Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 kwietnia 2014 r.

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu VI Wydział Gospodarczy

w następującym składzie:

Przewodniczący SSR Jerzy Szafrański

Protokolant Agnieszka Kacała

po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2014 r. w Wałbrzychu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) sp. z o.o. w W.

przeciwko (...) SA w W.

o zapłatę 13.199,13 zł

I.  zasądza od strony pozwanej (...) SA w W. na rzecz strony powodowej (...) sp. z o.o. w W. kwotę 13.199,13 zł (trzynaście tysięcy sto dziewięćdziesiąt dziewięć złotych 13/100) z ustawowymi odsetkami od kwoty:

- 783,51 zł. od dnia 20.10.2011 r. do dnia zapłaty;

- 783,51 zł. od dnia 20.10.2011 r. do dnia zapłaty;

- 783,51 zł. od dnia 20.10.2011 r. do dnia zapłaty;

- 783,51 zł. od dnia 12.12.2011 r. do dnia zapłaty;

- 783,51 zł. od dnia 12.12.2011 r. do dnia zapłaty;

- 783,51 zł. od dnia 25.05.2012 r. do dnia zapłaty;

- 783,51 zł. od dnia 25.05.2012 r. do dnia zapłaty;

- 783,51 zł. od dnia 25.05.2012 r. do dnia zapłaty;

- 783,51 zł. od dnia 25.05.2012 r. do dnia zapłaty;

- 783,51 zł. od dnia 25.05.2012 r. do dnia zapłaty;

- 783,51 zł. od dnia 14.07.2012 r. do dnia zapłaty;

- 783,51 zł. od dnia 11.10.2012 r. do dnia zapłaty;

- 783,51 zł. od dnia 08.11.2012 r. do dnia zapłaty;

- 783,51 zł. od dnia 18.11.2012 r. do dnia zapłaty;

- 723,24 zł. od dnia 12.01.2013 r. do dnia zapłaty;

- 723,24 zł. od dnia 15.01.2013 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od strony pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 3.094 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 2.400 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

(...) sp. z o.o. z siedzibą w W. wniosła pozew przeciwko (...) S.A. w W.. Zażądała w nim zasądzenia na swoją rzecz od strony pozwanej kwoty 13.199,13 zł z ustawowymi odsetkami:

- od kwoty 783,51 zł od dnia 20.10.2011 roku do dnia zapłaty;

- od kwoty 783,51 zł od dnia 20.10.2011 roku do dnia zapłaty;

- od kwoty 783,51 zł od dnia 20.10.2011 roku do dnia zapłaty;

- od kwoty 783,51 zł od dnia 12.12.2011 roku do dnia zapłaty;

- od kwoty 783,51 zł od dnia 12.12.2011 roku do dnia zapłaty;

- od kwoty 783,51 zł od dnia 25.05.2012 roku do dnia zapłaty;

- od kwoty 783,51 zł od dnia 25.05.2012 roku do dnia zapłaty;

- od kwoty 783,51 zł od dnia 25.05.2012 roku do dnia zapłaty;

- od kwoty 783,51 zł od dnia 25.05.2012 roku do dnia zapłaty;

- od kwoty 783,51 zł od dnia 25.05.2012 roku do dnia zapłaty;

- od kwoty 783,51 zł od dnia 25.05.2012 roku do dnia zapłaty;

- od kwoty 783,51 zł od dnia 14.07.2012 roku do dnia zapłaty;

- od kwoty 783,51 zł od dnia 11.10.2012 roku do dnia zapłaty.

- od kwoty 783,51 zł od dnia 18.10.2012 roku do dnia zapłaty;

- od kwoty 783,51 zł od dnia 08.11.2012 roku do dnia zapłaty;

- od kwoty 723,24 zł od dnia 12.01.2013 roku do dnia zapłaty;

- od kwoty 723,24 zł od dnia 5.01.2013 roku do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu strona powodowa podniosła, że J. G. dokonał w dniu 2.02.2013 roku przelewu na (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. wierzytelności przysługującej jej w stosunku do strony pozwanej. O dokonanym przelewie pozwana została poinformowana pismem z dnia 12.02.2013 roku.

