Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 maja 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 30 kwietnia 2014 r. w Gliwicach

sprawy R. D. (D.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania R. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 14 czerwca 2013 r. nr (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu prawo do emerytury począwszy od 1 maja 2013 r.,

2.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. na rzecz ubezpieczonego kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

(-) SSO Janina Kościelniak

Sygn. akt. VIII U 1913/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 14.06.2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. odmówił ubezpieczonemu R. D. (D.) prawa do emerytury w niższym wieku w oparciu o art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz. U. z 2009 r., Nr 153, poz. 1227 z późn. zm.) w związku z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz. 43 ze zm.), ponieważ nie udowodnił on 15 - letniego okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Od w/w decyzji odwołanie wniósł ubezpieczony, podnosząc zarzut wydania zaskarżonego rozstrzygnięcia w oparciu o błędne ustalenia faktyczne oraz żądając uznania, że praca przez niego wykonywana byłą pracą wykonywaną w warunkach szczególnych.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wniósł o jego oddalenie. Organ rentowy wyjaśnił, że ubezpieczony wprawdzie udowodnił do dnia 1.01.1999 r. ponad 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych, w dniu 14.08.1950 r. ukończył 60 lat, jednakże nie udowodnił żadnego okresu pracy wykonywanej w warunkach szczególnych.

ZUS wyjaśnił, że przy obliczaniu stażu pracy odwołującego w warunkach szczególnych, nie uwzględnił okresu zatrudnienia od 2.07.1975 r. do 31.08.1985 r., z uwagi na fakt, że w świadectwie pracy z dnia 31.08.1985 r. wystawionym przez Gwarectwo Mechanizacji Górnictwa (...) Fabryka (...) w T. podano, że odwołujący pracował na stanowisku ślusarza, co jest rozbieżne z treścią świadectwa pracy w warunkach szczególnych z dnia 15.03.2000 r., wystawionego przez (...) S.A. w T.. Z tego ostatniego świadectwa wynika, że skarżący był zatrudniony w okresie od 2.07.1975 r. do 31.08.1985 r. i w tym okresie : od 2.07.1975 r. do 30.06.1976 r., od 1.06.1980 r. do 6.09.1981 r. oraz od 1.10.1982 r. do 31.08.1985 r. , wykonując prace takie jak: szlifowanie wyrobów i narzędzi metalowych oraz polerowanie mechaniczne na stanowisku ślusarza, wskazując, że jest to stanowisko wymienione w wykazie A, dziale III, poz. 78, pkt 5, stanowiącego załącznik Nr 1 do zarządzenia nr 17 Ministra Górnictwa i Energetyki z dnia 12.08.1983 r. ZUS wskazał jednak, że w powołanym zarządzeniu w dziale III, pod poz. 78 pkt 5, figuruje stanowisko inne aniżeli ślusarz, tj. szlifierz, krajacz metali tarczą ścierną,

ZUS dalej wyjaśnił, że nie uwzględnił również okresu zatrudnienia skarżącego od 1.02.1991 r. do 31.01.1994 r., ponieważ w świadectwie pracy z dnia 26.01.1994 r. wydanym przez PREFABET T. podano, że odwołujący zatrudniony był na stanowisku ślusarza remontowego, a w świadectwie pracy w warunkach szczególnych podano z kolei, że skarżący był zatrudniony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonując prace przy obsłudze urządzeń wibracyjnych i sanitarno-grzewczych, znajdujących się w dziale XIV pkt 18 wykazu A, określone w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. na stanowisku monter instalacji sanitarnych i grzewczych, wymienionym w wykazie I, poz. 10, pkt 3 stanowiącym załącznik Nr 1 do zarządzenia Nr 11 Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 26.08.1986 r. ZUS wskazał, że pod w/w pozycją wymieniono stanowisko operatora zagęszczarki pneumatycznej. Organ rentowy nadmienił również, że za w/w okres złożono jeszcze jedno świadectwo pracy z dnia 30.03.2000 r., z którego wynika, że odwołujący w okresie od 1.02.1991 r. do 31.01.1994 r. wykonywał pracę „ślusarza operatora-bezpośrednia obsługa sprężarek”, wymienionym w części I, poz. 10 Zarządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa, bez wskazania punktu zawartych tam pozycji.

