Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Kp 23/13

POSTANOWIENIE

Dnia 19 lutego 2013r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze Wydział III Karny w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Marek Klebanowicz

Protokolant - Ewa Król

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Jeleniej Górze Edwarda Szafraniec

rozpoznał zażalenie pokrzywdzonego Z. P.

na postanowienie z dnia 06.11.2012r., sygn. 1 Ds. 1072/12/Sp(c)

o umorzeniu śledztwa

podstawie art. 465§2 kpk, art. 437§1 kpk

postanawia

utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 6 listopada 2012r., zatwierdzonym przez Prokuratora Rejonowego w Jeleniej Górze w dniu 8 listopada 2012r., umorzono śledztwo w sprawie udzielenia w dniu 11 czerwca 2012r. w J. pomocy K. P. do targnięcia się na własne życie, tj. o czyn z art. 151 k.k. wobec stwierdzenia, że czyn ten nie zawiera znamion czynu zabronionego (art. 17 § 1 pkt 2 k.p.k).

Postanowienie to zostało zaskarżone przez pokrzywdzonego Z. P.. Skarżący wskazał na to, iż niemożliwym było, aby jego syn mógł popełnić samobójstwo, bowiem na miejscu zdarzenia nie było żadnego przedmiotu pozwalającego na samodzielnie dokonanie tego czynu. W jego ocenie syn został powieszony przez inne osoby.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Zażalenie nie jest zasadne.

Postępowanie w niniejszej sprawie przeprowadzone zostało w sposób staranny i prawidłowy. Prowadzący je organ zgromadził pełny materiał dowodowy, właściwie je przeanalizował. W szczególności w toku śledztwa wykonane zostały czynności procesowe, polegające na zabezpieczeniu śladów i dowodów na miejscu krytycznego zdarzenia, przesłuchano szereg świadków, dokonano oględzin komputera oraz telefonu komórkowego należących do K. P., ponadto uzyskano również opinię sądowo – lekarską oraz przeprowadzono badania krwi K. P..

W świetle powyższych okoliczności nie sposób uznać, jak to wywodzi skarżący w złożonym zażaleniu, iż organ prowadzący śledztwo pominął dowody pozwalające na poczynienie właściwych ustaleń faktycznych, opierając się w zasadzie na wnioskach z przeprowadzonej sekcji zwłok K. P..

W realiach przedmiotowej sprawy brak jest dowodów, które świadczyłyby o tym, iż jakiekolwiek osoby namową lub przez udzielenie pomocy doprowadziły K. P. do targnięcia się na własne życie.

Przeprowadzona w toku postępowania sekcja zwłok K. P. w sposób jednoznaczny i kategoryczny wykazała, iż wyjściową przyczyną jego zgonu było powieszenie, wtórną zaś śmierć mózgowa, a bezpośrednią ostra niewydolność krążeniowo – oddechowa. Jednocześnie biegły patomorfolog nie stwierdził w toku oględzin i sekcji zwłok K. P. śladów działania gwałtownego poza obecnością bruzdy wisielczej. W szczególności brak było śladów, obrażeń na ciele denata, które byłyby charakterystyczne dla stoczonej przed śmiercią walki lub obrony oraz zmian, które wskazywałyby na istnienie u niego przed zgonem stanu nieprzytomności, czy też śladów krępowania w celu powieszenia wbrew jego woli.

Nieuzasadnione są także i te twierdzenia podnoszone w zażaleniu przez skarżącego, w których wskazywał on na to, iż na miejscu zdarzenia nie było przedmiotów, które pozwalałyby synowi na popełnienie aktu samobójstwa. Jak bowiem wynika z załączonej do protokołu oględzin miejsca zdarzenia dokumentacji fotograficznej znajdowało się tam krzesło obrotowe oraz drewniany element mebla (k.11).

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd Okręgowy orzekł jak na wstępie postanowienia.

III Kp 23/13

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE