Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 kwietnia 2014r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 kwietnia 2014r. w O.

sprawy z powództwa J. Z. (1)

przeciwko (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w O.

o sprostowanie świadectwa pracy

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Ostrołęce

z dnia 27 listopada 2013r. sygn. akt IVP 116/13

orzeka:

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 60 (sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego za II instancję.

UZASADNIENIE

Powódka J. Z. (1) w pozwie skierowanym przeciwko (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w O. wniosła o sprostowanie wydanego jej przez pozwaną świadectwa pracy z dnia 14.03.2013r., przez usunięcie z punktu 3 a tego świadectwa pracy zapisu, że stosunek pracy ustał w wyniku „odwołania ze stanowiska Prezesa Zarządu na podstawie art. 70 § 1 i 3 k.p.”. Jednocześnie powódka żądała zasądzenia kosztów zastępstwa prawnego według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje roszczenie wskazała, że w dniu 20 marca 2013r. doręczono jej świadectwo pracy z dnia 14 marca 2013r., a jej wniosek o sprostowanie świadectwa pracy w w/w zakresie nie został uwzględniony przez pracodawcę.

W odpowiedzi na pozew (...) Spółdzielnia Mieszkaniowa w O. uznała roszczenie w zakresie usunięcia z pkt 3 świadectwa pracy zapisu: „art. 70 § 3 k.p.” a pozostałym zakresie wniosła o oddalenie powództwa. Jednocześnie pozwana wniosła o zasądzenie od powódki kosztów zastępstwa prawnego według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje stanowisko pozwana wskazała, iż powódka była zatrudniona na podstawie aktu powołania. Rada Nadzorcza pozwanej Spółdzielni odwołała powódkę ze stanowiska Prezesa Zarządu, przy czym odwołanie to było równoznaczne z rozwiązaniem stosunku pracy w trybie natychmiastowym – art. 52 § 1 ust. 1 k.p. W trakcie posiedzenia Rady poinformowano powódkę o wynikach głosowania, a powódka zwróciła się wówczas do Rady o zmianę trybu rozwiązania stosunku pracy na porozumienie stron. Rada Nadzorcza pozwanej, po ponownym głosowaniu wyraziła zgodę na rozwiązanie stosunku pracy z powódką w trybie porozumienia stron. Taki stan rzeczy zdaniem pozwanej pozwala na częściowe uznanie roszczeń, tj. w zakresie art. 70 § 3 k.p. Uznanie powództwa w pozostałym zakresie nie jest możliwe, bowiem odwołanie ze stanowiska Prezesa Zarządu wywołało skutek w postaci rozwiązania stosunku pracy łączącego strony, a zatem pozbawienie świadectwa pracy zapisu o trybie ustania zatrudnienia byłoby, zdaniem pozwanej, naruszeniem przepisu art. 97 § 2 k.p.

Wyrokiem z dnia 27 listopada 2013r. Sąd Rejonowy w Ostrołęce nakazał pozwanej (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w O. sprostowanie wydanego powódce J. Z. (1) świadectwa pracy z dnia 14.03.2013r. przez usunięcie z punktu 3 a tego świadectwa pracy zapisu, że stosunek pracy ustał w wyniku „odwołania ze stanowiska Prezesa Zarządu na podstawie art. 70 § 1 i 3 k.p.” oraz zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 60zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.

Sąd Rejonowy ustalił, że powódka J. Z. (2) w okresie od dnia 01 kwietnia 1978r. do dnia 12 marca 2013r. była pracownikiem pozwanej (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w O., a w okresie od dnia 14 lipca 2012r. do dnia 12 marca 2013r. pełniła również funkcję Prezesa Zarządu pozwanej Spółdzielni.

W dniu 12 marca 2013r. miało miejsce posiedzenie Rady Nadzorczej (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w O., która w głosowaniu tajnym podjęła uchwałę Nr 54, dotyczącą odwołania J. Z. (1) ze stanowiska Prezesa Zarządu z dniem 12 marca 2013r. Na mocy tej samej uchwały rozwiązano umowę o pracę z J. Z. (2) – bez wypowiedzenia, przyjmując za podstawę art. 52 § 1 ust. 1 k.p., także z dniem 12 marca 2013r.

