Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 czerwca 2014 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2014 r. w Olsztynie

sprawy Z. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy

na skutek odwołania Z. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 6 czerwca 2012 nr (...)

orzeka:

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje odwołującemu prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy z dnia 29 lutego 2012 roku w związku z długotrwałym uszczerbkiem na zdrowiu w wysokości 7 % ( siedem procent ).

SSR Grażyna Giżewska Rozmus

Sygn. akt IV U 350/12

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. decyzją z dnia 6 czerwca 2012r. znak (...)- (...) – na podstawie przepisów ustawy z dnia 30.10.2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków i chorób zawodowych – odmówił Z. W. wypłaty jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy, jakiemu uległ w dniu 29.02.2012r.

W uzasadnieniu podał, iż Lekarz Orzecznik ZUS na podstawie badania odwołującego z dnia 22.05.2012r. nie ustalił żadnego uszczerbku na jego zdrowiu, w związku z wypadkiem przy pracy z dnia 29.02.2012r.

Od powyższej decyzji ubezpieczony Z. W. wniósł odwołanie, w który wskazał, że nie zgadza się z tą decyzją, ponieważ do dnia obecnego odczuwa skutki wypadku w wyniku którego stracił przytomność, i do dnia dzisiejszego odczuwa skutki w postaci bólu ręki, obojczyka i nogi.

ZUS/O w O. w odpowiedzi na powyższe odwołanie, wniósł o jego oddalenie, wskazując na treść ustawy z dnia 30.10.2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych

Wskazał, że orzeczeniem Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 22.05.2012r. stwierdzono u badanego uszczerbek na zdrowiu 0%, spowodowany skutkami wypadku z dnia 29.02.2012r. Organ rentowy będąc związany orzeczeniem Lekarza Orzecznika ZUS wydał decyzję odmawiającą prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy z dnia 29.02.2012r.

Sąd ustalił, co następuje:

Z. W. z zawodu palacz C.O. zatrudniony jest w Zakładzie (...) Sp. z o.o. w L. na stanowisku palacza.

(dowód akta rentowe k: 3-6 – protokół Nr (...))

W dniu 29.02.2012r. ubezpieczony uległ wypadkowi przy pracy, w wyniku którego doznał stłuczenia i oparzenia wielomiejscowego. Doznał urazu głowy z chwilową utratą przytomności, oparzenia kończyn górnych, oparzenia przedniej powierzchni klatki piersiowej (okolicy mostka), urazu obojczyka i stawu barkowego lewego, oparzenia pośladka lewego, stłuczenia dołu podkolanowego lewego, stłuczenia stawu skokowo-goleniowego lewego.

(dowód: dokumentacja medyczna k: 9—18, 70-79)

Lekarz Orzecznik ZUS orzeczeniem z dnia 22.05.2012r. nie ustalił żadnego uszczerbku na jego zdrowiu, w związku z wypadkiem przy pracy z dnia 29.02.2012r.

Decyzją z dnia 6 czerwca 2012r. znak (...)- (...) ZUS - odmówił Z. W. wypłaty jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy, jakiemu uległ w dniu 29.02.2012r.

(dowód: akta rentowe (...))

Tutejszy Sąd, postanowieniem z dnia 3 sierpnia 2012r. dopuścił dowód z opinii biegłego chirurga na okoliczność ustalenia, w jakim procencie powstał u odwołującego stały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu, będący następstwem wypadku przy pracy z dnia 29.02.2012r.

Biegły A. S., po zapoznaniu się z dokumentacją lekarską ubezpieczonego i zbadaniu ubezpieczonego stwierdził, że w wyniku wypadku z dnia 29.02.2012r. doznał on stłuczenia i oparzenia wielomiejscowego i występuje u niego trwały i długotrwały uszczerbek na zdrowiu w wysokości 5%, na które składają się następstwa wypadku: na bocznej powierzchni ramienia lewego blizna dł 3 cm z przepukliną mięśniową wielkości średniej śliwki pkt 116 tabeli uszczerbków na zdrowiu – 3%, blizna okolicy podbródkowej – bliznowiec z przeczulicą, szpecący – pkt 19 a – 1%, nieznaczny obrzęk kostki bocznej nieco zwiększona supinacja w stawie strzałkowo-skokowym – pkt 162 a – 1 %.

