Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ka 81/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 marca 2013 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Andrzej Tekieli

Protokolant Anna Potaczek

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Zbigniewa Jaworskiego

po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2013 r.

sprawy R. J.

oskarżonego z art. 288 § 1 kk

z powodu apelacji, wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze

z dnia 17 grudnia 2012 r. sygn. akt IIK 635/12

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok wobec oskarżonego R. J.,

II.  stwierdza, że koszty sądowe za postępowanie odwoławcze ponosi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

R. J.został oskarżony o to, że w dniu 13 października 2012r. w K., woj. (...), przy ul. (...)dokonał uszkodzenia mienia w postaci drzwi lewych przednich i lewych tylnych samochodu osobowego marki T. (...)o nr rej. (...)poprzez zarysowanie ich, czym spowodował straty w wysokości 800 złotych na szkodę K.i K. L., tj. o czyn z art. 288 § 1 kk.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze wyrokiem z dnia 17 grudnia 2012r. w sprawie sygn. akt II K 635/12:

1. R. J. uznał za winnego popełniania czynu opisanego w części wstępnej wyroku, stanowiącego występek z art. 288 § 1 kk, i za to, na podstawie art. 288 § 1 kk wymierzył mu karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności,

2. na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej wobec R. J. kary pozbawienia wolności zawiesił warunkowo na okres próby wynoszący 2 (dwa) lata,

3. zasądził od R. J. na rzecz K.i K. L.kwotę 800 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od 13 października 2012r. do dnia zapłaty,

4. na podstawie art. 72 § 1 pkt 2 kk zobowiązał R. J. do przeproszenia pokrzywdzonych na piśmie, w terminie 1 (jednego) miesiąca od uprawomocnienia się wyroku,

5. na podstawie art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych zasądził od R. J. ma rzecz Skarbu Państwa kwotę 90 złotych z tytułu kosztów sądowych, i wymierzył mu opłatę w kwocie 120 złotych.

Apelację od powyższego wyroku wywiódł prokurator zaskarżając orzeczenie Sądu I instancji w części dotyczącej orzeczenia o karze i na niekorzyść oskarżonego R. J..

Na podstawie art. 425 kpk, art. 427 § 1 i 2 kpk i art. 438 pkt 2 kpk wyrokowi temu zarzucił obrazę przepisów postępowania tj. art. 413 § 1 pkt 6 kpk mającą wpływ na treść orzeczenia polegającą na zaniechaniu wskazania w wyroku zastosowanego przepisu karnego, będącego podstawą zasądzenia kwoty 800 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od 13 października 2012r. do dnia zapłaty od R. J. na rzecz K.i K. L..

Na zasadzie art. 437 § 1 i 2 kpk skarżący wniósł o zmianę powyższego wyroku w pkt 3 poprzez wskazanie podstawy prawnej zasądzenia powództwa cywilnego prokuratora, tj. art. 415 § 1 kpk.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja zasługuje na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności zgodzić należy się ze skarżącym że Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w innej sprawie – w części w tym samym składzie co obecnie – w podobnym stanie prawnym i przy takim samym zarzucie apelacji dotyczącym obrazy art. 413 § 1 pkt 6 k.p.k., apelację prokuratora uwzględnił zmieniając zaskarżony wyrok poprzez przyjęcie jako podstawy prawnej zasądzonych powództw cywilnych art. 415 § 1 k.p.k. Sąd Okręgowy argumentował wówczas że art. 415 k.p.k. jest normą determinującą rozstrzygnięcie o powództwie cywilnym w postępowaniu karnym i brak przywołania takiej podstawy może spowodować iż oskarżony będzie miał kłopoty ze zrozumieniem merytorycznej istoty zapadłego rozstrzygnięcia a zwłaszcza jego identyfikacji ( czy jest to środek karny, środek probacyjny czy orzeczenie o powództwie cywilnym – zob. w. S.O. w Jeleniej Górze z 30.10.2012 r. sygn. akt VI Ka 330/12 ). Obecnie Sąd Okręgowy zmienił swoje stanowisko co po części spowodowane było trafną argumentacją zawartą w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku.

Art. 413 § 1 pkt 6 k.p.k stanowi iż każdy wyrok powinien zawierać wskazanie zastosowanych przepisów ustawy karnej. W ocenie Sądu Okręgowego chodzi tutaj o normy materialnoprawne ( nie zaś procesowe ) na których oparte zostało rozstrzygnięcie. Nawet jeżeli przyjąć że art. 415 § 1 k.p.k. jest przepisem o charakterze materialnoprawnym zawartym w ustawie karnej procesowej ( w ocenie Sądu Okręgowego uprawnione jest prezentowanie takiego poglądu ) trafna wydaje się argumentacja Sądu I instancji zawarta w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku że rozstrzygnięcie o uwzględnieniu powództwa cywilnego w postępowaniu karnym w istocie jest orzeczeniem cywilnoprawnym nie wymagającym – podobnie jak wyroki sądowe w postępowaniu cywilnym – przywołania w sentencji wyroku podstawy prawnej orzeczenia. Nie wydaje się decydujący argument o potrzebie dokładnej identyfikacji rozstrzygnięcia z punktu widzenia prawa do obrony oskarżonego tym bardziej że w sprawie niniejszej wyrok zapadł na posiedzeniu w trybie art.335 k.p.k. i art. 343 § 6 k.p.k. a więc orzeczenie o powództwie cywilnym było wcześniej uzgodnione z oskarżonym. W konsekwencji uznać należało że zaniechanie zawarcia art. 415 § 1 k.p.k. w rozstrzygnięciu z pkt. 3 zaskarżonego wyroku nie stanowiło obrazy art. 413 § 1 pkt 6 k.p.k. Końcowo jedynie wskazać należy że zarzut apelacji prokuratora dotyczył obrazy przepisów postępowania, a więc dla jego skuteczności niezbędne było wykazanie że mogła ona mieć wpływ na treść wyroku. Skarżący nie przedstawił argumentów dotyczących spełnienia tej przesłanki w realiach niniejszej sprawy.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy zaskarżony wyrok utrzymał w mocy wobec oskarżonego R. J..

Na podstawie art.636 § 1 k.p.k. Sąd Okręgowy stwierdził że koszty sądowe za postępowanie odwoławcze ponosi Skarb Państwa.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13