Poproszona na posiedzenie Rady Nadzorczej, po podjęciu uchwały Nr (...), J. Z. (2) oświadczyła, że nie zgadza się ani z zarzutami dotyczącymi samego odwołania jej z funkcji Prezesa Zarządu, ani też z trybem rozwiązania umowy o pracę i złożyła pisemny wniosek o rozwiązanie stosunku pracy na mocy porozumienia stron. Wówczas Rada Nadzorcza, na tym samym posiedzeniu, podjęła głosowanie nad tym wnioskiem i przegłosowała zgodę na rozwiązanie umowy o pracę z powódką na mocy porozumienia stron. W następstwie wyniku powtórnego głosowania, Prezes S. S. podarł dokument traktujący o art. 52 § 1 ust. 1 k.p.

Sąd Rejonowy ustalił nadto, iż w dniu 20 marca 2013r. doręczone zostało powódce J. Z. (1) świadectwo pracy z dnia 14 marca 2013r., w którym w pkt 3 a zapisano, że stosunek pracy ustał w wyniku „odwołania ze stanowiska Prezesa Zarządu na podstawie art. 70 § 1 i 3 k.p.”.

Powódka J. Z. (1) w ustawowym terminie 7 dni złożyła pracodawcy wniosek o sprostowanie świadectwa pracy prze usuniecie tego zapisu. W dniu 28 marca 2013r. pracodawca odmówił sprostowania świadectwa pracy.

W ocenie Sądu Rejonowego powództwo J. Z. (1) jest zasadne w całości.

Zdaniem Sądu powódka zachowała 7-dniowy termin do wystąpienia z powództwem o sprostowanie świadectwa pracy, bowiem pismo pracodawcy o odmowie sprostowania świadectwa pracy otrzymała w dniu 28 marca 2013r., a pozew w wniosła w dniu 04 kwietnia 2013r.

Powołując się na treść przepisu art. 70 § 1, 2 i 3 kp Sąd wskazał, iż przepisy kodeksu pracy przewidują dwa rodzaje odwołań, a ściślej: skutków prawnych, jakie ze sobą niosą. Paragraf drugi art. 70 k.p. stanowi, że odwołanie jest równoznaczne z wypowiedzeniem umowy o pracę. Ten rodzaj odwołania skutkuje zatem pozbawieniem stanowiska w czasie wskazanym w akcie odwołania. Stosunek pracy tego pracownika rozwiązuje się natomiast z upływem wspomnianego okresu równego okresowi wypowiedzenia. Druga z instytucji zawartych w art. 70 § 3 k.p. to odwołanie równoznaczne z rozwiązaniem umowy o pracę bez wypowiedzenia. Ogólna regulacja kodeksowa wskazuje tu, że odwołanie równoznaczne z rozwiązaniem umowy o pracę bez wypowiedzenia następuje z przyczyn, o których mowa w art. 52 i 53 k.p.

Zdaniem Sądu stosunek pracy z powołania może być, podobnie jak umowny stosunek pracy, w związku z odesłaniem z art. 69 k.p., rozwiązany na mocy porozumienia stron. Skutek w postaci zakończenia stosunku pracy następuje tu w dacie wskazanej w porozumieniu (o ile jej nie określono z chwilą zawarcia porozumienia). Zwolnienie zaś ze sprawowania funkcji (stanowiska) również będzie następowało w tej dacie (chyba że co innego ustalono w porozumieniu).

Sąd wskazał, iż zgodnie z treścią art. 97 § 1 zdanie pierwsze k.p. w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy, pracodawca jest obowiązany niezwłocznie wydać pracownikowi świadectwo pracy. Wykładnia językowo-logiczna tego przepisu musi prowadzić do wniosku, że wydanie świadectwa pracy jest skutkiem rozwiązania stosunku pracy, w związku z czym nie zastępuje odpowiednich oświadczeń woli pracodawcy w tym zakresie. Zawarta w świadectwie pracy informacja o rozwiązaniu stosunku pracy ma więc jedynie stanowić potwierdzenie złożenia oświadczenia woli o rozwiązaniu stosunku pracy, natomiast nie zastępuje go a stanowisko judykatury i doktryny prawa pracy jest w tym zakresie ugruntowane. Oświadczenie woli pracodawcy spełniające wymogi określone treścią art. 70 § 1 i 3 k.p. stanowi czynność prawną prowadzącą do rozwiązania stosunku pracy. Rozwiązanie zaś stosunku pracy następuje w odpowiednim trybie i to ono winno znaleźć odzwierciedlenie w treści świadectwa pracy w części, którą przewidziano na umieszczenie w niej: „trybu i podstawy prawnej rozwiązania stosunku pracy”.