(dowód: opinia biegłego k:26-27)

Pismem z dnia 24 października 2012r., organ rentowy złożył zastrzeżenia do tej opinii, uznając jedynie uszczerbek na zdrowiu 3 % z powodu blizny i przepukliny mięśniowej na bocznej powierzchni ramienia lewego.

Biegły chirurg podtrzymał swoją opinię w całości, opierając się na wynikach badań, zawartych na płytach CD.

(dowód: opinia uzupełniająca k: 45-46)

W piśmie procesowym z dnia 03.01.2013r. - ZUS wniósł ponownie zastrzeżenia do opinii biegłego kwestionując następstwa w postaci bliznowca (co skłoniło lekarza do przyznania 1 % uszczerbku), a także urazu stawu skokowo-goleniowego (co też spowodowało przyznanie 1 %).

(dowód: pismo k: 60)

Wobec powyższego, Sąd dopuścił dowód z opinii nowego biegłego chirurga.

Biegły W. B., po zapoznaniu się z dokumentacją lekarską ubezpieczonego i badaniu ubezpieczonego stwierdził, wygojone stłuczenie uda lewego i ran oparzeniowych bez następstw i bez zeszpecenia oraz wygojone stłuczenie obu ramion i ran oparzeniowych bez następstw i bez zeszpecenia. W ocenie biegłego u badanego nie występuje uszczerbek na zdrowiu w związku z wypadkiem przy pracy z dnia 29.02.2012r.

(dowód: opinia biegłego k: 80-82)

Postanowieniem z dnia 8 kwietnia 2013r. Sąd dopuścił dowód z opinii łącznej przez biegłych chirurgów celem ustalenia wysokości uszczerbku na zdrowiu badanego w związku z wypadkiem z dnia 29.02.2012r.

Biegły W. B. podtrzymał swoją opinię o braku uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego w dniu badania. Biegły A. S. w opinii uzupełniającej stwierdził, że co do blizny w okolicy podbródkowej brak jest informacji na ten temat w dokumentacji medycznej, ale otrzymał od badanego informację, że jest to następstwo wypadku z dnia 29.02.2012r. Co do urazu stawu skokowo-goleniowegio biegły wskazał, że badanie rtg potwierdziło uraz tego stawu skąd przyznał on 1 % uszczerbku na zdrowiu. Reasumując biegły podał, że bezsporny jest 4 % uszczerbek na zdrowiu spowodowany wypadkiem z dnia 29.02.2012r.

(dowód: opinia uzupełniająca k: 96, opinia uzupełniająca k: 121)

Z uwagi na treść wniosku zawartego w piśmie procesowym odwołującego z dnia 04.08.2013r. ( k. 101) postanowieniem z dnia 27 listopada 2013r. Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych psychiatry i psychologa na okoliczność ustalenia, w jakim procencie powstał u odwołującego stały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu, będący następstwem wypadku przy pracy z dnia 29.02.2012r.

Biegli po zapoznaniu się z dokumentacją lekarską ubezpieczonego i zbadaniu ubezpieczonego stwierdzili, że w wyniku wypadku z dnia 29.02.2012r. doznał on długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 3%.

W uzasadnieniu wskazali, że wysokość uszczerbku na zdrowiu związana jest z przeżytą w związku z wypadkiem silną sytuację stresową, związaną z zagrożeniem życia lub kalectwem, cierpienia fizyczne doznane w tym wypadku, jak i utrzymujące się objawy psychiczne w postaci lęku, podwyższonej nerwowości, nadpobudliwości, zaburzeń snu, które są dodatkowo podtrzymywane tym, że badany nadal pracuje w tym samym miejscu i na tym samym stanowisku.

(dowód: opinia k: 137-141)

Organ rentowy w piśmie z 20.03.2014r. zakwestionował powiązanie wyników badania psychologicznego z przebytym wypadkiem z dnia 29.02.2012r.

