Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 lipca 2014 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

przy udziale: ./.

po rozpoznaniu w dniu 22 lipca 2014 r. w Rybniku

sprawy z odwołania A. C. ( C. )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o emeryturę

na skutek odwołania A. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 2 kwietnia 2014 r. Znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznaje ubezpieczonemu prawo do emerytury od dnia17 stycznia 2014r.

Sędzia

Sygn. akt IXU 878/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 02.04.2014r.organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu A. C. ( C. ) prawa

do emerytury na podstawie art.184 ustawy o emeryturach i rentach z FUS w związku

z §4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze,

gdy ubezpieczony na dzień 01.01.1999r. nie udokumentował wymaganego 15 - letniego okresu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, a jedynie 3 lata,

2 miesiące i 5 dni, a także przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego i nie wystąpił

z wnioskiem o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Organ rentowy wskazał, iż jako takiej pracy nie uwzględnił okresu zatrudnienia ubezpieczonego od dnia 04.08.1978r. do dnia 31.05.1990r., gdy świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach z dnia 15.01.2001r. wystawione jest przez podmiot nieuprawniony, bo Przedsiębiorstwo Usługowo – Produkcyjno – Handlowe (...) Sp. z o.o. nie jest następcą prawnym zlikwidowanego (...) K. – B. Oddział w R., a jedynie przechowawcą dokumentacji.

Ubezpieczony w odwołaniu od decyzji domagał się jej zmiany przez przyznanie prawa do emerytury wcześniejszej z tytułu pracy w warunkach szczególnych, po uprzednim zaliczeniu do takiej pracy powyższego okresu zatrudnienia, kiedy to faktycznie pracował jako kierowca samochodu ciężarowego.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie podtrzymując stanowisko jak w zaskarżonej decyzji. Jednocześnie organ rentowy wskazał, iż odmówił prawa do emerytury z uwagi na brak 15 letniego okresu pracy w warunkach szczególnych, podnosząc, iż odnośnie przynależności ubezpieczonego do otwartego funduszu emerytalnego – ubezpieczony we wniosku o świadczenie wskazał, iż nie należy do tego funduszu.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony A. C. urodził się w dniu (...)

W dniu 13.01.2014r. złożył wniosek o przyznanie prawa do emerytury.

W rozpoznaniu tego wniosku organ rentowy postanowił jak w zaskarżonej decyzji

z dnia 02.04.2014r., omówionej na wstępie.

Organ rentowy uznał za udowodniony na dzień 01.01.1999r. staż pracy w łącznym wymiarze 29 lat, 3 miesięcy i 23 dni, w tym 3 lata, 2 miesiące i 5 dni pracy wykonywanej

w warunkach szczególnych.

W okresie od dnia 04.08.1978r. do dnia 31.05.1990r. ubezpieczony był zatrudniony

w Przedsiębiorstwie (...) K. B. (...)w R. na stanowisku kierowcy.

Przedsiębiorstwo to wykonywało usługi transportowe na rzecz głównie zakładów budowlanych na terenie (...).

Ubezpieczony w podanym powyżej okresie spornym faktycznie generalnie stale

i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę kierowcy samochodu ciężarowego powyżej 3,5 tony, a mianowicie jeździł samochodem marki T. (...) o ciężarze całkowitym 26 ton, którym przewoził różnego rodzaju materiały: wapno, cement, cegły, pustaki, żwir, piasek itd. Sporadycznie, w wyjątkowych sytuacjach ubezpieczony pomagał w pracach

w warsztacie samochodowym.

Razem z ubezpieczonym pracowali w tym czasie Z. J., a także A. B. i I. B., którzy również, podobnie jak ubezpieczony, wykonywali pracę kierowcy samochodów ciężarowych powyżej 3,5 tony – z tytułu wykonywania takiej pracy organ rentowy przyznał ww. świadkom prawo do emerytury wcześniejszej po uprzednim zaliczeniu takiej pracy do pracy w warunkach szczególnych.

We wniosku o świadczenie ubezpieczony podał, iż nie należy do otwartego funduszu emerytalnego.

Powyższe Sąd ustalił na podstawie akt organu rentowego, akt osobowych dotyczących zatrudnienia ubezpieczonego w okresie spornym, zeznań świadków: A. B., I. B., Z. J. oraz zeznań ubezpieczonego – protokół rozprawy z dnia 22.07.2014r. min. 00:10:30 – 00:29:45.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Spór w rozpoznawanej sprawie sprowadzał się do ustalenia, czy ubezpieczony spełnia warunek prawa do emerytury o jakim mowa w art. 184 pkt.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS ( t.j. Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm ), to jest czy na dzień 01.01.1999r. posiada 15 - letni okres pracy w warunkach szczególnych.

W ocenie Sądu przeprowadzone postępowanie dowodowe pozwala jednoznacznie stwierdzić, iż ubezpieczony w okresie spornym od dnia 04.08.1978r. do dnia 31.05.1990r. faktycznie generalnie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę w warunkach szczególnych wymienioną w Wykazie A, Dziale VIII, poz.2, to jest „ pracę kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony (… )”.

Takiemu przyjęciu nie przeczy fakt, że ubezpieczony czasami pomagał przy pracy

w warsztacie samochodowym, gdy zdarzało się to tylko sporadycznie.

Ustalając powyższe Sąd oparł się na powołanej uprzednio dokumentacji,

a także na zeznaniach świadków A. B., I. B. i Z. J.,

którzy pracowali razem z ubezpieczonym w okresie spornym i byli bezpośrednimi świadkami wykonywanej przez niego wówczas pracy, stąd niewątpliwie mieli też bezpośrednie informacje na temat pracy świadczonej przez ubezpieczonego. W tej sytuacji Sąd uznał zeznania te za wiarygodne, gdy były one rzeczowe, logiczne, przekonywujące, zasadniczo

ze sobą zgodne. Sąd oparł się także na zeznaniach ubezpieczonego, gdy korespondowały one z treścią zgromadzonej w sprawie dokumentacji i z zeznaniami świadków i stąd uznał zarówno te zeznania jak i dokumentację również za wiarygodne, dodatkowo jako nie kwestionowane przez organ rentowy.

Wreszcie, za przyjęciem jak na wstępie przemawia także fakt, iż świadkom A. B. i I. B., którzy wykonywali taką samą pracę

co ubezpieczony, organ rentowy – jak wynika z zeznań tych świadków – przyznał prawo

do emerytury z tytułu wykonywania pracy w warunkach szczególnych, po uprzednim zaliczeniu do takiej pracy ww. okresu zatrudnienia świadków na stanowisku kierowców samochodów ciężarowych powyżej 3,5 tony.

Przy zaliczeniu spornego okresu zatrudnienia ubezpieczonego podanego na wstępie rozważań do pracy w warunkach szczególnych uznanej przez organ rentowy ubezpieczony posiada na dzień 01.01.1999r. wymagany do przyznania emerytury 15 - letni staż takiej pracy.

W takiej sytuacji, gdy ostatecznie bezspornym jest, że ubezpieczony w dniu 17.01.2014r. ukończył wiek emerytalny 60 lat, na dzień 01.01.1999r. udowodnił wymagany 25 - letni okres składkowy i nieskładkowy, we wniosku o świadczenie wskazał, iż nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego, Sąd stwierdził, iż ubezpieczony spełnia wszystkie niezbędne przesłanki prawa do dochodzonego świadczenia na podstawie z art.184 w związku z art.32 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i w związku z § 4 ust.1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych

w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze( Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm. )

i stąd przyznał to świadczenie od dnia 17.01.2014r., to jest od ukończenia przez ubezpieczonego wieku emerytalnego 60 lat ( zgodnie z art.100 ust.1 ustawy o emeryturach

i rentach… ).

W konsekwencji takiego stanowiska, kierując się powołanymi na wstępie rozważań uregulowaniami prawnymi, Sąd z mocy art.477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję orzekając jak w sentencji.

Sędzia