Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 czerwca 2014 roku

Sąd Okręgowy w Poznaniu w XVI Wydziale Karnym w składzie:

Przewodnicząca: SSR del. do SO Katarzyna Obst

Protokolant: A. P.

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Nowe Miasto w Poznaniu Sławomira Szymańskiego

po rozpoznaniu dnia 26 czerwca 2014r. sprawy

M. Z. ,

syna G. i M. z domu W., urodzonego dnia (...) w N.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Rejonowego w Wejherowie, Sądu Grodzkiego w P. z dnia 21.01.2009r. w sprawie o sygn. akt VII K 830/08 za:

a) czyn z art. 279 § 1 k.k. popełniony dnia 24.07.2008r. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres 3 (trzech) lat próby i oddaniem pod dozór kuratora oraz na karę grzywny w wymiarze 100 (stu) stawek, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych; postanowieniem z dnia 25.03.2010r. w sprawie II Ko 833/09 zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolości;

b) czyn z art. 58 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony dnia 04.07.2008r. na karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesięciu) stawek, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

c) czyn z art. 58 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w miesiącu styczniu 2008r. na karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesięciu) stawek, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

d) czyn z art. 58 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w miesiącu październiku 2007r. na karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesięciu) stawek, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

przy czym kary grzywny zostały połączone i wymierzono za nie karę łączną 150 (stu pięćdziesięciu) stawek, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

II.  Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 30.03.2009r. w sprawie o sygn. akt II K 46/09 za czyn z art. 278 § 1 k.k. popełniony dnia 26.10.2008r. na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres 3 (trzech) lat próby i oddaniem pod dozór kuratora, orzeczeniem obowiązku naprawienia szkody oraz na karę grzywny w wymiarze 30 (trzydziestu) stawek, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych; postanowieniem z dnia 25.03.2010r. w sprawie II Ko 832/09 zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolości;

III.  Sądu Rejonowego w Grodzisku Wlkp. z dnia 16.07.2009r. w sprawie o sygn. akt II K 108/08 za czyn z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 283 k.k. popełniony dnia 12.05.2007r. na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres 5 (pięciu) lat próby i oddaniem pod dozór kuratora, orzeczeniem obowiązku naprawienia szkody oraz na karę grzywny w wymiarze 30 (trzydziestu) stawek, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 20 (dwadzieścia) złotych; postanowieniem z dnia 25.03.2010r. w sprawie II Ko 831/09 zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolości;

IV.  Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 22.10.2009r. w sprawie o sygn. akt II K 380/09 za czyn z art. 279 § 1 k.k. popełniony dnia 24.07.2009r. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz orzeczeniem obowiązku naprawienia szkody;

V.  Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 27.04.2010r. w sprawie o sygn. akt II K 75/10 za czyn z art. 278 § 1 k.k. popełniony dnia 15.10.2009r. na karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności;

VI.  Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 28.06.2010r. w sprawie o sygn. akt II K 366/10 za czyn z art. 279 § 1 k.k. popełniony w okresie od 19.06.2009r. do 22.06.2009r. na karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności;

przy czym wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 30.12.2011r. w sprawie o sygn. akt II K 460/11 połączono kary orzeczone wyrokami:

1) Sądu Rejonowego w Wejherowie, Sądu Grodzkiego w Pucku z dnia 21.01.2009r. w sprawie o sygn. akt VII K 830/08, Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 30.03.2009r. w sprawie o sygn. akt II K 46/09 oraz Sądu Rejonowego w Grodzisku Wlkp. z dnia 16.07.2009r. w sprawie o sygn. akt II K 108/08 i wymierzono karę łączną 1 (jednego) roku i 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną 206 (dwustu sześciu) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych, dokonując w tym zakresie zaliczeń odbytych już kar;

2) Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 22.10.2009r. w sprawie o sygn. akt II K 380/09, Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 27.04.2010r. w sprawie o sygn. akt II K 75/10 oraz Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 28.06.2010r. w sprawie o sygn. akt II K 366/10 i wymierzono karę łączną 2 (dwóch) lat i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności dokonując w tym zakresie zaliczeń odbytych już kar;

przy czym następnie postanowieniem Sądu Rejonowego w Grodzisku Wlkp., VII Zamiejscowego Wydziału Karnego w Nowym Tomyślu z dnia 14.11.2013r. w sprawie VII Ko 1842/13 rozwiązany został węzeł kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w punkcie 4. wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu w sprawie II K 460/11 i na podstawie art. 50 ust. 4 ustawy z 27.09.2013r. o zmianie ustawy Kodeks Postępowania Karnego (…) w zw. z art. 45 § 3 k.w. umorzono postępowanie w zakresie wykonania 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wobec skazanego wyrokiem Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 27.04.2010r. w sprawie II K 75/10.

VII.  Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 31.10.2011r. w sprawie o sygn. akt XVI K 195/10 za:

a) czyn z art. 59 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełniony w okresie od marca 2008r. do kwietnia 2009r. na karę 1 (jednego) roku i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;

b) czyn z art. 58 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełniony w okresie maja i czerwca 2008r. oraz od sierpnia do października 2009r. na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

przy czym kary jednostkowe pozbawienia wolności zostały następnie połączone i wymierzono za nie karę łączną 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, jak również orzeczono przepadek równowartości korzyści majątkowej;

1.  rozwiązuje węzeł kary łącznej orzeczonej w punkcie IX. wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu w sprawie o sygn. akt XVI K 195/10;

2.  na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. łączy kary pozbawienia wolności, wymierzone skazanemu wyrokiem Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 22.10.2009r. w sprawie o sygn. akt II K 380/09, wyrokiem Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 28.06.2010r. w sprawie o sygn. akt II K 366/10 oraz wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 31.10.2011r. w sprawie o sygn. akt XVI K 195/10 w zakresie punktu VII. orzeczenia o karze i wymierza skazanemu karę łączną 2 (dwóch) lat i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

3.  na podstawie art. 576 § 1 k.p.k. wyroki podlegające połączeniu w punkcie 2. w zakresie nieobjętym wyrokiem łącznym pozostawia odrębnemu wykonaniu,

4.  na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej w punkcie 2. wyroku łącznego kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu okres odbytej już kary w sprawie Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 22.10.2009r. w sprawie o sygn. akt II K 380/09 w okresie od dnia 11.03.2010r. do dnia 11.03.2011r., Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 28.06.2010r. w sprawie o sygn. akt II K 366/10 w okresie od dnia 11.03.2011r. do dnia 11.05.2012r. do oraz Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 31.10.2011r. w sprawie o sygn. akt XVI K 195/10 w okresie od dnia 11.05.2012r. do dnia 11.09.2013r., uznając karę łączną pozbawienia wolności wymierzoną w punkcie 2. wyroku łącznego za wykonaną w całości;

5.  na podstawie art. 572 k.p.k. umarza postępowanie w pozostałym zakresie, na podstawie art. 632 pkt. 2 k.p.k. kosztami procesu w tym zakresie obciążając Skarb Państwa;

6.  na podstawie art. 618 § 1 pkt. 11 k.p.k. oraz § 14 ust. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2008 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa koszty nie płaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata K. W. kwotę 147,60 zł. (120 zł. + 23% VAT) złotych brutto tytułem nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu;

7.  na podstawie art. 624§1 k.p.k. oraz art. 6 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (jedn. tekst: Dz. U. z 1983 r. Nr 49 poz. 223 ze zm.) zwalnia skazanego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa wydatków poniesionych przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania w sprawie o wydanie wyroku łącznego i nie pobiera od niego opłaty.

SSR del. do SO Katarzyna Obst

UZASADNIENIE

Zarządzeniem z dnia 06 maja 2014r. zostało wszczęte z urzędu postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego w sprawie M. Z., będącego dotychczas skazanym wyrokami:

VIII.  Sądu Rejonowego w Wejherowie, Sądu Grodzkiego w Pucku z dnia 21.01.2009r. w sprawie o sygn. akt VII K 830/08 za:

a) czyn z art. 279 § 1 k.k. popełniony dnia 24.07.2008r. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres 3 (trzech) lat próby i oddaniem pod dozór kuratora oraz na karę grzywny w wymiarze 100 (stu) stawek, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych; postanowieniem z dnia 25.03.2010r. w sprawie II Ko 833/09 zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolości;

b) czyn z art. 58 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony dnia 04.07.2008r. na karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesięciu) stawek, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

c) czyn z art. 58 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w miesiącu styczniu 2008r. na karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesięciu) stawek, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

d) czyn z art. 58 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w miesiącu październiku 2007r. na karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesięciu) stawek, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

przy czym kary grzywny zostały połączone i wymierzono za nie karę łączną 150 (stu pięćdziesięciu) stawek, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

IX.  Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 30.03.2009r. w sprawie o sygn. akt II K 46/09 za czyn z art. 278 § 1 k.k. popełniony dnia 26.10.2008r. na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres 3 (trzech) lat próby i oddaniem pod dozór kuratora, orzeczeniem obowiązku naprawienia szkody oraz na karę grzywny w wymiarze 30 (trzydziestu) stawek, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych; postanowieniem z dnia 25.03.2010r. w sprawie II Ko 832/09 zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolości;

X.  Sądu Rejonowego w Grodzisku Wlkp. z dnia 16.07.2009r. w sprawie o sygn. akt II K 108/08 za czyn z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 283 k.k. popełniony dnia 12.05.2007r. na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres 5 (pięciu) lat próby i oddaniem pod dozór kuratora, orzeczeniem obowiązku naprawienia szkody oraz na karę grzywny w wymiarze 30 (trzydziestu) stawek, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 20 (dwadzieścia) złotych; postanowieniem z dnia 25.03.2010r. w sprawie II Ko 831/09 zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolości;

XI.  Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 22.10.2009r. w sprawie o sygn. akt II K 380/09 za czyn z art. 279 § 1 k.k. popełniony dnia 24.07.2009r. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz orzeczeniem obowiązku naprawienia szkody;

XII.  Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 27.04.2010r. w sprawie o sygn. akt II K 75/10 za czyn z art. 278 § 1 k.k. popełniony dnia 15.10.2009r. na karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności;

XIII.  Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 28.06.2010r. w sprawie o sygn. akt II K 366/10 za czyn z art. 279 § 1 k.k. popełniony w okresie od 19.06.2009r. do 22.06.2009r. na karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności;

przy czym wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 30.12.2011r. w sprawie o sygn. akt II K 460/11 połączono kary orzeczone wyrokami:

1) Sądu Rejonowego w Wejherowie, Sądu Grodzkiego w Pucku z dnia 21.01.2009r. w sprawie o sygn. akt VII K 830/08, Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 30.03.2009r. w sprawie o sygn. akt II K 46/09 oraz Sądu Rejonowego w Grodzisku Wlkp. z dnia 16.07.2009r. w sprawie o sygn. akt II K 108/08 i wymierzono karę łączną 1 (jednego) roku i 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną 206 (dwustu sześciu) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych, dokonując w tym zakresie zaliczeń odbytych już kar;

2) Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 22.10.2009r. w sprawie o sygn. akt II K 380/09, Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 27.04.2010r. w sprawie o sygn. akt II K 75/10 oraz Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 28.06.2010r. w sprawie o sygn. akt II K 366/10 i wymierzono karę łączną 2 (dwóch) lat i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności dokonując w tym zakresie zaliczeń odbytych już kar;

przy czym następnie postanowieniem Sądu Rejonowego w Grodzisku Wlkp., VII Zamiejscowego Wydziału Karnego w Nowym Tomyślu z dnia 14.11.2013r. w sprawie VII Ko 1842/13 rozwiązany został węzeł kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w punkcie 4. wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu w sprawie II K 460/11 i na podstawie art. 50 ust. 4 ustawy z 27.09.2013r. o zmianie ustawy Kodeks Postępowania Karnego (…) w zw. z art. 45 § 3 k.w. umorzono postępowanie w zakresie wykonania 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wobec skazanego wyrokiem Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 27.04.2010r. w sprawie II K 75/10.

XIV.  Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 31.10.2011r. w sprawie o sygn. akt XVI K 195/10 za:

a) czyn z art. 59 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełniony w okresie od marca 2008r. do kwietnia 2009r. na karę 1 (jednego) roku i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;

b) czyn z art. 58 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełniony w okresie maja i czerwca 2008r. oraz od sierpnia do października 2009r. na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

przy czym kary jednostkowe pozbawienia wolności zostały następnie połączone i wymierzono za nie karę łączną 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, jak również orzeczono przepadek równowartości korzyści majątkowej;

**********

Skazany M. Z. urodził się dnia (...) w N. i jest bezdzietnym kawalerem. Skazany posiada wykształcenie podstawowe, naukę na poziomie gimnazjalnym kontynuował w (...) w M., gdzie został umieszczony na wniosek Schroniska dla Nieletnich w P.. Przed osadzeniem skazany pracował dorywczo w branży remontowo – budowlanej i mieszkał wraz siostrami w miejscowości K..

W warunkach izolacji przebywał po raz pierwszy od dnia 11 marca 2010r., a w chwili wszczęcia postepowania o wydanie wyroku łącznego odbywał karę pozbawienia wolności w Zakładzie Karnym w Rawiczu, natomiast w dniu 23 czerwca 2014r. opuścił Zakład Karny z uwagi na przedterminowe warunkowe zwolnienie go z odbywania kary w sprawie II K 460/11 Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu. Zachowanie skazanego w czasie odbywania kary zostało ocenione przez Dyrekcję Zakładu Karnego jako pozytywne. W przypadku M. Z.(zdaniem przełożonych z ZK Rawicz) istnieje pozytywna prognoza penitencjarna, jako że skazany nie sprawia problemów natury wychowawczej, stosunki interpersonalne układa w sposób prawidłowy, a w stosunku do przełożonych zachowuje się regulaminowo. Skazany nie jest uczestnikiem struktur podkultury przestępczej, neguje zasady podkulturowe, jest krytycznie nastawiony do swego dotychczasowego postępowania, deklaruje chęć przestrzegania prawa i zasad współżycia społecznego. M. Z.był dotychczas 22 razy nagradzany, nie był ani razu karany dyscyplinarnie.

W dniu 22 maja 2014r. Dyrektor Zakładu Karnego w Rawiczu wystąpił do Sądu Okręgowego w Poznaniu z wnioskiem o udzielnie osadzonemu warunkowego przedterminowego zwolnienia i Sąd przychylił się do w/w wniosku. Skazany w dniu 23 czerwca 2014r. opuścił Zakład Karny.

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie uznanych za wiarygodne w całości, z racji urzędowego pochodzenia oraz braku dowodu przeciwnego: danych o karalności (k. 1-3 i k. 12-14), opinii o skazanym wraz z danymi o okresach odbytych kar pozbawienia wolności (k. 47 i k. 66-68), informacji o zwolnieniu z ZK ( k. 60), akt spraw wraz z załącznikami w postaci akt wykonawczych: Sądu Rejonowego w Wejherowie, Sądu Grodzkiego w Pucku w sprawie o sygn. akt VII K 830/08, Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu w sprawie o sygn. akt II K 46/09, Sądu Rejonowego w Grodzisku Wlkp. w sprawie o sygn. akt II K 108/08, Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu w sprawie o sygn. akt II K 380/09, Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu w sprawie o sygn. akt II K 75/10, Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu w sprawie o sygn. akt II K 366/10, Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu w sprawie o sygn. akt II K 460/11 oraz Sądu Okręgowego w Poznaniu w sprawie o sygn. akt XVI K 195/10.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Niniejsze postępowanie wszczęte zostało z urzędu, na co zezwala przepis art. 570 k.p.k. Jest to wyjątek od przyjętej w Kodeksie Postępowania Karnego, w art. 14 - zasady skargowości i pozwala, gdy przemawiają za tym względy humanitarne, to jest gdy stwarza to korzystną dla skazanego sytuację, jaka ziścić się może na skutek przeanalizowania jego dotychczasowych skazań pod kątem wydania wyroku łącznego, aby tego rodzaju postępowanie wszcząć z urzędu. Taka sytuacja miała miejsce w niniejszym przypadku więc Sąd uznał, że tak konfiguracja dotychczasowych skazań, jak i opinia o skazanym – w pełni uzasadniają wszczęcie z urzędu postępowania o wydanie wyroku łącznego.

Nadto Sąd z urzędu stwierdził, kontrolując wszystkie dotychczasowe skazania M. Z., że wszelkie czyny karalne, jakich się on dopuścił, popełnione zostały przed dniem 08.06.2010r., a wiec dalej w zakresie stosowanych przepisów (z racji braku takiej konieczności wobec jednoznacznej wykładni prawa w tym zakresie) Sąd nie będzie już czynił rozważań.

W myśl przepisu art. 569 § 1 k.p.k. Sąd wydaje wyrok łączny, jeżeli zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów. Warunki te zachodzą, gdy spełnione są przesłanki określone w art. 85 k.k., a jest nią zgodnie z treścią przedmiotowego przepisu, między innymi stwierdzenie, że przestępstwa ukarane wyrokami, które mają ulec połączeniu popełnione, zostały przez skazanego przed wydaniem pierwszego, choćby nieprawomocnego, wyroku, co do któregokolwiek z tych przestępstw.

Warunki dla wydania wyroku łącznego określone w wymienionym przepisie jednoznacznie interpretuje linia orzecznictwa, podając, iż „(…) Stosownie do treści art. 569 § 1 kpk sąd wydaje wyrok łączny w stosunku do osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów, gdy zachodzą warunki określone w art. 85 kk. Zgodnie zaś z treścią tego przepisu - sąd orzeka karę łączną, jeśli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu(…)” ( 2002.11.05, wyrok SN, III KK 296/02, LEX nr 56848).

Podstawowe znaczenie poza powyższym dla każdego Sądu rozpoznającego wniosek o wydanie wyroku łącznego ma uznana za stanowiącą obowiązującą linę orzekania Uchwała Siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego z dnia 25 lutego 2005r [I KZP 36/04, opubl. w OSN 2005/2/13], której nadana została moc zasady prawnej, stanowiąca, że przy wydawaniu wyroku łącznego badać należy kolejno wydane wyroki, w rozumieniu chronologiczności ich wydawania, nie zaś dowolnie łączyć wszelkie wydane w sprawie danego skazanego do chwili wniosku o wydanie wyroku łącznego jednostkowe wyroki, gdyż pierwszeństwo ma zasada chronologii, nie zaś zasada swobodnego wyboru. Sąd rozpoznając wniosek o wydanie wyroku łącznego nie ma więc na podstawie wskazanej uchwały możliwości badania zasadności (na przykład w celu ustalenia najkorzystniejszego dla skazanego ich połączenia) poszczególnych konfiguracji wyroków, które podlegać by mogły łączeniu, a powinien rozpoznawać jedynie możliwość ich ewentualnego połączenia w rozumieniu chronologicznym.

Aby potwierdzić ciągłą moc obowiązywania w/w stanowiska Sąd zdecydował o konieczności przytoczenia treści jednego z ostatnio wydanych orzeczeń, a mianowicie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 28 lutego 2013r [ V KK 234/12, opubl. LEX 1302182] stanowiącego, iż „ sąd orzekający w przedmiocie wydania wyroku łącznego nie ma swobody w konfigurowaniu takiego układu wyroków skazujących, aby efekt tego był np. jak najkorzystniejszy dla skazanego, lecz dobór wyroków będących przesłanką wymiaru kary łącznej uwarunkowany jest istnieniem cezury czasowej - datą wydania chronologicznie pierwszego (chociażby nieprawomocnego) wyroku za "którekolwiek z tych przestępstw" (art. 85 k.k.)”.

Przechodząc od rozważań teoretycznych na grunt niniejszej sprawy Sąd uznał, że z formalnego punktu widzenia w sprawie skazanego połączeniu ulec by mogły wyroki wydane w sprawach Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 22.10.2009r. w sprawie o sygn. akt II K 380/09, wyrokiem Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 28.06.2010r. w sprawie o sygn. akt II K 366/10 oraz Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 31.10.2011r. w sprawie o sygn. akt XVI K 195/10 w zakresie punktu VII. orzeczenia o karze, zaś pozostałe wyroki, w tym część punktu VIII. orzeczenia o karze wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 31.10.2011r. w sprawie o sygn. akt XVI K 195/10 z uwagi na brak możliwości połączenia z innymi karami z wyroków jednostkowych (co skutkowało brakiem zasadności rozwiązywania węzła poprzedniego wyroku łącznego) podlega umorzeniu.

Omawiając kolejne wyroki stwierdzić należy, że:

- przed wydaniem pierwszego wyroku jednostkowego, tj. wyroku wydanego przez Sąd Rejonowy w Wejherowie, Sąd Grodzki w Pucku dnia 21.01.2009r. w sprawie o sygn. akt VII K 830/08 wyroku, skazany popełnił przestępstwa, za które został wyrokami: Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 30.03.2009r. w sprawie o sygn. akt II K 46/09, Sądu Rejonowego w Grodzisku Wlkp. z dnia 16.07.2009r. w sprawie o sygn. akt II K 108/08. Orzeczenia te połączone zostały wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 30.12.2011r. w sprawie o sygn. akt II K 460/11, a że od tego moment nie pojawił się żaden inny podlegający połączeniu wyrok jednostkowy ani też nie zmienił się w zakresie rodzajów faktycznie wykonywanych kar żaden z wymienionych, na dzień wyrokowania przez Sąd Okręgowy w Poznaniu niniejszej sprawie nie zachodziła więc konieczność rozwiązywania węzła kary łącznej z tego wyroku łącznego i w tym zakresie postępowanie musiało więc ulec umorzeniu;

- kolejnym wyrokiem („pierwszym” dla obecnych rozważań) było orzeczenie wydane przez Sąd Rejonowy w Nowym Tomyślu dnia 22.10.2009r. w sprawie o sygn. akt II K 380/09. Przed wydaniem tego wyroku skazany popełnił z kolei czyny zabronione, za które skazany został: wyrokiem Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 28.06.2010r. w sprawie o sygn. akt II K 366/10 za czyn z art. 279 § 1 k.k. popełniony w okresie od 19.06.2009r. do 22.06.2009r. oraz Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 31.10.2011r. w sprawie o sygn. akt XVI K 195/10 - w ramach punktu VII. orzeczenia o karze – za czyn z art. 59 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełniony w okresie od marca 2008r. do kwietnia 2009r. (natomiast rozważania odnośnie wyroku wydanego w sprawie II K 75/10 nastąpią dalej);

- z kolei przed wydaniem wspomnianego wcześniej wyroku Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 22.10.2009r. w sprawie o sygn. akt II K 380/09 nie został popełniony przez skazanego drugi z czynów zabronionych objętych wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 31.10.2011r. w sprawie o sygn. akt XVI K 195/10 i opisany w ramach punktu VIII. orzeczenia o karze, gdyż ten czyn - z art. 58 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. - popełniony został w okresie maja i czerwca 2008r. oraz od sierpnia do października 2009r.

Na marginesie Sąd zaznacza w tym miejscu, że określenie daty końcowej czynu na „październik 2009r.” oznacza dla potrzeb rozważań nad wyrokiem łącznym – koniec miesiąca października, a więc de facto dzień 31 października 2009r., nie zaś dowolny dzień tego miesiąca. Z tej też przyczyny Sąd nie mógł uznać w/w fragmentu czynu Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 31.10.2011r. w sprawie o sygn. akt XVI K 195/10 za podlegający połączeniu z w/w orzeczeniami jednostkowymi w sprawach Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 22.10.2009r. w sprawie o sygn. akt II K 380/09, wyrokiem Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 28.06.2010r. w sprawie o sygn. akt II K 366/10 i z tej przyczyny postępowanie w tym zakresie musiało zostać umorzone;

- jeśli chodzi natomiast o orzeczenie zawarte w ramach pierwotnie wydanego wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 30.12.2011r. w sprawie o sygn. akt II K 460/11 w zakresie drugiej z orzeczonych nim kar łącznych obejmujących wyroki: Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 22.10.2009r. w sprawie o sygn. akt II K 380/09, Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 27.04.2010r. w sprawie o sygn. akt II K 75/10 oraz Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 28.06.2010r. w sprawie o sygn. akt II K 366/10 – to węzeł tej pierwotnej kary łącznej rozwiązany został już wcześniej i dlatego nie wymagało to czynienia w obecnym postępowaniu. Mianowicie: postanowieniem Sądu Rejonowego w Grodzisku Wlkp., VII Zamiejscowego Wydziału Karnego w Nowym Tomyślu z dnia 14.11.2013r. w sprawie VII Ko 1842/13 rozwiązany został węzeł kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w punkcie 4. wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu w sprawie II K 460/11 i na podstawie art. 50 ust. 4 ustawy z 27.09.2013r. o zmianie ustawy Kodeks Postępowania Karnego (…) w zw. z art. 45 § 3 k.w. umorzono postępowanie w zakresie wykonania 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wobec skazanego wyrokiem Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 27.04.2010r. w sprawie II K 75/10. Z tej też przyczyny dla stanu faktycznego niniejszego postępowania:

a) nie istniał węzeł kary łącznej orzeczonej punktem 4. wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu w sprawie II K 460/11, a nadto Sąd zważył, że zgodnie z obliczeniem kar (obecnie wykonywanych) powyższe zostało uwzględnione w ten sposób, że kary w sprawach Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 22.10.2009r. w sprawie o sygn. akt II K 380/09 oraz Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 28.06.2010r. w sprawie o sygn. akt II K 366/10 zostały skierowane do odrębnego, indywidualnego wykonania;

b) nie wymagało konieczności orzekanie w sprawie wyroku Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 27.04.2010r. w sprawie II K 75/10 gdyż postępowanie w tym zakresie zostało prawomocnie umorzone na podstawie art. 50 ust. 4 ustawy z 27.09.2013r. o zmianie ustawy Kodeks Postępowania Karnego (…) w zw. z art. 45 § 3 k.w. W karcie karnej skazanego widnieje co prawda zapis o skazaniu w/w wyrokiem ale Sąd Okręgowy w Poznaniu, opierając się o w/w prawomocne orzeczenie, umorzył w tym zakresie postępowanie z uwagi na brak prawnej możności łączenia w/w orzeczenia w jakiekolwiek konfiguracje kar łącznych.

Reasumując – w obecnym stanie faktycznym w sprawie M. Z. połączeniu ulec, z racji spełnienia przesłanek formalnych i prawnych – powinny orzeczenia obejmujące wyrok Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 22.10.2009r. w sprawie o sygn. akt II K 380/09, wyrok Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 28.06.2010r. w sprawie o sygn. akt II K 366/10 oraz wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 31.10.2011r. w sprawie o sygn. akt XVI K 195/10 w zakresie punktu VII. orzeczenia o karze.

Nadto z uwagi na objęcie wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 31.10.2011r. w sprawie o sygn. akt XVI K 195/10 dwóch czynów oraz związaną z tym orzeczoną w/w wyrokiem karę łączną, Sąd rozwiązał węzeł kary łącznej orzeczonej w punkcie IX. wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu w sprawie o sygn. akt XVI K 195/10.

Zgodnie z treścią art. 86 § 1 k.k. Sąd wymierzając karę łączną ma wyznaczone granice jej wymiaru. Granicę dolną stanowi najwyższa z wymierzonych kar, natomiast granicę górną stanowi suma kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa. Z powyższego wynika, iż kara łączna może być wymierzona przy zastosowaniu zasady absorpcji, zasady kumulacji lub zasady asperacji – częściowej absorpcji i częściowej kumulacji. W orzecznictwie podkreśla się, iż kara łączna w wyroku łącznym nie może stwarzać większej dolegliwości od tej, jaka wiązałaby się z kolejnym wykonaniem poszczególnych wyroków podlegających łączeniu (por. wyrok Sądu Najwyższego z 06.10.2000r. III KKN 340/00). Nie oznacza to jednak, iż kara łączna ma przynosić skazanemu oczekiwaną przez niego korzyść. Kary łącznej nie można traktować jako instytucji mającej na celu łagodzenie prawno-karnych konsekwencji dla sprawcy kilku przestępstw, czy też instytucji traktowanej jako „swego rodzaju ustawowe złagodzenie kary” (zob. P. Kardas, w: Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz. Tom I. Wydanie II, pod red. A. Zolla, Kraków 2004r., s. 1115). Instytucja kary łącznej nie jest instrumentem łagodzenia orzeczonych za pozostające w zbiegu przestępstwa kar, zaś sam fakt pozostawania dwóch lub więcej przestępstw w zbiegu nie stanowi okoliczności łagodzącej. Owszem normatywna istota regulacji dotyczącej kary łącznej sprowadza się do stworzenia podstaw do racjonalnego i humanitarnego stosowania kar (art. 3 k.k.) w wypadku popełnienia przez tego samego sprawcę kilku przestępstw pozostających w zbiegu realnym. Jednak nie można zapomnieć, iż kara łączna jest orzekana wobec sprawcy, który popełnił dwa lub więcej przestępstw, a to z kolei jest istotnym czynnikiem prognostycznym przemawiającej za orzeczeniem kary łącznej surowszej od wynikającej z dyrektywy absorpcji (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z 20.10.2001r., II Aka 154/01, Prok. i Pr. 2002r., z. 4, poz. 26).

Orzekając karę łączną w warunkach wyroku łącznego, Sąd winien kierować się względami, jak przy orzekaniu kary łącznej w wypadku jednoczesnego osądzenia kilku czynów. Trzeba przy tym pamiętać, iż wymierzając karę łączną nie można poddawać ponownej analizie i uwzględniać okoliczności, które legły u podstaw wymiaru poszczególnych kar jednostkowych. Sąd powinien natomiast przede wszystkim rozważyć, czy pomiędzy poszczególnymi czynami, za które wymierzono kary podlegające łączeniu, zachodzi ścisły związek przedmiotowo – podmiotowy (tak: postanowienie Sądu Najwyższego z 07.10.2002r., II KK 270/02) oraz bliskość czasowa. Winno się nadto uwzględnić okoliczności, jakie zaszły już po wydaniu poprzednich wyroków, przede wszystkim mieć na uwadze proces resocjalizacji skazanego, a także względy indywidualno - i generalno - prewencyjne. Analizując związki łączące realnie zbiegające się przestępstwa trzeba pamiętać, iż kara łączna winna być wymierzona przy zastosowaniu zasady absorpcji im większa zachodzi łączność przedmiotowa i bliskość czasowa pomiędzy poszczególnymi przestępstwami lub wtedy, gdy jedno z pozostających w zbiegu przestępstw zdecydowanie dominuje nad pozostałymi. Ponadto niezależnie od możliwości zastosowania przy wymiarze kary łącznej zasady pełnej absorpcji, asperacji, jak i zasady pełnej kumulacji, oparcie wymiaru kary na zasadzie absorpcji lub kumulacji traktować należy jako rozwiązanie skrajne, stosowane wyjątkowo i wymagające szczególnego uzasadnienia, stąd priorytetową zasadą wymiaru kary łącznej powinna być zasada asperacji (P. Kardas, w: Kodeks karny, s.1137 op. cit.).

W przedmiotowej sprawie, oceniając związki zachodzące między realnie zbiegającymi się przestępstwami zauważyć należy, że:

- przedmiotem ochrony przestępstw z wyroków: Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 22.10.2009r. w sprawie o sygn. akt II K 380/09, Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 28.06.2010r. w sprawie o sygn. akt II K 366/10 oraz Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 31.10.2011r. w sprawie o sygn. akt XVI K 195/10 w zakresie punktu VII. orzeczenia o karze (wg. kolejności w/w orzeczeń ) są:

a) czyn z art. 279 § 1 k.k. popełniony dnia 24.07.2009r.,

b) czyn z art. 279 § 1 k.k. popełniony w okresie od 19.06.2009r. do 22.06.2009r.,

c) czyn z art. 59 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełniony w okresie od marca 2008r. do kwietnia 2009r.

W konsekwencji związki przedmiotowe łączące realnie zbiegających się przestępstw nie są ścisłe, opisane przestępstwa nie są bowiem każdorazowo jednorodzajowe, jak również czas ich popełnienia nie zawsze pokrywa się lub jest zbieżny. Dokonana analiza sprzeciwiała się więc zastosowaniu zasady absorpcji, a bardziej skłaniała ku zasadzie asperacji. Nadto, zgodnie z art. 571 § 1 k.p.k. Sąd, wydając wyrok łączny, bierze pod uwagę zarówno zachowanie się skazanego w okresie odbywania kary, jak i jego warunki rodzinne, zdrowotne i majątkowe, przede wszystkim zaś etap procesu resocjalizacji, na jakim znajduje się skazany, co wynika z treści opinii o skazanym, przesłanej z Zakładu Karnego w Rawiczu.

Prognozując o wysokości kary łącznej Sąd Okręgowy miał również na względzie proces resocjalizacji skazanego, opisany powyżej. Biorąc pod uwagę całokształt okoliczności w przedmiotowej sprawie, Sąd uznał, iż w przypadku połączenia kar orzeczonych za zbiegające się przestępstwa wyżej wskazane słusznym byłoby zastosowanie zasady pośredniej między kumulacją, a absorpcją. Zatem możliwa do wymierzenia kara łączna pozbawienia wolności oscylowałaby w granicach od 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności (najwyższa z wymierzonych kar jednostkowych) do 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności (suma wszystkich kar jednostkowych).

Mając na względzie wszelkie podlegające rozważaniom w zakresie wymierzenia kary łącznej w wyroku łącznym kwestie i opisane wcześniej aspekty, Sąd uznał, że zasadnym i sprawiedliwym będzie by wymierzyć M. Z. karę łączną 2 (dwóch) lat i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, a na jej poczet na podstawie art. 577 k.p.k. zaliczyć okres odbytej już kary w sprawie Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 22.10.2009r. w sprawie o sygn. akt II K 380/09 w okresie od dnia 11.03.2010r. do dnia 11.03.2011r., Sądu Rejonowego w Nowym Tomyślu z dnia 28.06.2010r. w sprawie o sygn. akt II K 366/10 w okresie od dnia 11.03.2011r. do dnia 11.05.2012r. do oraz Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 31.10.2011r. w sprawie o sygn. akt XVI K 195/10 w okresie od dnia 11.05.2012r. do dnia 11.09.2013r., uznając karę łączną pozbawienia wolności wymierzoną w punkcie 2. wyroku łącznego Sądu Okręgowego w Poznaniu za wykonaną w całości.

Jednocześnie, z uwagi na to, że połączone w ramach kary łącznej wyroki jednostkowe zawierały również nie podlegające łączeniu rozstrzygnięcia (przepadek korzyści majątkowej i zobowiązanie do naprawnienia szkody – przy czym zastosowania nie ma tu art. 90 § 2 k.k.) - Sąd na podstawie art. 576 § 1 k.p.k. wyroki podlegające połączeniu w zakresie nieobjętym wyrokiem łącznym pozostawił odrębnemu wykonaniu.

Ponadto, z przyczyn już wcześniej wskazanych przy omawianiu kar z wyroków jednostkowych Sąd, na podstawie art. 572 k.p.k. umorzył postępowanie w pozostałym zakresie, na podstawie art. 632 pkt. 2 k.p.k. kosztami procesu w tym zakresie obciążając Skarb Państwa.

Mając na względzie fakt ustanowienia dla skazanego obrońcy z urzędu i rzeczywistego reprezentowania skazanego na rozprawie przez wskazanego obrońcę, jak również złożenie przez niego odpowiedniego wniosku, Sąd na podstawie art. 618 § 1 pkt. 11 k.p.k. oraz § 14 ust. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2008 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa koszty nie płaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata K. W.kwotę 147,60 zł. (120 zł. + 23% VAT) złotych brutto tytułem nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu, a ponadto uwzględniając fakt, że skazany odbywał od dłuższego czasu karę pozbawienia wolności, przed osadzeniem nie miał pracy, a także dopiero kilka dni przed wydaniem przedmiotowego rozstrzygnięcia opuścił Zakład Karny, Sąd na podstawie art. 624§1 k.p.k. oraz art. 6 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (jedn. tekst: Dz. U. z 1983 r. Nr 49 poz. 223 ze zm.) zwolnił skazanego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa wydatków poniesionych przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania w sprawie o wydanie wyroku łącznego i nie pobrał od niego opłaty. Skazany był prawidłowo wezwany na termin rozprawy, w dniu rozprawy przebywał ponadto na wolności lecz nie stawił się na rozprawę, zawiadamiając jedynie swego obrońcę, że wie o terminie. Z tej przyczyny Sąd nie miał możliwości ustalenia obecnych możliwości zarobkowych skazanego, jego życiowych planów, a opierał się wyłącznie na informacjach otrzymanych w ramach opinii od Dyrekcji Zakładu Karnego w Rawiczu.

SSR del. do SO Katarzyna Obst