Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 12 czerwca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: Patrycja Bogacińska-Piątek

po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2014 r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy Z. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o prawo do emerytury

w związku z odwołaniemod decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 14 marca 2014 Nr (...)

p o s t a n a w i a:

przyznać ze Skarbu Państwa świadkowi R. R. kwotę 101,15 zł (sto jeden zł i 15/100) tytułem zwrotu kosztów stawiennictwa w Sądzie w dniu 11 czerwca 2014r.

SSO Patrycja Bogacińska-Piątek

UZASADNIENIE

R. R. został wezwany, celem przesłuchania w charakterze świadka, na rozprawę wyznaczoną na dzień 11 czerwca 2014 r. Wezwany stawił się do Sądu i w tym charakterze został przesłuchany.

W tym samym dniu świadek wniósł o zwrot kosztów podróży odbytej prywatnym środkiem transportu – samochodem osobowym na trasie K. – G. oraz drogi powrotnej na łącznym dystansie 194 km (97 km w jedną stronę).

Zgodnie z treścią art. 277 k.p.c. świadek ma prawo żądać zwrotu wydatków koniecznych, związanych ze stawiennictwem do sądu, a ponadto wynagrodzenia za utratę zarobku.

Zasady przyznawania zwrotu powyższych kosztów precyzują szczegółowo przepisy ustawy z 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 90, poz.594 ze zm.), rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 4 lipca 1990r. w sprawie wysokości należności świadków i stron w postępowaniu sądowym (Dz. U. Nr 48 poz. 284, ze zm.) oraz rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013r., poz. 167).

I tak w myśl art. 85 ust 1 powołanej ustawy świadkowi przysługuje zwrot kosztów podróży – z miejsca jego zamieszkania do miejsca wykonywania czynności sądowej na wezwanie sądu – w wysokości rzeczywiście poniesionych, racjonalnych i celowych kosztów przejazdu własnym samochodem lub innym odpowiednim środkiem transportu.

Z kolei zgodnie z ust. 2 górną granicę należności, o których mowa w ust. 1, stanowi wysokość kosztów przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju.

Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013r., środek transportu właściwy do odbycia podróży krajowej lub podróży zagranicznej, a także jego rodzaj i klasę określa pracodawca. Natomiast jak stanowi ust. 3 na wniosek pracownika pracodawca może wyrazić zgodę na przejazd samochodem osobowym. W takim przypadku zgodnie z ust. 4 pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości stanowiącej iloczyn przejechanych kilometrów przez stawkę za jeden kilometr przebiegu, ustaloną przez pracodawcę, która nie może być wyższa niż określona w przepisach wydanych na podstawie art. 34a ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2012r., poz. 1265, oraz z 2013r., poz. 21).

Z kolei zgodnie z treścią § 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz.U. Nr 27, poz. 271 ze zm.), wydanego na podstawie art. 34a ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001r. o transporcie drogowym, koszty używania pojazdów do celów służbowych pokrywa pracodawca według stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, które nie mogą być wyższe niż:

1)dla samochodu osobowego:

a)o pojemności skokowej silnika do 900 cm ³ - 0,5214 zł,

b)o pojemności skokowej silnika powyżej 900 cm ³ - 0,8358 zł,

W postępowaniu sądowym to Sąd określa środek transportu właściwy do odbycia podróży przez świadka.

W niniejszej sprawie Sąd, ze względu na niedogodności w komunikacji środkiem komunikacji publicznej, wyraził zgodę na odbycie podróży, przez wezwanego do osobistego stawiennictwa świadka na trasie K. — G. — K. samochodem osobowym.

Biorąc pod uwagę, iż świadek we wniosku o zwrot kosztów podróży, nie określił pojemności silnika samochodu osobowego, którym odbył podróż do Sądu, a odległość jaką pokonał z miejsca zamieszkania do Sądu wynosi 194 km (97 km w jedną stronę), Sąd przyjął stawkę za 1 kilometr podróży właściwą dla samochodu o niższej pojemności w wysokości 0,5214 zł i ustalił, iż kwota kosztów podróży, o zwrot której zwrócił się świadek nie przekracza dopuszczalnych kosztów podróży i wynosi łącznie na trasie K.- G. i trasie powrotnej kwotę 101,15 zł.

SSO Patrycja Bogacińska-Piątek

ZARZĄDZENIE

1.  Odpis postanowienia doręczyć

-

świadkowi z pouczeniem

2.  kal. 7 dni

G., dnia

SSO Patrycja Bogacińska-Piątek