Pełny tekst orzeczenia

II Cz 266/14

POSTANOWIENIE

Dnia 24 czerwca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO. Wojciech Vogt

Sędziowie: SSO. Janusz Roszewski

SSO. Barbara Mokras – spr

po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2014 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy egzekucyjnej wierzycieli (...) Banku Spółdzielczego w P., (...) Bank S.A. z siedzibą w W., Kancelarii (...) S.A. w Ł., Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w W., T. W., (...) Bank (...) S.A. w W., (...) Bank (...) S.A. we W., I. D. Funt 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny w W., Towarzystwa (...) S.A. w W., Banku (...) S.A., Banku (...) S.A. w K.

z udziałem dłużników B. U. i K. U.

na skutek zażalenia dłużnika B. U.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 12 marca 2014 r.

sygn. akt I Co 6/14

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 12 marca 2014 r. Sąd Rejonowy w Kaliszu oddalił wniosek dłużnika B. U. o wszczęcie egzekucji przez sprzedaż gospodarstwa rolnego. W uzasadnieniu sąd podał, że nieruchomość dłużnika w stosunku, do której prowadzona jest egzekucja nie ma charakteru gospodarstwa rolnego, a więc wniosek dłużnika o wszczęcie egzekucji przez sprzedaż gospodarstwa rolnego nie może być uwzględniony.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożył dłużnik B. U. wnosząc o jego zmianę poprzez uwzględnienie wniosku o wszczęcie egzekucji przez sprzedaż gospodarstwa rolnego w trybie przepisów egzekucji przez zarząd przymusowy.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Zażalenie nie jest zasadne.

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Kaliszu E. M. pod sygnaturą akt Km 974/12, prowadzi egzekucję z nieruchomości dłużnika B. U. położonej w miejscowości K., dla której Sąd Rejonowy w Kaliszu Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą (...). Nieruchomość objęta księgą wieczystą (...) posiada powierzchnię 6,6615 ha i stanowią ją grunty orne, użytki rolne zabudowane, lasy, pastwiska trwałe oraz nieużytki. Z kolei nieruchomość, dla której prowadzona jest księga wieczysta (...) ma powierzchnię 1,94 ha i stanowią ją grunty orne.

W dniu 2 stycznia 2014 r. dłużnik B. U. stojąc na stanowisku, że nieruchomość ta stanowi gospodarstwo rolne, złożył, w oparciu o przepis art. 1064 ¹⁴§ 1 k.p.c. wniosek o wszczęcie egzekucji przez sprzedaż gospodarstwa rolnego.

W tym miejscu należy mieć na uwadze, że pojęcie gospodarstwa rolnego w rozumieniu rozdziału 3 działu II, tytułu III części trzeciej k.p.c. (art. 1064 ¹⁴i nast. k.p.c.) wyjaśnione zostało w art. 55 ³k.c. Zgodnie z tym przepisem za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.

W przedmiotowej sprawie, jak wynika z opisu i oszacowania nieruchomości nieruchomość o powierzchni 6,6615 ha zabudowana jest częściowo budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym wraz z dodatkową zabudową, pozostałą część stanowią tereny leśne oraz grunty rolne. Działka o powierzchni 1,94 ha wykorzystywana jest rolniczo. Wnioskodawca nie wykazał jednak, że stanowią one gospodarstwo rolne. Nie stanowią bowiem zorganizowanej całości gospodarczej jak również na chwilę obecną nie istnieje możliwość zorganizowania takiej całości. Przez „zorganizowaną całość gospodarczą” orzecznictwo rozumie bowiem te składniki, które stanowią pewien zorganizowany, spójny system gospodarczy zdolny do osiągania założonych celów. Gospodarstwo przestaje być zorganizowaną całością, jeżeli brak jednego z elementów tego systemu uniemożliwia prowadzenie normalnej działalności w zakresie produkcji rolnej lub hodowlanej. Żaden ze składników gospodarstwa rolnego wymienionych w art. 55 ³k.c. nie zespolony z pozostałymi, nie nadaje sam przez się gospodarstwu cechy zorganizowanej całości. Brak któregokolwiek ze składników gospodarstwa rolnego nie wystarcza wprawdzie do przyjęcia, że pozostałe składniki nie stanowią gospodarstwa rolnego ale pozostałe składniki tworzyć winny zorganizowaną całość gospodarczą wystarczającą do prowadzenia produkcji rolniczej (hodowlanej, sadowniczej, ogrodniczej) – por. S. D., S. R.: Komentarz do kodeksu cywilnego, księga pierwsza, część ogólna. Wyd. Prawnicze W. 1999 str. 173.

Możliwość zorganizowania całości gospodarczej nie może być możliwością jedynie hipotetyczną, (jak uważa wnioskodawca) na chwilę obecną nie mającej żadnych podstaw do zorganizowania jednostki gospodarczej do prowadzenie szeroko rozumianej produkcji rolniczej.

Skarżący ani we wniosku ani w zażaleniu nie wskazał żadnych okoliczności, które pozwalałyby przyjąć, że taka możliwość zorganizowania całości gospodarczej istnieje.

Skarżący w zażaleniu podaje jedynie, że nieruchomości gruntowe stanowią w szczególności grunty orne, użytki rolne zabudowane, pastwiska, sady, lasy i tym samym wypełniają definicję gospodarstwa rolnego. Jak była mowa wyżej nie wykazał jednak, że stanowią one gospodarstwo rolne, nie wykazał bowiem, że stanowią zorganizowaną całość gospodarczą, nie wykazał też, że na chwilę obecną istnieje możliwość zorganizowania takiej całości. Podnieść należy, że prowadzenie egzekucji przez sprzedaż gospodarstwa rolnego w przypadku, gdy prowadzona jest już egzekucja ze składników tego gospodarstwa jest dopuszczalny tylko wtedy, gdy wnosi o to dłużnik lub wierzyciel prowadzący egzekucję. Przepis art. 1064 ¹⁶§ 1 k.p.c. wyraża prymat egzekucji skierowanej do składników gospodarstwa rolnego nad egzekucją przez sprzedaż tego gospodarstwa (por. Kodeks postępowania cywilnego komentarz część trzecia – postępowanie egzekucyjne, pod redakcją Henryka Pietrzkowskiego Wyd.Prawnicze LexisNexis Warszawa 2006 r. str. 579). Skoro więc dłużnik wnosi o przeprowadzenie egzekucji w ten sposób winien wykazać, że jest to wniosek zasadny, a w szczególności, że istnieje przedmiot egzekucji, to jest, że istnieje gospodarstwo rolne,

do którego może być prowadzona egzekucja przez jego sprzedaż.

Wobec powyższego uznać należy, że zażalenie nie jest zasadne i jako takie winno ulec

oddaleniu.

W tym stanie rzeczy i na zasadzie ary. 385 w zw. z art. 397 § 2 i 13 § 2 k.p.c. postanowiono jak wyżej.

II Cz 266/14

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE