Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV P 172/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 lipca 2014 r.

Sąd Rejonowy w Lubinie Wydział IV Pracy

w składzie:

Przewodniczący:

SSR Agnieszka Czyczerska

Ławnicy:

Danuta Łysak, Krystyna Szumilas

Protokolant:

Sylwia Rosa

po rozpoznaniu w dniu 30 lipca 2014 r. w Lubinie

na rozprawie sprawy

z powództwa G. B.

przeciwko (...) Sp. z o.o. w G.

o odszkodowanie

I. oddala powództwo,

II. zasądza od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 60,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w sprawie.

UZASADNIENIE

Powód G. B. wniósł przeciwko stronie pozwanej (...) sp. z o.o. w G. pozew o zapłatę odszkodowania w kwocie 21.240 zł za rozwiązanie umowy o pracę z naruszeniem przepisów prawa.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że był zatrudniony u strony pozwanej na podstawie umowy o pracę na czas określony w charakterze Koordynatora Robót, bez zapisu o możliwości wcześniejszego rozwiązania umowy. Po przepracowaniu ok. 4 tygodni pracodawca zaczął się dziwnie zachowywać, tak jakby chciał powodowi dać do zrozumienia, że jest już niepotrzebny. Następnie okazało się, że dano powodowi do podpisania nowe dokumenty, które miały ułatwić płacenie powodowi pensji w walucie Euro. Gdy powód dopytał o dodatkowe zapiski, to usłyszał, ze księgowa zapomniała ich umieścić w pierwotnej umowie i nie mają one dla powoda znaczenia. Niebawem pracodawca wypowiedział powodowi umowę o pracę za dwutygodniowym wypowiedzeniem. Powód wskazał, że czuje się bardzo rozczarowany postępowaniem pracodawcy, tym bardziej, że to on namawiał powoda do zatrudnienia. W tamtym czasie powód miał szansę wybrania innej pracy.

Strona pozwana (...) sp. z o.o. w G. nie uznała powództwa i wniosła o jego oddalenie.

W odpowiedzi na pozew zarzuciła, że powód został zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas określony na stanowisku koordynatora robót. Umowa została zawarta na okres ponad 6 m-cy. Wobec faktu, że pracodawca nie był zadowolony ze świadczonej przez powoda pracy, pismem z dnia 18.02.2014r. pozwana spółka dokonała zmiany warunków zatrudnienia powoda w ten sposób, że wprowadzono klauzulę umożliwiającą rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem. Pozwany zapoznał się z treścią pisma i nie zgłaszał żadnych uwag. W dniu 26.02.2014r. pozwany złożył oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę za dwutygodniowym wypowiedzeniem. Strona pozwana przyznała, że nie wskazała w oświadczeniu o wypowiedzeniu umowy informacji o możliwości odwołania się przez powoda do Sądu, jednak brak pouczenia jest podstawa do przywrócenia pracownikowi terminu do wniesienia odwołania do Sądu. Strona pozwana wskazała także, że wypowiedzenie umowy o pracę było możliwe, albowiem umowa była zawarta na okres dłuższy niż 6 m-cy, a strony przewidziały możliwość jej wypowiedzenia. Porozumienie dopuszczające wypowiedzenie może być zawarte także w trakcie trwania umowy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód był zatrudniony u strony pozwanej na stanowisku koordynatora robót. Strony zawarły w dniu 02.01.2014r. umowę o pracę na czas określony – na rok. Prezes strony pozwanej mówił powodowi, że jak powód się sprawdzi i będzie dobrym pracownikiem, życzy sobie takiego pracownika do emerytury. W treści umowy nie znalazł się zapis o możliwości jej wypowiedzenia z zachowaniem dwutygodniowego okresu wypowiedzenia.

Wynagrodzenie za pracę powoda liczone jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy wynosiło 7.080 zł brutto.

Strona pozwana nie była zadowolona z pracy powoda. Powód, jako koordynator robót w (...), nie wypełniał właściwe obowiązku nadzoru. Z 7 budów, jakie strona pozwana prowadzi na terenie (...), powód odwiedził jedynie dwie.

W dniu 18.02.2014r. przełożony powoda M. R. wręczył mu zmianę warunków umowy o pracę. Wynagrodzenie za pracę powoda miało od tego momentu być określone w Euro – 1700 Euro. W zmianie warunków zawarto też zapis, że „strony dopuszczają możliwość rozwiązania umowy o pracę za dwutygodniowym okresem wypowiedzenia.” Powód zapoznał się z treścią oświadczenia pracodawcy, zwrócił uwagę na wszystkie jego zapisy, dopytywał o nie przełożonego. W zakresie dopuszczenia możliwości rozwiązania umowy o pracę przełożony wyjaśnił powodowi, że taki zapis jest standardem w umowach o pracę i strony pozwanej, ale na skutek błędu osoby sporządzającej treść umowy o pracę powoda, nie został on zawarty bezpośrednio w treści umowy o pracę.

