Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 sierpnia 2014 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie Wydział IX Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Aneta Żołnowska

Protokolant: stażysta Anna Ostromecka

w obecności oskarżyciela publ. R. G.

po rozpoznaniu w dniu 23 czerwca 2014 r. i 18 sierpnia 2014r. sprawy

Z. W. (1)

s. F. i G. z domu B.

ur. (...) w R.

obwinionego o to, że:

w dniu 17 lutego 2014r. o godz. 18:50 w O. na ul. (...) kierując samochodem marki V. o nr rej. (...) nie zachował szczególnej ostrożności i nie ustąpił przejazdu dla samochodu marki D. o nr rej. (...) w wyniku czego doprowadził do zderzenia i uszkodzenia pojazdów czym spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym.

- tj. za wykroczenie z art. 86§1 kw w zw. z art. 2 ust. 4 Ustawy prawo o ruchu drogowym

ORZEKA:

I.  obwinionego Z. W. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 86§1 kw skazuje go na karę 450,- (czterysta pięćdziesiąt) złotych grzywny;

II.  na podstawie art. 118 § 1 i 3 kpw i art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt. 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych obciąża obwinionego zryczałtowanymi wydatkami postępowania w kwocie 100,- (sto) złotych, opłatą w kwocie 45,- (trzydzieści) złotych i kosztami opinii biegłego w kwocie 575,46 (pięćset siedemdziesiąt pięć 46/100) złotych.

UZASADNIENIE

Obwiniony Z. W. (1) zamieszkuje w D.. Prowadzi firmę (...). Osiąga miesięczny dochód około (...)złotych. Jest żonaty. Na utrzymaniu posiada córkę. W przeszłości był karany za wykroczenia w ruchu drogowym (k. 11).

W dniu 17 lutego 2014 r. około godz. 18:50 obwiniony Z. W. (1) poruszał się pojazdem marki V. o nr rej. (...) ul. (...) w O. wraz z pasażerem M. P. (1), który zajmował miejsce z tyłu pojazdu. Za nim pojazdem marki D. (...) o nr rej. (...) jechał M. B. (1). Obaj kierujący poruszali się środkowym pasem ruchu, prawy pas ruchu ul. (...) przeznaczony jest dla pojazdów komunikacji miejskiej. M. B. zmienił pas ruchu na prawy gdyż na najbliższym skrzyżowaniu zamierzał skręcić w prawo w ul. (...). Gdy pokrzywdzony znajdował się na prawym pasie ruchu, równolegle do osi jezdni, obwiniony Z. W. wykonał manewr zmiany pasa ruchu ze środkowego na prawy nie zachowując szczególnej ostrożności i nie ustępując pierwszeństwa przejazdu pokrzywdzonemu który poruszał się tym pasem ruchu, przez co doprowadził do zderzenia pojazdów, ich uszkodzenia oraz spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym.

W wyniku zdarzenia w pojeździe D. (...) o nr rej. (...) kierowanym przez pokrzywdzonego M. B. uszkodzony został zderzak przedni lewy – wyrwany z zamocowania i zarysowany z lewej strony, błotnik lewy przedni – pogięty i porysowany, porysowana obręcz stalowa przedniego lewego koła i pęknięte mocowanie reflektora lewego. Natomiast w samochodzie marki V. (...) o nr rej. (...) kierowanym przez obwinionego Z. W. (1) zarysowane zostały drzwi tylne prawe, błotnik tylny prawy oraz zderzak tylny z prawej strony.

(dowód: notatka urzędowa k. 3, protokół oględzin pojazdu D. k. 4, protokół oględzin pojazdu V. k. 5, szkic miejsca zdarzenia k. 6, zeznania M. B. k. 32v., zeznania M. P. k. 32v.-33, opinia biegłego E. R. k. 36-46)

Wobec powyższego Z. W. (1) został obwiniony o popełnienie wykroczenia z art. 86 § 1 kw w zw. z art. 22 ust. 4 ustawy Prawo o ruchu drogowym.