Wierzytelności będące przedmiotem przelewu powstały w następstwie wykupienia przez stronę pozwaną u cedenta systemu monitoringu pojazdów (...) na warunkach określonych w umowie z dnia 06.12.2007 r. zainstalowanego u pozwanej w 12 pojazdach. Powód udzielił 10 –cio letniej gwarancji i bezpłatnej aktualizacji systemu. W gwarancji ustalono warunki sprawnego działania systemu, a w załączniku nr 2 ustalono cenę za elementy systemu. Abonament na system miał być dokonywany w formie przelewu bankowego. Wykupiony przez pozwaną abonament został wykonany prawidłowo, a pozwana nie zgłaszała żadnych uwag. Za abonament cedent wystawił faktury VAT na łączną kwotę 13.982,64 zł. Pozwana zaakceptowała cenę, wykupując usługę u cedenta, a poprzez złożenia podpisu przez osobę upoważnioną do reprezentacji dokumencie potwierdzenia salda uznała swe zobowiązanie. Ponadto przed wniesieniem powództwa pozwana uznała zobowiązanie dokonując częściowej spłaty z faktury VAT (...) w kwocie 783,51 zł. Pomimo upływu terminów płatności pozwana nie uregulowała bezspornego zobowiązania wobec cedenta, nawet po skierowaniu wezwania do zapłaty z dnia 12.02.2013 r. , które to wezwanie pozostało bez odpowiedzi. Pozwana przyjęła faktury VAT, zaksięgowała je oraz obniżyła na tej podstawie należne podatki.

[k.3-6]

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 20.01.2014 roku tutejszy Sąd uwzględnił w całości opisane wyżej powództwo.

[k. 62]

Strona pozwana – (...) S.A. w W. - złożyła sprzeciw od wskazanego wyżej nakazu zapłaty. Wniosła ona o oddalenie w całości powództwa. W uzasadnieniu sprzeciwu strona pozwana podała, że roszczenie powoda nie zostało należycie udowodnione. Załączone przez powoda dokumenty w postaci faktur są dokumentami prywatnymi, a powód nie udowodnił, że wykonywane przez niego czynności miały rzeczywiście miejsce i zostały faktycznie zrealizowane. Podobnie spłata kwoty 783,51 zł. w ocenie pozwanej nie stanowi uznania długu, wręcz przeciwnie można w tym przypadku uznać, że pozwana nie uznaje, że abonament został wykonany w całości i prawidłowo. Uznać więc należało, że nie było podstaw do wystawienia faktur VAT i obciążenia płatnościami pozwanej.

[k. 66]

Wobec treści sprzeciwu pozwana zawnioskowała o przeprowadzenie dowodu z zeznań świadków na okoliczność współpracy cedenta z pozwaną, wykonania usługi i podstawy wystawienia faktur VAT.

[k. 89]

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 06.12.2007 r. cedent – J. G. - zawarł ze stroną pozwaną (...) S.A. w W. umowę na system (...) dla 12 pojazdów. Umowę zawarto na okres 24 miesięcy, która została następnie przedłużona na czas nieokreślony. Szczegółową specyfikację systemu zawierał załącznik nr 1, a wysokość wynagrodzenie z tytułu niniejszej umowy objęto załącznikiem nr 2.

Cedent udzielił 24 miesięcznej gwarancji na poprawność działania systemu i licencji na 10 lat. Współpraca między stronami przez pewien czas przebiegała prawidłowo, do czasu gdy pozwana zaprzestała płacenia należności. Wtedy też zaprzestano monitorowania systemu i rozwiązano umowę. Cedent nie otrzymał zapłaty za 20 faktur. Miesięczna opłata wynosiła 783,51 zł.

Dowód: umowa k.19 – 21, załączniki nr 1 i 2 k. 22-23 zeznanie cedenta k. 106 .

Cedent wystawił faktury VAT faktury VAT nr : F (...); F (...); F (...); F (...); F (...); F (...); F (...); F (...); F (...); F (...); F (...); F (...); F (...); F (...); F (...); F (...); F (...); F (...);

Dowód: faktury k. 24- 41;

Strona pozwana nie zapłaciła za wykonaną usługę.

/bezsporne/

W dniu 12.02.2013 roku J. G. zawarł umowę przelewu opisanych wyżej wierzytelności na rzecz (...) sp. z o.o. w W..

Dowód: umowa przelewu wierzytelności k. 16

Pismem z dnia 12.02.2013 roku J. G. zawiadomił (...) S.A. w W. o sprzedaży wierzytelności na rzecz (...) sp. z o.o. w W.. Tego samego dnia powódka wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 13.928,64 zł.

Dowód: zawiadomienie o sprzedaży wierzytelności k. 18, wezwanie do zapłaty k.44-45.

Pozwana dnia 25.02.2013 r. uiściła na rachunek cedenta kwotę 783,51 zł. z tytułu faktury F (...).

Dowód: potwierdzenie przelewu k.43

Sąd zważył, co następuje:

powództwo jest zasadne.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwala na ustalenie, że strony zawarły umowy sprzedaży satelitarnego systemu monitoringu pojazdów z usługą ich pozycjonowania na mapie i sporządzania raportów. Okoliczność tę Sąd ustalił w oparciu o treść przywołanych wyżej dowodów w postaci umowy, załączników i faktur VAT. Odzwierciedlają one operacje gospodarcze przeprowadzone między stronami. Okoliczności te wskazują na fakt, że między stronami doszło do zawarcia wskazanej wyżej umów sprzedaży i monitoringu. Gdyby było inaczej, strona pozwana nie przyjęłaby tychże faktur, bądź przynajmniej podjęła działania w celu wyjaśnienia przyczyn nadesłania jej faktur nie odzwierciedlających treści umowy.

Niezależnie od powyższego wskazać należy, że z art. 221 k.p.c. wynika, że pozwany nie może odmówić wdania się w spór co do istoty sprawy. Strona pozwana nie wywiązała się z tego obowiązku. W istocie nie odniosła się merytorycznie do żądania pozwu. W sprzeciwie od nakazu zapłaty prowadziła jedynie rozważania co do znaczenia zaoferowanych przez stronę powodową dowodów, a w szczególności faktur VAT. Wskazała że powód nie udowodnił, że wykonane przez niego czynności miały rzeczywiście miejsce i zostały przez niego faktycznie zrealizowane. Odnośnie tego zarzutu należy mieć na względzie Rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług z dnia 28 listopada 2008 r. (Dz. U Nr 212, poz. 1337 ze zmianami), w szczególności jego art. 5, gdzie dla ważności faktury VAT podpis nabywcy na niej nie jest wymagany. Tym samym stwierdzić wypada, że faktura jako dokument prywatny odnieść może określony skutek podatkowy między wystawcą, a nabywcą towaru czy usługi.

Wszelkie twierdzenia podniesione przez pozwanego w sprzeciwie od nakazu zapłaty o nieudowodnieniu roszczenia są bezzasadne.

Jednocześnie strona pozwana zbyła zupełnym milczeniem fakt przyjęcia przez siebie tychże faktur, ujęcia ich w dokumentacji księgowej i skorzystania z nich na gruncie prawa podatkowego. Poza tym pozwana zapłaciła kwotę 783,51 zł. wynikającą z faktury F (...), wystawioną na podstawie przywołanej umowy i w kwocie będącej jednomiesięcznym abonamentem za monitoring i pozycjonowanie pojazdów.

Stan współpracy, sposób wykonania umowy i przyczyny braku płatności w sposób jasny, rzeczowy i wiarygodny przedstawił słuchany w charakterze świadka na rozprawie w dniu 29.04.2014. cedent J. G.. Zeznaniom tym sąd daje wiarę.

W związku z umową cesji uległa zmianie właściwość sądu do rozpoznania sprawy. Właściwość tę kształtują przepisy art. 34 k.p.c. w zw. z art.454 k.c. co znajduje oparcie w uchwale Sądu Najwyższego III CZP 81/01 OSNC 2002/11/131. Sad Rejonowy w Wałbrzychu jest właściwy do rozpoznania sprawy ze względu na spełnienie świadczenia pieniężnego , którym jest siedziba oddziału Banku nabywcy wierzytelności. Dlatego też sąd oddalił wniosek o przekazanie sprawy do rozpoznania innemu sądowi.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie przepisu art.98 k.p.c.