Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Gz 194/14

POSTANOWIENIE

Dnia 31 lipca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Andrzej Borucki (spr.)

Sędziowie: SO Barbara Frankowska

SO Anna Walus – Rząsa

Protokolant: sekr. sądowy Joanna Stafska

po rozpoznaniu w dniu 31 lipca 2014 r. w Rzeszowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa Przedsiębiorstwa (...) Sp. z o.o. w M.

przeciwko M. P.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda na zarządzenie Przewodniczącego Sądu Rejonowego w Tarnobrzegu V Wydziału Gospodarczego z dnia 10 czerwca 2014 r., sygn. akt V GNc 710/14

postanawia:

uchylić zaskarżone zarządzenie i przekazać sprawę Sądowi Rejonowemu w Tarnobrzegu V Wydziałowi Gospodarczemu do dalszego prowadzenia, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym zarządzeniem Przewodniczący Sądu Rejonowego
w T. zarządził zwrot pozwu. W uzasadnieniu podał, że przedmiotowe powództwo jak wynika z pozwu obejmuje roszczenie o zapłatę odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego. Powód reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika uiścił opłatę stałą od pozwu w kwocie 100 zł, właściwą dla postępowania uproszczonego. Tymczasem sprawa nie podlega rozpoznaniu w tym postępowaniu, albowiem roszczenie nie wynika z umowy, a jego podstawą jest ustawa. Opłata stosunkowa od pozwu powinna zatem wynieść 115 zł.

Ponieważ pozew wniesiony przez adwokata nie został należycie opłacony należało orzec jak w sentencji na podstawie art. 130 2 § 1 kpc.

Zażalenie na powyższe zarządzenie wniósł powód zarzucając Przewodniczącemu Sądu Rejonowego naruszenie przepisu art. 130 2 § 1 kpc w zw. z art. 130 3 § 2 kpc poprzez zarządzenie o zwrocie pozwu, pomimo uchybienia obowiązkowi wezwania pełnomocnika powoda do uzupełnienia opłaty sądowej od pozwu, wobec odmowy rozpoznania sprawy w postępowaniu uproszczonym.

Ponadto na podstawie art. 380 kpc wniósł o rozpoznanie w ramach przedmiotowego zażalenia zarzutów dotyczących odmowy rozpoznania sprawy w postępowaniu uproszczonym, albowiem zostało wydane z naruszeniem przepisu art. 201 § 1 kpc w zw. z art. 505 1 pkt 1 kpc.

Uzasadniając zażalenie skarżący zarzucił że zwrot pozwu będący skutkiem wniesienia go przez zawodowego pełnomocnika bez należnej opłaty może nastąpić jedynie wówczas, gdy w chwili wnoszenia pozew był dotknięty taką wadą. W okolicznościach niniejszej sprawy, zdaniem strony powodowej, zachodzą podstawy do jej rozpoznania w postępowaniu uproszczonym w związku z czym należna Skarbowi Państwa opłata sądowa uiszczona została w wysokości właściwej dla tego rodzaju postępowania. Skoro Przewodniczący podjął czynności sprawdzające co do trybu rozpoznania sprawy i skierowania jej do postępowania zwykłego, to w sprawie winien znaleźć zastosowanie art. 130 3 § 2 kpc.

Uzasadniając wniosek oparty na treści art. 380 kpc skarżący podniósł, że dochodzone w niniejszej sprawie odsetki ustawowe są co prawda roszczeniem ubocznym, nie mniej jednak powód dochodzi ich w związku z opóźnieniem przez pozwanego w spełnieniu świadczenia, którym było wynagrodzenie umowne. Samo procesowe rozdzielenie roszczenie nie niweczy bowiem materialnoprawnego związku pomiędzy nimi.

Sąd Okręgowy rozpoznając przedmiotowe zażalenie uznał, iż jest ono zasadne.

Zgodzić się należy z zarzutami skarżącego co do tego, iż w sytuacji, gdy Przewodniczący Sądu Rejonowego na skutek dokonanych czynność sprawdzających w wyniku których zakwalifikował sprawę do rozpoznania w trybie zwykłym zobligowany był stosownie do treści art. 130 3 § 2 kpc do wezwania strony (a tym przypadku reprezentowanej przez profesjonalnego pełnomocnika) o uzupełnienie brakującej opłaty sądowej od pozwu w wysokości właściwej dla wpisu stosunkowego wyliczonej od wartości przedmiotu sporu. Nie budziło bowiem wątpliwości to że uiszczona przez pełnomocnika procesowego opłata stała właściwa dla trybu uproszczonego była prawidłowa. Strony postępowania powinny być we właściwym czasie i na bieżąco informowane o tym w jakim trybie dane postępowanie będzie przez Sąd prowadzone ( vide pogląd wyrażony przez SN w uchwale z dnia 19 kwietnia 2007 r. sygn. III CZP 11/07 ). Stanowisko stron dotyczące trybu postępowania nie jest oczywiście dla sądu wiążące, jednakże w sytuacji zaistniałej w niniejszej sprawie, wobec odmiennego poglądu Sądu w tym zakresie, Przewodniczący winien wezwać pełnomocnika o uzupełnienie wpisu, nadając temu wezwaniu właściwy rygor.

Odnośnie wniosku skarżącego złożonego na podstawie art. 380 kpc Sąd Okręgowy rozpoznający przedmiotowe zażalenie w niniejszym składzie wyraża pogląd, iż sprawa mogła być rozpoznawana w postępowaniu uproszczonym, mając na uwadze charakter dochodzonego przez powoda roszczenia.

Z dowodów załączonych do akt sprawy, a to umowy zawartej między stronami w dniu 22.10.2013r. (k. 19-20) oraz faktury z dnia 25.11.2013r. (k. 23) i potwierdzeń wykonania przelewu (k. 24-31) wynika, iż odsetki stanowiące wartość przedmiotu sporu znajdują podstawę w łączącym strony stosunku zobowiązaniowym. Jakkolwiek podstawę prawną do zasądzenia odsetek stanowi art. 481 k.c., to jednak powód uzasadniając żądanie pozwu wyraźnie wskazał jako podstawę faktyczną ich dochodzenia wiążącą strony umowę.

Reasumując ,uznając przedmiotowe zażalenie za zasadne Sąd Okręgowy działając na podstawie art. 386 § 1 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc uchylił zaskarżone zarządzenie, pozostawiając jednocześnie Sądowi Rejonowemu rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego ( art. 108 § 2 kpc).