Organ rentowy nie uznał w końcu zatrudnienia ubezpieczonego, przypadającego w okresie od 1.08.1994 r. do 30.09.1998 r., ponieważ w świadectwie pracy z dnia 30.09.1998 r., wystawionym przez (...) Sp. z o.o. podano, że odwołujący zatrudniony był na stanowisku ślusarza, natomiast w świadectwie pracy z dnia 14.04.2000 r. wystawionym przez (...) Sp. z o.o. zaznaczono, że ubezpieczony od dnia 1.08.1994 r. do 30.09.1998 r. pracował na stanowisku ślusarza przy czyszczeniu i malowaniu oraz ręcznym lakierowaniu remontowanych obudów górniczych, wymienionych w wykazie A, dziale XIV, pkt 17, powoływanego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. Z kolei pod wskazaną pozycją w w/w rozporządzeniu figuruje lakierowanie ręczne lub natryskowe-nie zhermetyzowane.

Organ rentowy nadmienił nadto, że ubezpieczony w dniu 29.05. (...). dołączył do wniosku świadectwo pracy z dnia 5.11.2010 r., potwierdzające rozwiązanie stosunku pracy od dnia 31.10.2010 r. w Spółce (...).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony, urodzony w dniu (...) w dniu 29.05.2013 r. złożył wniosek o emeryturę w wieku niższym niż 65 lat z tytułu zatrudnienia w szczególnych warunkach.

Ubezpieczony 60 lat ukończył 14.08.2010 r.

Skarżący, na dzień 1.01.1999 r., legitymuje się okresem składkowym
i nieskładkowym w wymiarze ponad 25 lat.

Ubezpieczony nie jest członkiem OFE.

Przy obliczaniu stażu pracy wykonywanej w warunkach szczególnych, organ rentowy nie uznał odwołującemu żadnego z wskazanych przez ubezpieczonego okresów zatrudnienia.

W okresie od 18.12.1972 r. do 30.06.1975 r. odwołujący był zatrudniony w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) na stanowisku robotnika budowlanego,

W okresie od 2.07.1975 r. do 31.08.1985 r. ubezpieczony był zatrudniony w Fabryce (...), w tym:

- w okresie od 2.07.1975 r. do 30.06.1976 r., na stanowisku ślusarza w Wydziale Obróbki (...) (RC),

- w okresie od 1.07.1976 r. do 14.09.1977 r., na stanowisku tłoczarza w Wydziale Obróbki (...) (RC),

- w okresie od 15.09.1977 r. do 15.02.1978 r., na stanowisku hartownika w Wydziale Obróbki (...) (RC),

- w okresie od 16.02.1978 r. do 31.05.1980 r., na stanowisku ślusarza w Oddziale Prototypowni (TU) lub (TOP)

- w okresie od 1.06.1980 r. do 6.09.1981 r., na stanowisku ślusarza w Oddziale Obróbki Mechanicznej (RM),

- w okresie od 7.09.1981 r. do 30.09.1982 r., na stanowisku szlifierza ręcznego w Wydziale Obróbki Mechanicznej(RM),

- w okresie od 1.10.1982 r. do 31.08.1985 r., na stanowisku ślusarza w Wydziale Obróbki Mechanicznej (RM).

Przedmiotem działalności Fabryki (...) S.A. T. było wykonawstwo obudów ścianowych dla górnictwa. W/w zakład znajdował się na hali, która dzieliła się na wydziały takie jak ślusarnia, obróbka cieplna, mechaniczny, spawalnię, galwanizernię oraz prototypownię. Poszczególne części hali były oddzielone od siebie parawanami. Na terenie hali pracowali tokarze, frezerzy, ślusarze, spawacze, szlifierzy, a także monterzy.

W początkowym okresie zatrudnienia w w/w zakładzie, odwołujący pracował w Wydziale Obróbki (...), wykonując czynności należące do zakresu obowiązków tłoczarza. Zadaniem tłoczarza było wytłaczanie elementów części do obudów ścianowych. Praca skarżącego polegała na wlewaniu do forem służących kształtowaniu części do obudów ścianowych, gorącego metalu wyciągniętego z pieca służącego obróbce metali. W/w pracę ubezpieczony wykonywał przez 8 godzin dziennie, nie wykonując przy tym innych czynności. Z tytułu wykonywania pracy tłoczarza skarżący otrzymywał bony żywnościowe.

Od dnia 15.09.1977 r. odwołujący został przeniesiony z pracy akordowej na dniówkową na stanowisko hartownika w Wydziale (RC).

W dalszym okresie zatrudnienia skarżącego w (...), tj. od dnia 15.09.1977 r. do 15.02.1978 r. ubezpieczony wykonywał czynności hartownika w tym samym wydziale tj. Wydziale Obróbki (...)(RC).

Praca odwołującego polegała na wkładaniu do pieca i wykładaniu z niego części metalu. (...) do pieców wprowadzano za pomocą suwnic- w przypadku większych części, mniejsze części metalu natomiast wrzucano, albo wkładano na łopatach. W dalszym ciągu odwołujący wykonywał czynności stricte hartownicze, tj. umieszczał części metalu w wannach wypełnionych gorącym olejem. Ubezpieczony pracował w charakterze hartownika przez 8 godzin dziennie, nie wykonując przy tym innych czynności.

Od dnia 16.02.1978 r. ubezpieczonego przeniesiono z Wydziału Obróbki (...) (RC) na Oddział Prototypowni na zajmując formalnie stanowisko ślusarza.

W Wydziale Prototypowni wytwarzano prototypy urządzeń górniczych od podstaw. Odwołujący w tym okresie zajmował się polerowaniem powłok galwanicznych, oczyszczaniem, a także szlifowaniem. W/w czynności wykonywał przy pomocy takich urządzeń jak szlifierki, przez osiem godzin dziennie, nie wykonując przy tym innych prac.

W okresie od 1.06.1980 r. odwołujący został przeniesiony z Oddziału Prototypowni (TU) do Wydziału Obróbki Mechanicznej (RM).

Od tego momentu, praca odwołującego polegała na wykonywaniu czynności szlifowania metalu w sposób mechaniczny, tj. za pomocą urządzeń takich jak szlifierki kątowe, szlifował też ręcznie używając papieru ściernego. W/w prace ubezpieczony wykonywał przez 8 godzin dziennie, nie wykonując przy tym innych czynności.

Od dnia 7.09.1981 r. odwołujący został przeniesiony na stanowisko szlifierza ręcznego w Wydziale Obróbki Mechanicznej.

W opinii z dnia 27.02.1984 r. sporządzonej przez starszego mistrza Z. H., stwierdzono, że ubezpieczony był zatrudniony na stanowisku ślusarskim w charakterze szlifierza.

W okresie od 2.09.1985 r. do 31.01.1991 r. ubezpieczony był zatrudniony w Przedsiębiorstwie Budowlano - (...) w K., pracując na stanowisku ślusarz-monter remontowy, ślusarz remontowy, a także ślusarz konstrukcji stalowych.

W okresie od 1.02.1991 r. do 31.01.1994 r. ubezpieczony był zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...) w T. na stanowisku ślusarza remontowego w Wydziale M. - Energetycznym.

Przedmiotem działalności w/w przedsiębiorstwa była produkcja betonowych prefabrykatów, wytwarzano tam m.in. kręgi na studnie, słupy elektryczne, a także podkłady na przejazdy kolejowe. W związku z zatrudnieniem w PREFABET ubezpieczony bezpośrednio obsługiwał stację sprężarek, tzw. kompresor przez osiem godzin dziennie nie wykonując innych czynności.

W okresie od 1.08.1994 r. do 30.09.1998 r. ubezpieczony był zatrudniony w Przedsiębiorstwie Produkcyjno-Usługowym (...) Sp. z o.o. Przedmiotem działalności w/w przedsiębiorstwa był remont obudów ścianowych dla górnictwa. Zakład ten dzielił się na wydziały takie jak spawalnia, lakiernia, ślusarnia, obróbka, a także skrawanie. W/w wydziały znajdowały się na hali, na której pracowało od 15-16 pracowników.

Proces regeneracji obudów ściennych, stanowiący przedmiot działalności (...), dzielił się na etapy, a jednym z nich było przygotowanie metalu obudowy do malowania. Czynność ta polegała na szlifowaniu i czyszczeniu metalu przy pomocy szlifierki kątowej oraz czpieniowej. Wspomniane czynności należały do zakresu obowiązków ubezpieczonego, który wykonywał je przez osiem godzin dziennie, zasadniczo nie wykonując innych czynności. Sporadycznie odwołujący uczestniczył w czynnościach lakierowania obudów górniczych. Odwołujący w trakcie zatrudnienia w (...) otrzymywał wodę mineralną.

