Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 10 października 2013 r. Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny - Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący - SSO Maria Leszczyńska Sędziowie - SO Irena Dobosiewicz

SO Aurelia Pietrzak (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 10 października 2013 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa A. W.

przeciwko (...)Funduszowi

(...)z siedzibą we W.

o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego

na skutek zażalenia powoda na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z 27

sierpnia 2013 r. sygn. akt XII C 161/13

postanawia:

oddalić zażalenie.

Sygn. akt II Cz 746/13

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Bydgoszczy postanowieniem z dnia 27 sierpnia 2013 r. zwolnił powoda od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych w całości i oddalił wniosek powoda o zabezpieczenie powództwa.

W uzasadnieniu Sąd wskazał, że powód w tej sprawie domagał się pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty wydanego w elektronicznym postępowaniu upominawczym przez Sąd Rejonowy Lublin - Zachód w Lublinie w dniu 30 października 2012r. w sprawie VI Nc-e 1854563/12. W jego ramach domagał się zabezpieczenia powództwa poprzez zawieszenie postępowania do czasu rozstrzygnięcia sprawy.

W ocenie Sądu Rejonowego, argumenty strony powodowej zawarte w uzasadnieniu pozwu oraz przedłożone w ślad za nim dokumenty nie uprawdopodabniają w sposób wystarczający zasadności żądania w aspekcie podstawy prawnej powództwa, tj. art. 840 § 1 pkt 2 kpc. Sąd miał na uwadze, iż zarzut nieistnienia między stronami zobowiązania wskazanego przez powoda, jako źródło obowiązku świadczenia stwierdzonego następnie spornym orzeczeniem będącym podstawą egzekucji, podniesiony powinien być już w treści środka odwoławczego przysługującego od nakazu zapłaty. Przesłanki powództwa przeciwegzekucyjnego wskazane w art. 840 § 1 pkt 2 kpc dotyczą bowiem - co do zasady - tylko takich sytuacji, skutkujących wygaśnięciem zobowiązania lub niemożnością jego egzekwowania, które zaistniały dopiero po wydaniu kwestionowanego orzeczenia. W oparciu o treść uzasadnienia pozwu Sąd stwierdził, iż zasadniczym argumentem przytoczonym na poparcie zgłoszonego roszczenia jest okoliczność, iż zobowiązanie, którego dotyczy sporny nakaz zapłaty między stronami nie istniało nigdy, a zatem także w dacie wydania nakazu. Sąd uznał, że tego rodzaju zarzut podniesiony powinien być już w sprzeciwie od nakazu zapłaty, a jeżeli jest tak jak twierdzi powód -odpis nakazu nie został jemu nigdy skutecznie doręczony - to termin do złożenia sprzeciwu jeszcze nie upłynął.

Sąd Rejonowy podkreślił, że zarzut nieistnienia między stronami zobowiązania wskazanego, jako źródło obowiązku świadczenia stwierdzonego nakazem zapłaty nie może zatem stanowić skutecznej przesłanki uwzględnienia powództwa opozycyjnego wytoczonego w rozpatrywanej sprawie, a w konsekwencji nie może być także uznany za uprawdopodabniający wniosek powoda o zabezpieczenie powództwa.

Sąd I instancji wyjaśnił, że na obecnym etapie postępowania, za wystarczający dla uwzględnienia wniosku powoda o zabezpieczenie powództwa nie może być też uznany zgłoszony w uzasadnieniu pozwu zarzut przedawnienia roszczenia objętego nakazem zapłaty z dnia 30 października 2012r. Powód w żaden sposób nie wskazał bowiem, w jakiej dacie nastąpić miał skutek prawny w postaci przedawnienia przedmiotowego roszczenia o zapłatę, podczas, gdy w aspekcie przesłanek powództwa opozycyjnego określonych w art. 840 § 1 pkt 2 kpc, podstawą uwzględnienia tego rodzaju powództwa może być jedynie stwierdzenie przedawnienia roszczenia następującego po dacie wydania spornego nakazu zapłaty. W sytuacji, w której do przedawnienia roszczenia dochodzi jeszcze przed wydaniem nakazu zapłaty,

okoliczność ta stanowić może jedynie zarzut, objęty sprzeciwem od nakazu zapłaty. W rozpatrywanej sprawie powód nie wskazał daty upływu okresu przedawnienia roszczenia, na które się powołuje, a tym bardziej nie uprawdopodobnił powyższej okoliczności jakimkolwiek dowodem zgłoszonym w sprawie. Jego twierdzenie w powyższym zakresie na obecnym etapie postępowania pozostaje zatem gołosłownym.

