Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IX Ka 498/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 czerwca 2014 roku

Sąd Okręgowy w Kielcach IX Wydział Karny-Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Krzysztof Sójka (spr.)

Sędziowie: SSO Aleksandra Babilon- Domagała

SSO Krzysztof Sajtyna

Protokolant: st.sekr.sądowy Iwona Stefańska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Kielcach Marii Charnickiej

po rozpoznaniu w dniu 10 czerwca 2014 roku

sprawy S. K. (1)

oskarżonego o przestępstwo z art. 54 § 1 kks

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Kielcach

z dnia 18 grudnia 2013 roku sygn. akt II K 677/13

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok uznając apelację za oczywiście bezzasadną;

II.  zasądza od oskarżonego S. K. (1) na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1420 (tysiąc czterysta dwadzieścia) złotych tytułem kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

Sygn. akt IXKa 498)14

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Kielcach wyrokiem z dnia 18 grudnia 2013 roku uznał oskarżonego S. K. (1)za winnego tego, że uchylił się od opodatkowania , poprzez nie ujawnienie właściwemu organowi podatkowemu tj. Naczelnikowi (...)w K.do dnia 25.11.2006 roku przedmiotu lub podstawy opodatkowania w związku z dokonaniem sprzedaży przez podmiot gospodarczy (...)Sp.J. W. K., S. K.ul.(...) S.10 tysięcy litrów spirytusu o mocy 94,7 % od którego nie zapłacono należnego podatku akcyzowego , wprowadzonego do składu podatkowego mieszczącego się w S.przy ul.(...), bez powiadomienia Naczelnika (...)w K., przez co naraził na uszczuplenie należność podatku akcyzowego w kwocie 430.885.00 PLN, po ustaleniu, że nie ujawnił przedmiotu i podstawy opodatkowania tj. przestępstwa skarbowego określonego w art. 54§1kks i za czyn ten na podstawie art. 54§1kks i art. 23§1 i §3kks wymierzył mu karę grzywny w rozmiarze 200 stawek dziennych po 70 zł każda stawka . Na podstawie art. 627kpk w zw. z art. 113§1kks zasądził od oskarżonego S. K. (1)na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1490 zł tytułem kosztów procesu, w tym 1400 zł tytułem opłaty.

Apelację od tego wyroku wniósł obrońca oskarżonego , który zarzucił rozstrzygnięciu :

- błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku mający wpływ na jego treść , poprzez pominięcie przez Sąd okoliczności związanych z uiszczeniem przez oskarżonego wymaganej należności na rzecz Izby (...) w K.w całości przed wydaniem wyroku wraz z odsetkami , która to okoliczność nie została potraktowana jako łagodząca , skutkująca ewentualnym nadzwyczajnym złagodzeniem kary lub też odstąpieniem od jej wymierzania ,

- rażącą surowość kary grzywny poprzez nieuwzględnienie sytuacji osobistej i materialnej oskarżonego , jego możliwości zarobkowych i finansowych , a także poprzez nieuwzględnienie faktu , iż uregulował wymaganą należność jeszcze przed wydaniem wyroku na rzecz Skarbu Państwa .

W konkluzji skarżący wniósł o zmianę wyroku poprzez rozważenie możliwości odstąpienia od wymierzenia kary lub też jej złagodzenia poprzez orzeczenie tej kary w dolnych granicach ustawowego zagrożenia odpowiadającej możliwością majątkowym oskarżonego.

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Apelację obrońcy oskarżonego S. K. (1) należy uznać za oczywiście bezzasadną , co oznacza, że brak jest podstaw do uwzględnienia zarzutów w niej podniesionych , jak też wniosków końcowych . Sąd Okręgowy nie znalazł również podstaw do uchylenia lub zmiany zaskarżonego wyroku z urzędu.