Sąd dokonał ustaleń faktycznych w oparciu o: akta organu rentowego, akta osobowe ubezpieczonego z PREFABET, zeznania świadków(vide k. 53-54 a.s.) w osobach: A. C. (C.), R. G. (G.), K. G.(G.), E. M.(M.), E. P., oraz A. R. (R.), J. M. (M.), zeznań ubezpieczonego (wide k. 19 i 60).

Sąd uznał zebrany w sprawie materiał dowodowy za spójny i kompletny, a przez to mogący stanowić podstawę prawdziwych ustaleń w sprawie.

Sąd w szczególności dał wiarę zeznaniom świadków w osobach A. C. (C.), R. G.(G.), K. G.(G.), E. M.(M.), E. P., oraz A. R.(R.) oraz J. M.. W/w świadkowie w okresie spornym pracowali z ubezpieczonym, co pozwala przyjąć, że dysponują oni dostateczną wiedzą w przedmiocie rodzaju i zakresu wykonywanych przez odwołującego prac.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz. U. Nr 153, poz. 1227 z późn. zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31.12.1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

W myśl 184 ust 2 ustawy – w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2012r. – emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługiwała pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa oraz rozwiązania stosunku pracy – w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem.

Z dniem 1.01.2013 r. treść art. 184 ust. 2 ustawy, uległa zmianie – na mocy art. 1 pkt 20 ustawy z dnia 11.05.2012r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2012r. poz. 637). Zgodnie z aktualnie obowiązującym art. 184 ust 2 ustawy, od 1.01.2013r. rozwiązanie stosunku pracy nie jest już przesłanką konieczną do nabycia emerytury na podstawie tego przepisu.

W zakresie określenia wieku emerytalnego, o którym mowa w art. 32 ust. 1 w/w ustawy, rodzajów prac lub stanowisk oraz warunków, na podstawie których ubezpieczonym przysługuje prawo do emerytury art. 32 ust. 4 odsyła do uregulowań Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz.43 ze zm.).

W myśl § 3 i 4 rozporządzenia, pracownik który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w załączonym do rozporządzenia wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1. osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 60 lat dla mężczyzn,

2. ma wymagany 25 - letni okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Zgodnie z treścią § 2 ust. 1 i 2 w/w rozporządzenia, okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tym akcie prawnym są okresy, w których praca w szczególnych warunkach jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy. Okresy pracy, o których mowa w ust. 1, stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach, wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia, lub w świadectwie pracy.

Natomiast jak stanowi § 1, ust. 1 i 2 rozporządzenie stosuje się do pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach, wymienione w § 4-15 rozporządzenia oraz
w wykazach stanowiących załącznik do rozporządzenia, zwanych dalej "wykazami". Właściwi ministrowie, kierownicy urzędów centralnych oraz centralne związki spółdzielcze
w porozumieniu z Ministrem Pracy, Płac i Spraw Socjalnych ustalają w podległych
i nadzorowanych zakładach pracy stanowiska pracy, na których są wykonywane prace
w szczególnych warunkach, wymienione w wykazach A i B.

Zgodnie z wykazem A, dział III, poz. 78, tj. szlifowanie lub ostrzenie wyrobów i narzędzi metalowych oraz polerowanie mechaniczne są pracami w szczególnych warunkach, uprawniającymi do niższego wieku emerytalnego. Z kolei zgodnie z poz. 67 w/w działu pracami wykonywanymi w warunkach szczególnych są również „obsługa pieców grzewczych i obróbka cieplna.”

Pracami w warunkach szczególnych są też prace wymienione w wykazie A, dział XIV, poz. 18, tj. obsługa urządzeń i narzędzi wibracyjnych lub udarowych.

Z kolei zgodnie z treścią Zarządzenia nr 17 Ministra Górnictwa i Energetyki z dnia 12.08.1983 r. w sprawie określenia stanowisk pracy w resorcie górnictwa i energetyki, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach(Dz. Urz. WUG z 1983 r., Nr 8, poz.12) pracami w warunkach szczególnych w myśl w/w zarządzenia są prace wykonywane na stanowisku tłoczarza, wymienione w dziale III, poz. 14, pkt 18, prace wykonywane na stanowisku hartownika wymienione w dziale III, poz. 67 pkt 1, oraz prace wykonywane w charakterze szlifierza, wymienione w dziale III, poz. 78, pkt 5 powołanego zarządzenia.