Biegli psycholog i psychiatra w opinii uzupełniającej podtrzymali w całości wydaną przez siebie opinię, jak też wnioski i uzasadnienie wydanego orzeczenia, ponieważ jak wynika z zebranego wywiadu badany nigdy wcześniej nie miał żadnego wypadku i nie przeżywał tak silnej sytuacji stresowej jak w czasie wypadku, co skutkowało różnymi przykrymi dla niego konsekwencjami fizycznymi z powodu których był leczony i przebywał 42 dni na zwolnieniach lekarskich oraz do chwili obecnej odczuwa dolegliwości zoilowe. Zgłaszane przez badanego objawy znajdują potwierdzenie w wynikach przeprowadzonych badań psychologiczno-psychiatrycznych i wskazują na utrzymują się podwyższony poziom lęku i jest to główny powód przyznania mu przez biegłych 3 % uszczerbku na zdrowiu. Biegli rozpoznali u badanego przedłużoną reakcję adaptacyjno lękową, a nie zaburzenia osobowości, chociaż niektóre wskaźniki zdaniem biegłych uległy pewnemu zaostrzeniu.

(dowód opinia uzupełniająca k: 156-157)

W piśmie z dnia 05.06.2014r. organ rentowy ponownie zakwestionował przyznanie przez biegłych 3 % uszczerbku na zdrowiu z powodu przedłużonej reakcji adaptacyjnej lękowej.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie Z. W. jest zasadne i w pełni zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie wskazać należy, że zgodnie z treścią przepisu art. 11 ust. 1-4 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. z 2002r. Nr 199 poz.1673) – ubezpieczonemu, który wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, przysługuje jednorazowe odszkodowanie. Zgodnie z art. 16 w/w ustawy – stały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu – ustala lekarz orzecznik.

W niniejszej sprawie, Lekarz Orzecznik ZUS na podstawie badania odwołującego z dnia 22.05.2012r. nie ustalił żadnego uszczerbku na zdrowiu w związku z wypadkiem przy pracy.

Spór sprowadzał się zatem do ustalenia - czy faktycznie ubezpieczony nie doznał w wyniku wypadku przy pracy z dnia 29.02.2012r. żadnego uszczerbku na zdrowiu.

W tym zakresie, Sąd powołał biegłego lekarza chirurga na okoliczność ustalenia procentowego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego.

Podkreślić bowiem należy, że Sąd nie dysponuje wiadomościami specjalnymi, które posiadają biegli. Zgodnie zaś z utrwalonym w tej mierze poglądem Sądu Najwyższego - opinie biegłych lekarzy mogą być oceniane przez Sąd - wyłącznie przez pryzmat ich zgodności z zasadami logicznego myślenia, doświadczenia życiowego oraz wiedzy powszechnej, wystarczające dla uznania bądź nie uznania opinii biegłego za przekonywającą (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 kwietnia 2005 r., II CK 572/04, Lex nr 151656).

Biegły A. S., po zapoznaniu się z dokumentacją lekarską ubezpieczonego i zbadaniu ubezpieczonego stwierdził, że w wyniku wypadku z dnia 29.02.2012r. doznał on stłuczenia i oparzenia wielomiejscowego i występuje u niego trwały i długotrwały uszczerbek na zdrowiu w wysokości 5%, na które składają się następstwa wypadku: na bocznej powierzchni ramienia lewego blizna dł 3 cm z przepukliną mięśniową wielkości średniej śliwki pkt 116 tabeli uszczerbków na zdrowiu – 3%, blizna okolicy podbródkowej – bliznowiec z przeczulicą, szpecący – pkt 19 a – 1%, nieznaczny obrzęk kostki bocznej nieco zwiększona supinacja w stawie strzałkowo-skokowym – pkt 162 a – 1 %.

Z uwagi na zastrzeżenia złożone przez organ rentowy powołano dowód z opinii uzupełniającej, w której biegły w całości podtrzymał swoją pierwszą opinię.

Wobec kolejnych zastrzeżeń tym razem odwołującego Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego chirurga. Biegły W. B. stwierdził u badanego - wygojone stłuczenie uda lewego i ran oparzeniowych bez następstw i bez zeszpecenia oraz wygojone stłuczenie obu ramion i ran oparzeniowych bez następstw i bez zeszpecenia, nie ustalając żadnego uszczerbku na zdrowiu odwołującego.

W kolejnych opiniach - biegły W. B. podtrzymał swoją opinię o braku uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego, a biegły A. S. stwierdził, że bezsporny jest 4 % uszczerbek na zdrowiu spowodowany wypadkiem z dnia 29.02.2012r.

W kwestii wysokości uszczerbku na zdrowiu badanego w związku z wypadkiem w dniu 29.02.2012r. wypowiedzieli się również biegli psychiatra i psycholog, którzy po zapoznaniu się z dokumentacją lekarską ubezpieczonego i zbadaniu ubezpieczonego stwierdzili, że w wyniku wypadku z dnia 29.02.2012r. doznał on długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 3%.

Na wysokość ustalonego uszczerbku w ich ocenie miała wpływ przeżyta w związku z wypadkiem silna sytuacja stresowa, związana z zagrożeniem życia lub kalectwem, cierpienia fizyczne doznane w tym wypadku, jak i utrzymujące się objawy psychiczne w postaci lęku, podwyższonej nerwowości, nadpobudliwości, zaburzeń snu, które są dodatkowo podtrzymywane tym, że badany nadal pracuje w tym samym miejscu i na tym samym stanowisku. Biegli podtrzymali swoja opinie, wobec zastrzeżeń organu rentowego, wskazując, że badany nie przeżywał tak silnej sytuacji stresowej jak w czasie wypadku, co skutkowało różnymi przykrymi dla niego konsekwencjami fizycznymi z powodu których był leczony.

W ocenie Sądu, opinie biegłych psychologa i psychiatry oraz chirurga, który ostatecznie ustalił wysokość uszczerbku na 4% - należało uznać za w pełni wiarygodne i obiektywne.

Co prawda organ rentowy, po opinii uzupełniającej biegłych psychologa i psychiatry złożył wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii nowego zespołu biegłych – kwestionując związek istniejących zaburzeń sfery emocjonalnej i zaburzeń snu z wypadkiem z dnia 29.02.2012r. – jednak argumenty, prezentowane przez organ rentowy, nie miały charakteru merytorycznych zarzutów, a stanowiły jedynie próbę podważenia wiarygodności wskazanej opinii. Zarzuty te, Sąd ocenił jedynie jako bezpodstawną polemikę, mającą na celu wyłącznie spowodowanie pozytywnego dla niego rozstrzygnięcia.

Zgodnie z ugruntowanym zaś orzecznictwem Sądu Najwyższego – „żądanie ponowienia lub uzupełnienia dowodu z opinii biegłych jest bezpodstawne, jeżeli sądy uzyskały od biegłych wiadomości specjalne niezbędne do merytorycznego i prawidłowego orzekania (…)” (por. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 września 1999 r. II UKN 96/99)

Na gruncie niniejszej sprawy - Sąd nie był zatem obowiązany dopuścić kolejnego dowodu z opinii biegłych – albowiem przedstawione przez biegłych psychologa i psychiatry oraz chirurga A. S. opinie nie budziły żadnych uzasadnionych wątpliwości.

W konsekwencji, Sąd oddalił kolejny wniosek dowodowy organu rentowego o dopuszczenie dowodu z opinii biegłych psychologa i psychiatry.

Wobec powyższego, Sąd na podstawie art. 3 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych oraz art. 477 ¹⁴ §2 kpc – zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał odwołującemu Z. W. prawo do jednorazowego odszkodowania pieniężnego z tytułu wypadku przy pracy z dnia 29.02.2012r. w związku z długotrwałym uszczerbkiem na zdrowiu w wysokości 7 % (4 % przyznane przez biegłego chirurga i 3 % ustalone przez biegłych psychologa i psychiatrę).

SSR G. Giżewska-Rozmus