W toku przeprowadzonego postępowania obwiniony Z. W. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu wykroczenia wskazując, iż to pokrzywdzony M. B. (1) poruszając się z nadmierną prędkością i po pasie przeznaczonym dla pojazdów komunikacji miejskiej spowodował przedmiotowe zdarzenie. Obwiniony podkreślił, iż manewr zmiany pasa ruchu wykonał prawidłowo z zachowaniem szczególnej ostrożności, gdy zaczął zmieniać pas ruchu, prawy pas był wolny. Zaznaczył, iż zaczął zmieniać pas ruchu w miejscu gdzie kończy się „bus pas” a zaczyna pas ruchu przeznaczony do skrętu w prawo i od razu poczuł uderzenie w swój pojazd. W jego ocenie pokrzywdzony zjechał na prawy pas ruchu jeszcze w miejscu gdzie wyznaczony jest bus pas.

(dowód: wyjaśnienia obwinionego k. 32-32v.)

Sąd zważył co następuje:

Sąd nie podzielił wyjaśnień obwinionego odnośnie przyczyn zdarzenia, jego przebiegu i zaprezentowanej przez niego interpretacji zasad ruchu drogowego, ponieważ pozostają one w oczywistej sprzeczności z pozostałym materiałem dowodowym zebranym w niniejszej sprawie, w tym z opinią biegłego E. R., zasadami logiki, doświadczenia życiowego i obowiązujących przepisów. Wyjaśnienia te zmierzają do uniknięcia odpowiedzialności karnej. Widoczna jest w nich próba umniejszenia winy obwinionego poprzez przeniesienie odpowiedzialności za zaistniałe zdarzenie na pokrzywdzonego. Twierdził on, iż to pokrzywdzony poprzez poruszanie się pasem ruchu przeznaczonym dla komunikacji miejskiej ponosi odpowiedzialność za zdarzenie. Zaznaczyć należy, że ujawnione na miejscu zdarzenia ślady hamowana pojazdu pokrzywdzonego znajdują się w pewnej odległości od miejsca, gdzie kończy się bus pas. Co wskazuje, że pokrzywdzony znajdował się już na prawym pasie ruchu, w dozwolonym miejscu, gdy obwiniony rozpoczął manewr zmiany pasa.

W ocenie Sądu na podzielenie zasługują zeznania pokrzywdzonego M. B. (1), który konsekwentnie wskazywał, iż wykonał manewr zmiany pasa ruchu jako pierwszy, gdy pojazd obwinionego znajdował się jeszcze na środkowym pasie ruchu. Zaznaczył, iż manewr zmiany pasa ruchu wykonał zaraz za zakończeniem bus pasa, a do kolizji obu pojazdów doszło na wysokości drugiego wyjazdu z budynku przy ul. (...) w połowie prawego pasa ruchu. Pokrzywdzony podkreślił, że gdy tylko zauważył, że obwiniony zjeżdża na jego pas ruchu zaczął hamować, aby uniknąć zderzenia.

Sąd podzielił powyższe zeznania ponieważ są jasne, spójne i logiczne oraz korespondują z innymi dowodami zgromadzonymi w sprawie.

Sąd jedynie częściowo podzielił zeznania M. P. (3) pasażera pojazdu obwinionego. M. P. wskazał, iż do zdarzenia doszło z całą pewnością już po zakończeniu bus pasa, gdy obwiniony zaczął zmieniać pas ruchu. Jednocześnie M. P. zaznaczył, iż nie widział zdarzenia i pojazdu pokrzywdzonego gdyż zajmował miejsce na tylnej kanapie. Sąd nie podzielił jego twierdzeń odnośnie przyczyn zdarzenia, bowiem nie był w stanie wskazać dokładnego miejsca kolizji, a poza tym jak sam wskazał nie widział momentu uderzenia trudno zatem podzielić jego zeznania części dotyczącej wskazania sprawcy kolizji.

Wersja zdarzenia przedstawiona przez pokrzywdzonego M. B. (1) koresponduje także z opinią techniczną sporządzoną przez biegłego E. R.. Biegły po zapoznaniu się z materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie wskazał, iż w chwili zdarzenia pojazd pokrzywdzonego znajdował się już na prawym pasie ruchu za samochodem obwinionego, który był w trakcie zmiany pasa ruchu. Biegły wskazał, iż uszkodzenia ujawnione na pojazdach korespondują ze sobą pod względem usytuowania i rozmiaru i są typowe w sytuacji nieprawidłowego wykonywania manewru zmiany psa ruchu, a odczuwalny przez obwinionego kontakt między pojazdami był wynikiem większej prędkości najeżdżania samochodu pokrzywdzonego. Biegły zaznaczył, iż gdyby przyjąć wersję przedstawioną przez obwinionego, to do zdarzenia musiałoby dojść na wysokości pierwszego wjazdu na podwórze posesji przy ul. (...), a pokrzywdzony musiałby wjechać na prawy pas ruchu w miejscu niedozwolonym, czyli w miejscu gdzie jest jeszcze bus pas. Brak jest dowodów wskazujących iż pokrzywdzony zjechał na prawy pas w miejscu niedozwolonym. Bezspornym jest, iż w chwili zderzenia pojazdów, samochód D. znajdował się już na prawym pasie ruchu, a jego oś wzdłużna była w pozycji równoległej do osi jezdni. Zatem obwiniony był zobowiązany ustąpić pierwszeństwa pokrzywdzonemu przed zmianą pasa ruchu.

Sąd w pełni podzielił treść powyższej opinii biegłego, bowiem jest jasna i rzetelna. Biegły w sposób pełny odpowiedział na pytania postawione przez Sąd i swoje stanowisko wyczerpująco uzasadnił.

W świetle wskazanych powyżej okoliczności nie ulega wątpliwości, że obwiniony Z. W. (1) w dniu 17 lutego 2014 r. o godz. 18:50 w O. na ul. (...) kierując samochodem marki v. o nr rej. (...) nie zachował szczególnej ostrożności i nie ustąpił pierwszeństwa przejazdu dla samochodu marki D. o nr rej. (...) w wyniku czego doprowadził do zderzenia i uszkodzenia pojazdów czym spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Swoim zachowaniem obwiniony wyczerpał znamiona wykroczenia z art. 86 § 1 kw w zw. z art. 22 ustawy Prawo o ruchu drogowym.

Znamieniem warunkującym odpowiedzialność z art. 86 § 1 kw jest spowodowanie zagrożenia w ruchu drogowym poprzez niezachowanie szczególnej ostrożności. Zagrożenie w ruchu drogowym w danej sytuacji niewątpliwie powstało z uwagi na zderzenie obu pojazdów i ich uszkodzenie. Poza tym do zdarzenia doszło na ulicy o dość dużym natężeniu ruchu.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym kierujący pojazdem może zmienić pas ruchu tylko z zachowaniem szczególnej ostrożności, ponadto zgodnie z treścią ust. 4 art. 22 ustawy Prawo o ruchu drogowym kierujący musi także ustąpić pierwszeństwa pojazdowi poruszającemu się po pasie ruchu na który zamierza wjechać. Szczególna ostrożność polega w tym wypadku na tym, że kierujący powinien być na tyle uważny, aby zdążyć zaniechać zmiany pasa ruchu, gdyby jego kontynuowanie stwarzało zagrożenie dla ruchu drogowego lub inny uczestnik ruchu był zmuszony do podjęcia manewrów obronnych.

Obwiniony wykonując manewr zmiany pasa ruchu podczas zjazdu na pas prawy nie zachował bezpiecznej odległości bocznej pomiędzy pojazdami i doprowadził do zderzenia obu pojazdów. Z uwagi na podjęte przez pokrzywdzonego manewry obronne w postaci gwałtowanego hamowania uszkodzenia obu pojazdów były niewielkie.

Mając na uwadze powyższe Sąd wymierzył obwinionemu karę grzywny w wysokości 450 złotych. Odpowiada ona stopniowi społecznej szkodliwości czynu, spełnia swoje cele w zakresie prewencji generalnej i indywidualnej.

Wobec skazania Sąd obciążył obwinionego zryczałtowanymi kosztami postępowania i opłatą oraz kosztami sporządzenia opinii przez biegłego