Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 kwietnia 2014r.

Sąd Okręgowy w Suwałkach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2014r. w Suwałkach

sprawy M. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o wcześniejszą emeryturę

w związku z odwołaniem M. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 13 grudnia 2013 r. znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje M. S. prawo do emerytury od dnia 7 listopada 2013r.

Sygn. akt III U 25/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 13.12.2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w O., powołując się na przepisy ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2013r. poz.1440)
i rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8 poz. 43 ze zm.) odmówił M. S. prawa do emerytury z uwagi na niewykazanie 15 lat pracy
w warunkach szczególnych.

W odwołaniu M. S. domagał sie zmiany decyzji
i przyznania prawa do wcześniejszej emerytury. Wnioskował o uwzględnienie okresu pracy w (...) w Z. od 1977r. do 1983r. z zaznaczeniem, że nie ma możliwości przedłożenia świadectwa pracy w warunkach szczególnych i okres ten może wykazać jedynie zeznaniami świadków.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie. Podtrzymał podstawy skarżonej decyzji. Odnośnie okresu zgłoszonego w odwołaniu wskazał, iż z dokumentów będących w posiadaniu organu rentowego nie wynika, aby na stanowisku kierowcy odwołujący kierował samochodami ciężarowymi o tonażu powyżej 3,5 t.

Sąd ustalił, co następuje:

M. S. (ur. (...)) po raz pierwszy z wnioskiem o emeryturę wystąpił w dniu 01.07.2013r. Decyzją z dnia 18.07.2013r. organ rentowy odmówił mu prawa do tego świadczenia z uwagi na brak 15 lat pracy w warunkach szczególnych. ZUS nie uwzględnił żadnego okresu do stażu pracy w warunkach szczególnych.

W dniu 07.11.2013r. odwołujący ponownie wystąpił z wnioskiem o emeryturę.

Na dzień 01.01.1999r. organ rentowy uwzględnił 25 lat 1 miesiąc 25 dni okresów składkowych i nieskładkowych. Do stażu pracy w warunkach szczególnych uwzględnił 9 lat 5 miesięcy i 17 dni zaliczając następujące okresy zatrudnienia:

- od 13.09.1983r. do 29.02.1984r. w (...) S. na stanowisku kierowcy autobusu (świadectwo pracy w warunkach szczególnych k. 7 akt ZUS);

- od 04.02.1985r. do 04.02.1994r. w Zakładach (...) w E. na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego (świadectwo pracy w warunkach szczególnych k. 9 akt ZUS).

W okresie od 01.04.1977r.do 31.08.1983r. odwołujący był zatrudniony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w (...) w Z. (gm. E.) na stanowisku kierowcy (6 lat 5 miesięcy). (...) zajmował się produkcją roślinną i zwierzęcą. Na terenie przedsiębiorstwa mieściła się również największa w Europie ferma lisów, której obsługą zajmowali się pracownicy (...)

Z akt osobowych (koperta k. 8) wynika, iż przez cały okres zatrudnienia odwołujący zajmował stanowisko kierowcy, nie był przenoszony do innych prac, ani nie występowały u niego przerwy w zatrudnienia (dłuższe zwolnienia lekarskie lub urlop bezpłatny). Z tytułu pracy na stanowisku kierowcy pobierał również dodatek za czynności spedycyjne (ryczałt).

Na podstawie zeznań świadków ustalono, iż przez cały sporny okres odwołujący pracował jako kierowca samochodu ciężarowego powyżej 3,5 tony, gdyż obsługiwał S.z przyczepą. Zasadą w tym zakładzie było, iż kierowca przyjmował samochód na stan i był za niego odpowiedzialny przez cały okres wykonywania obowiązków kierowcy. Odwołujący również miał przydzielony jeden samochód. Jego praca polegała na transportowaniu odpadów rybnych albo zwierzęcych jako karmy dla lisów. W tym celu wyjeżdżał na wybrzeże (W., U.), do Ż. lub okolicznych rzeźni, skąd transportował pasze. Samochód nie był izolowany, gdyż był to S. z przyczepą i dlatego transport musiał odbywać się w miarę szybko i sprawie. Wyjazd na wybrzeże zajmował średnio 2 dni i jako kierowca był odpowiedzialny zarówno za transport jak i za i rozładunek. Świadek K. M. (1) (23:12-27:00) w spornym okresie również pracował w (...) w Z., jako kierowca samochodu ciężarowego i tak samo jak odwołujący jeździł w różne miejsca po paszę dla lisów. W tygodniu wyjazdy takie zdarzały się 2-3 razy. Często musiał jeździć również w niedziele. Średnio było 2-3 kierowców do takiego transportu, jednak ich ilość nie była stała, ponieważ z uwagi na odór towarzyszący transportowi pracownicy rezygnowali z pracy. Świadek H. M., żona świadka K. M. (2), w spornym okresie pracowała w dziale księgowości, jako kasjerka i osoba odpowiedzialna m.in. za rozliczanie delegacji pracowników. W tym okresie każdy wyjazd kierowców po paszę odbywał się w ramach delegacji.