W przedmiotowej sprawie okoliczność sporna dotyczyła posiadania przez ubezpieczonego (na dzień 1.01.1999 r.) wymaganego 15-letniego okresu pracy wykonywanej w warunkach szczególnych.

Przeprowadzone w niniejszej sprawie postępowanie dowodowe wykazało, że ubezpieczony legitymuje się wymaganym 15 - letnim okresem pracy wykonywanej w warunkach szczególnych stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Jak wynika z postępowania dowodowego w okresie zatrudnienia skarżącego w Fabryce (...) ubezpieczony w początkowym okresie wykonywał pracę polegającą na wlewaniu do forem służących kształtowaniu części do obudów ścianowych, gorącego metalu wyciągniętego z pieca służącego obróbce metali. W/w czynności odpowiadają zakresowi obowiązków wykonywanych na stanowisku tłoczarza. Wskazaną pracę ubezpieczony wykonywał przez 8 godzin dziennie, nie wykonując przy tym innych czynności. Z tytułu wykonywania pracy tłoczarza skarżący otrzymywał bony żywnościowe.

Powyższe pozwala stwierdzić, że odwołujący wykonywał w okresie od 2.07.1975 r. do 14.09.1977 r. pracę w warunkach szczególnych. Wprawdzie w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. nie wymieniono wprost stanowiska tłoczarza, to jednak w wykazie A, dziale III, poz. 67 wymieniono prace takie jak „obsługa pieców grzewczych i obróbka cieplna.

W tym miejscu miarodajna jest treść orzeczenia Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 16.10.2003 r.

Wykazy stanowisk zamieszczone w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r. Nr 8, poz. 43 ze zm.), obowiązują w każdym podmiocie, w którym jest wykonywana wskazana w nich praca. Natomiast wykazy pochodzące od poszczególnych ministrów nadal zachowują wartość, lecz jedynie informacyjną i uściślającą, także w każdym podmiocie zatrudniającym pracowników na takich stanowiskach ( III AUa 1508/02, lex nr 193496).

Doprecyzowanie wykazu stanowisk mieszczących się pod pozycją „obsługa pieców grzewczych i obróbka cieplna” stanowi treść Zarządzenia nr 17 Ministra Górnictwa i Energetyki z dnia 12.08.1983 r. w sprawie określenia stanowisk pracy w resorcie górnictwa i energetyki, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach(Dz. Urz. WUG z 1983 r., Nr 8, poz.12). W w/w zarządzeniu w załączniku nr 1, dziale III, znajduje się pozycja 14 zatytułowana „obsługa pieców grzewczych., młotów, pras, kuźniarek, walcarek obręczy i kół, walcarek gwintów i wierteł, ręczna obróbka na gorąco oraz regeneracja oprzyrządowania kuźniczego” pod którą wymieniono m.in. tłoczarza w pkt 18. Mając na względzie powyższe, Sąd zakwalifikował pracę wykonywaną przez ubezpieczonego w części okresu spornego w charakterze tłoczarza, jako pracę wykonywaną w warunkach szczególnych.

W toku postępowania dowodowego ustalono również, że w okresie od 15.09.1977 r. do 15.02.1978 r. ubezpieczony wykonywał czynności hartownika. W związku z tym, że praca ta polegała na wkładaniu do pieca i wykładaniu z niego części metalu, oraz na hartowaniu tych części w gorącym oleju, a w/w prace ubezpieczony wykonywał przez 8 godzin dziennie, nie wykonując przy tym innych czynności Sąd uznał, że odwołujący wykonywał typowe czynności hartownika stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, a zatem wykonywał pracę w warunkach szczególnych, o której mowa w wykazie A, dziale III, poz. 67 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. tj. „obsługa pieców grzewczych i obróbka cieplna.”

Sąd ustalił również, że w pozostałym okresie zatrudnienia w (...), ubezpieczony zajmował się polerowaniem powłok galwanicznych, oczyszczaniem, a także szlifowaniem. W/w czynności wykonywał przy pomocy takich urządzeń jak szlifierki. W ocenie Sądu nie ulega wątpliwości, że zakres faktycznie wykonywanych przez odwołującego czynności stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, mieści się w zakresie pojęcia prac o których mowa w wykazie A, dziale III, poz. 78 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1978 r., tj. szlifowania lub ostrzenia wyrobów i narzędzi metalowych oraz polerowania mechanicznego.

