Sygn. akt: III AUa 1053/13
Dnia 12 marca 2014 r.
Sąd Apelacyjny w Łodzi, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący: SSA Jacek Zajączkowski (spr.)
Sędziowie: SSA Maria Padarewska - Hajn
SSO del. Beata. Michalska
Protokolant: st.sekr.sądowy Patrycja Stasiak
po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2014 r. w Łodzi
sprawy B. Ś.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych I Oddziałowi w Ł.
o ustalenie kapitału początkowego,
na skutek apelacji wnioskodawczyni
od wyroku Sądu Okręgowego w Łodzi
z dnia 28 marca 2013 r., sygn. akt: VIII U 1680/12;
postanawia:
1. odrzucić apelację;
2. oddalić wniosek pełnomocnika wnioskodawczyni adwokata K. S. o zasądzenie kosztów procesu.
Sygn. akt III AUa 1053/13
Wyrokiem z dnia 28 marca 2013 roku Sąd Okręgowy w Łodzi zmienił zaskarżoną przez B. Ś. decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 14 marca 2012 roku zmienionej decyzją z dnia 25 października 2012 roku w ten sposób, że zobowiązał Zakład Ubezpieczeń Społecznych do wyliczenia wartości kapitału początkowego przez obliczenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego przy uwzględnieniu składki na ubezpieczenie społeczne z okresu 10 kolejnych lat kalendarzowych przed dniem 1 stycznia 1999 roku w kwotach wskazanych w pierwszym punkcie wyroku i oddalił odwołanie wnioskodawczyni w pozostałej części tj. przyjęcia do ustalenia wysokości kapitału początkowego wynagrodzenia z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia przy przyjęciu premii zadaniowej w wysokości 15% w okresie od 1 maja 1973 roku do 31 grudnia 1979 roku gdyż wówczas wyliczony wskaźnik podstawy wymiaru kapitału początkowego byłby niższy niż wyliczony z 10 kolejnych lat kalendarzowych a ponadto wskazana premia miała charakter uznaniowy.
Wyrok w części oddalającej odwołanie zaskarżyła apelacją wnioskodawczyni.
Zarządzeniem z dnia 13 czerwca 2013 roku przewodniczący III Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Apelacyjnego w Łodzi wezwał pełnomocnika wnioskodawczyni ustanowionego z urzędu do usunięcia braków wniesionej apelacji przez wskazanie wartości przedmiotu zaskarżenia w terminie tygodniowym.
Wezwanie zostało doręczone pełnomocnikowi w dniu 19 czerwca 2013 roku.
Do dnia rozprawy tj. 12 marca 2014 roku pełnomocnik nie wykonał zarządzenia.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 368 k.p.c. § 1. Apelacja powinna czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma procesowego, a ponadto zawierać:
1) oznaczenie wyroku, od którego jest wniesiona, ze wskazaniem, czy jest on zaskarżony w całości czy w części;
2) zwięzłe przedstawienie zarzutów;
3) uzasadnienie zarzutów;
4) powołanie, w razie potrzeby, nowych faktów i dowodów oraz wykazanie, że ich powołanie w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji nie było możliwe albo że potrzeba powołania się na nie wynikła później;
5) wniosek o zmianę lub o uchylenie wyroku z zaznaczeniem zakresu żądanej zmiany lub uchylenia.
§ 2. W sprawach o prawa majątkowe należy oznaczyć wartość przedmiotu zaskarżenia. Wartość ta może być oznaczona na kwotę wyższą od wartości przedmiotu sporu wskazanej w pozwie jedynie wtedy, gdy powód rozszerzył powództwo lub sąd orzekł ponad żądanie. Przepisy art. 19-24 i 25 § 1 stosuje się odpowiednio.
Sąd pierwszej instancji odrzuci na posiedzeniu niejawnym apelację wniesioną po upływie przepisanego terminu, nieopłaconą lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również apelację, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie. ( art. 370 k.p.c. )
Sąd drugiej instancji odrzuca na posiedzeniu niejawnym apelację, jeżeli ulegała ona odrzuceniu przez sąd pierwszej instancji. Jeżeli dostrzeże braki, do których usunięcia strona nie była wezwana, zażąda ich usunięcia. W razie nieusunięcia braków w wyznaczonym terminie apelacja ulega odrzuceniu. ( art. 373 k.p.c.)
Z wyżej wskazanych względów faktycznych i podstaw prawnych Sąd Apelacyjny odrzucił apelację i oddalił wniosek pełnomocnika o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu gdyż pełnomocnik nie złożył oświadczenia, że opłaty nie zostały zapłacone w całości ani w części ( § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U.2013.461 j.t.) a ponadto w okolicznościach sprawy brak jest jakichkolwiek podstaw do uznania, że w rzeczywistości wnioskodawczyni została udzielona pomoc prawna.