Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 299/14

POSTANOWIENIE

Dnia 26 maja 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Henryk Haak

Sędziowie:

SSO Marian Raszewski – spr.

SSO Paweł Szwedowski

po rozpoznaniu w dniu 26 maja 2014 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa S. Ś.

przeciwko B. C. (1) , Ł. C. (1) , J. T.

o zadośćuczynienie za doznaną krzywdę

na skutek zażalenia powoda

od postanowienia Sądu Rejonowego w Ostrowie Wielkopolskim VIII Zamiejscowego Wydziału Rodzinnego i Nieletnich z siedzibą w K.

z dnia 11 grudnia 2013r. sygn. akt VI C 52/13

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie

Sygn. akt II Cz 299/14

UZASADNIENIE

Postanowieniem zawartym w pkt 3 wyroku z dnia 11 grudnia 2013 r. Sąd Rejonowy w Krotoszynie zasądził solidarnie od pozwanych B. C. (2), Ł. C. (2) i J. T. na rzecz powoda S. Ś. kwotę 2.750, 63 zł tytułem zwrotu kosztów procesu od uwzględnionej części powództwa.

W zażaleniu na powyższe postanowienie powód domagał się jego zmiany poprzez zasądzenie dalszej kwoty w wysokości 1913 zł tytułem całości kosztów procesu.

Oddalając zażalenie Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Istota przepisu art. 100 kpc wyraża się tym, że jeżeli sąd z uwagi na przedmiot żądania orzeknie częściowo pozytywnie dla powoda, a w pozostałym zakresie tego żądania nie uwzględni, to wynik ten znajduje odzwierciedlenie również z zakresie rozstrzygnięcia sądu w przedmiocie rozliczenia kosztów postępowania. W takiej sytuacji sąd, orzekając o kosztach, może stosownie do wyniku postępowania i poniesionych przez strony kosztów, koszty te wzajemnie znieść lub dokonać ich stosunkowego rozdzielenia. Sąd Rejonowy wybrał to drugie rozwiązanie, które należy zaakceptować. Ponieważ spełniony został warunek częściowego uwzględnienia powództwa, to stosunkowe rozdzielenie poniesionych kosztów przez strony postępowania nie nasuwa zastrzeżeń. Należy mieć na uwadze, że powództwo zastało uwzględnione w 59 %, a w zakresie żądanego zadośćuczynienia w połowie było to żądanie w kwocie wygórowanej (30.000 zł) w stosunku do przyznanych , w podobnych przypadkach , w orzecznictwie sądowym, jako przekraczające przysługujące sądowi granice oceny stosownego zadośćuczynienia ( art. 445§1 kc).

Taka sytuacja wyłącza przewidzianą w art. 100 kpc możliwość włożenia na pozwanych obowiązku zwrotu wszystkich z tym związanych kosztów ( zob. wyrok SN z dnia 4.10.1972 r. II PR 223/72 Lex nr 7144).

Z braku więc podstaw do uwzględnienia zażalenia należało je oddalić ( art. 385 kpc w zw. z art. 397§2 kpc).