Kwestionując rozstrzygnięcie Sądu Rejonowego , choć obrońca oskarżonego wskazał, iż zaskarża wyrok w całości , to jednak w istocie podniósł zarzut błędu w ustaleniach faktycznych odnoszący się do okoliczności rzutujących na wymiar kary , polegający na nienależytym uwzględnieniu przy jej wymiarze faktu, iż S. K. (1) przed wydaniem wyroku w całości uiścił należny Skarbowi Państwa podatek akcyzowy , co zdaniem skarżącego winno skutkować nadzwyczajnym złagodzeniem kary , ewentualnie odstąpieniem od jej wymierzenia. Z argumentami obrońcy oskarżonego nie można się zgodzić . Przede wszystkim zwrócić uwagę należy, że w przypadku popełnienia przestępstwa polegających na uszczupleniu należności publicznoprawnej , fakt uiszczenia tej należności w całości przed wydaniem wyroku nie powoduje automatycznie konieczności odstąpienia od wymierzenia kary . Instytucja ta , co wynika z art. 19§1kks , ma charakter fakultatywny i może zostać zastosowana jeżeli w ten sposób spełnione zostaną wobec oskarżonego cele kary , stopień społecznej szkodliwości nie jest znaczny , a w przypadku przestępstw skarbowych , także jeżeli zagrożone jest karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 3 lat lub kara łagodniejszą . Przypisane S. K. (1) przestępstwo z art. 54§1kks już choćby z powodu zagrożenia surowszą karą pozbawienia wolności , nie dawało Sądowi Rejonowemu możliwości zastosowania instytucji odstąpienia od wymierzenia kary. Natomiast z pisemnego uzasadnienia zaskarżonego wyroku wprost wynika, iż wymierzając karę wobec S. K. (1) , Sąd Rejonowy uwzględnił dyrektywy jej wymiaru określone w art. 13kks. Nie ulega wątpliwości, iż biorąc pod uwagę wartość podatku narażonego na uszczuplenie , a także umyślność działania S. K. (1) , stopień społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu należy ocenić jako znaczny . S. K. (1) był już w przeszłości karany za podobne przestępstwa skarbowe, a zatem wbrew twierdzeniom obrońcy oskarżonego nie można uzasadnić twierdzenia , iż zastosowanie instytucji nadzwyczajnego złagodzenia kary spełni wobec niego cele w zakresie oddziaływania wychowawczego i prewencyjnego . Nie są zasadne argumenty obrońcy oskarżonego , iż fakt uiszczenia należnego Skarbowi Państwa podatku , nie został uwzględniony przez Sąd Rejonowy przy wymiarze kary . Wziąć należy pod uwagę fakt, iż zagrożenie ustawowe przestępstwa z art. 54§1kks przypisanego S. K. (1) obejmuje kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności występujące z orzekaną alternatywno – kumulatywnie karą grzywny. W tej sytuacji Sąd Rejonowy w ramach sądowego wymiaru kary ( art. 12§2kks) mógł, co też uczynił w niniejszej sprawie , ograniczyć się do wymierzenia jedynie kary grzywny w liczbie stawek odpowiednio mniejszej , bez konieczności nadzwyczajnego jej złagodzenia. Orzeczoną wobec S. karę 200 stawek dziennych grzywny po 70 zł każda nie można uznać zatem za karę rażąco surową , skoro wymierzona została w granicach niższych niż określone w przepisach o nadzwyczajnym złagodzeniu kary ( art. 36§2kks) .

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy na podstawie art. 437§1kpk utrzymał w mocy zaskarżony wyrok.

Sąd Okręgowy na podstawie art. 634kpk i art. 627kpk i art. 3 ust1 i art.8 ustawy o opłatach w sprawach karnych z dn. 23.06.1973r. ( Dz.U. z 1983r. nr 49 poz.223) obciążył oskarżonego kosztami sądowymi za II instancję w wysokości 1420 zł, na którą to kwotę złożyła się opłata od orzeczonej kary grzywny – 1400 złotych oraz 20 zł ryczałtu za doręczenie pism sądowych w postepowaniu odwoławczym .

SSO Aleksandra Babilon – Domagała SSO Krzysztof Sójka SSO Krzysztof Sajtyna