Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III U 139/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 kwietnia 2014r.

Sąd Okręgowy w Suwałkach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Danuta Poniatowska

Protokolant:

sekr. sądowy Beata Dzienis

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 kwietnia 2014r. w Suwałkach

sprawy R. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o wcześniejszą emeryturę

w związku z odwołaniem R. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 7 stycznia 2014 r. znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje R. C. prawo do emerytury od dnia 18 grudnia 2013r.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 07.01.2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w O. powołując się na przepisy ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych
(t.j. Dz. U. z 2013r. poz.1440) oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8 poz. 43 ze zm.) odmówił R. C. prawa do wcześniejszej emerytury z uwagi na brak 15 lat pracy w warunkach szczególnych.

W odwołaniu R. C. domagał się uwzględnienia okresu od 15.03.1978r. do 22.09.1979r., gdyż w Przedsiębiorstwie (...) w B. (...)pracował w warunkach szczególnych
jako elektromechanik.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie
i podtrzymał podstawy skarżonej decyzji. Podniósł, iż wnioskowany przez odwołującego okres nie został udowodniony świadectwem pracy w warunkach szczególnych.

Sąd ustalił, co następuje:

R. C. (ur. (...)) w dniu 18.12.2013r. wystąpił z wnioskiem o emeryturę.

Na dzień 01.01.1999r. udowodnił 25 lat okresów składkowych, nieskładkowych i uzupełniających (praca w gospodarstwie rolnym). Do stażu pracy w warunkach szczególnych organ rentowy uwzględnił 14 lat 10 miesięcy i 11 dni, zaliczając okresy pracy w Zakładzie (...) w B. od 01.12.1983r. do 30.11.1984r. na stanowisku kierownika robot sieciowych (świadectwo pracy w warunkach szczególnych k. 16 akt ZUS) oraz zatrudnienie w Zakładzie (...) w B. od 17.12.1984r. do 31.07.1985r. na stanowisku elektromontera linii napowietrznych niskich i średnich napięć, od 01.08.1985r. od 31.03.1986r. jako elektromonter urządzeń rozdzielczych i stacyjnych, od 01.04.1986r. do 31.12.1988r. jako elektromonter pogotowia elektroenergetycznego i od 01.01.1989r. do 31.12.1998r. (faktycznie do 31.01.2008r.) na stanowisku elektromontera rozdzieli i sieci elektroenergetycznych (świadectwo pracy w warunkach szczególnych k.17 akt ZUS). Ze stażu pracy w warunkach szczególnych w Zakładzie (...) w B. wyłączeniu podlegały okresy przebywania przez odwołującego na zasiłku chorobowym po dniu 14.11.1991r.

W okresie od 15.03.1978r. do 22.09.1979r. odwołujący był zatrudniony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w Przedsiębiorstwie (...) w B. (...) w E. na stanowisku elektromechanika. Za ten okres odwołujący nie posiadał świadectwa pracy w warunkach szczególnych. Z akt osobowych wnikało, iż przed zatrudnieniem w tym zakładzie odwołujący pracował w Przedsiębiorstwie (...) w P. (od 30.11.1977r. do 08.02.1978r.), gdzie przeszedł szkolenie na stanowisku elektryka chłodnictwa (koperta k. 9). W momencie podjęcia zatrudnienia w (...) w E. zakład nie był w całości otwarty, gdyż nadal trwały prace związane z rozruchem urządzeń, montażem i budową. Sukcesywnie uruchamiano kolejne chłodnie i produkcję mrożonek. Na podstawie akt osobowych potwierdzono okres zatrudnienia wnioskodawcy oraz zajmowane stanowisko, natomiast rodzaj wykonywanych czynności wynikał z zeznań świadków, byłych współpracowników odwołującego. Świadkowie W. B. i K. R. pracowali w spornym okresie również jako elektromechanicy. Do ich obowiązków należał rozruch chodni, utrzymanie ich w ruch oraz naprawa usterek i awarii, a te ostatnie zdarzały się dość często. Praca w tego rodzaju zakładzie była wykonywana w pomieszczeniach, gdzie temperatura była poniżej 0 ( o)C. Praca odbywała się w systemie trzyzmianowym.

Powyższy okres w całości uwzględniono do stażu pracy w warunkach szczególnych.

Sąd zważył, co następuje:

Prawo do emerytury w obniżonym wieku zgodnie z treścią art. 184 ust.1 i 2 w zw. z art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. z 2009r. Dz.U. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) przysługuje ubezpieczonym urodzonym - tak jak wnioskodawca – po 31.12.1948r., jeżeli pracowali w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, posiadają staż ubezpieczeniowy w wymiarze 25 lat (w przypadku mężczyzn), ukończyli 60 rok życia, nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Ilość lat pracy warunkach szczególnych oraz wymaganych okresów składkowych i nieskładkowych jest badana na dzień wejścia w życie ustawy o emeryturach i rentach z FUS, czyli 01.01.1999r.

Zgodnie z dyspozycją art. 32 ust.2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS
za pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnych uważa się osoby, które były zatrudnione przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagającej wysokiej sprawności psychofizycznej, ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia w podmiotach, w których obowiązują wykazy stanowisk ustalone na podstawie przepisów dotychczasowych.

Przepis art. 32 ust. 4 ustawy o emeryturach i rentach z FUS odnośnie wieku, stażu pracy oraz charakteru wykonywanej pracy, uprawnionych do emerytury odsyła do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983r. Nr 8, poz. 43 ze zm.). §3 i 4 rozporządzenia, prawo do emerytury uzależniają od spełniania łącznie następujących warunków: posiadanie 25-letniego okresu zatrudnienia, w tym 15 lat pracy w szczególnych warunkach i ukończenie 60 roku życia. Zgodnie z §2 ust.1 rozporządzenia w sprawie wieku…, zaliczeniu do okresów pracy w warunkach szczególnych podlegają te, w których praca była świadczona stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.

Okresy uwzględnione przez organ rentowy do stażu pracy w warunkach szczególnych nie budziły zastrzeżeń. Natomiast w toku postępowania odwołujący wykazał, iż również w czasie zatrudnienia w (...) w E. pracował w warunkach szczególnych. W okresie od 15.03.1978r. do 22.09.1979r. odwołujący jako elektromechanik pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w pomieszczeniach, gdzie temperatura była poniżej 0°C, a zatem prace przewidziane w Wykazie A Dziale X poz. 7 (prace w chłodniach składowych i przyzakładowych o temperaturze wewnętrznej poniżej 0°C). Materiał dowodowy zgromadzony w sprawie uznano za wystarczający do uznania, iż w spornym okresie odwołujący opracował w warunkach szczególnych. Akta osobowe były kompletne, a zawarte w nich dokumenty pozwoliły na odtworzenie zatrudnienia. Nie były zbyt obszerne, jednak wynika to z krótkiego okresu zatrudnienia. Istotnym uzupełnieniem były zeznania świadków, byłych współpracowników odwołującego, którzy zajmowali te same stanowiska co odwołujący i posiadali wiedzę na temat rzeczywistych czynności i prac wykonywanych przez elektromechaników w (...) w E. w spornym okresie.

Uwzględniony okres pracy w warunkach szczególnych wyniósł ponad wymagane 15 lat i uprawnia R. C. do uzyskania prawa do emerytury w obniżonym wieku.

W związku z powyższym, na podstawie art. 477 14 §2 kpc orzeczono, jak
w sentencji.

mt