Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 czerwca 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2014 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania J. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 17 lipca 2012 r. Nr (...)

w sprawie J. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

oddala odwołanie.

Sygn. akt: IV U 686/12 UZASADNIENIE

Decyzją z (...). Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił J. M. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy podniósł, że udowodniony przez ubezpieczonego staż pracy w szczególnych warunkach wynosi (...)dni.

Odwołanie od w/w decyzji złożył J. M. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że do okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach należy doliczyć okres pracy od (...). i od (...). w Wojewódzkim Zakładzie (...) w S., P. w Kosowie L.. Podniósł, że powyższy zakład pracy już nie istnieje i nie jest w stanie przedłożyć świadectwa wykonywania prac w szczególnych warunkach. Jego pracę na stanowisku montera samochodowego w kanale remontowym mogą potwierdzić świadkowie (odwołanie k.1). W toku rozprawy ubezpieczony wskazał ponadto, że do stażu pracy w szczególnych warunkach należy zaliczyć również okres pracy (...) Spółdzielni Budownictwa (...) w Kosowie L. od (...)., kiedy to wykonywał prace spawalnicze (zeznania ubezpieczonego k.35v i k.57v – nagranie od minuty 12 do 17).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony J. M. w dniu (...). ukończył 60-ty rok życia. W dniu (...). wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury (wniosek o emeryturę z (...). k.1 akt emerytalnych). Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy w wymiarze (...)dni, z czego okresy składkowe wynoszą (...) dni, a okresy nieskładkowe (...)miesięcy. Ponadto organ rentowy ustalił, że do dnia 1 stycznia 1999r. ubezpieczony osiągnął staż pracy w warunkach szczególnych w wymiarze (...)dni z tytułu zatrudnienia w Miejsko- Gminnym Ośrodku (...) w Kosowie L. na stanowisku operatora obrazu filmowego (świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach k.6 akt emerytalnych).

Z uwagi na brak wymaganego ustawą stażu pracy w warunkach szczególnych decyzją z 17 lipca 2012r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (decyzja z (...). k.17 akt emerytalnych).

Ubezpieczony był zatrudniony w Wojewódzkim Zakładzie (...) Oddział w S. Palcówka w Kosowie L. od (...). w pełnym wymiarze czasu pracy. W okresie powyższego zatrudnienia - od (...). odbył zasadniczą służbę wojskową (świadectwo pracy z 3 (...). k.5 akt o ustalenie kapitału początkowego i wyciąg z książeczki wojskowej k.3 akt o ustalenie kapitału początkowego).

Zgodnie z zapisami w powyższym świadectwie pracy w okresie wskazanego zatrudnienia ubezpieczony wykonywał pracę montera samochodowego, a następnie pracownika transportowego. Ubezpieczony pracował w dziale mechanicznym. Pracując na stanowisku montera samochodowego ubezpieczony dokonywał napraw samochodów ciężarowych i dostawczych zarówno w kanale, jak i poza kanałem. Wymieniał resory, oleje ładował akumulatory. Po odbyciu zasadniczej służby wojskowej, od (...). pracodawca powierzył ubezpieczonemu stanowisko robotnika transportowego. Na stanowisku tym ubezpieczony w dalszym ciągu zajmował się naprawami samochodów, a ponadto wypisywał dokumenty tzw. (...) dla pracowników transportu tzw. ładowaczy (zeznania świadków: W. M. k.9v i K. W. k.9v-10, zeznania ubezpieczonego k.35v i k.57-57v – nagranie od minuty 2 do 12).

W (...) Spółdzielni Budownictwa (...) w W. Rejonowym Zakładzie Budownictwa (...) w Kosowie L. ubezpieczony zatrudniony był od (...) w pełnym wymiarze czasu pracy. Zgodnie ze świadectwem pracy w okresie od (...). ubezpieczony pracował na stanowisku referenta ds. transportu i sprzętu, a od (...). na stanowisku mechanika (świadectwo pracy z (...). k.6 akt o ustalenie kapitału początkowego).

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego (okoliczność niesporna – raport z analizy konta k.8 akt emerytalnych).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie J. M. podlegało oddaleniu.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy ,tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art.32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w warunkach szczególnych. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek oraz spełnił przesłankę ogólnego stażu ubezpieczenia. Ubezpieczony podnosił, że posiada 15-letni okres zatrudnienia w warunkach szczególnych, gdyż oprócz niekwestionowanej przez organ rentowy pracy w takich warunkach na rzecz Miejsko- Gminnego Ośrodka (...) w Kosowie L. (w wymiarze (...)dni), pracę w szczególnych warunkach wykonywał również na rzecz Wojewódzkiego Zakładu (...) w S. P. w Kosowie L. pracując w kanałach remontowych przy naprawie pojazdów mechanicznych oraz na rzecz (...) Spółdzielni Budownictwa (...) w W. Zakład w Kosowie L. wykonując prace spawalnicze. Jednakże przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe nie dało podstaw do ustalenia, że w okresie zatrudnienia w obu powyższych przedsiębiorstwach, z których (zgodnie ze świadectwami pracy) pierwsze trwało od (...) (z niespełna roczną przerwą na służbę wojskową), a drugie od (...). ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace zaliczane do prac w szczególnych warunkach w rozumieniu przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Należy wskazać, że w toku sprawy nie udało się ustalić miejsca przechowywania akt osobowych ubezpieczonego z okresu zatrudnienia w obu wskazanych zakładach pracy. Odnosząc się w pierwszej kolejności do zatrudnienia w Wojewódzkim Zakładzie (...) w S. P. w Kosowie L. wskazać należy, że jak wynika z zapisów w świadectwie pracy ubezpieczony pracował w tym zakładzie na stanowisku montera samochodowego, a następie robotnika transportowego, przy czym w ocenie ubezpieczonego do pracy w szczególnych warunkach należy zaliczyć pierwszy okres zatrudnienia ,tj. przed powołaniem do wojska, czyli okres od (...)., kiedy to miał wykonywać prace w kanałach remontowych przy naprawie pojazdów mechanicznych. Fakt pracy ubezpieczonego przy naprawach pojazdów mechanicznych w kanałach remontowych znalazł wprawdzie potwierdzenie w zeznaniach świadków W. M. i K. W. (zeznania k.9v-10), jednakże jak wynika z zeznań tych osób oprócz napraw w kanałach remontowych ubezpieczony wykonywał prace naprawcze również poza kanałem remontowym, a ta okoliczność nie pozwala zaliczyć pracy ubezpieczonego do pracy w szczególnych warunkach - wykaz A dział XIV pozycja 16 załącznika do w/w rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. Również sam ubezpieczony wskazał w toku zeznań, że w zależności od potrzeby wykonywał naprawy pojazdów w kanale remontowym, jak i poza kanałem, a nawet w terenie (zeznania ubezpieczonego k.35v). Dodatkowo wskazać należy, że ubezpieczony nie jest z wykształcenia mechanikiem samochodowym, a ślusarzem maszynowym (vide: zeznania ubezpieczonego k.57v- nagranie od minuty 2 do 5).

W ocenie Sądu do pracy w szczególnych warunkach nie można zaliczyć również pracy ubezpieczonego w (...) Spółdzielni Budownictwa (...) w W. Zakład w (...)w okresie od (...) Ubezpieczony wskazywał, że w okresie tego zatrudnienia wykonywał prace na spawalni przy spawaniu elektrycznym i gazowym wiązarów metalowych na konstrukcji dachowej oraz kojców dla świń. Na potwierdzenie tych okoliczności ubezpieczony przedstawił świadków w osobach W. K. i K. G. (zeznania k.42v-43). Zeznania świadków i ubezpieczonego pozostają jednak w sprzeczności z zapisami w świadectwie pracy z (...). (na k.6 akt o ustalenie kapitału początkowego), z których wynika, że w okresie tego zatrudnienia ubezpieczony pracował na stanowisku referenta ds. transportu i sprzętu, a następnie mechanika. Tak istotna rozbieżność co do stanowiska pracy (rodzaju pracy wykonywanej przez ubezpieczonego) wynikająca z zeznań ubezpieczonego i powołanych przez niego świadków oraz ze świadectwa pracy nie pozwala na uznanie, że ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace polegające na spawaniu. Zauważyć przy tym należy, że w/w świadkowie, którzy mieli pracować z ubezpieczonym przy spawaniu, posiadali – jak zeznali – stanowiska pracy: spawacz, tymczasem ubezpieczony posiadał stanowisko: referent, a następnie mechanik (zeznania świadków k.42v – 43 nagranie od minuty 3 do 14). Na marginesie wskazać należy, że ze złożonej przez ubezpieczonego książeczki spawacza (w kopercie na k.44 akt sprawy) wynika, że uprawnienia z zakresu spawania gazowego ubezpieczony nabył dopiero w (...) W tym miejscu przytoczyć jeszcze należy wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z 5 lutego 2014r. w sprawie III AUa 1368/13 (Lex nr 1425488), w którym Sąd Apelacyjny wyraził pogląd, że dowód tylko z zeznań świadków, z uwagi na szczególny i wyjątkowy charakter prawa do emerytury w obniżonym wieku, nie może przesądzać, o wykonywaniu pracy w szczególnych warunkach, zwłaszcza, gdy fakty wynikające z zeznań świadków nie znajdują potwierdzenia w dokumentacji pracowniczej.

Mając na uwadze całokształt powyższych okoliczności Sąd uznał odwołanie ubezpieczonego za nieuzasadnione i dlatego na podstawie art.477.14§1 kpc odwołanie to oddalił.