Powód zaakceptował zmianę warunków umowy o pracę, składając podpis na dokumencie wręczonym przez pracodawcę. Po podpisaniu dokumentu nie zgłaszał w tym zakresie do pracodawcy żadnych wątpliwości, ani uwag.

dowód: akta osobowe powoda

zaświadczenie o wysokości wynagrodzenia powoda, k. 43

zeznania świadka M. R., k. 59 verte

zeznania powoda , k. 60

zeznania prezesa strony pozwanej R. W., k. 60 verte

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

W rozpoznawanej sprawie strony zawarły umowę o pracę na czas określony na rok. Zgodnie z art. 33 k.p. przy zawieraniu umowy o pracę na czas określony, dłuższy niż 6 miesięcy, strony mogą przewidzieć dopuszczalność wcześniejszego rozwiązania umowy za dwutygodniowym wypowiedzeniem. Dodatkowo, zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego, „Strony mogą w okresie trwania umowy o pracę na czas określony, dłuższy niż 6 miesięcy, przewidzieć dopuszczalność wcześniejszego rozwiązania tej umowy za dwutygodniowym wypowiedzeniem.” (por. uchwała Sądu Najwyższego z 14.06.1994r., I PZP 26/94).

Taka sytuacja miała miejsce w przedmiotowej sprawie. Oświadczenie woli pracodawcy z dnia 18.02.2014r, dotyczące zmiany warunków umowy o pracę w trakcie trwania stosunku pracy, w tym wprowadzenia zapisu o dopuszczeniu przez strony możliwości wypowiedzenia umowy o pracę, zostało przez powoda zaakceptowane. Powód zapoznał się z jego treścią, zwrócił uwagę na omawiany zapis i złożył swój podpis na dokumencie. Nie zgłaszał jednocześnie pracodawcy ani w momencie zapoznawania się z treścią oświadczenia, ani też w momencie jego podpisywania, czy też później, zastrzeżeń lub swojej dezaprobaty wobec wprowadzenia klauzuli umożliwiającej wypowiedzenie umowy o pracę. W tych okolicznościach należy, zdaniem Sądu, przyjąć, że klauzula ta została pomiędzy stronami stosunku pracy skutecznie wprowadzona, a powód złożył oświadczenie woli aprobujące wprowadzone przez pracodawcę zmiany. Zgodnie z art. 60 k.c. „Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, wola osoby dokonującej czynności prawnych, może być wyrażona przez każde zachowanie tej osoby, które ujawnia jej wolę w sposób dostateczny,(…). Zgodnie też ze stanowiskiem Sądu Najwyższego wyrażonym w wyroku z dnia 04.07.2001r., IPKN 527/00, „Zastrzeżenie dopuszczalności rozwiązania za dwutygodniowym wypowiedzeniem umowy o pracę zawartej na czas określony dłuższy niż sześć miesięcy może być dokonane przez każde zachowanie się stron, które ujawnia ich wolę w sposób dostateczny.”

W konsekwencji możliwe było rozwiązanie umowy o pracę z powodem z zachowaniem dwutygodniowego okresu wypowiedzenia, nawet jeśli nastąpiło to 8 dni po wprowadzeniu tej klauzuli. Jak wynika z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, tj. przede wszystkim w postaci zeznań świadka M. R., powód z nieuzasadnionych przyczyn nie wywiązywał się z nałożonych na niego zadań w postaci wyjazdów do (...) i koordynowania wszystkich budów. Pracodawca rozwiązał zatem z powodem umowę o pracę (zawartą na stosunkowo krótki okres) z powodu niezadowolenia z pracy powoda. W tych okolicznościach Sąd nie dopatrzył się podnoszonego przez powoda naruszenia przez pracodawcę zasad współżycia społecznego.

Powód powołał się w toku sprawy na działanie pod wpływem błędu. Pełnomocnik powoda złożył na rozprawie ustne oświadczenie o uchyleniu się przez powoda od skutków prawnych złożonego oświadczenia woli.

Zgodnie z art. 84 k.c. W razie błędu co do czynności prawnej można uchylić się od skutków prawnych swego oświadczenia woli. Jeżeli jednak oświadczenie woli było złożone innej osobie, uchylenie się od skutków prawnych dopuszczalne jest tylko wtedy, gdy błąd został wywołany przez tę osobę, chociażby bez jej winy, albo gdy wiedziała ona o błędzie lub mogła z łatwością błąd zauważyć,(…).”

Powyższe okoliczności nie miały miejsca w rozpoznawanej sprawie. Wręczający oświadczenie woli pracodawcy przełożony powoda poinformował powoda, że sporny zapis jest standardem we wszystkich umowach u pracodawcy, a powód bez zastrzeżeń zmianę warunków zaakceptował. Zapis o możliwości wypowiedzenia umowy jest w treści dokumentu „pogrubiony”, powód zwrócił na niego uwagę. Trudno jest przyjąć argumentację powoda, jako osoby z wyższym wykształceniem, że nie wiedział, że „może nie podpisać”. Trudno jest też przyjąć, że po takiej zmianie warunków zatrudnienia, mógł nie zdawać sobie sprawy z możliwości rozwiązania umowy o pracę przed upływem okresu, na jaki była zawarta. Powód nie był zmuszany do zaakceptowania zmienionych warunków zatrudnienia, nie zgłaszał co do tego żadnych zastrzeżeń. Nie można zatem w tych okolicznościach przyjąć, że powód działał pod wpływem błędu, o którym mowa w art. 84 k.c.

Mając na uwadze powyższe, Sąd na podstawie art. 50 par. 3 a contr ario, żądania powoda zapłaty odszkodowania oddalił.

Orzeczenie o kosztach postępowania Sąd oparł na art. 98 k.p.c.