Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Gz 155/14

POSTANOWIENIE

Dnia 30 czerwca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Michalina Sanecka

Protokolant: st. sekr. sądowy Halina Ramska

po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2014 r. w Rzeszowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o. w W.

przeciwko (...) Sp. z o.o. w M.

o zapłatę

po rozpoznaniu zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Rejonowego w Rzeszowie V Wydziału Gospodarczego z dnia 25 lutego 2014 r., sygn. akt V GC 1312/13

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy oddalił wniosek pozwanego zawarty w apelacji, o zwolnienie go od kosztów sądowych.

Na postanowienie to zażalenie złożył pozwany zarzucając, że nie ma dostatecznych środków finansowych na pokrycie kosztów apelacji.

Sąd ustalił co następuje :

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 29 lipca 2013 r, sygn. akt V GNc 2744/13 Sąd nakazał pozwanemu, aby zapłacił powodowi kwotę 21.952,56 zł. wraz z odsetkami i kosztami postępowania.

Na skutek sprzeciwu pozwanego, po przeprowadzeniu postępowania dowodowego, Sąd Rejonowy wyrokiem z dnia 13 grudnia 2013 r, sygn. akt V GC 1312/13 zasądził od pozwanego na rzecz powoda dochodzoną kwotę 21.952,56 zł. wraz z odsetkami i kosztami postępowania.

Od wyroku tego apelację złożył pozwany, który równocześnie złożył wniosek o zwolnienie go od opłaty od apelacji.

Wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych pozwany uzasadnił złą sytuacją finansową, która pozwala jedynie na regulowanie bieżących zobowiązań powstałych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W takiej sytuacji, zdaniem pozwanego, zwolnienie strony z obowiązku uiszczenia opłat sądowych jest nie tylko prawem ale i obowiązkiem Sądu.

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy oddalił wniosek pozwanego zawarty w apelacji o zwolnienie go od kosztów sądowych.

W uzasadnieniu Sąd ustalił, że prowadzenie procesu przez podmiot gospodarczy jest formą prowadzenia działalności gospodarczej i skoro pozwany posiada środki na regulowanie bieżących zobowiązań, to nie może prowadząc działalność gospodarczą preferencyjnie traktować podjętych zobowiązań kosztem innych.

Ponadto pozwany nie powołał we wniosku pełnych, merytorycznych i konkretnych okoliczności na okoliczność danych finansowych i majątkowych, nie przedłożył na powyższe żadnych dowodów.

Sąd zważył co następuje :

Zażalenie pozwanego nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tj. Dz. U. z 2010 r, nr 90, poz. 594 z późn. zm.) do uiszczenia kosztów sądowych obowiązana jest strona, która wnosi do Sądu pismo podlegające opłacie lub powodujące wydatki, chyba, że ustawa stanowi inaczej.

Wyjątek od tej zasady przewiduje art. 103 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, zgodnie z którym Sąd może przyznać zwolnienie od kosztów sądowych osobie prawnej lub jednostce organizacyjnej niebędącej osoba prawną, której ustawa przyznaje zdolność prawną, jeżeli wykazała, że nie ma dostatecznych środków na ich uiszczenie.

Jak zasadnie ustalił Sąd I instancji, pozwany w żaden sposób nie wykazał, że nie ma środków na uiszczenie opłaty sądowej od apelacji.

Brak więc podstaw do zmiany zaskarżonego postanowienia Sądu I instancji.

W tym stanie rzeczy Sąd orzekł jak w sentencji na podstawie art. 397 § 1 i 2 kpc w związku z art. 385 kpc.

ZARZĄDZENIE

1)  (...)

2)  (...)