Sąd Rejonowy wskazał, że poza ogólnym stwierdzeniem, że pracodawca wydaje świadectwo pracy pracownikowi, przepisy kodeksu pracy nie określają sposobu i trybu wydawania świadectwa pracy, odsyłając w tym zakresie do aktu wykonawczego. Zgodnie ze sposobem wypełniania świadectwa pracy określonym w Rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 maja 1996r. w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy oraz sposobu i trybu jego wydawania i prostowania w ust. 3 lit. a pracodawca podaje jeden z trybów rozwiązania stosunku pracy określonych w art. 30 § 1 k.p., a w przypadku rozwiązania stosunku pracy za wypowiedzeniem lub bez wypowiedzenia - dodatkowo wskazuje stronę stosunku pracy składającą oświadczenie woli w tej sprawie. Nie sposób zatem przyjąć, że świadectwo pracy z dnia 14 marca 2013r., wystawione powódce J. Z. (1) zostało wystawione prawidłowo, bowiem w art. 30 § 1 k.p. wskazano, iż umowa o pracę rozwiązuje się na mocy porozumienia stron, za wypowiedzeniem, bez wypowiedzenia, z upływem czasu, na który była zawarta i z dniem ukończenia pracy, dla której wykonania była zawarta.

Biorąc pod uwagę powyższe zdaniem Sądu Rejonowego w świadectwie pracy J. Z. (1) z dnia 14.03.2013r. winno znajdować się jedynie wskazanie, zgodne ze stanem faktycznym niniejszej sprawy, że stosunek pracy ustał na mocy porozumienia stron – art. 30 § 1 pkt 1 k.p.

Sąd Rejonowy wydając rozstrzygnięcie wziął także pod uwagę fakt, że przedmiotowe świadectwo pracy zostało wydane powódce za okres zatrudnienia – jako byłego pracownika pozwanej Spółdzielni, tj. za czas od dnia 01 kwietnia 1978r. do dnia 12 marca 2013r. nie zaś – jako byłego Prezesa Zarządu pozwanej, którym powódka była niespełna osiem miesięcy. Stąd dokument, który wskazywałby zarówno art. 30 § 1 pkt 1 kp, jak też art. 70 § 1 i 3 kp (lub art. 70 § 1), jako sposób ustania stosunku pracy, nie tylko nie byłby zgodny z Rozporządzeniem co do formy i treści, ale byłby niewłaściwy, bowiem odwołanie ze stanowiska Prezesa Zarządu nie jest sposobem ustania stosunku pracy. Tak zredagowane świadectwo pracy, byłoby ze sobą wewnętrznie sprzeczne, należy bowiem wyraźnie rozróżnić zakończenie stosunku pracy i zwolnienie ze sprawowania funkcji.

Mając na uwadze powyższe Sąd Rejonowy uwzględnił powództwo, zgodnie z żądaniem pozwu.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c., przy czym wynagrodzenie pełnomocnika powódki zostało ustalone w oparciu o § 11 ust.1 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.

Apelację od wyroku Sądu Rejonowego w Ostrołęce z dnia 27 listopada 2013r. wniosła stron pozwana, zaskarżając powyższy wyrok częściowo, to jest w części nakazującej pozwanej usunięcie z punktu 3 „a" świadectwa pracy zapisu, że stosunek pracy ustał w wyniku „odwołania ze stanowiska Prezesa Zarządu na podstawie art. 70 § 1 i 3 k.p.".

Skarżąca wyrokowi Sądu Rejonowego zarzuciła obrazę art. 52 § 3 ustawy z 16 września 1982r. Prawo spółdzielcze poprzez jego niezastosowanie. Wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku przez oddalenie powództwa w części nakazującej pozwanej usunięcie z punktu 3 „a" świadectwa pracy zapisu, że stosunek pracy ustał w wyniku odwołania ze stanowiska Prezesa Zarządu na podstawie art. 70 § 1 k.p.

W uzasadnieniu skarżąca wskazała, że w dacie rozwiązania stosunku pracy powódka była zatrudniona w (...) Spółdzielni Mieszkaniowej na stanowisku Prezesa Zarządu Spółdzielni. Z chwilą powołania jej na to stanowisko, jej stosunek pracy stał się stosunkiem pracy z powołania, strony nie zawierały odrębnej umowy o pracę, bowiem z chwilą powołania powódki na stanowisko Prezesa Zarządu, jej stosunek pracy przekształcił się w stosunek pracy z powołania, co wynika z art. 52 ustawy Prawo spółdzielcze.

Skarżąca wskazała, iż zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z 24 lutego 1999r., IPKN 582/98, przepis art. 52 § 1 ustawy z 16 września 1982r. Prawo spółdzielcze jest przepisem odrębnym w rozumieniu art. 68 § 1 kp, pozwalającym na nawiązanie stosunku pracy na podstawie powołania z członkami zarządu spółdzielni. Także Statut Spółdzielni stanowi, że z członkami zarządu zatrudnionym w Spółdzielni, Rada Nadzorcza nawiązuje stosunek pracy na podstawie umowy o pracę lub powołanie. Zdaniem skarżącej decyduje stan faktyczny w dacie rozwiązania stosunku pracy, a w tej dacie powódka była Prezesem Zarządu zatrudnionym w OSM na podstawie powołania.

Powołując się na treść art. 52 § 3 Prawo spółdzielcze pozwana podniosła, że w razie odwołania członka zarządu prawo odwołania go ze stanowiska pracy, na którym został zatrudniony przysługuje zarządowi spółdzielni. Gdy jednak w jednym czasie (jak to miało miejsce w niniejszej sprawie) jest podejmowana decyzja w formie uchwały o odwołaniu członka zarządu z pełnionej funkcji, to tylko i wyłącznie Rada Nadzorcza może odwołać go ze stanowiska pracy i taka sytuacja zaistniała w niniejszej sprawie. Przyczyną odwołania powódki ze stanowiska pracy było odwołanie z funkcji Prezesa Zarządu, co miało miejsce, Rada Nadzorcza przychyliła się zaś do prośby powódki i zgodziła się na rozwiązanie stosunku pracy na mocy porozumienia stron.

W odpowiedzi na apelację powódka wniosła o oddalenie apelacji oraz o zasądzenie kosztów zastępstwa prawnego wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazała, że niesłuszne jest stanowisko pozwanego wskazujące, iż art. 52 § 1 ustawy z dnia 16 września 1982r. Prawo spółdzielcze jest przepisem odrębnym w rozumieniu art. 68 § 1 kp, pozwalającym na nawiązanie stosunku pracy na podstawie powołania z członkami zarządu spółdzielni i że strony nie zawierały odrębnej umowy o pracę, ponieważ chwilą powołania powódki na stanowisko Prezesa Zarządu jej stosunek pracy przekształcił się w stosunek pracy z powołania.

Powódka wskazała, że Sąd Najwyższy w Uchwale 7 sędziów z dnia 21 lutego 2003 r., sygn. akt III PZP 19/02 zajął stanowisko przeciwne go prezentowanego przez pozwaną, gdyż stwierdził, iż przepis art. 52 § 1 ustawy z dnia 16 września 1982r. Prawo spółdzielcze nie jest przepisem odrębnym w rozumieniu art. 68 § 1 k.p co oznacza, iż w tej sytuacji nie mamy do czynienia z nawiązaniem stosunku pracy na podstawie powołania, o którym jest mowa w art. 68 k.p. Ponadto powódka powołała się na wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 lutego 2001r. (I PKN 255/00) stwierdzające, iż przepis art. 52 § 1 ustawy z dnia 16 września 1982r. Prawo spółdzielcze nie stanowi podstawy nawiązania z członkami zarządu spółdzielni stosunku pracy z powołania.

Zdaniem powódki Sąd I instancji prawidłowo stwierdził, iż świadectwo pracy zostało wystawione za okres zatrudnienia jako byłego pracownika pozwanej Spółdzielni, tj. za czas od dnia 1 kwietnia 1978r. do dnia 12 marca 2013r. nie zaś - jako byłego Prezesa Zarządu pozwanej. Świadectwo pracy, które wskazywałoby zarówno art. 30 § 1 pkt lk.p., jak też art. 70 § 1 i §3 k.p. (lub art. 70 § 1) jako sposób ustania stosunku pracy, nie tylko nie byłby zgodny z Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 maja 1996r. w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy oraz sposobu i trybu jego wydawania i prostowania co do formy i treści, ale byłby niewłaściwy, bowiem odwołanie ze stanowiska Prezesa Zarządu nie jest sposobem ustania stosunku pracy. Zdaniem powódki potwierdzeniem tego stanowiska jest wyrok SN z dnia 7 września 2000 r. (I PKN 101/00), iż rozwiązanie przez radę nadzorczą spółdzielni stosunku organizacyjnego wskutek odwołania z funkcji członka zarządu nie powoduje automatycznie rozwiązania umowy o pracę.

Z tych względów powódka wniosła o oddalenie apelacji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja pozwanej (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w O. jest niezasadna i została oddalona w oparciu o art. 385 k.p.c.

Przedmiotem rozstrzygnięcia było to, czy w świadectwie pracy wydanym powódce J. Z. (1) prawidłowy jest zapis zawarty w pkt 3a wskazujący, iż stosunek pracy ustał w wyniku odwołania ze stanowiska Prezesa Zarządu na podstawie art. 70 § 1 i 3 k.p. Powódka domagała się usunięcia tego zapisu podnosząc, iż prawidłowy jest jedynie zapis zawarty w pkt 3 b świadectwa wskazujący, iż stosunek pracy ustał w wyniku porozumienia stron – art. 40 § 1 pkt 1 kp.

Sąd Rejonowy w Ostrołęce zaskarżonym wyrokiem uwzględnił powyższe żądanie a Sąd Okręgowy podziela to stanowisko.

Poza sporem jest, iż powódka J. Z. (2) w okresie od dnia 01 kwietnia 1978r. do dnia 12 marca 2013r. była pracownikiem pozwanej (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w O., a w okresie od dnia 14 lipca 2012r. do dnia 12 marca 2013r. pełniła również funkcję Prezesa Zarządu pozwanej Spółdzielni. W dniu 12 marca 2013r. Rada Nadzorcza OSM w O. podjęła uchwałę Nr 54, dotyczącą odwołania J. Z. (1) ze stanowiska Prezesa Zarządu z dniem 12 marca 2013r. Na mocy tej samej uchwały rozwiązano umowę o pracę z J. Z. (1) – bez wypowiedzenia, przyjmując za podstawę art. 52 § 1 ust. 1 k.p. Poza sporem jest też, że J. Z. (3) złożyła do Rady Nadzorczej pisemny wniosek o rozwiązanie stosunku pracy na mocy porozumienia stron a Rada Nadzorcza, na tym samym posiedzeniu, przegłosowała zgodę na rozwiązanie umowy o pracę z powódką na mocy porozumienia stron.

Poza sporem jest nadto, iż pozwana Spółdzielnia w wydanym powódce świadectwie pracy w pkt 3a wskazała, że stosunek pracy ustał w wyniku odwołania ze stanowiska Prezesa Zarządu na podstawie art. 70 § 1 i 3 k.p. a w pkt 3b wskazała, że stosunek pracy ustał w wyniku porozumienia stron.

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Okręgowy podziela stanowisko Sądu Rejonowego stwierdzające, iż prawidłowe jest pozostawienie w świadectwie pracy jedynie zapisu zawartego w pkt 3b o rozwiązaniu umowy o pracę w drodze porozumienia stron.

Wskazać trzeba, że art. 52 § 1 ustawy Prawo spółdzielcze stanowi, że z członkami zarządu zatrudnianymi w spółdzielni rada spółdzielni nawiązuje stosunek pracy - w zależności od powierzonego stanowiska - na podstawie umowy o pracę albo powołania (art. 68 k.p.).

