Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 15 maja 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2014 r. w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z wniosku E. G.

z udziałem J. G.

o podział majątku wspólnego

na skutek apelacji wnioskodawczyni

od postanowienia Sądu Rejonowego w Jarocinie

z dnia 3 września 2013r. sygn. akt I Ns 372/09

p o s t a n a w i a:

I.  oddalić apelację,

II.  nie obciążać wnioskodawczyni kosztami postępowania apelacyjnego.

Sygn. akt II Ca 61/14

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 3 września 2013 r. Sąd Rejonowy w Jarocinie dokonał podziału majątku wspólnego J. G. i E. G. w ten sposób, że zarządził sprzedaż w trybie przepisów kodeksu postępowania cywilnego składników wymienionych w punkcie I.1. tego postanowienia, przy czym uzyskaną ze sprzedaży ww. rzeczy sumę przyznał na rzecz J. G. i E. G. po ½, przyznał na rzecz J. G. prawo własności składników wymienionych w punkcie I.2. postanowienia oraz – w punkcie I.3. – tytułem spłaty zasądził od J. G. na rzecz E. G. kwotę 1.675 zł płatną w terminie jednego miesiąca od dnia uprawomocnienia się postanowienia, z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności. Nadto Sąd Rejonowy rozstrzygnął o kosztach postępowania.

Sąd Rejonowy dokonał m.in. następujących ustaleń.

J. G. zawarł związek małżeński z E. G. w dniu 28 kwietnia 1990 r. Wynikająca z tego związku małżeńskiego wspólność ustawowa ustała z dniem 3 marca 2009 r., i to z mocy prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w Kaliszu.

Wnioskodawczyni i uczestnik postępowania byli właścicielami m.in. pojazdów mechanicznych: S. A., V. (...) i motocykla S. (...). Te składniki majątku wspólnego zostały zbyte w trakcie trwania małżeństwa. Pozyskane z tych transakcji środki zostały przeznaczone na prowadzoną rozbudowę budynku mieszkalnego.

W skład majątku wspólnego wnioskodawczyni i uczestnika postępowania nie wchodzi motocykl Y.; jego właścicielem jest F. G..

Postanowienie to – apelacją z dnia 25 września 2013 r. – zaskarżyła wnioskodawczyni E. G. w punkcie I.3. Wniosła ona o zmianę zaskarżonego przez siebie postanowienia poprzez zasądzenie od uczestnika postępowania J. G. na jej rzecz nadto kwoty 26.500 zł tytułem spłaty. Równocześnie wnioskodawczyni złożyła ewentualny wniosek o uchylenie postanowienia w zaskarżonej części i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Uczestnik postępowania J. G. wniósł o oddalenie apelacji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Apelacja nie jest zasadna.

Sąd Okręgowy podziela ustalenia i wywody Sądu Rejonowego.

Przy postępowaniu zmierzającym do ustalenia faktów sprawy należy uwzględniać rozkład ciężaru dowodu. Zwrot ten jest używany w dwóch podstawowych znaczeniach: formalnym (procesowym) i materialnoprawnym. W znaczeniu formalnym (procesowym) wskazuje on podmioty, które powinny przejawiać inicjatywę w zbieraniu dowodów i wykazywaniu twierdzeń. W znaczeniu materialnoprawnym określa on, kto ponosi ujemne konsekwencje tego, że istnienie doniosłego dla rozstrzygnięcia sprawy faktu nie zostało w toku postępowania sądowego udowodnione. Kwestię tę rozstrzyga art. 6 k.c. stanowiąc, że ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne. Jeżeli więc ktoś powołuje się przed sądem na pewien fakt, z którym prawo wiąże jakieś korzystne dla niego konsekwencje prawne, a fakt ten nie zostanie udowodniony, wówczas przegra sprawę, czyli jego roszczenie nie zostanie przez sąd uwzględnione (por. Z. Radwański, Prawo cywilne – część ogólna, Warszawa 2005, s. 64-65).

Sąd Rejonowy trafnie zauważył, że wnioskodawczyni nie przedstawiła żadnego dowodu, poza ogólnym swym stwierdzeniem, że motocykl Y. wchodzi w skład majątku wspólnego. Istotnie, co do tego motocykla przeciwko twierdzeniom wnioskodawczyni przemawia dodatkowo treść dowodu rejestracyjnego oraz zeznań świadka F. G..

Sąd I instancji prawidłowo podkreślił również to, że wnioskodawczyni nie wywiązała się z ciążącego na niej obowiązku dowodowego także odnośnie pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży pojazdów. Istotnie, decydujące znaczenie ma tu treść dowodu z przesłuchania samej wnioskodawczyni, która przyznała, iż nie wie, na co zostały przeznaczone te środki oraz że nie zajmowała się ani większymi zakupami, ani budową domu.

W myśl art. 233 § 1 k.p.c. sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego w sprawie materiału. Sąd Rejonowy dokonując tej oceny nie naruszył reguł oznaczonych w powołanym tu unormowaniu, dającym wyraz obowiązywaniu zasady swobodnej oceny dowodów.

Prawidłowość poczynionych przez Sąd Rejonowy ustaleń i dokonaną przez ten Sąd ocenę potwierdza przeprowadzony przez Sąd Okręgowy dowód z uzupełniającego przesłuchania wnioskodawczyni i uczestnika postępowania, w tym zwłaszcza dowód z uzupełniającego przesłuchania wnioskodawczyni.

Mając to na względzie za Sądem Rejonowym należy podzielić ustalenie, że środki uzyskane ze zbycia pojazdów mechanicznych: S. A., V. (...) i motocykla S. (...) zostały przeznaczone na prowadzoną rozbudowę budynku mieszkalnego.

W tej sytuacji apelacja podlega oddaleniu (art. 385 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.). O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono na podstawie m.in. art. 102 k.p.c.

K., dnia 2 czerwca 2014 r.