Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII Gz 149/14

POSTANOWIENIE

Dnia 29 sierpnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie VIII Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Krzysztof Górski

Sędziowie: SO Piotr Sałamaj

SO Anna Budzyńska (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 29 sierpnia 2014 roku w Szczecinie,

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa R. M.

przeciwko (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością we W.

o zwolnienie spod egzekucji

na skutek zażalenia obowiązanego

na postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 12 czerwca 2014 roku, sygn. akt XI GC 434/14

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSO Piotr Sałamaj SSO Krzysztof Górski SSO Anna Budzyńska

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy udzielił zabezpieczenia roszczenia powoda o zwolnienie spod egzekucji prowadzonej na wniosek pozwanego jako wierzyciela przeciwko dłużnikom T. B. i R. S. – poprzez zawieszenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika przy Sądzie Rejonowym Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie, J. W., pod sygnaturą KM 137/14 w części dotyczącej skierowania egzekucji do ruchomości wymienionych w protokole zajęcia ruchomości w pozycjach od 23 do 27 tj. dwóch sztuk odtwarzacza (...) 5000 D., dwóch sztuk odtwarzacza (...), (...) (...) P.,(...) P. (...), D. E. C..

W ocenie Sądu orzekającego powód uprawdopodobnił okoliczności, które uzasadniały wniosek o udzielenie zabezpieczenia. Powód przedłożył protokół zajęcia ruchomości zawierający sporne przedmioty.

Zdaniem Sądu - wskazany wyżej sposób zabezpieczenia zapewni powodowi ochronę jego praw na wypadek uzyskania wyroku uwzględniającego powództwo, a jednocześnie nie spowoduje obciążenia pozwanego ponad miarę. Zawieszenie postępowania egzekucyjnego, nie uniemożliwi bowiem pozwanemu ewentualnego dalszego dochodzenia roszczeń.

Wobec zaistnienia przesłanek warunkujących udzielenie zabezpieczenia Sąd Rejonowy – określonych w treści art. 730 1 i 731 kpc. Sąd I instancji uwzględnił wniosek powoda o udzielenie zabezpieczenia.

Powyższe postanowienie zaskarżył w całości pozwany. Zaskarżonemu postanowieniu zarzucił naruszenie art. 731 1§ 1 k.p.c. poprzez udzielenie powodowi zabezpieczenia mimo, iż nie uprawdopodobnił on podstawowych okoliczności warunkujących uwzględnienie powództwa ekscydencyjnego tj. daty, w której dowiedział się o zajęciu w sytuacji gdy powzięcie informacji nastąpiło po dacie dokonanego zajęcia.

Skarżący zarzucił, że Sąd Rejonowy uwzględniając wniosek powoda o udzielenie zabezpieczenia powództwa w sprawie o wyłącznie spod egzekucji – nie wziął pod uwagę, że konieczną przesłanką do uprawdopodobnienia roszczenia – jest również zachowanie przez powoda miesięcznego terminu do wystąpienia z powództwem ekscydencyjnym. Tymczasem uzasadnienie pozwu całkowicie przemilcza okoliczność powzięcia wiadomości o zajęciu z dnia 7 marca 2014 i 13 marca 2014 r. Zdaniem pozwanego, trudno uznać za prawdopodobne, że powód będący DJ-em w klubie w którym dokonano zajęcia w piątek przed weekendem, nie wiedział i nie zauważył znaków zajęcia na przedmiotowym sprzęcie. Tymczasem pozew w niniejszej sprawie został złożony najwcześniej w dniu 29 kwietnia 2014 (data pisma zawierającego pozew), z zatem po upływie miesiąca od dokonania wyżej wymienionych zajęć komorniczych. Obowiązany zarzucił, że powód nie podniósł ani jednego twierdzenia (nie mówiąc o uprawdopodobnieniu),wskazującego na datę dowiedzenia się o zajęciu, co powinno przesądzać o oddaleniu wniosku o udzielenie zabezpieczenia.

Skarżący wskazał także, że w postanowieniem z dnia 5 czerwca 2014 r. w sprawie X GC 455/14 tutejszy Sąd Rejonowy zabezpieczył powództwo wytoczone przez K. K. oraz B. Ł. o zwolnienie od egzekucji co do składników majątkowych wymienionych w punkach 23-27 protokołu zajęcia z dnia 7 marca 2014 r. Pozwany podniósł, iż powyższe prowadzi do wniosku, że dwie różne strony powodowe, reprezentowane przez tego samego pełnomocnika, w tym samym czasie wnioskowały o udzielenie zabezpieczenia w krzyżującym się zakresie, co stawia w wątpliwość twierdzenia powoda, który uznaje się za właściciela w sytuacji gdy za właściciela przedmiotowych ruchomości uważają się osoby trzecie, reprezentowane przez tego samego pełnomocnika procesowego.

Wskazując na powyższe skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia w całości poprzez oddalenie wniosku o udzielenie zabezpieczenia i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania.

W zażalenie powód wniósł o oddalenie zażalenia, podnosząc, że w sprawie – wbrew zarzutom pozwanego – zachodziły wszystkie przesłanki pozwalające na uwzględnienie wniosku o udzielenie zabezpieczenia.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie okazało się nieuzasadnione. Skarżący nie przedstawił bowiem argumentów podważających trafność rozstrzygnięcia opartego o przepis art. 730 1 k.p.c. w zw. z art. 755 § 1 pkt 3 k.p.c.

Norma art. 730 1 k.p.c. stanowi, iż udzielenie zabezpieczeniu, którego może żądać każda strona lub uczestnik postępowania, uzależnione jest od uprawdopodobnienia przez wnioskodawcę istnienia dwóch przesłanek:

- roszczenia;

- interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia.

Interes prawny w udzielonym zabezpieczeniu zgodnie z unormowaniem powyższego przepisu, istnieje wtedy gdy brak zabezpieczenia uniemożliwi lub poważnie utrudni wykonanie zapadłego w sprawie orzeczenia lub w inny sposób uniemożliwi lub poważnie utrudni osiągnięcie celu postępowania w sprawie.

Odnosząc się do kwestii uprawdopodobnienia roszczenia i interesu prawnego, przypomnieć należy, iż definiowana w art. 243 k.p.c. (mającym zastosowanie do postępowania zabezpieczającego z mocy art. 13 §2 k.p.c.) instytucja uprawdopodobnienia polega na dopuszczalności ustalania przez Sąd faktów istotnych dla sprawy z odstępstwem od wynikających z ustawy przepisów o dowodach. Innymi słowy - w przypadku, gdy ustawa wymaga uprawdopodobnienia a nie udowodnienia jakiegoś faktu, Sąd może czynić ustalenia faktyczne bez zachowania szczegółowych reguł dowodowych przewidzianych przez k.p.c.

Odnosząc powyższe uwagi w kontekście zarzutów skarżącego stwierdzić należy, że nie przedstawiono w zażaleniu wystarczających argumentów poważających prawidłowość przyjęcia przez Sąd Rejonowy roszczenia powoda jako uprawdopodobnionego. Roszczenie, objęte wnioskiem o udzielenie zabezpieczenia, oparte jest o normę art. 841 § 1 k.p.c. – zgodnie z którą osoba trzecia może w drodze powództwa żądać zwolnienia zajętego przedmiotu od egzekucji, jeżeli skierowanie do niego egzekucji narusza jej prawa. Legitymacja czynna przysługuje zatem osobom trzecim, których prawa zostały naruszone w wyniku skierowania egzekucji do określonych przedmiotów. Powód, uzasadniając żądanie pozwu o normę art. 841 k.p.c, powołał się na naruszenie przysługującego mu prawa własności do ruchomości, wymienionych pod poz. 23-27 protokołu zajęcia z dnia 7 marca 2014r., sporządzonego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym Szczecin – Prawobrzeże i Zachód J. W. w sprawie o sygn. akt Km 137/14.

W realiach rozpoznawanej sprawy należy trafnie Sąd Rejonowy uznał, że powód dostatecznie uprawdopodobnił swoje roszczenie. Przedstawił bowiem fakturę VAT nr (...) z dnia 7 grudnia 2005 roku, dokumentującą nabycie przez powoda od firmy (...) w L. ruchomości w postaci dwóch sztuk odtwarzacza (...) 5000 D., dwóch sztuk odtwarzacza (...), (...) (...)0 P., (...) P. (...) oraz D. E. C. za cenę 12.078,00 zł. Fakt naruszenia prawa własności powoda potwierdza z kolei okoliczność prowadzenia z wniosku pozwanego jako wierzyciela przeciwko dłużnikom T. B. i R. S. postępowania egzekucyjnego pod sygnaturą akt Km 137/14 i dokonania zajęcia w protokole zajęcia z dnia 7 marca 2014 r. m.in. ruchomości wymienionych w fakturze VAT nr (...). Naruszenie prawa chronionego zgodnie z art. 841 k.p.c następuje z chwilą jego zajęcia.

Zgodzić się należy ze skarżącym, iż obowiązkiem powoda w świetle § 3 przepisu art. 841 k.p.c było uprawdopodobnienie również zachowania terminu miesięcznego dla wytoczenia powództwa, który to termin liczony jest od dnia, kiedy osoba trzecia dowiedziała się o zajęciu.

Podkreślić należy, że termin określony w art. 841 § 3 k.p.c. – jak przyjmuje się w doktrynie i judykaturze jest terminem prawa materialnego, ma charakter terminu prekluzyjnego i w konsekwencji nie podlega przywróceniu. Jego uchybienie skutkuje oddaleniem powództwa. Zbadanie omawianej kwestii formalnej wyprzedza niejako merytoryczną ocenę żądania, albowiem sam fakt uchybienia terminowi z art. 841 § 3 k.p.c. powoduje bezwzględną konieczność oddalenia powództwa bez potrzeby oceny jego merytorycznej zasadności (por. Komentarz do art. 841 k.p.c., LEX – Dariusz Zawistowski, wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 17 kwietnia 2013 r., I ACa 79/13, LEX nr 1372467).

Wbrew stanowisku skarżącego powód przytoczył w pozwie okoliczności dotyczące terminu, w jakim dowiedział o zajęciu spornych ruchomości w postępowaniu. Wskazał bowiem, iż o powyższym poinformował go dłużnik T. B. w dniu 22 kwietnia 2014 r., co skutkowało wystosowaniem niezwłocznie, w dniu następnym tj. 23 kwietnia 2014 r. – pisma do pozwanego z wezwaniem do zwolnienia ruchomości stanowiących jego własność. Pismo to wraz z potwierdzeniem nadania zostało załączone do pozwu.

Okoliczność, że powód – jak twierdzi pozwany – był DJ-ejem w klubie, w którym dokonano zajęcia, nie przesądza – zdaniem Sądu Okręgowego, że o zajęciu spornych ruchomości powód musiał się dowiedzieć już w dacie dokonania zajęcia.

Powyższe prowadzi do wniosku, iż powód w oparciu o przedstawiony materiał procesowy - uprawdopodobnił istnienie roszczenia o wyłączenie egzekucji wskazanych ruchomości.

Należy wskazać, że skarżący nie podnosił zarzutów dotyczących braku interesu prawnego uprawnionego w udzieleniu zabezpieczenia. Dodać należy, że art. 730 § 2 k.p.c. stanowi, że interes prawny wnioskodawcy występuje wówczas, gdy brak zabezpieczenia uniemożliwi lub poważnie utrudni wykonanie zapadłego w sprawie orzeczenia lub w inny sposób uniemożliwi lub poważnie utrudni osiągnięcie celu postępowania w sprawie. W niniejszej sprawie kwestia interesu prawnego wynika dostatecznie z przedstawionego materiału procesowego.

Odnosząc się do twierdzeń skarżącego co do uwzględnienia przez Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie wniosku o udzielenie zabezpieczenia powództwa o zwolnienie spod egzekucji, dokonanego przez Sąd Rejonowy w innej sprawie o sygn. akt X GC 455/14, obejmującego m.in. ruchomości, których zwolnienia spod egzekucji domaga się powód w przedmiotowej sprawie – należy wskazać, iż powyższe nie może prowadzić do uznania, że powód nie uprawdopodobnił swojego roszczenia w niniejszej sprawie.

Podkreślić należy, że celem postępowania zabezpieczającego nie jest wyjaśnienie i przesądzenie wszelkich kwestii spornych między stronami oraz dokonywanie wiążących ocen co do zastosowania w danej sprawie norm prawa materialnego. Powyższe wymaga przeprowadzenia postępowania dowodowego a następnie dokonania jego oceny – zgodnie z art. 233 § 1 k.p.c. W toku też rozpoznania sprawy przez Sąd podlegać będą ocenie podnoszone przez skarżącego sprzeczności – jak twierdzi – w stanowisku pełnomocnika procesowego powoda co do przysługiwania powodowi prawa własności spornych ruchomości.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 397 § 2 w zw. z art. 385 w zw. z art. 13 § 2 k.p.c Sąd Okręgowy oddalił zażalenie jako nieuzasadnione.

SSO Piotr Sałamaj SSO Krzysztof Górski SSO Anna Budzyńska