Odwołanie członka zarządu lub zawieszenie go w czynnościach nie narusza jego uprawnień wynikających ze stosunku pracy lub innego stosunku prawnego, którego przedmiotem jest świadczenie pracy (art. 52 ust. 2 tej ustawy).

Zgodnie zaś z art. 70 § 1 k.p. pracownik zatrudniony na podstawie powołania może być w każdym czasie - niezwłocznie lub w określonym terminie - odwołany ze stanowiska przez organ, który go powołał.

Odwołanie jest równoznaczne z rozwiązaniem umowy o pracę bez wypowiedzenia, jeżeli nastąpiło z przyczyn, o których mowa w art. 52 lub 53 (art. 70 § 3 k.p.

Z przepisu art. 70§ 1 k.p. wynika, że ponieważ powołanie na stanowisko wywołuje skutki prawne w dwóch sferach - ustrojowo-prawnej (organizacyjno-prawnej) w postaci obsady określonego stanowiska oraz w sferze prawa pracy w postaci nawiązania stosunku pracy z danym kandydatem na stanowisko - to czynności zmierzające do zakończenia bytu prawnego opartego na powołaniu również muszą wywoływać podwójne skutki prawne. Pierwszym z nich i podstawowym będzie tu zwolnienie określonego stanowiska, drugim rozwiązanie istniejącego stosunku pracy z osobą obsadzoną na tym stanowisku.

Sąd Okręgowy podziela też stanowisko Sądu I instancji, iż stosunek pracy z powołania może być, podobnie jak umowny stosunek pracy, w związku z odesłaniem z art. 69 k.p., rozwiązany na mocy porozumienia stron. Taki właśnie sposób rozwiązania stosunku pracy ostatecznie uzgodniły strony niniejszego postepowania.

Wobec rozwiązania stosunku pracy pozwany pracodawca, zgodnie z art. 97. § 1 k.p. był zobowiązany niezwłocznie wydać pracownikowi świadectwo pracy. Z powyższego przepisu wynika więc, że świadectwo pracy jest wydawane w związku z rozwiązaniem stosunku pracy. Sposób wystawiania świadectwa pracy wskazuje zaś Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 maja 1996r. w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy oraz sposobu i trybu jego wydawania i prostowania. W § 1 ust. 1 pkt 1a tego Rozporządzenia wskazano, iż w świadectwie pracy zamieszcza się informacje niezbędne do ustalenia uprawnień ze stosunku pracy, w tym podstawy prawnej rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy.

Rację ma strona powodowa wskazując, że odwołanie J. Z. (1) ze stanowiska Prezesa zarządu nie jest sposobem rozwiązania stosunku pracy. Sposoby rozwiązania stosunku pracy wskazuje art. 30 § 1 k.p., gdzie w pkt 1 wskazano rozwiązanie za porozumieniem stron.

Skoro więc Rada Nadzorcza, na tym samym posiedzeniu, podjęła głosowanie nad wnioskiem J. Z. (1) i przegłosowała zgodę na rozwiązanie umowy o pracę z powódką na mocy porozumienia stron, taki sposób ustania stosunku pracy jest prawidłowy i w tej sytuacji nie ma podstaw do wskazywania w świadectwie również i tego, że nastąpiło odwołanie jej ze stanowiska prezesa zwłaszcza, że strona pozwana uznawała powództwo w zakresie wykreślenia z treści świadectwa zapisu „na podstawie art. 70 § 1 i 3 k.p.”

Mając na uwadze całokształt w/w okoliczności i rozważań Sąd Okręgowy oddalił apelację pozwanej (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w O. jako niezasadną.

Ponieważ apelacja została oddalona, powódce reprezentowanej przez profesjonalnego pełnomocnika należny był zwrot kosztów zastępstwa prawnego. O powyższym orzeczono w oparciu o art. 98 kpc. Na koszty te składają się koszty zastępstwa prawnego za II instancję w kwocie po 60zł, ustalone w oparciu o 11 ust. 1 pkt 1 i § 12 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.