Mając powyższe na uwadze Sąd Rejonowy uznał, iż aktualnie w rozpatrywanej sprawie brak pierwszej z kumulatywnych przesłanek zabezpieczenia powództwa wskazanych w treści art. 730 ¹ § 1 kpc, tj. uprawdopodobnienia roszczenia, a co za tym idzie brak podstaw dla uwzględnienia wniosku powoda w powyższym zakresie.

Zażalenie na to postanowienie złożył powód zaskarżając je w części, tj. w zakresie pkt 2 oddalającego jego wniosek o zabezpieczenie powództwa poprzez zawieszenie postępowania egzekucyjnego.

Skarżący zarzucił Sądowi I instancji sprzeczność istotnych ustaleń Sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego, polegającą na przyjęciu, że powód nie uprawdopodobnił w sposób wystarczający zasadności zgłoszonego powództwa, podczas gdy on powołał się na okoliczności, o których dowiedział się już po wydaniu nakazu zapłaty i które wskazują na nieistnienie po jego stronie zobowiązania.

Wobec powyższego powód wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez zawieszenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Bydgoszczy M. B. w sprawie Km 2806/13.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie powoda nie jest zasadne.

Sąd I instancji słusznie uznał, że nie zaistniała pierwsza z koniecznych przesłanek udzielenia zabezpieczenia przewidziana w art. 730 ¹ § 1 kpc, tj. nie uprawdopodobnił w sposób wystarczający zasadności swojego żądania w aspekcie podstawy prawnej powództwa opozycyjnego z art. 840 § 1 pkt 2 kpc.

Jak trafnie zauważył Sąd Rejonowy wskazany w pozwie zarzut nieistnienia między stronami zobowiązania stanowiącego podstawę świadczenia stwierdzonego w tytule egzekucyjnym, powinien zostać, podniesiony w sprzeciwie od tego nakazu zapłaty. Co do zasady w powództwie opozycyjnym można powoływać się tylko na takie zdarzenia powodujące wygaśnięcie zobowiązania lub niemożność jego egzekwowania, które miały miejsce dopiero po wydaniu kwestionowanego orzeczenia.

Ponadto, jak słusznie zaznaczył Sąd I instancji, jeżeli rzeczywiście dotychczas A. W. nie doręczono odpisu przedmiotowego nakazu zapłaty, to nie upłynął jeszcze termin do jego zaskarżenia sprzeciwem. W związku z tym skarżący powinien zgłosić Sądowi, który wydał ten nakaz zapłaty, zarzut nieskutecznego doręczenia jego odpisu. Na marginesie można wskazać, iż akta sprawy w elektronicznym postępowaniu upominawczym pozwany może przeglądać w I Wydziale Cywilnym Sądu Rejonowego w Bydgoszczy, gdzie jest utworzone specjalne stanowisko komputerowe przeznaczone do tego celu.

Należy zaaprobować stanowisko Sądu Rejonowego, że na obecnym etapie postępowania nie można uznać za wystarczający dla uwzględnienia wniosku o

zabezpieczenie powództwa, zgłoszony przez skarżącego zarzut przedawnienia roszczenia objętego przedmiotowym nakazem zapłaty. Zauważyć należy bowiem, że zgodnie z art. 125 kc roszczenie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu przedawnia się z upływem lat dziesięciu od chwili jego wydania. Biorąc pod uwagę fakt, że wspomniany nakaz zapłaty został wydany w dniu 30 października 2012 r., jak również to, że w aspekcie przesłanek powództwa opozycyjnego, podstawą uwzględnienia tego powództwa może być jedynie stwierdzenie przedawnienia roszczenia następującego po dacie wydania spornego nakazu zapłaty, przedawnienie takie niewątpliwie nie mogło jeszcze nastąpić.

W konsekwencji powyższych ustaleń należy podzielić stanowisko Sądu Rejonowego, że powód nie uprawdopodobnił, że zachodzą przesłanki z art. 840 § 1 pkt 2 kpc do pozbawienia wykonalności nakazu zapłaty wydanego przeciwko niemu w elektronicznym postępowaniu upominawczym w dniu 30 października 2012 r. sygn. akt VI Nc-e 1854563/12.

Nie miał racji skarżący podnosząc, że Sąd I instancji przekraczając zakres przysługującej mu kognicji w tej sprawie, rozstrzygnął już o zasadności całego powództwa opozycyjnego. Wskazać należy, że zarówno Sąd Rejonowy, jak i Sąd Okręgowy oceniały wyłącznie, czy zostało uprawdopodobnione występowanie przesłanek tego powództwa przeciwegzekucyjnego. W żadnym razie nie wyklucza to takiej sytuacji, że ostateczna ocena tego powództwa doprowadzi do pozbawienia wykonalności tego nakazu zapłaty.

Wobec powyższego Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 kpc w zw. z art 397 § 2 kpc i art. 13 § 2 kpc oddalił zażalenie.