Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Cz 771/14

POSTANOWIENIE

Dnia 17 czerwca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - SSO Gabriela Sobczyk(spr.)

Sędziowie SSO Andrzej Dyrda

SSR(del.) Roman Troll

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 17 czerwca 2014r.

sprawy z powództwa J. M.

przeciwko (...) Spółki Akcyjnej w S.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanej

na postanowienie zawarte w punkcie 3. wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 7 marca 2014r., sygn. akt I C 1410/12

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSR(del.) Roman Troll SSO Gabriela Sobczyk SSO Andrzej Dyrda

Sygn. akt III Cz 771/14

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem zawartym w wyroku z dnia 7 marca 2014r., uwzględniającym częściowo żądanie powódki o zasądzenie na jej rzecz od pozwanej zadośćuczynienia i odszkodowania za uszkodzenie ciała i rozstrój zdrowia, Sąd Rejonowy w Gliwicach kosztami postępowania obciążył pozwanego w całości, pozostawiając ich szczegółowe wyliczenie referendarzowi sądowemu. W uzasadnieniu jako podstawę tego rozstrzygnięcia wskazał na art.100 zd. 2, podnosząc, że przemawiała za nim ogólna sytuacja powódki, zarówno z punktu widzenia procesowego, jak i pozaprocesowego jako osoby poszkodowanej żądającej kompensacji odniesionych przez nią krzywd.

Zażalenie na to postanowienie wniosła pozwana, domagając się jego zmiany poprzez stosunkowe rozdzielenie kosztów procesu. Zarzuciła niewłaściwe zastosowanie art. 100 kpc w zw. z art.98§1kpc poprzez obciążenie pozwanego całością kosztów, pomimo iż żądanie powódki zostało uwzględnione jedynie częściowo. W uzasadnieniu skarżąca wskazała, że roszczenie dochodzone przez powódkę zostało uwzględnione w 66,9%, co uzasadniało stosunkowy podział kosztów, powołała się na postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17 listopada 2011r, wskazując, ze niedopuszczalne jest przerzucanie na drugą stronę procesu ryzyka związanego z błędną oceną przez powoda przysługującego mu roszczenia.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Wobec tego, że roszczenie strony powodowej zostało w niniejszej sprawie uwzględnione w części, zasadnie Sąd Rejonowy sięgnął do normy art. 100 kpc przy rozstrzyganiu kwestii kosztów procesu. Przy stosowaniu tego przepisu należało wybrać jedną z wynikających z niego reguł. Zasadnie Sąd Rejonowy w tym zakresie dokonał wyboru reguły ze zd.2 in fine tego przepisu, powołując się na okoliczności zaistniałe w niniejszej sprawie. Sprawa niniejsza była sprawą o zadośćuczynienie oraz w niewielkiej części o odszkodowanie, w której powódka domagała się naprawienia wyrządzonej jej czynem niedozwolonym krzywdy. Niewątpliwie jej roszczenie należało do takich, których zasadność co do wysokości zależy od uznania Sądu, zatem mieści się ona w kategorii spraw powołanych w art. 100 zd.2 in fine kpc. Nadmienić przy tym należy, że przeciwko zastosowaniu wskazanego przepisu w tej części w niniejszej sprawie nie przemawia także zakres, w jakim roszczenie powódki zostało uwzględnione. Skoro powódka określiła swe roszczenie o zadośćuczynienie na 30.000zł, a Sąd Rejonowy uwzględnił je w zakresie kwoty 20.000 zł, to w ocenie Sądu Okręgowego nie można mówić w sprawie o jego znacznym przeszacowaniu. Roszczenie powódki uwzględnione zostało w 2/3. Pozwana nie może powoływać się zatem skutecznie na postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17 listopada 2011r., III CZ 61/11, bowiem w tamtej sprawie Sąd Najwyższy orzekał w sytuacji, gdy roszczenie powdki uwzględnione zostało w 6%. Istniejąca pomiędzy tymi dwoma sprawami różnica nie pozwala uznać je za podobne.

W tych okolicznościach, skoro rozstrzygnięcie Sądu Rejonowego jest prawidłowe, zażalenie jako nieuzasadnione należało oddalić na podstawie art. 385kpc w zw. z art. 397§1kpc.

SSR(del.) Roman Troll SSO Gabriela Sobczyk SSO Andrzej Dyrda

III Cz 771/14

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE