Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 lipca 2014 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu – Wydział XIII Cywilny Rodzinny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Grażyna Rataj

Sędziowie: SSO Alicja Spustek-Kląskała

SSR del. Elżbieta Kurkowska

Protokolant: Magdalena Maślanka

po rozpoznaniu w dniu 2 lipca 2014 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa S. K. (1)

przeciwko małoletniej M. K. (1) reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową S. K. (2)

o obniżenie alimentów

na skutek apelacji wniesionej przez powoda od wyroku Sądu Rejonowego dlaW. F.we Wrocławiu z dnia 04 grudnia 2013 r. sygn. akt III RC 305/13

I.  oddala apelację;

II.  zasądza od powoda na rzecz pozwanej kwotę 300 zł tytułem kosztów procesu poniesionych w postępowaniu odwoławczym.

sygn. akt XIII Ca 148/14

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 4 grudnia 2013 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu w sprawie o sygn. akt III RC 305/13 w punkcie I oddalił powództwo S. K. (1) przeciwko małoletniej M. K. (1) reprezentowanej przez matkę S. K. (2) o obniżenie alimentów; w punkcie II orzekł o kosztach postępowania.

Rozstrzygnięcie powyższe Sąd Rejonowy wydał na podstawie m.in. następujących ustaleń faktycznych:

Wyrokiem z dnia 14 września 2011 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Fabrycznej w sprawie sygn. akt III RC 558/10 alimenty zasądzone wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z 16 marca 2006 r. w sprawie sygn. akt XIII RC 3406/03 w kwocie po 350 zł miesięcznie od pozwanego S. K. (1) na rzecz małoletniej córki M. K. (1) podwyższył z dniem 1 czerwca 2010 do kwoty po 650 zł miesięcznie, płatne z góry do dnia 10-go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności każdej z rat do rąk matki powódki – S. K. (2).

Wyrokiem z dnia 18 stycznia 2012 r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu w sprawie sygn. akt XIII Ca 496/11 oddalił apelację S. K. (1) od wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej z dnia 14 września 2011 r. w sprawie sygn. akt IIIRC 558/10.

Wówczas małoletnia M. K. (1) liczyła 14 lat. Uczęszczała do drugiej klasy gimnazjum. Dziewczynka miała problemy zdrowotne z sercem i tarczycą. Cierpiała na alergię skórną, była leczona z powodu trądziku. Miała wówczas skierowanie do lekarzy specjalistów. Miesięczny koszt utrzymania pozwanej, przedstawicielka ustawowa oszacowała wówczas na kwotę 1.200 zł do 1.300 zł. Na wskazaną kwotę składały się: 600 zł tytułem wyżywienia, 50 zł na zakup środków kosmetycznych, 300- 400 zł tytułem kosztów związanych z uczęszczaniem małoletniej do szkoły, oraz koszt zakupu odzieży - około 250 zł. Nadto w okresie wakacyjnym - koszty wyjazdu w wysokości około 800- 900zł.

Od 1 czerwca 2010r. pozwany zaprzestał partycypowania w kosztach utrzymania małoletniej.

Przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki liczyła wówczas 40 lat, miała wykształcenie zawodowe o profilu handlowym. Od 1 czerwca 2010r. była zatrudniona w przedsiębiorstwie (...) we W., na stanowisku obsługi pralni. Ze średnim miesięcznym wynagrodzeniem w wysokości 2.200,60zł. (brutto) tj. 1.600 zł (netto).

Zamieszkiwała wówczas wraz z małoletnią córką u swoich rodziców w mieszkaniu przy ulicy (...) we W.. Miesięczny koszt utrzymania w/w mieszkania wynosił około 1.000 zł. S. K. (2) nie ponosiła, ani nie dokładała się do kosztów eksploatacyjnych. Przedstawicielka ustawowa małoletniej wspólnie z pozwanym była wówczas właścicielką nieruchomości znajdującej się we W. przy ulicy (...). Stan zadłużenia za lokum, wynosił wówczas około 4.000 zł. Wszczęto wówczas postępowanie egzekucyjne. Koszty utrzymania w/w mieszkania, w całości opłacała przedstawicielka ustawowa małoletniej pozwanej. Wówczas nikt nie zamieszkiwał w w/w mieszkaniu, nie było ono także wynajmowane.

Pomiędzy powodem a matką małoletniej pozwanej toczyło się wówczas postępowanie o podział majątku wspólnego.

Przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki samodzielnie spłacała wówczas zobowiązanie finansowe wobec (...) Bank (...) S.A, które wspólnie z powodem zaciągnęła w 2000 r. Stan zadłużenia z tytułu kredytu na dzień 13 maja 2010 r. wynosił 6.418,89 zł.

Powód S. K. (1) , liczył wówczas 38 lat. Z zawodu był technikiem chemikiem, posiadał prawo jazdy kategorii B i C. S. K. (1) zawarł nowy związek małżeński z D. P.. Pomiędzy małżonkami została ustanowiona rozdzielność majątkowa. Z tego związku posiadał wówczas dwoje małoletnich dzieci. Małżonka pozwanego prowadziła wówczas własną działalność gospodarczą o nazwie (...), przedmiotem działalności której była windykacja. Pozwany wówczas nie wykonywał pracy zarobkowej, zajmował się dziećmi. Poprzednio był zatrudniony w firmie obecnej małżonki, na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony na stanowisku specjalisty ds. windykacji, z wynagrodzeniem w wysokości 1.317,00zł. (brutto), tj. około 1.000 zł netto miesięcznie. W ramach zatrudnienia powód miał wówczas do dyspozycji samochód służbowy i telefon komórkowy, których koszty użytkowania w całości opłacała firma. Zamieszkiwał wówczas wraz z żoną oraz dwojgiem małoletnich dzieci w mieszkaniu komunalnym, którego głównym najemcą była D. P.. Koszt utrzymania w/w lokum wynosił wówczas 200 zł tytułem czynszu, powiększonego o opłaty bieżące, a które w całości uiszczała żona pozwanego.

Od dnia 1 czerwca 2010 r. pozwany nie łożył na utrzymanie małoletniej M. K. (1). Pozwany nie utrzymywał kontaktów z córką, nie angażował się także w sprawy wychowawcze.

Obecnie powód S. K. (1) ma 41 lat. Jest zatrudniony w firmie A. g. na stanowisku specjalisty ds. windykacji, jednakże od dnia 15 stycznia 2011 r. do nadal przebywa na bezpłatnym urlopie wychowawczym. Planowany termin zakończeniu w/w urlopu to styczeń 2014 r. Obecnie dzieci powoda mają trzy lata, od września 2013 r. uczęszczają do prywatnego przedszkola, którego miesięczny koszt wynosi 780 zł na każdego z nich. W/w dzieci pozostają w przedszkolu w godzinach od 9.00 do 15.00 czasem do 17.00. Powód zawozi i przywozi dzieci z przedszkola. Ponadto w/w małoletni są pod stałą kontrolą lekarza ortopedy, noszą obuwie ortopedyczne którego koszt wynosi około 200-300 zł jednorazowo. Obecnie koszty utrzymania w/w dzieci ponosi D. P.. W roku podatkowym 2011 S. K. (1) uzyskał dochód w wysokości 512,45 zł, a w roku podatkowym 2012 nie uzyskał żadnych dochodów.

Powód został notarialnie zobowiązany do płacenia na rzecz małoletnich dzieci z drugiego związku małżeńskiego kwoty po 200 zł miesięcznie na każdego z małoletnich, jednakże nie płaci w/w kwoty. Powód nadal zamieszkuje wraz z żoną i dwójką małoletnich dzieci w mieszkaniu komunalnym. Koszty utrzymania w/w mieszkania nie uległy zmianie i nadal wynoszą około 200 zł czynsz oraz dodatkowo opłaty bieżące.

S. K. (1) jest leczony suplementacją testosteronu w formie iniekcji domięśniowych w odstępach około 12 tygodni albowiem choruje na mutację genu (...), niepłodność męską i niski poziom testosteronu, z uwagi na to ponosi koszt zakupu lekarstwa w wysokości 462 zł raz na kwartał.

Pomiędzy stronami toczyło się postępowanie o podział majątku dorobkowego oraz postępowanie o egzekucję kontaktów z małoletnią.

Powód w okresie od stycznia 2012 r. do czerwca 2013 r. płacił alimenty na małoletnią M. K. (1) w wysokości 350 zł miesięcznie.

S. K. (2) obecnie ma 42 lata. W miesiącu grudniu 2011 r. straciła dotychczas wykonywaną pracę, od lipca 2012 r. podjęła pracę w (...) we W. ze średnim miesięcznym wynagrodzeniem w wysokości 1.181,38 zł netto, potrącenia komornicze wynosiły 66,39 zł. S. K. (2) ponosi koszt utrzymania mieszkania przy ul. (...) we W., którego miesięczne opłaty wynosiły w miesiącu grudniu 2012 r. – 600 zł, w styczniu – 600zł, w lutym 300 zł, w marcu 300 zł, w kwietniu 500 zł, w maju 350 zł i w czerwcu 500 zł. Obecnie w/w nieruchomość jest remontowana, S. K. (2) wymieniła w w/w lokalu okna, z uwagi na to obecnie płaci raty kredytu w wysokości 150 zł miesięcznie. Ponadto ponosi ona opłatę za telefon w wysokości około 40-60 zł miesięcznie oraz za doładowania telefonu małoletniej pozwanej w wysokości 30 zł miesięcznie. Ponadto S. K. (2) od marca 2013 płaci 12 rat w wysokości 50 zł miesięcznie z tytułu rozłożonej na raty należności sądowej powstałej w sprawie sygn. akt I Ns 648/06.

Przedstawicielka ustawowa małoletniej pozwanej nadal zamieszkuje wraz z nią oraz ze swoimi rodzicami w mieszkaniu należącym do nich przy ul. (...) we W.. Miesięczny koszt utrzymania w/w mieszkania wynosi około 700 zł. S. K. (2) nie partycypuje w kosztach utrzymania w/w mieszkania, prowadzi odrębne gospodarstwo domowe.

Obecnie małoletnia M. K. (1) ma 16 lat, dobrze się uczy, dostała się do (...) we W. w dzielnicy P.. Z uwagi na to wydatki na jej utrzymanie wzrosły albowiem musi dojeżdżać do w/w szkoły, wcześniej uczęszczała do szkoły, która znajdowała się blisko jej miejsca zamieszkania.

M. K. (1) cierpi na trądzik i ma problemy z tarczycą, jednakże lekarz zalecił obserwację bez konieczności przyjmowania lekarstw oraz zmiany zwyrodnieniowo – zniekształcające w obrębie nadgarstka prawego. W czerwcu 2013 uzyskała skierowanie na zabiegi fizjoterapeutyczne tj. laser, jonoforezę, krioterapię. Zażywa leki, których miesięczny koszt wynosi około 50 zł. Ponadto małoletnia ma patologiczne starcie zębów, z uwagi na to konieczne jest noszenie płytki (szyny) relaksacyjnej, której koszt wynosi 250 zł. Dotychczas małoletnia chodziła na pozalekcyjne odpłatne zajęcia plastyczne i z języka angielskiego. Obecnie nie chodzi na te zajęcia, albowiem przedstawicielka ustawowa małoletniej pozwanej nie ma na to środków finansowych. Potrzeby małoletniej zwiększyły się, małoletnia obecnie szybko rośnie i matka małoletniej musiała wymienić jej całą garderobę. Matka małoletniej ponosi ponadto opłaty za urban kart – 50 zł miesięcznie, zaś dzienne wyżywienie małoletniej to koszt około 18 zł.

Przy tak ustalonym stanie faktycznym, po dokonaniu wykładni przepisu art. 138, 133 i 135 k.r.o. Sąd Rejonowy uznał, iż powództwo nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem od daty ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów do powoda na rzecz pozwanej do dnia wniesienia pozwu w niniejszej sprawie usprawiedliwione potrzeby małoletniej nie zmniejszyły się, a wręcz przeciwnie- wzrosły, natomiast możliwości zarobkowe powoda nie uległy zmianie. Nie zmieniła się także sytuacja osobista powoda, który nadal pozostaje w związku małżeńskim z D. P., oraz ma z nią dwójkę małoletnich dzieci -bliźniąt. Nadal zamieszkuje wraz z nią w mieszkaniu komunalnym, którego koszt utrzymania ponosi jego żona. W ocenie Sądu I instancji zmieniła się natomiast sytuacja materialna S. K. (2), która obecnie uzyskuje niższe niż poprzednio wynagrodzenie w wysokości 1.181,38 zł netto miesięcznie.

Sąd Rejonowy miał na względzie, iż od września 2013 r. małoletnie dzieci powoda poszły do prywatnego przedszkola i pozostają tam w godzinach od 9.00 do 15.00 czasem do godz. 17. Zatem w ocenie Sądu I instancji w tym czasie powód nie sprawuje już bieżącej pieczy nad małoletnimi przez okres około 6-8 godzin dziennie. W ocenie Sądu Rejonowego powód ma możliwość i powinien podjąć zatrudnienie, aby zapewnić odpowiednie utrzymanie oraz warunki rozwoju i kształcenia najstarszemu dziecku, które powołał na świat.

Na marginesie Sąd Rejonowy wskazał, że powód od września 2013 r. wykorzystuje urlop wychowawczy na bliźnięta sprzecznie z celem jego udzielenia – urlop wychowawczy służy bowiem sprawowaniu osobistej opieki nad dziećmi. Tymczasem – co potwierdził powód i świadek D. P. – bliźnięta chodzą do przedszkola i pozostają w nim przez wiele godzin w ciągu dnia. W ocenie Sądu Rejonowego pozwany nie wykorzystuje swoich możliwości zarobkowych, pozostając na urlopie wychowawczym wykorzystywanym sprzecznie z ustawowym celem.

Nadto, Sąd Rejonowy miał na względzie, iż powód nadal nie utrzymuje kontaktów z córką, nie czyni jej prezentów i nie uczestniczy w codziennym wychowaniu.

W zakresie usprawiedliwionych potrzeb małoletniej pozwanej Sąd Rejonowy stwierdził, iż wzrost kosztów jej utrzymania wynika już z samego faktu zmiany szkoły na liceum i koniecznością dojazdów. U małoletniej M. rozpoznano obecnie zmiany zwyrodnieniowo – zniekształcające nadgarstka, z uwagi na to małoletnia uczęszczała na zabiegi fizjoterapeutyczne i wymaga zakupu lekarstw.

Sąd Rejonowy stwierdził również, iż bez znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy są rozliczenia pomiędzy S. K. (2) i S. K. (1) z tytułu podziału majątku wspólnego, które to okoliczności podczas procesu podnosił powód. Niniejsza sprawa toczy się bowiem pomiędzy małoletnią M. K. (1) a jej ojcem S. K. (1), koszty rozliczenia majątkowego jej rodziców nie dotyczą małoletniej.

Apelację od powyższego orzeczenia wywiódł powód zaskarżając je w całości i zarzucając:

1/ naruszenie prawa materialnego przez błędną jego wykładnię, niewłaściwe zastosowanie obowiązujących przepisów, a w szczególności:

- art. 138 k.r.o. w zw. z art. 135 § 1 k.r.o. - poprzez ich niewłaściwe zastosowanie, polegające w szczególności na uznaniu, że nie nastąpiła istotna zmiana stosunków w zakresie świadczeń alimentacyjnych, do jakich powód zobowiązany jest względem małoletniej M. K. (1), ą także uznanie, że zakres tej zmiany i jego możliwości majątkowe uzasadniają utrzymanie alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego we W. z dnia 18.01.2012 r. w sprawie XIII Ca 496/11, na obecnym poziomie;

- art. 136 k.r.o. w zw. z art. 135 § 1 i 2 k.r.o. - poprzez ich błędne zastosowanie, polegające w szczególności na uznaniu, że zachowanie powoda polegające na korzystaniu z prawa do osobistej opieki nad małoletnimi dziećmi (Ł. i A. K.) z obecnego związku małżeńskiego, poprzez przebywanie na urlopie wychowawczym, nie ma wpływu na możliwości zarobkowe powoda i zakres świadczeń alimentacyjnych. W tym zakresie Sąd Rejonowy w ocenie apelującego dokonał także błędnego ustalenia, że wskazany urlop jest niewykorzystywany zgodnie z przeznaczeniem ustawowym (art. 186 KP) art. 135 § 2 k.r.o. wzw. z art. 95 § 1 i 3, art. 96 § 1 i art. 97 § 1 k.r.o., - poprzez naruszenie zasady równego traktowania dzieci pochodzących z dwóch związków i uprzywilejowane traktowanie obowiązku powoda partycypowania w kosztach utrzymania M. K. (2) - córki z poprzedniego małżeństwa w stosunku do Ł. i A., bliźniąt pochodzących z aktualnego małżeństwa

-

art. 135 § 1 k.r.o. w zw. z art. 231 i art. 232 k.p.c. - poprzez dokonanie szczątkowych ustaleń w zakresie usprawiedliwionych potrzeb M. K. (2), wyłącznie na podstawie zeznań S. K. (2) i kilku paragonów oraz zarobkowych i majątkowych możliwości powoda, w oderwaniu od przedstawionych w postępowaniu dokumentów i faktów.

2. naruszenie przepisów prawa procesowego mające wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia, w szczególności:

- art. 233 § 1 k.p.c. poprzez dowolną ocenę dowodów, w tym:

a. uznanie za wiarygodne twierdzeń przedstawicielki pozwanej - nie
potwierdzonych dowodami z dokumentów, według których miesięczne koszty
utrzymania małoletniej M. K. (1) kształtują się w wysokości
1000,00 zł, i uznanie, że kwota niezbędna do pokrycia usprawiedliwionych
potrzeb pozwanej wynosi miesięcznie 1.000,00 zł, bez dowodowego ustalenia tej
kwoty pomimo dziewięciomiesięcznego trwania postępowania, w czas jego
trwania wchodził również okres wakacyjny;

b. uznanie za wiarygodne twierdzeń przedstawicielki pozwanej - nie
potwierdzonych dowodami z dokumentów, według których miesięczne koszty
utrzymania małoletniej zwiększone są ze względu na jej liczne choroby, w tym:
serca, tarczycy, trądziku, czy „patologicznego starcia zębów" itd., co skutkuje
wzmożonym miesięcznym nakładem finansowym na jej utrzymanie na
podstawie zasadniczo opinii dentysty i informacji o „bolesności
nadgarstka".

c. uznanie za fakt niesporny - mimo braku potwierdzenia w dowodach z
dokumentów, że istotnie wzrosły koszty utrzymania małoletniej, dotyczące w
szczególności potrzeby dokonywania wydatków na „coroczną wyprawkę" (trzy
paragony na książki), ubranie drastycznie rosnącej siedemnastolatki,
wydatków obejmujących formy spędzania czasu wolnego - bez wykazania, z
jakich form spędzania czasu wolnego małoletnia faktycznie korzysta,
wyżywienia na poziomie 18 zł - bez żadnych faktycznych ustaleń w tym
zakresie

d. uznanie, że od czerwca 2010 r. powód nie partycypuje w kosztach utrzymania M.
K., pomimo składania potwierdzeń dokonywanych płatności na poczet
rat alimentacyjnych, w wysokości jaką jest w stanie zgromadzić, czyli po
350 zł oraz załączonych dowodów w postaci akt postępowania egzekucyjnego z
których jasno wynika, że komornik cyklicznie ogranicza egzekucję na
podstawie składanych przez S. K. (2) oświadczeń dotyczących
otrzymywania comiesięcznych wpłat po 350 zł.

e. uznanie, że powód „nie kontaktuje się z córką, nie angażuje się także w sprawy
wychowawcze" M., a tym samym nie przyczynia się także w ten sposób do
jej utrzymania i wychowania, bez dogłębnego zbadania i ustalenia jakie są
przyczyny takiego stanu rzeczy, tj. uniemożliwianie takich kontaktów przez
przedstawicielkę małoletniej oraz podejmowane przez powoda próby
egzekwowania swoich praw w tym zakresie (art. 107 § 2, art. 113, art. 113 ^{( 1)} § 1
k.r.o.), wynikających z wyroku S. O.we W. z dnia 16
marca 2006 r. (sygn. akt: XIII RC 3406/03), czy też opierając się o dokumenty
egzekucji kontaktów z małoletnią - chociażby sprawa N. 497/06 tutejszego
Sądu Rodzinnego.

- art. 227 k.p.c. - poprzez pominięcie dowodów wnioskowanych przez stronę powodową, w tym dowodu z: przesłuchania powódki.

Zarzucając powyższe powód wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku, ewentualnie: o uchylenie ww. wyroku i przekazanie sprawy w trybie art. 386 § 4 k.p.c. do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu.

W uzasadnieniu apelacji powód zarzucił dodatkowo, iż matka małoletniej pozwanej nie przedstawiła żadnych dowodów, które w rzetelny sposób potrafiłyby określić miesięczne niezbędne wydatki na uprawnioną do alimentacji M.. Ponadto, powód wskazał, iż stanowisko Sądu Rejonowego zgodnie z którym powód ma ponosić koszty utrzymania małoletniej pozwanej w zakresie przekraczającym 50% jest dla niego krzywdzące. W zakresie sposobu korzystania przez powoda z urlopu wychowawczego podniósł on, iż okoliczność, że młodsze dzieci powoda uczęszczają do przedszkola nie oznacza, że zaprzestaje on osobistej opieki nad bliźniętami, wręcz przeciwnie, jest ona wzmożona, albowiem adaptacja przedszkolaków nie pozwala na stu procentową ich frekwencję. W ocenie powoda Sąd Rejonowy nie uwzględnił potrzeb małoletnich dzieci powoda pochodzących z drugiego małżeństwa i traktuje w sposób uprzywilejowany potrzeby małoletniej pozwanej, a nadto nie wziął pod uwagę wynikającego z umowy małżeńskiej majątkowej – ustroju rozdzielności majątkowej pomiędzy powodem a jego drugą żoną. Powód zakwestionował również dokonaną przez Sąd I instancji odmowę przeprowadzenia dowodu zawnioskowanego przez powoda w postaci zeznań małoletniej pozwanej oraz zarzucił, iż Sąd Rejonowy nie uwzględnił zmiany sytuacji majątkowej matki pozwanej, wynikającej z dokonanego podziału majątku wspólnego rodziców małoletniej M. K. (1).

Sąd Okręgowy w postępowaniu odwoławczym ustalił dodatkowo na podstawie dowodów z:

1. zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach powoda z 2.07.2014 r. (k. 227), iż powód w dniu 15 stycznia 2014 r. powrócił po urlopie wychowawczym, na którym przebywał od 15.01.2011 r,. do pracy na dotychczasowym stanowisku – specjalisty ds. windykacji w A. G. D. P. w pełnym wymiarze czasu pracy. W styczniu 2014 r. powód otrzymał z tego tytułu wynagrodzenie w kwocie 790,65 zł, natomiast w okresie od lutego do czerwca 2014 r. wynagrodzenie powoda wynosiło 1237,20 zł netto.

2. zawiadomienia o wszczęciu podstępowania egzekucyjnego przez (...)dla W. Ś.z dnia 30.01.2014 r. (k. 228), iż przeciwko powodowi zostało wszczęte postępowanie egzekucyjne w celu wyegzekwowania na rzecz małoletnich Ł. K. i A. K. alimentów bieżących w wysokości 600 zł miesięcznie oraz alimentów zaległych w kwocie 1200 zł.

Na podstawie ustaleń Sądu I instancji oraz dokonanych dodatkowo w postępowaniu odwoławczym Sąd Okręgowy, zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd Rejonowy przeprowadził wystarczające dla rozstrzygnięcia sprawy postępowanie dowodowe i na jego podstawie poczynił właściwe ustalenia, z których wyciągnął prawidłowe wnioski. Poczynione przez Sąd Rejonowy ustalenia oraz wyciągnięte przez niego wnioski prawne w przedmiocie żądania powoda, Sąd Okręgowy przyjął za własne.

Jak trafnie stwierdził Sąd I instancji, powód nie wykazał, by od czasu ostatniego orzekania w przedmiocie alimentów nastąpiła taka zmiana stosunków w rozumieniu art. 138 k.r.o., która uzasadniałaby modyfikację orzeczenia Sądu Rejonowego ustalającego jego obowiązek alimentacyjny wobec pozwanej. Przez zmianę stosunków należy bowiem rozumieć w okolicznościach niniejszej sprawy istotne zmniejszenie się możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji powoda bądź istotne zmniejszenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionej pozwanej.

Analiza obecnej sytuacji zarobkowej powoda wskazuje, że w porównaniu ze stanem istniejącym w chwili wydania poprzedniego wyroku, obciążającego go obowiązkiem alimentacyjnym w wysokości po 650 zł miesięcznie wobec pozwanej, nie nastąpiła zmiana, która uzasadniałaby ograniczenie tego obowiązku. Powód nadal jest zatrudniony u dotychczasowego pracodawcy, a jak wynika z dodatkowych ustaleń Sądu Okręgowego przeprowadzonych w postępowaniu odwoławczym – w dniu 15 stycznia 2014 r. powód powrócił do pracy po urlopie wychowawczym na tym samym stanowisku pracy i w tym samym wymiarze pracy. Odnosząc się przy tym do zarzutu powoda, iż mimo uczęszczania małoletnich Ł. i A. do przedszkola, nie mógł zrezygnować z urlopu wychowawczego i powrócić do pracy z uwagi na długi okres adaptacji małoletnich w nowym środowisku, wskazać należy, iż nie zasługuje on na uwzględnienie, albowiem z doświadczenia życiowego Sądu Okręgowego wynika, iż kilkuletnie dzieci dosyć szybko odnajdują się w nowej sytuacji, jaką jest rozpoczęcie edukacji przedszkolnej, natomiast w razie ich złego samopoczucia czy też choroby pozwany jako pracownik ma prawo do korzystania z płatnej opieki na dziecko w wymiarze 60 dni w roku oraz dodatkowo z dwóch dni pełnopłatnego zwolnienia na opiekę nad dzieckiem w każdym roku kalendarzowym. Sytuacja rodzinna powoda również nie uległa zmianie - nadal ma na utrzymaniu dwoje małoletnich dzieci pochodzących z drugiego związku małżeńskiego, natomiast okoliczność, iż powód zawarł z obecną żoną umowę o rozdzielności majątkowej nie ma wpływu na zakres obowiązku alimentacyjnego powoda względem małoletnich dzieci, które zależą wyłącznie od możliwości zarobkowych zobowiązanego i usprawiedliwionych potrzeb małoletnich. Na rozmiar obowiązku alimentacyjnego powoda – jak słusznie uznał Sąd Rejonowy - nie ma również wpływu dokonany pomiędzy rodzicami małoletniej pozwanej podział majątku wspólnego, albowiem stan majątkowy matki pozwanej nie uległ w wyniku podziału majątku zwiększeniu, bowiem podzielone w ten sposób składniki majątkowe wchodziły już w skład majątku S. K. (2). Trudno również uwzględnić zarzut pozwanego, iż ustalony przez Sąd zakres obowiązku alimentacyjnego powoda względem małoletniej M. K. (1) powoduje uprzywilejowanie jej potrzeb w stosunku do potrzeb małoletnich dzieci powoda pochodzących z aktualnego związku małżeńskiego, skoro powód i jego żona przeznaczają na same opłaty przedszkolne małoletnich dzieci kwotę 1560 zł miesięcznie, tj. po 780 zł na każde dziecko. Podkreślenia wymaga przy tym okoliczność, iż potrzeby małoletniej pozwanej z uwagi na wiek i poziom edukacji są zdecydowanie wyższe od potrzeb młodszych dzieci powoda.

Porównanie usprawiedliwionych potrzeb pozwanej z daty ostatniego orzeczenia alimentacyjnego i obecnie wskazuje na wzrost, co jest związane z wiekiem oraz wyższym poziomem kontynuowanej przez nią edukacji, który generuje dodatkowe koszty, m.in. koszty dojazdów do szkoły. Podkreślić także należy, iż koszty utrzymania małoletniej pozwanej zostały w sposób prawidłowy ustalone przez Sąd I instancji szacunkowo w dużej mierze w oparciu o doświadczenie życiowe w szczególności w zakresie wyżywienia, odzieży i obuwia, czy też środków czystości, oczywiście przy uwzględnieniu wieku pozwanej, jej stanu zdrowia i stopy życiowej jej rodziców, co wpływa na indywidualizację tych potrzeb.

Nie zasługuje również na uwzględnienie zarzut powoda, iż ustalenia Sądu Rejonowego dotyczące aktualnego stanu zdrowia pozwanej nie znajdują potwierdzenia w zgromadzonym materiale dowodowym, bowiem stan zdrowia nie został wykazany stosowną dokumentacją lekarską. Wskazać należy, iż w polskim systemie prawnym brak jest podstaw do przyjęcia jakiejś formalnej hierarchii środków dowodowych z punktu widzenia ich wiarygodności i mocy ( vide: orzeczenie SN z dnia 3 września 1959 r., 4 CR 1215/58, NP 1960, nr 6, s. 859; wyrok SN z dnia 9 lipca 1971 r., II CR 217/71, LEX nr 6958), a Sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie „wszechstronnego rozważenia zebranego materiału" (art. 233 k.p.c.). W niniejszej sprawie Sąd I instancji dokonując ustaleń w zakresie stanu zdrowia i usprawiedliwionych potrzeb pozwanej oparł się m.in. na zeznaniach matki pozwanej S. K. (2), które nie budzą wątpliwości i są również zgodne z informacjami lekarzy o stanie zdrowia pozwanej. Wskazać również należy, iż uprawniona do alimentów w niniejszym postępowaniu jest osobą małoletnią i z tego względu musi być zastępowana przez przedstawiciela ustawowego. Jako, że matka małoletniej podjęła w sposób nie budzący zastrzeżeń obronę praw małoletniej w niniejszym procesie, przesłuchanie małoletniej było zbędne dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. Jednocześnie powód nie przedstawił żadnych dowodów ani nie zgłosił wniosków dowodowych pozwalających na dokonanie odmiennych ustaleń w zakresie uzasadnionych wydatków pozwanej.

Mając powyższe na względzie, Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. orzekł jak w punkcie I sentencji wyroku.

Orzeczenie o kosztach zawarte w punkcie II wyroku oparto na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c.