Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V W 2681/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 czerwca 2014 r.

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie V Wydział Karny

w składzie:

Przewodnicząca SSR Klaudia Miłek

Protokolant: Beata Lechowicz

po rozpoznaniu na rozprawach w dniach 8 maja 2014 r., 26 maja 2014 r., 12 czerwca 2014 r., 26 czerwca 2014 r. sprawy przeciwko R. W. s. S. i T. z domu P., ur. (...) w G.

oskarżonego o to, że:

w dniu 29.09.2011 r. w pawilonie nr (...) w Al. (...) w W., gdzie gry na automatach o niskich wygranych urządzała spółka (...), jako nadzorujący ww. punkt gier na automatach o niskich wygranych prowadził reklamę i promocję gier na automatach, w ten sposób że poprzez otwarte drzwi punktu zachęcano do wstępu do tego punktu oraz prezentowano gry na dwóch automatach, czym naruszył przepisy art. 29 ust. 1-2 ustawy o grach hazardowych z dnia 19 listopada 2009 r. (Dz. U. z 2009 r. Nr 201, poz. 1540 z poźn. zm.)

tj. o wykroczenie skarbowe określone w art. 110a § 1 i 3 kks w zw. z art. 9 § 3 kks.

Orzeka

1)  Oskarżonego R. W. uniewinnia od popełnienia zarzucanego mu czynu.

2)  Koszty postępowania przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt V W 2681/13

UZASADNIENIE

R. W. oskarżony został o to, że w dniu 29.09.2011r. w pawilonie nr (...) w Al. (...) w W., gdzie gry na automatach o niskich wygranych urządzała spółka (...), jako nadzorujący ww. punkt gier na automatach o niskich wygranych prowadził reklamę i promocję gier na automatach, w ten sposób że poprzez otwarte drzwi punktu zachęcano do wstępu do tego punktu oraz prezentowano gry na dwóch automatach, czym naruszył przepisy art. 29 ust. 1-2 ustawy o grach hazardowych z dnia z dnia 19 listopada 2009 r. (Dz. U z 2009 nr 201 poz. 1540 z późn. zm.), tj. o wykroczenie skarbowe określone w art. 110a§ 1 i 3 kks w zw. z art. 9 § 3 kks.

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie i ujawnionego na rozprawie Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 29 września 2011 roku funkcjonariusze celni M. W., G. G. i T. S. w czasie wykonywania obowiązków służbowych prowadzili działania polegające na sprawdzaniu punktów gier na automatach o niskich wygranych w W.. W jednym z pawilonów znajdującym się przy ul. (...) pawilon nr (...) funkcjonariusz celny M. W. ujawnił otwarte drzwi, przez które widoczne były automaty do gry. Drzwi te były otwarte przez cały czas i nikt ich nie zamykał. Widoczne były przez nie automaty, które włączone były do sieci elektrycznej. Funkcjonariusze celni skontaktowali się telefonicznie z R. W., który w imieniu spółki (...) sp. z o. o. z siedzibą w W. w dniu 29 września 2011 roku nadzorował punkt gier w W. przy ul. (...) lok. (...). W ramach zajmowanego stanowiska Inspektora automatów o niskich wygranych w (...) spółce z o. o. w W. do obowiązków służbowych R. W. nie należało jednak prowadzenie reklamy i promocji nadzorowanego punktu gier na automatach o niskich wygranych. Funkcjonariusze celni w rozmowie telefonicznej poinformowali R. W. o stwierdzonych naruszeniach. Zaproponowali mu również przyjęcie mandatu w wysokości 2.000 złotych. R. W. odmówił przyjęcia zaproponowanego mu mandatu.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie następujących dowodów: wyjaśnień oskarżonego R. W. /k. 45/, zeznań świadka M. W. /k. 50-51, 17v/, pisma /k. 14-16/, dokumentacji k. 53-81/, pisma /k. 88-89/.

Oskarżony R. W. nie przyznał się do zarzuconego mu czynu. Zaprzeczył, aby do jego obowiązków należało zajmowanie się reklamowaniem. Zaprzeczył również, aby reklamował lub promował gry, umieszczał reklamy oraz zachęcał do wstępu do punktu z grami. Wskazał, iż posiada informacje, iż spółka (...) prowadzi działalność koncesjonowaną. Przy uruchomieniu punktu obecni byli funkcjonariusze Urzędu Celnego. Dokonali oni weryfikacji tego punktu. Nie składali oni żadnych zastrzeżeń. Przez cały okres funkcjonowania punktu miały miejsce również kontrole z Urzędu Celnego. Oskarżony nie posiadał informacji w sprawie zgłoszonych przez celników zastrzeżeń. /k. 45 wyjaśnienia oskarżonego R. W./

R. W. ma 46 lat. Jest żonaty i ma dwoje dzieci na utrzymaniu. Z zawodu jest mechanikiem. Pracuje w (...), gdzie osiąga miesięczny dochód w wysokości (...) złotych. Nie był karany. Nie był również leczony psychiatrycznie ani odwykowo . /k. 44 wyjaśnienia oskarżonego R. W./

Sąd zważył co następuje:

Sąd uznał wyjaśnienia złożone przez oskarżonego za w pełni wiarygodne. Znalazły one bowiem potwierdzenie w zebranym w niniejszej sprawie materiale dowodowym z dokumentów. W zakresie, w jakim oskarżony zaprzeczał, aby do jego obowiązków należało zajmowanie się reklamą oraz promocją gry na automatach o niskich wygranych w pawilonie nr (...) w Al. (...) w W., które urządzała spółka (...), treść jego wyjaśnień znalazła swoje potwierdzenie w dowodzie w postaci zakresu jego obowiązków Inspektora automatów o niskich wygranych, które to stanowisko pełnił w spółce (...) z siedzibą w W. /k.88-89/.

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się na zebranych w sprawie dokumentach w postaci: pisma /k. 14-16/, dokumentacji /k. 53-81/, pisma /k. 88-89/. Ujawnionym dowodom z dokumentów Sąd przydał walor w pełni wiarygodnych środków dowodowych. Strony nie kwestionowały prawdziwości ani autentyczności w/w dokumentów. Sąd z urzędu również nie dostrzegł powodów, dla których należałoby im odmówić wiarygodności i mocy dowodowej. W związku z powyższym uczynił je podstawą dokonanych w niniejszej sprawie ustaleń faktycznych.

Przy ustalaniu stanu faktycznego w sprawie Sąd wziął pod uwagę zeznania świadka M. W. /k. 50-51, 17v/, który w dniu 29 września 2011 roku, wraz z funkcjonariuszami celnymi G. G. i T. S., wykonywał obowiązki służbowe polegające na sprawdzaniu punktów gier na automatach o niskich wygranych w W.. W swoich zeznaniach świadek ten wskazał, iż podczas wykonywania tych zajęć w jednym z pawilonów znajdującym się przy ul. (...) pawilon nr (...)ujawnił otwarte drzwi, przez które widoczne były automaty do gry. Drzwi te były otwarte przez cały czas i nikt ich nie zamykał. Widoczne były przez nie automaty, które włączone były do sieci elektrycznej. Funkcjonariusze celni ustalili, iż odpowiedzialny za ten punkt jest oskarżony R. W.. Skontaktowali się z nim telefonicznie, informując go o stwierdzonych naruszeniach, jednocześnie proponując mu mandat w wysokości 2.000 złotych. R. W. odmówił przyjęcia mandatu oraz przybycia do punktu. Podczas przedmiotowej kontroli tego punktu celnicy nie stwierdzili innych uchybień /k. 50-51, 17v zeznania świadka M. W. /

Oceniając zeznania świadka M. W. należało uznać je za wiarygodne w zakresie, w jakim podawał on okoliczności ujawnienia zarzuconego oskarżonemu czynu. Świadek jako funkcjonariusz celny przedstawił w nich informacje dotyczące przeprowadzonej w dniu 29 września 2011 roku kontroli w pawilonie nr (...)w Al. (...) w W., gdzie gry na automatach o niskich wygranych urządzała spółka (...). Zważyć przy tym należy, iż świadek M. W. będący funkcjonariuszem publicznym, wykonującym zawód zaufania społecznego, nie miał żadnego interesu w fałszywym obciążaniu oskarżonego, co wszakże wiązałoby się dla niego z surowymi konsekwencjami służbowymi i prawnymi.

Wskazać należy jednak, wbrew twierdzeniu świadka M. W., iż na podstawie uzyskanego z (...) sp. z o. o. zakresu obowiązków oskarżonego, Sąd ustalił, iż do zadań R. W., w ramach powierzonych mu w spółce (...) z siedzibą w W. obowiązków Inspektora automatów o niskich wygranych, nie należało prowadzenie reklamy i promocji gier na automatach o niskich wygranych w pawilonie nr (...) w Al. (...) w W.. /k. 89 zakres obowiązków R. W. /.

R. W. zarzucono popełnienie wykroczenia skarbowego określonego w art. 110a§ 1 i 3 kks w zw. z art. 9 § 3 kks, które polegało na tym, iż w dniu 29.09.2011r. w pawilonie nr(...) w Al. (...) w W., gdzie gry na automatach o niskich wygranych urządzała spółka (...), jako nadzorujący ww. punkt gier na automatach o niskich wygranych prowadził reklamę i promocję gier na automatach, w ten sposób że poprzez otwarte drzwi punktu zachęcano do wstępu do tego punktu oraz prezentowano gry na dwóch automatach, czym naruszył przepisy art. 29 ust. 1-2 ustawy o grach hazardowych z dnia z dnia 19 listopada 2009 r. (Dz. U z 2009 nr 201 poz. 1540 z późn. zm.). W ocenie Sądu w niniejszej sprawie nie istnieją podstawy do tego, by zakwalifikować postępowanie oskarżonego R. W. jako wypełniające znamiona czynu z art. 110a § 1 i 3 kks w zw. z art. 9 § 3 kks, który zarzucony mu został w akcie oskarżenia.

W pierwszej kolejności zważyć należy, że wykroczenie skarbowe z art. 110a § 1 i 3 kks może być popełnione wyłączenie umyślnie w obu postaciach zamiaru – bezpośrednim i ewentualnym. Przepis ten penalizuje zlecanie lub prowadzenie reklamy lub promocji gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości, zakładów wzajemnych lub gier na automatach, umieszczanie reklamy takich gier lub zakładów lub informowanie o sponsorowaniu przez podmiot prowadzący działalność w zakresie takich gier lub zakładów. Zgodnie z § 3 cytowanego artykułu w wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.

Czyny zabronione z art. 110a k.k.s. należą do kategorii deliktów karnoskarbowych służących zabezpieczeniu prawidłowej realizacji unormowań z zakresu reklamy i promocji gier hazardowych. Przepis art. 110a § 1 kks jest przepisem o dyspozycji blankietowej, jako że zawiera ogólne ramy zachowania zabronionego, a jego treść wypełniają zapisy przepisu innej ustawy, a mianowicie art. 29 ustawy o grach hazardowych. Bez odczytania tego ostatniego przepisu i bez odwołania się do niego, nie jest możliwe ustalenie czy określone zachowanie wyczerpuje dyspozycję art. 110a § 1 kks.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o grach hazardowych zabroniona jest reklama i promocja gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości, zakładów wzajemnych oraz gier na automatach. Zaś w myśl ust. 2 powołanego artykułu zabrania się również informowania o sponsorowaniu przez podmiot prowadzący działalność w zakresie gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości, przyjmowania zakładów wzajemnych oraz gier na automatach. Wskazać należy również, iż zakazy określone w ust. 1 i 2 dotyczą osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, które zlecają lub prowadzą czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, umieszczają reklamę lub informację albo czerpią korzyści z takich czynności. (art. 29 ust. 4 ustawy o grach hazardowych).

Prowadzenie reklamy lub promocji gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości, zakładów wzajemnych lub gier na automatach polega na wykonywaniu czynności reklamowania i promowania. Zgodnie z definicją zawartą w art. 29 ust. 6 ustawy o grach hazardowych, przez reklamę gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości, zakładów wzajemnych lub gier na automatach rozumie się publiczne rozpowszechnianie znaków towarowych lub symboli graficznych i innych oznaczeń z nimi związanych, a także nazw i symboli graficznych podmiotów prowadzących działalność w zakresie gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości, zakładów wzajemnych lub gier na automatach oraz informacji o miejscach, w których takie gry lub zakłady są urządzane, i możliwościach uczestnictwa. Z kolei w przypadku promocji gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości, zakładów wzajemnych lub gier na automatach chodzi o publiczną prezentację tych gier lub zakładów, rozdawanie rekwizytów z nimi związanych, wręczanie żetonów lub dowodów uczestnictwa w tych grach albo ich sprzedaż w miejscach publicznych, a także inne formy publicznego zachęcania do uczestnictwa w nich lub przekonywania o ich zaletach bądź zachęcania do wstępu do kasyn gry lub punktów przyjmowania zakładów wzajemnych (art. 29 ust. 7 ustawy o grach hazardowych).

Należy również zwrócić uwagę, iż ust. 8 i 9 powołanego przepisu ustawy o grach hazardowych rozszerzają zakres pojęć reklamy i promocji w drodze oznaczenia kolejnych przedmiotów tych czynności. Zgodnie z art. 29 ust. 8 ustawy o grach hazardowych za reklamę i promocję gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości, zakładów wzajemnych lub gier na automatach uważa się również reklamę i promocję produktów i usług, których nazwa, znak towarowy, kształt graficzny lub opakowanie wykorzystuje podobieństwo lub jest tożsame z oznaczeniem gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości, zakładów wzajemnych, gier na automatach, kasyna gry lub punktu przyjmowania zakładów wzajemnych albo z firmą, nazwą lub oznaczeniem podmiotu prowadzącego działalność w zakresie gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości, zakładów wzajemnych lub gier na automatach. Z kolei ust. 9 powołanego przepisu wskazuje, iż za reklamę i promocję gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości, zakładów wzajemnych oraz gier na automatach uważa się również reklamę i promocję podmiotów, których wizerunek reklamowy wykorzystuje podobieństwo lub jest tożsamy z oznaczeniem gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości, zakładów wzajemnych, gier na automatach, kasyna gry lub punktu przyjmowania zakładów wzajemnych albo z firmą, nazwą lub oznaczeniem podmiotu prowadzącego działalność w zakresie gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości, zakładów wzajemnych, gier na automatach lub innym symbolem obiektywnie odnoszącym się do takich oznaczeń.

W takim stanie rzeczy, dla ustalania czy oskarżony popełnił przestępstwo z art. 110a § 1 i 3 kks w zw. z art. 9 § 3 kks konieczne jest ustalenie m. in. tego czy R. W. jest osobą, która na podstawie przepisu prawa, decyzji właściwego organu, umowy lub faktycznego wykonywania zajmuje się sprawami gospodarczymi, w szczególności finansowymi, osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, której odrębne przepisy przyznają zdolność prawną oraz tego czy zarzucone oskarżonemu działanie wypełniało znamiona z art. 110a§ 1 i 3 kks.

Biorąc pod rozwagę pierwszą z wymienionych kwestii uznać należy, że R. W. nie jest osobą, o której mowa w art. 9 § 3 kks. Zgodnie z dostarczonym przez jego pracodawcę zakresem jego obowiązków, do jego zadań służbowych w ramach zajmowanego w (...) spółce z o. o. w W. stanowiska Inspektora automatów o niskich wygranych nie należało prowadzenie reklamy i promocji nadzorowanego punktu gier na automatach o niskich wygranych.

Odnosząc się do drugiego z wymienionych elementów, wskazać należy również, iż zgodnie z regulacją zawartą w art. 29 ust. 5 ustawy o grach hazardowych regulacje ustawy o grach hazardowych nie obejmują reklamy i promocji prowadzonej wewnątrz kasyna gry lub punktu przyjmowania zakładów wzajemnych oraz oznaczenia nazwą podmiotu, logo firmy lub nazwą prowadzonej działalności gospodarczej, na zewnątrz budynku, miejsca, w którym znajduje się kasyno gry lub punkt przyjmowania zakładów wzajemnych, a także, w przypadku zakładów wzajemnych urządzanych przez sieć Internet - reklamy i promocji prowadzonej na określonej w zezwoleniu stronie internetowej wykorzystywanej do urządzania tych zakładów. Wobec czego zarzucone oskarżonemu zachowanie polegające na prowadzeniu reklamy i promocji gier na automatach, w ten sposób, że poprzez otwarte drzwi punktu zachęcano do wstępu do tego punktu oraz prezentowano gry na dwóch automatach, nie wypełniło znamion art. 110a § 1 i 3 kks, gdyż w przypadku takiej reklamy i promocji zachowania opisane w art. 110a § 1 kks nie posiadają kwalifikacji czynów bezprawnych.

Mając na uwadze powyższe argumenty Sąd uniewinnił R. W. od zarzuconego mu aktem oskarżenia czynu z art. 110a § 1 i 3 kks w zw. z art. 9 § 3 kks orzekając jak w punkcie I wyroku.

Z uwagi na uniewinnienie oskarżonego w sprawie z oskarżenia publicznego Sąd obligowany był na podstawie art. 632 pkt 2 kpk. w zw. z art. 113 § 1 kks obciążyć kosztami procesu Skarb Państwa (orzeczenie w punkcie II wyroku).

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji wyroku.