rentowych)

W okresie od 15 czerwca 2012r. do 15 listopada 2012r. pracował na cały etat w charakterze murarza.

(dowód: świadectwo pracy z dnia 16 listopada 2012r. – k. 6 akt rentowych)

W okresie od dnia 16 listopada 2012r. do dnia 1 kwietnia 2013r. pobierał zasiłek chorobowy (okoliczność bezsporna- kwestionariusz okresów składkowych i nieskładkowych – k. 3 akt rentowych).

W okresie od dnia 22 sierpnia 2008r. do dnia 17 lutego 2009r. wnioskodawca pobierał świadczenie rehabilitacyjne z uwagi na stan narządu ruchu.

W dniu 19 styczniu 2009r. K. C. wystąpił z wnioskiem o przedłużenie świadczenia rehabilitacyjnego .

(dowód: decyzja o przyznaniu świadczenia rehabilitacyjnego z dnia 30 września 2008r. – k. 37 akt rentowych wniosek – k.34 dokumentacja medyczna w aktach ZUS, kwestionariusz dotyczący okresów składkowych i nieskładkowych – k. 3 akta rentowe,)

Orzeczeniem z dnia 12 lutego 2009r. lekarz orzecznik ZUS stwierdził, że wnioskodawca jest częściowo niezdolny do pracy z powodu naruszenia narządu ruchu (zespół bólowy szyjny i lędźwiowy) na okres 2 lat, a zatem nie rokuje odzyskania zdolności do pracy w okresie dalszego pobierania świadczenia rehabilitacyjnego.

(dowód: opinia lekarska – k. 32 dokumentacja medyczna w aktach ZUS)

Decyzją z dnia 27 lutego 2013r. organ rentowy odmówił wnioskodawcy prawa do świadczenia rehabilitacyjnego.

(dowód: decyzja z 27.02.2009r. – k. 11 akt ZUS)

W dniu 6 marca 2009r. wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

(dowód: wniosek – k. 1- 3 akt ZUS)

Decyzją z dnia 30 marca 2009r. organ rentowy odmówił wnioskodawcy prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy z uwagi na brak wymaganego okresu ubezpieczenia.

(dowód: decyzja z dnia 30.03.2009r. – k. 35 akt ZUS)

Wnioskodawca wniósł odwołanie od decyzji z dnia 30 marca 2009r. Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. rozpoznając odwołanie w sprawie VU 569/09 dopuścił dowód z opinii biegłych sądowych: reumatologa, neurologa, kardiologa i ortopedy.

Biegły reumatolog uznał wnioskodawcę za częściowo niezdolnego do pracy od zakończenia zasiłku rehabilitacyjnego na okres dwóch lat.

Biegły neurolog uznał wnioskodawcę za częściowo okresowo niezdolnego do pracy od 18 lutego 2009r. do 28 listopada 2011r.

Biegły kardiolog uznał wnioskodawcę za zdolnego do pracy.

Biegły ortopeda stwierdził, że wnioskodawca jest całkowicie niezdolny do pracy okresowo od dnia 21 października 2009r. tj. od daty przyjęcia do szpitala w celu zabiegu operacyjnego endoprotezoplastyki biodra prawego do 28 listopada 2011r. Natomiast wcześniej był jedynie częściowo niezdolny do pracy od dnia 18 lutego 2009r. Biegły stwierdził, że po wydaniu decyzji przez organ rentowy nastąpiło pogorszenie stanu zdrowia wnioskodawcy.

Postanowieniem z dnia 12 kwietnia 2010r. Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. w sprawie VU 569/09 uchylił zaskarżoną decyzję z dnia 30 marca 2009r., przekazał sprawę do rozpoznania Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. i umorzył postępowanie w sprawie.

(dowód: odwołanie – k. 1 akt VU 569/09, opinia reumatologa – k. 12-13 odwrót akt VU 569/09, opinia łączna neurologa i kardiologa – k. 19-20 akt VU 569/09, opinia ortopedy – k. 34-34 odwrót, 45-45 odwrót akt VU 569/09, postanowienie – k. 71 akt VU 569/09)

Orzeczeniem z dnia 1 czerwca 2010r. lekarz orzecznik ZUS stwierdził, że wnioskodawca jest całkowicie niezdolny do pracy do dnia 31 października 2010r.w związku ze stanem narządu ruchu. Ponadto ustalił, że całkowita niezdolność do pracy powstała od 22 października 2009r., a częściowa po 31 stycznia 2002r.

Po ponownym rozpoznaniu sprawy organ rentowy decyzją z dnia 28 czerwca 2010r. odmówił wnioskodawcy prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Wnioskodawca nie odwołał się od przedmiotowej decyzji.

(dowód: orzeczenie z dnia 1 czerwca 2010r- k. 42 w dokumentacji medycznej w aktach ZUS, decyzja – k. 67 akt ZUS)

W dniu 12 kwietnia 2013r. K. C. wystąpił z kolejnym wnioskiem o przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

(dowód: wniosek – k. 1-3 akta rentowe)

Orzeczeniem z dnia 15 marca 2013r. lekarz orzecznik ZUS, po rozpoznaniu zwyrodnienia stawów biodrowych po alloplastyce biodra prawego w 2009r., (...), obustronnego zespołu dupuytrena, pourazowego przykurczu palca II dłoni prawej oraz nadciśnienia tętniczego, stwierdził że wnioskodawca jest częściowo niezdolny do pracy do 31 marca 2015r., częściowa niezdolność do pracy powstała 2 października 2012r. i pozostaje w związku ze stanem narządu ruchu.

(dowód: orzeczenie z 15.03.2013r. wraz z opinią– k. 6 akt rentowych wraz z dokumentacją medyczną w aktach rentowych)

Orzeczeniem z dnia 2 lipca 2013r. komisja lekarska ZUS – po rozpoznaniu sprzeciwu wnioskodawcy – podtrzymała stanowisko lekarza orzecznika ZUS.

(dowód: orzeczenie wraz z opinią – akta rentowe)

U wnioskodawcy występują następujące schorzenia ortopedyczne:

-stan po endoprotezie biodra prawego w dniu 22 października 2009r.

- przewlekły zespół bólowy biodra prawego i lewego z okresami zaostrzenia;

- zmiany zwyrodnieniowe biodra lewego II i III ^o;

-skrzywienie kręgosłupa z zespołem bólowym i dyskopatią L4/L5, L5/S1;

-przykurcz zgięciowy II palca ręki prawej po ranie w 2012r.;

- choroba dupuytrena obu rąk bez istotnego przykurczu;

- choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa lędźwiowego z dyskopatią L4/L5, L5/S1 i z przewlekłym zespołem bólowym;

Stopień zaawansowania schorzeń ortopedycznych czyni wnioskodawcę aktualnie od 2 października 2012r. częściowo niezdolnym do pracy zarobkowej do 31 maja 2015r. Częściowa niezdolność do pracy wnioskodawcy powstała w dniu 18 lutego 2009r. tj. dzień po wyczerpaniu 6 miesięcznego zasiłku rehabilitacyjnego i utrzymywała się do dnia 20 października 2009r. Następnie wnioskodawca był całkowicie niezdolny do pracy w okresie od dnia 21 października 2009r. do dnia 28 listopada 2011r.

Schorzenie reumatologiczne w postaci reumatoidalnego zapalenia stawów (...) nie czyni wnioskodawcy niezdolnym do pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami zawodowymi. Jest to wczesny okres choroby, bez istotnego upośledzenia sprawności ruchowej.

(dowód: opinia biegłego ortopedy R. E. – k. 24-24 odwrót akt, opinia biegłego reumatologa A. D. – k. 28-29 odwrót akt)

Występujące u wnioskodawcy schorzenie kardiologiczne w postaci nadciśnienia tętniczego nie czyni go niezdolnym do pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami.

(dowód: opinia biegłej kardiolog L. D. – k. 14-14 odwrót akt)

Wnioskodawca od dnia 9 marca 2011r. do dnia 31 stycznia 2017r. został zaliczony do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności.

(dowód: orzeczenie z dnia 24 stycznia 2014r. – k.24 akt)

Ogólny staż pracy wnioskodawcy wynosi 31 lat, 8 miesięcy i 4 dni w tym 28 lat, 1 miesiąc i 8 dni okresów składkowych i 3 lata, 6 miesięcy i 26 dni okresów nieskładkowych (po ograniczeniu do 1/3 okresów składkowych).

W 10-leciu przed zgłoszeniem wniosku o rentę tj. w okresie od 13 kwietnia 2003r. do dnia 12 kwietnia 2013r. wnioskodawca udowodnił 3 lata, 4 miesiące i 4 dni okresów składkowych oraz 1 rok, 1 miesiąc i 11 dni okresów nieskładkowych po ograniczeniu do 1/3 okresów składkowych.

W okresie od 18 lutego 1999r. do 17 lutego 2009r. wnioskodawca udokumentował staż pracy wynoszący 1 rok, 11 miesięcy i 21 dni okresów składkowych i 7 miesięcy i 27 dni okresów nieskładkowych po ograniczeniu do 1/3 okresów składkowych.

(dowód: karta przebiegu zatrudnienia – k. 23, 24 – 25 akt rentowych, odpowiedź na odwołanie – k. 4-5 akt, odpowiedź na odwołanie k.3-4 akta VU 569/09 )

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do treści art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2009r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1)  jest niezdolny do pracy,

2)  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

3)  niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b), pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a), pkt 10 lit. a), pkt 11-12, 13 lit. a), pkt 14 lit. a) i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, 5 lit. a), pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2009r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.

Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy.

Częściowa niezdolność do pracy polega zaś na utracie w znacznym stopniu zdolności do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Wyjaśnienie treści pojęcia „pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji” wymaga uwzględnienia zarówno kwalifikacji formalnych (czyli zakresu i rodzaju przygotowania zawodowego udokumentowanego świadectwami, dyplomami, zaświadczeniami), jak i kwalifikacji rzeczywistych (czyli wiedzy i umiejętności faktycznych, wynikających ze zdobytego doświadczenia zawodowego) (tak. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 września 2006 roku, I UK 103/06 OSNP 2007/17-18/261). Dopiero zatem zmiana zawodu w ramach posiadanych kwalifikacji i brak rokowań odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu dają podstawę do przyznania renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy (por. Sąd Najwyższy w wyrokach z dnia 13 października 2009 roku, II UK 106/09, LEX nr 558589, z dnia 8 maja 2008 roku, I UK 356/07, OSNP 2009/17-18/238, z dnia 11 stycznia 2007 roku, II UK 156/06, OSNP 2008/3-4/45 i z dnia 25 listopada 1998 roku, II UKN 326/98, OSNAP 2000/1/36).

Przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania, co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się po pierwsze stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji, a po drugie możliwości wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne (art. 13 ust. 1) .

Dla ustalenia, czy wnioskodawca jest osobą niezdolną do pracy w rozumieniu przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS Sąd z urzędu dopuścił dowód z pisemnej opinii biegłego sądowego z zakresu kardiologii L. D., ortopedy R. E. oraz reumatologa A. D., w ramach których mieszczą się rozpoznane u wnioskodawcy schorzenia. Opinie zostały sporządzone po zapoznaniu się z dokumentacją medyczną oraz po przeprowadzeniu osobistego badania wnioskodawcy.

Schorzenia kardiologiczne i reumatologiczne – jak wynika z opinii biegłej kardiolog i reumatolog - nie skutkują niezdolnością do pracy wnioskodawcy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami zawodowymi.

Nadciśnienie tętnicze wymaga li tylko systematycznego leczenia farmakologicznego i okresowej kontroli lekarskiej. W badaniu echokardiograficznym biegła kardiolog nie stwierdziła nadciśnieniowego uszkodzenia serca, a w badaniu przedmiotowym nie stwierdziła cech niewydolności układu krążenia.

Schorzenie czysto reumatologiczne w postaci reumatoidalnego zapalenia stawów (...) jak podkreśla biegła reumatolog – jest we wczesnym okresie i nie upośledza istotnie sprawności ruchowej skarżącego. Jednocześnie biegła reumatolog podniosła, że podstawowym schorzeniem wnioskodawcy, które czyni go osobą częściowo niezdolną do pracy jest schorzenie ortopedyczne (stan narządu ruchu).

To zatem opinii biegłego ortopedy miała priorytetowe znaczenie co do ustalenia niezdolności do pracy wnioskodawcy. Biegły ortopeda R. E. po przebadaniu wnioskodawcy i zapoznaniu się z dokumentacją medyczną stwierdził, że dolegliwości natury ortopedycznej, czynią wnioskodawcę częściowo niezdolnym do pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami do 31 maja 2015r.

Sąd ustalił – na podstawie opinii biegłego ortopedy i reumatologa- iż częściowa niezdolność wnioskodawcy do pracy powstała w dniu 18 lutego 2009r. tj. dzień po wyczerpaniu 6 miesięcznego zasiłku rehabilitacyjnego i utrzymywała się do dnia 20 października 2009r. Powyższe wynika także z opinii neurologicznej i reumatologicznej sporządzonej na potrzeby sprawy VU 569/09, w której skarżący poprzednio domagał się prawa do renty. W dniu 21 października 2009r. wnioskodawca został hospitalizowany w celu zabiegu operacyjnego endoprotezoplastyki biodra prawego i od tej daty był – jak wynika z opinii ortopedy R. E. - całkowicie niezdolny do pracy aż do dnia 28 listopada 2011r. Potwierdza to częściowo orzeczenie orzecznika ZUS z dnia 1 czerwca 2010r. Po tej dacie wnioskodawca nie odzyskał całkowicie zdolności do pracy, z tym że od dnia 2 października 2012r. (rozpoczęcie okresu zasiłkowego przez skarżącego) poprawił się jego stan zdrowia , gdyż czyni go jedynie częściowo niezdolnym do pracy.

Polemika wnioskodawcy z opinią biegłego ortopedy oraz reumatologa, sprowadzająca się do tego, że odmiennie ocenia swój stan zdrowia i jego wpływ na zdolność do pracy, jako gołosłowna, nie może doprowadzić do podważenia wiarygodnych i przekonujących opinii biegłych sądowych, praktyków z wieloletnim doświadczeniem.

Brak także jakichkolwiek podstaw do stwierdzenia wcześniejszej daty powstania u wnioskodawcy niezdolności do pracy, niż to wynika z opinii biegłych. Udokumentowany początek choroby ortopedycznej, która jest podstawową chorobą wnioskodawcy, przypada na 2009r. Zresztą sam skarżący przyznał, że przed 2009r. był zdolny do pracy. Dopiero w 2009r. na tyle zaostrzyła się choroba jego układu ruchu, iż doprowadziła do jego niezdolności do pracy.

Stwierdzenie niezdolności do pracy jest tylko jedną z przesłanek, od których zależy prawo do renty.

I tak, w przypadku stwierdzenia niezdolności do pracy prawo do renty uzależnione jest w dalszej kolejności od:

- powstania niezdolności w enumeratywnie wymienionych okresach składkowych wymienionych w art. 6 ustawy o emeryturach i rentach z FUS lub nieskładkowych wskazanych w art. 7 ustawy lub w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów (art. 57 ustęp 1 pkt 3 ustawy). Spełnienie tego ostatniego warunku tj. powstanie niezdolności do pracy w ciągu 18 miesięcy od ustania okresów ubezpieczenia nie jest wymagane jedynie wobec mężczyzn całkowicie niezdolnych do pracy, którzy udowodnili co najmniej 25 – letni okres składkowy i nieskładkowy.

- udokumentowania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego, który zgodnie z art. 58 ust. 1 pkt 5 ustawy w przypadku ubezpieczonego wynosi 5 lat. Przy czym ten wymagany okres musi przypadać w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy ( art. 58 ust. 2 ustawy). Warunku tego od dnia 23 września 2011r. nie wymaga się od ubezpieczonego mężczyzny, który legitymuje się okresem składkowym wynoszącym 30 lat i jest całkowicie niezdolny do pracy. Natomiast do dnia 22 września 2011r. warunku tego nie musiał spełniać ubezpieczony mężczyzna całkowicie niezdolny do pracy legitymujący się 25-letnim okresem składkowym i nieskładkowym.

Częściowa niezdolność do pracy ubezpieczonego powstała po raz pierwszy w dniu 18 lutego 2009r., a ostatnio w październiku 2012r. , a zatem w okresie składkowym, o którym mowa w art. 6 ustęp 1 pkt 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS (w okresie zatrudnienia od 15 czerwca 2012r. do 15 listopada 2012r.). Wnioskodawca spełnił zatem przesłankę z art. 57 ustęp 1 pkt 3 ustawy.

Ostatnią przesłanką, od spełnienia której zależy prawo do renty jest wykazanie wymaganego 5 –letniego okresu składkowego i nieskładkowego. Okres ten, jak wyżej wskazano, musi przypadać w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy. Z tym, że okresy nieskładkowe jak wynika z uchwały Składu Siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego - Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych z dnia 11 stycznia 2012r., I UZP 5/11 przypadające w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy (art. 58 ust. 2 w zw. z art. 58 ust. 1 pkt 5) uwzględnia się w rozmiarze nieprzekraczającym jednej trzeciej okresów składkowych udowodnionych w tym dziesięcioleciu (art. 5 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych).

Biorąc pod uwagę, że niezdolność do pracy wnioskodawcy powstała dopiero 18 lutego 2009r. , wymagany 5-leni okres składkowy i nieskładkowy winien wykazać 18 lutego 1999r. do 17 lutego (...). lub w ciągu 10 lat przed złożeniem wniosku rentę czyli od 13 kwietnia 2003r. do dnia 12 kwietnia 2013r. Tymczasem w żadnym z w/w okresów – co potwierdził organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie w niniejszej sprawie oraz w sprawie VU 569/09, i co wynika z karty przebiegu zatrudnienia wnioskodawcy znajdującej się w aktach rentowych, której skarżący nie kwestionował - wnioskodawcza nie ma wymaganych 5 lat okresów ubezpieczenia. W pierwszym okresie legitymuje się on bowiem stażem pracy wynoszącym 2 lata 7 miesięcy i 18 dni, a w drugim stażem wynoszącym 4 lata 5 miesięcy 15 dni. Oznacza, to że nie spełnił on przesłanki legitymowania się wymaganym okresem składkowym i nieskładkowym z art. 57 ustęp 1 pkt 2 ustawy w zw. z art. 58 ustęp 1 pkt 5 w zw. z art. 58 ust. 2 ustawy.

Wnioskodawca nie jest zwolniony od spełnienia w/w przesłanki, gdyż legitymuje się okresem składkowym w wymiarze 28 lat, 1 miesiąc i 8 dni okresów składkowych i nie jest całkowicie niezdolny do pracy. Tymczasem warunku tego od 23 września 2011r. nie musi spełniać tylko ten ubezpieczony mężczyzna, który legitymuje się 30-letnim okresem składkowym i jest całkowicie niezdolny do pracy.

Wnioskodawca wymagany 5-letni okres ubezpieczenia w ciągu dziesięciolecia spełnił w okresie do 31 lipca 2000r. A zatem, aby przysługiwało mu prawo do renty musiałby stać się osobą częściowo niezdolną do pracy w ciągu 18 miesięcy od ustania ubezpieczenia, czyli do 31 stycznia 2002r. Tymczasem wnioskodawca, jak wynika z opinii biegłego ortopedy i reumatologa, stał się częściowo niezdolny do pracy dopiero od dnia 18 lutego 2009r., a zatem po upływie 18 miesięcy od ustania okresu ubezpieczenia, w którym w ciągu ostatniego dziesięciolecia wykazał 5-letni okres ubezpieczenia.

Mając powyższe na względzie, Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji.