Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 05 sierpnia 2014 roku.

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący SSO Tadeusz Węglarek (spr.)

Sędziowie SO Agnieszka Szulc-Wroniszewska

del. SR Rafał Nalepa

Protokolant Dagmara Szczepanik

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Piotrkowie Trybunalskim Janusza Omyły

po rozpoznaniu w dniu 05 sierpnia 2014 roku

sprawy S. O.

oskarżonego z art. 278§1 kk w zw. z art. 12 kk, art. 284§2 kk

z powodu apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Tomaszowie Mazowieckim

z dnia 23 kwietnia 2014 roku sygn. akt II K 1244/13

na podstawie art.437§1 kpk, art.438 pkt 1 kpk, art.624§1 kpk i art.10 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (tekst jednolity: Dz. U. Nr 49 poz. 223 z 1983 roku z późniejszymi zmianami)

zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

-

na podstawie art.33§2 kk za czyny przypisane w punkcie 1 oskarżonemu S. O. wymierza karę grzywny za każdy z tych czynów po 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych, określając wysokość 1 (jednej) stawki po 10 (dziesięć) złotych;

-

na podstawie art.85 kk, art.86§1 kk orzeczone powyżej kary jednostkowe grzywny łączy i wymierza karę łączną grzywny w wymiarze 80 (osiemdziesięciu) stawek, określając wysokość 1 (jednej) stawki w kwocie 10 (dziesięć) złotych;

-

uchyla rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 4 zaskarżonego wyroku;

-

w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

-

wymierza oskarżonemu 460 (czterysta sześćdziesiąt) złotych tytułem opłaty za obie instancje, zwalnia z zapłaty wydatków za postępowanie odwoławcze.

Sygn. akt IV Ka 396/14

UZASADNIENIE

S. O. został oskarżony o to że:

I. w okresie od 12-14 czerwca 2013r. na terenie stacji w miejscowościach
K. -Niemcy oraz na terenie Polski w S., w T. M.. i P. działając w krótkich odstępach czasu i z góry powziętym zamiarem przy użyciu powierzonej karty flotowej (...) zabrał w celu przywłaszczenia olej napędowy w ilości 370,70 I oraz pieniądze w kwocie 514,25 zł w wyniku czego powstały straty o łącznej wartości 2020,23 zł czym działał na szkodę M. B. (1) tj. o czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

II. w okresach od 20 czerwca 2013r. do 24.08.2013r. w miejscowości G.gm. W. woj. (...)przywłaszczył powierzone pieniądze w kwocie 1300 zł oraz telefon komórkowy m-ki N.o nieustalonej wartości czym działał na szkodę M. B. (1)tj. o czyn z art. 284 § 2 k.k

Sąd Rejonowy w Tomaszowie Maz. wyrokiem z dnia 23 kwietnia 2014 roku w sprawie II K 1244/13 w miejsce zarzucanych mu czynów

1. oskarżonego uznał za winnego tego, że:

I. w okresie od 12 do 14 czerwca 2013 roku na terenie stacji paliw w miejscowościach : M. w Belgi, K. w Niemczech, oraz na terenie Polski w S., w T. M.., P. i C. działając w krótkich odstępach czasu i z góry powziętym zamiarem przy użyciu powierzonej karty flotowej (...) zabrał w celu przywłaszczenia olej napędowy w ilości nie mniejszej niż 400 litrów oraz smar w miejscowości E. o wartości 61,40 złotych w wyniku czego powstały straty o łącznej wartości nie mniejszej niż 2.328,13 złotych, czym działał na szkodę M. B. (2) to jest czynu z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