Z akt osobowych wynika, iż odwołującemu przydzielono również samochód potocznie nazywany „bucegą”, który odwołujący zobowiązał się naprawić w zamian za premię. Czynności remontowe wykonywał poza obowiązkami służbowymi i nie był to samochód, który był przydzielony mu protokolarnie do użytkowania, jak miało to miejsce w przypadku S.. Natomiast w sytuacji, gdyż samochód, którym stale kierował uległ awarii, odwołujący był zobowiązany do jej usunięcia, oczywiście w miarę możliwości i sytuacji. Brał też czynny udział przy okresowych remontach, głownie z uwagi na braki fachowców. Były to jednak sytuacje wyjątkowe.

Powyższy okres w całości zaliczono do stażu pracy w warunkach szczególnych.

Sąd zważył, co następuje:

Prawo do emerytury w obniżonym wieku zgodnie z treścią art. 184 ust.1 i 2 w zw. z art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. z 2009r. Dz.U. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) przysługuje ubezpieczonym urodzonym - tak jak wnioskodawca – po 31.12.1948r., jeżeli pracowali w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, posiadają staż ubezpieczeniowy w wymiarze 25 lat (w przypadku mężczyzn), ukończyli 60 rok życia, nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. Ilość lat pracy warunkach szczególnych oraz wymaganych okresów składkowych i nieskładkowych jest badana na dzień wejścia w życie ustawy o emeryturach i rentach z FUS, czyli 01.01.1999r.

Zgodnie z dyspozycją art. 32 ust.2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS
za pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnych uważa się osoby, które były zatrudnione przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagającej wysokiej sprawności psychofizycznej, ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia w podmiotach, w których obowiązują wykazy stanowisk ustalone na podstawie przepisów dotychczasowych.

Przepis art. 32 ust. 4 ustawy o emeryturach i rentach z FUS odnośnie wieku, stażu pracy oraz charakteru wykonywanej pracy, uprawnionych do emerytury odsyła do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983r. Nr 8, poz. 43 ze zm.). §3 i 4 rozporządzenia, prawo do emerytury uzależniają od spełniania łącznie następujących warunków: posiadanie 25-letniego okresu zatrudnienia, w tym 15 lat pracy w szczególnych warunkach i ukończenie 60 roku życia. Zgodnie z §2 ust.1 rozporządzenia w sprawie wieku…, zaliczeniu do okresów pracy w warunkach szczególnych podlegają te, w których praca była świadczona stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.

W wyniku przeprowadzonego w sprawie postępowania ustalono, iż odwołujący stale i w pełnym wymiarze czasu pracy od 01.04.1977r.do 31.08.1983r. był zatrudniony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w (...) w Z. jako kierowca samochodu ciężarowego o masie powyżej 3,5 tony. Praca na takim stanowisku, zgodnie z zapisem w Wykazie A dziale VIII pkt 2 (prace kierowców samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony) należy do katalogu prac wykonywanych w warunkach szczególnych.

Na podstawie dokumentacji pracowniczej odwołującego udało się ustalić i potwierdzić okres zatrudnienia w (...) w zalesiu oraz fakt zajmowania stanowiska kierowcy. W aktach osobowych znajdowały się jednak nikłe ślady wskazujące, iż pracował przy obsłudze samochodów ciężarowych i zajmował się transportem, gdyż od początku zatrudnienia został mu przyznany dodatek spedycyjny. Dokumenty te nie wskazywały jednak wprost, iż zajmował stanowisko kierowcy samochodu ciężarowego o tonażu powyżej 3,5. Fakt ten przesądziły zeznania świadków, byłych współpracowników odwołującego, który pracowali z nim w spornym okresie, a z racji na zajmowane stanowiska posiadali wiedzę na temat faktycznie wykonywanych przez wnioskodawcę prac oraz rodzaju obsługiwanego samochodu. Zeznania tych świadków były przekonywujące, logiczne i korelowały z dokumentacja pracowniczą odwołującego. Sąd uwzględnił je w całości przy rozstrzyganiu w sprawie.

Konkludując, powyższe dowody i ustalenia stanowiły wystarczającą podstawę do uwzględnienia spornego okresu pracy odwołującego w (...) w Z.. Ostatecznie udowodniony staż pracy w warunkach szczególnych wyniósł ponad wymagane 15 lat i uprawnia M. S. do uzyskania prawa do emerytury w obniżonym wieku. Prawo do świadczenia przyznano od dnia złożenia ostatniego wniosku o emeryturę tj. od 07.11.2013r.

W związku z powyższym, na podstawie art. 477 ¹⁴ §2 kpc orzeczono, jak
w sentencji.

mt