Ubezpieczony wykonywał również pracę w warunkach szczególnych w okresie zatrudnienia w PREFABET. Za powyższym przemawiają fakt obsługiwania przez odwołującego w w/w okresie kompresorów przez osiem godzin dziennie, nie wykonując przy tym innych czynności. Przytoczone okoliczności dają zatem podstawę do stwierdzenia, że w okresie zatrudnienia odwołującego w PREFABET tj. od 1.02.1991 r. do 31.01.1994 r. skarżący wykonywał pracę w warunkach szczególnych o której mowa w wykazie A, dziale XIV, poz. 18 powoływanego rozporządzenia, tj. polegające na obsłudze urządzeń i narzędzi wibracyjnych lub udarowych.

Sąd znalazł również uzasadnione podstawy do uznania, że ubezpieczony wykonywał pracę w warunkach szczególnych w okresie swojego zatrudnienia w Przedsiębiorstwie Produkcyjno-Usługowym (...) Sp. z o.o., tj. od 1.08.1994 r. do 30.09.1998 r. Czynności należące wówczas do zakresu obowiązków ubezpieczonego, a polegające na szlifowaniu i czyszczeniu metalu przy pomocy szlifierki kątowej oraz czpieniowej, wykonywane stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, należą bowiem do kategorii prac, o których mowa w w wykazie A, dziale III, poz. 78 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1978 r., tj. szlifowania lub ostrzenia wyrobów i narzędzi metalowych oraz polerowania mechanicznego.

Podkreślenia wymaga przy tym, że okoliczność wystawienia przez pracodawców odwołującego świadectw pracy w warunkach szczególnych, które wskazują, że był on zatrudniony na stanowiskach nie odpowiadających faktycznie wykonywanym przez skarżącego pracom, nie stoi na przeszkodzie uznaniu przez Sąd pracy wykonywanej przez ubezpieczonego w okresie spornym za pracę należące do kategorii prac o których mowa w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r.

W postępowaniu odwoławczym przed Sądem nie obowiązują ograniczenia dowodowe jakie występują w postępowaniu o świadczenia emerytalno - rentowe przed organem rentowym, a Sąd może ustalić okoliczności mające wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość jak: okresy zatrudnienia - w tym wykonywanie pracy w warunkach szczególnych, za pomocą wszelkich środków dowodowych, przewidzianych w kodeksie postępowania cywilnego (por. uchwała Sądu Najwyższego z 10 marca 1984r. III UZP 6/84, uchwała Sądu Najwyższego z 21 września 1984r. III UZP 48/84, wyrok Sądu Najwyższego z 7 grudnia 2006r., I UK 179/06, LEX nr 342283).

Potwierdzeniem nieadekwatności formalnego zaszeregowania pracowników, tj. nieodpowiadającego rzeczywiście wykonywanym przez ubezpieczonego obowiązkom jest opinia z dnia 27.02.1984 r. sporządzona przez starszego mistrza Z. H., w której stwierdzono, że ubezpieczony był zatrudniony na stanowisku ślusarskim w charakterze szlifierza.

Należy również nadmienić, że nawet w razie przyjęcia, że odwołujący nie wykonywał pracy w warunkach szczególnych w okresie od 16.02.1978 r. do 31.05.1980 r., tj. w okresie zatrudnienia w (...) w Wydziale Prototypowni, nieuwzględnionym przez zakład pracy zatrudniający odwołującego w świadectwie pracy, w związku z zaliczeniem pozostałych okresów zatrudnienia, ubezpieczony legitymowałby się wymaganym 15-letnim stażem pracy w warunkach szczególnych.

Mając na względzie powyższe Sąd uznał, że ubezpieczony legitymuje się na dzień
1.01.1999 r. wymaganym 15 - letnim okresem pracy w szczególnych warunkach. Nadto Sąd uznał, że z momentem złożenia wniosku emerytalnego, odwołujący spełnił wszystkie warunki uprawniające go do otrzymania prawa do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym, z tytułu pracy w warunkach szczególnych.

Biorąc wszystkie powyższe względy pod uwagę Sąd Okręgowy na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. orzekł jak w punkcie pierwszym sentencji wyroku.

SSO Janina Kościelniak

Zarządzenie:

1. uzasadnienie odnotować,

2. odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć organowi rentowemu,

3. kalendarz 14 dni lub z wpływem.

G., dnia ........

J.S.