II. w dniu 14 czerwca 2013 roku na terenie stacji paliw w miejscowości S.przywłaszczył powierzone pieniądze w kwocie 500 złotych, oraz w okresie od 20 czerwca 2013r. do 24.08.2013r. w miejscowości G.gm. W. woj. (...)przywłaszczył powierzone pieniądze w kwocie 800 złotych oraz telefon komórkowy m-ki N.o wartości nie mniejszej niż 110 złotych z ładowarką o wartości 40 złotych czym działał na szkodę M. B. (2)to jest czynu z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za czyn opisany w punkcie 1.1 na podstawie art. 278 § 1 k.k. wymierzył mu karę 1 (jednego ) roku pozbawienia wolności, a za czyn opisany w punkcie 1.11 na podstawie art. 284 § 2 k.k. wymierzył mu karę 8 ( ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

2.  na podstawie art. 85 kk. i art. 86 §1 kk. wymierzył oskarżonemu S. O. za czyny opisane w punkach: 1.1 i 1.11 wyroku karę łączną 1 (jednego ) roku i 6 ( sześć) miesięcy pozbawienia wolności,

3.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił wobec oskarżonego S. O. i ustala okres próby na 3 (trzy) lata,

4.  na podstawie art. 33 § 2 kk wymierzył oskarżonemu S. O. karę 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych grzywny, przyjmując wartość jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięć) złotych,

5.  na podstawie art. 46 § 1 kk zobowiązał oskarżonego S. O. do naprawienia szkody przez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego M. B. (2) kwoty 3.668,30 złotych ( trzy tysiące sześćset sześćdziesiąt osiem złotych i 30/100 groszy) ,

6.  zasądził od oskarżonego S. O. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 460 ( czterysta sześćdziesiąt) złotych tytułem opłat oraz kwotę 1.745 ( tysiąc siedemset czterdzieści pięć ) złotych tytułem wydatków poniesionych w sprawie,

Apelację od powyższego wyroku w części orzeczenia o grzywnie na niekorzyść oskarżonego S. O. wniósł prokurator.

Wyrokowi z podstawy art. 438 pkt 1 i 2 kpk zarzucił :

- obrazę przepisów prawa materialnego, tj. art. 33 § 2 kk , wyrażającą się przez zastosowanie tego art. i nie wskazanie czynu za który kara grzywny została orzeczona w sytuacji gdy obydwu czynów oskarżony dopuścił się w celu osiągnięcia korzyści majątkowej,

- obrazę przepisów postępowania a mianowicie art. 413 kpk oraz art. 424 §1 pkt 2 kpk polegającą na braku wskazania wszystkich zastosowanych przepisów ustawy karnej a także braku wyjaśnienia w treści uzasadnienia podstawy prawnej wyroku w zakresie wymierzonej kary grzywny.

W konkluzji wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i wymierzenie :

- za czyn I na podstawie art. 33§2kk kary grzywny w wysokości 50 stawek dziennych po 10 zł każda.

-

za czyn II na podstawie art. 33§2kk kary grzywny w wysokości 50 stawek dziennych po 10 zł. każda i wymierzenie na podstawie art. 86§1 kk łącznej kary grzywny w wysokości 80 stawek dziennych po 10 zł każda, a w pozostałym zakresie utrzymanie wyroku w mocy

SĄD OKRĘGOWY ZWAŻYŁ, CO NASTĘPUJE:

Apelacja okazała się zasadna.

Nie kwestionując ustaleń faktycznych poczynionych przez Sąd I instancji w zakresie sprawstwa i winy oskarżonego, które są słuszne, zasługują na uwzględnienie i nie budzą wątpliwości, jak również co do istoty wymierzonej kary łącznej pozbawiania wolności, to rację ma skarżący, że w niniejszej sprawie wyrok w części obejmującej orzeczenie o karze grzywny wydany został z rażącym naruszeniem prawa materialnego, a mianowicie art. art. 33 § 2 k.k. oraz przepisów postępowania - art. 413§2 pkt 2 kpk i art. 424 § 1 pkt 2 kpk.

S. O. został oskarżony o dwa czyny - z art. 278 § 1 k.k. w zw z art. 12 k.k oraz drugi - z art. 284 § 2 k. w zw z art. 12 k.k - przestępstwa, do których znamion należy działanie sprawcy w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Za te przestępstwa został skazany na karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 3 lata. Sąd meriti przy tym m,in: na podstawie art. 33 § 2 k.k. wymierzył oskarżonemu karę 80 stawek dziennych grzywny, przyjmując wartość jednej z nich na kwotę 10 zł.

Przepis art. 33 § 2 k.k. pozwala na orzeczenie grzywny obok kary pozbawienia wolności, i to niezależnie od tego, czy karę pozbawienia wolności ukształtowano w wyroku jako karę bezwzględną, czy też warunkowo zawieszono jej wykonanie, między innymi wówczas, gdy sprawca przestępstwa działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, z którą sytuacją, analizując zachowanie S. O. i podzielając słuszność stanowiska w tym zakresie sądu meriti, mamy do czynienia w niniejszej sprawie.

Wobec ustalenia, że oskarżony dopuścił się dwóch przestępstw, działając w każdym przypadku w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, sąd meriti wymierzył kary jednostkowe pozbawiania wolności, które kary następnie połączył.

Niezrozumiała jest dla sądu odwoławczego w tym świetle, podzielając wywody apelanta, w przypadku, gdy S. O. działał w przypadku obydwu czynów w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, a przestępstwa popełnione przez S. O. pozostają w zbiegu realnym, forma ukształtowania kary grzywny na podstawie art. 33 § 2 k.k. Sąd meriti nie zawarł w treści uzasadnienia motywów, którymi się kierował, orzekając o karze grzywny, w szczególności nie wskazał, za który czyn grzywna została wymierzona, do czego był obowiązany ( vide: art. art. 413§2 pkt 2 kpk i art. 424 § 1 pkt 2 kpk). Nie sposób jednoznacznie stwierdzić w tej sytuacji, z jakim charakterem grzywny w istocie mamy do czynienia, a nie można w tej kwestii czynić domniemań co do intencji sądu meriti, które są w niniejszej sprawie nieuzasadnione i niezrozumiałe w zakresie ukształtowania grzywny.

Podzielić więc należy zarzuty skarżącego, że do wydania wyroku w zaskarżonym zakresie doszło z rażącym naruszeniem prawa materialnego, jak również procesowego.

Stwierdzenie powyższych uchybień skutkować musiało zmianą zaskarżonego wyroku w kierunku wskazanym w treści orzeczenia sądu odwoławczego, zgodnie z zarzutami skargi apelacyjnej.

Wymierzając kary jednostkowe grzywny sąd odwoławczy miał na uwadze - stopień winy, stopień społecznej szkodliwości obu czynów, charakter działania, jak również dochody sprawcy, jego stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe oraz cele grzywny, sąd odwoławczy za każdy z czynów na podstawie art.33§2 kk w stosunku do oskarżonego wymierzył kary grzywny w wysokości po 50 stawek dziennych, ustalając wysokość 1 stawki w kwocie 10 złotych i jednocześnie stosując dyrektywy z art.85 kk i art.86§1 kk w miejsce orzeczonych powyżej kar jednostkowych grzywny orzekł karę łączną grzywny w wymiarze 80 stawek dziennych, ustalając wysokość 1 stawki na poziomie 10 złotych, co w istocie odpowiada ciężarowi grzywny orzeczonej przez sąd meriti.

W pozostałym zakresie zaskarżony wyrok jako słuszny i odpowiadający prawu należało utrzymać w mocy.

Tak ukształtowana kara w ocenie sądu odwoławczego zrealizuje cele kary w zakresie prewencji ogólnej i indywidualnej.

Z tych wszystkich względów orzeczono jak w sentencji.

O kosztach postępowania orzeczono jak w części dyspozytywnej wyroku, z uwagi na zmianę rodzaju kary grzywny.

Wydatkami poniesionymi w postępowaniu odwoławczym sąd obciążył Skarb Państwa z uwagi na sytuację rodzinną i materialną skazanego oraz fakt, że do zmiany wyroku doszło jedynie na skutek ewidentnych uchybień Sądu meriti co wykazano powyżej.