Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 sierpnia 2014r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 sierpnia 2014r. w O.

sprawy z odwołania G. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w P.

o rentę rodzinną

na skutek odwołania G. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w P.

z dnia 23.04.2014r. znak (...)

orzeka:

oddala odwołanie.

Sygn. akt IIIU 563/14

UZASADNIENIE

G. S. wniósł złożył odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 1923.04.2014r., którą tą decyzją organ rentowy odmówił mu wznowienia postępowania w sprawie przyznania prawa do renty rodzinnej.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wnosił o jego oddalenie, argumentując to brakiem przesłanek do wznowienia postępowania wobec faktu, iż odwołujący nie przedstawił żadnych nowych dowodów, które miałyby wpływ na prawo do świadczenia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Decyzją z dnia 17.10.1989r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyznał G. S. i D. S. prawo do renty rodzinnej po śmierci ich ojca, H. S.. Renta rodzinna była wypłacana G. S. do dnia 31.08.2009r., tj. do dnia ukończenia 25 roku życia a D. S. do dnia 31.03.2011r.

W dniu 16.11.2010r. G. S. wystąpił do ZUS z wnioskiem o przyznanie prawa do renty socjalnej. Po jego rozpoznaniu organ rentowy przyznał mu prawo do renty socjalnej na okres od 1.11.2010r. do 31.12.2013r., prawo do tej renty zostało mu następnie przedłużone do dnia 31.01.2016r.

W dniu 15.03.2012r. G. S. złożył w ZUS wniosek o przyznanie mu prawa do renty rodzinnej po ojcu, H. S.. Po rozpatrzeniu powyższego wniosku decyzją z dnia 21.03.2012r. organ rentowy odmówił mu tej renty wskazując, iż lekarz orzecznik ZUS stwierdził jego całkowitą niezdolność do pracy od dnia 01.05.2010r., a więc po upływie okresów wskazanych w art. 68 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Od decyzji tej G. S. nie wniósł odwołania i jest ona obecnie prawomocna.

W dniu 02.04.2014r. G. S. złożył w ZUS wniosek o wznowienie postępowania w sprawie przyznania prawa do renty rodzinnej. Do wniosku nie załączył żadnej nowej dokumentacji ani innych dowodów. W odpowiedzi na ten wniosek ZUS w dniu 23.04.2014r. wydał zaskarżoną decyzję, w której odmówił prawa do wznowienia postępowania w sprawie przyznania prawa do renty rodzinnej.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o całość dokumentacji znajdującej się w aktach rentowych odwołującego Nr (...), (...), (...).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie G. S. jest niezasadne i jako takie podlega oddaleniu.

Zgodnie z regulacja zawartą w art. 114 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych prawo do świadczeń lub ich wysokości ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość.

Przepisy ustawy emerytalnej stanowią lex specialis w stosunku do regulacji zawartych w postępowaniu administracyjnym, zgodnie bowiem z art. 180 § 1 kpa regulacja zawarta w tych przepisach ma zastosowanie przed organami rentowymi, jeżeli odmienne przepisy nie zawierają innych uregulowań. W związku z regulacją zawartą w art. 114 ust 1 ustawy o emeryturach i retach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych kwestia wznowienia postępowania została ograniczona do jedynie dwóch enumeratywnie wymienionych przypadków.

Przesłankami ponownej oceny uprawnień ubezpieczeniowych są "nowe dowody" i "ujawnione okoliczności" istniejące przed podjęciem decyzji organu rentowego i mające wpływ na ustalenie prawa do emerytur i rent.

Z akt ZUS wynika jednoznacznie, iż G. S., składając w dniu 02.04.2014r. wniosek o wznowienie postępowania zakończonego prawomocną decyzją ZUS z dnia 21.03.2012r., nie przedłożył żadnych nowych dowodów, ani nie powoływał się na żadne nowe okoliczności, bowiem złożył jedynie sam kwestionariusz wniosku o rentę rodzinną, i to tylko częściowo wypełniony.

W tej sytuacji organ rentowy prawidłowo zaskarżoną decyzją z dnia 23.04.2014r. odmówił mu prawa do wznowienia postępowania, bowiem nie zaistniała żadna z przesłanek mogących skutkować takim wznowieniem.

Ten stan nie uległ zmianie także w toku postępowania przed Sądem. G. S. w dniu 14.07.2014r. złożył do akt sprawy pismo, datowane na 10.07.2014r., do którego dołączył kserokopię karty z książeczki RUM i decyzję Dziekana Wydziału Elektrycznego Politechniki (...) z dnia 27.03.2010r. o skreśleniu go z listy studentów z dniem 27.03.2010r., lecz dokumenty te nie stanowią nowych dowodów ani nie wynikają z nich nowe okoliczności w rozumieniu art. 114 w/w ustawy.

Odwołujący przed Sądem powoływał się na fakt, iż 25 lat życia ukończył będąc na 4 roku studiów, bowiem nie zaliczył IV roku studiów i w 2009r. ponownie został wpisany na IV rok, dlatego stał się całkowicie niezdolny do pracy będąc na IV roku studiów. Zauważyć jednak trzeba, że kwestia skreślenia go z listy studentów i ponownego wpisania była znana organowi rentowemu, bowiem występując o rentę socjalną odwołujący złożył kserokopię indeksu, a w dokumencie tym są stosowne zapisy o wpisaniu go na IV rok studiów w roku akademickim 2008/2009 i ponownym wpisaniu na ten sam rok w roku akademickim 2009/2010 (k. 10 akt o rentę socjalną). Podobnie nowym dowodem nie jest kserokopia karty z książeczki RUM, świadcząca o przepisaniu mu w dniu 05.12.2008r. leku przez lekarza rodzinnego J. L.. W dokumentacji lekarskiej, złożonej przez odwołującego w 2010r. a znajdującej się w aktach ZUS jest bowiem kserokopia historii choroby od dr J. L. i dokumentacja ta zawiera zapis o wizycie w dniu 05.12.2008r. i przepisanych wówczas lekach, w tym tego leku znajdującego się na złożonej karcie z książeczki RUM (k. 6 dokum. lek. ZUS).

W tej sytuacji należy uznać, iż odwołujący nie przedstawił nowego materiału dowodowego, a jedynie inną formę tych samych materiałów, co w konsekwencji doprowadziłoby jedynie do ponownej oceny identycznego materiału dowodowego. Ocena zasadności wniosku o ponowne ustalenie prawa do świadczenia musi zaś prowadzić do ustalenia zarówno dowodów czy też okoliczności posiadających przymiot nowości i ujawnionych dopiero po wydaniu uprzedniego wyroku sądowego, czy decyzji ZUS (np. wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 11.09.2011r., IIAUa 2146/12, LEX nr 1381344).

Takimi nowymi dowodami mogą być przykładowo zeznania świadków, czy dokumentacja lekarska z leczenia specjalistycznego, nie składana dotychczas do ZUS, a takich nowych dowodów odwołujący nie złożył.

W toku postępowania Sąd na podstawie art. 217 § 3 kpc oddalił wniosek odwołującego o dopuszczenie dowodu z opinii biegłych lekarzy, bowiem w sprawie o wznowienie postępowania okoliczności wymagane do rozstrzygnięcia zostały już dostatecznie wyjaśnione. Nadto w tego typu sprawie Sąd nie może przeprowadzać dowodów z opinii biegłych lekarzy, gdyż są one elementem już merytorycznego rozpoznania sprawy dopiero po wznowieniu postępowania.

Kierując się powyższymi względami Sąd orzekł jak w sentencji na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c.