Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 września 2014r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 września 2014r. w O.

sprawy z odwołania W. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w P.

o wznowienie postępowania

na skutek odwołania W. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w P.

z dnia 25.04.2014r. znak (...)

orzeka:

oddala odwołanie.

UZASADNIENIE

W dniu 13.05.2014r. W. M. złożył odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P. z dnia 25.04.2014r., którą odmówiono mu wznowienia postępowania zakończonego prawomocną decyzją z dnia 31.12.2013r., odmawiającą mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

W uzasadnieniu podniósł, że był uznawany za całkowicie niezdolnego do pracy, a w dniu 23.04.2013r. złożył do ZUS wniosek o przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, a nie wniosek o wznowienie postępowania.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wnosił o jego oddalenie podnosząc brak przesłanek do wznowienia postępowania wobec faktu, iż odwołujący nie przedstawił żadnych nowych dowodów, które miałyby wpływ na prawo do świadczenia.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

W dniu 30.07.2013r. W. M. wystąpił do ZUS z kolejnym wnioskiem o przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W toku rozpoznawania tego wniosku organ rentowy skierował ubezpieczonego na badania lekarskie przez lekarza orzecznika ZUS, a następnie przez Komisję lekarską ZUS, która w orzeczeniu z dnia 11.10.2013r. uznała W. M. za całkowicie niezdolnego do pracy do 31.12.2014r., a datę powstania tej niezdolności ustaliła na dzień 22.01.2012r. Ponieważ przy przyjęciu w/w daty początkowej niezdolności do pracy odwołujący nie posiadał 5 letniego okresu składkowego lub nieskładkowego w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed datą niezdolności do pracy i przed datą złożenia wniosku, decyzją z dnia 31.12.2013r. odmówiono mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Od powyższej decyzji ZUS W. M. nie wnosił odwołania i stała się ona prawomocna.

W dniu 23.04.2014r. W. M. złożył w ZUS kolejny wniosek o przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Organ rentowy potraktował go jako wniosek o wznowienie postępowania w sprawie przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Odwołujący do tego wniosku nie załączył żadnej nowej dokumentacji ani innych dowodów. W odpowiedzi na ten wniosek ZUS w dniu 25.04.2014r. wydał zaskarżoną decyzję, w której odmówił W. M. prawa do wznowienia postępowania w sprawie przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o całość dokumentacji znajdującej się w aktach ZUS Nr (...)

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie W. M. jest niezasadne i jako takie podlega oddaleniu.

Odnosząc się do zarzutów odwołującego przede wszystkim wskazać trzeba, iż organ rentowy prawidłowo jego wniosek z dnia 23.04.2014r. o przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy potraktował jako wniosek o wznowienie postepowania w sprawie przyznania takiej renty.

Z akt ZUS jednoznacznie wynika, że W. M. kilkakrotnie występował o przyznanie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, przy czym po raz ostatni w dniu 30.07.2013r. a negatywna decyzja wydana po rozpoznaniu tego wniosku przez ZUS w dniu 31.12.2013r. nie była zaskarżona do Sądu i jest obecnie prawomocna.

Wskazać trzeba, że w orzecznictwie dominuje pogląd, że decyzja rentowa nie ma przymiotu powagi rzeczy osądzonej co oznacza, że zainteresowany może ponownie wystąpić z wnioskiem o to samo świadczenie, którego poprzednio mu odmówiono. Taki wniosek jest jednak traktowany jako wniosek o wznowienie postępowania, wcześniej zakończonego negatywną decyzją co do tego świadczenia. Organ rentowy najpierw ocenia, czy są podstawy do wznowienia postępowania (a więc ponownej oceny uprawnień do świadczenia) a dopiero pozytywna ocena w tej kwestii powoduje wydanie decyzji przyznającej świadczenie lub decyzji ponownie jego odmawiającej.

W niniejszej sprawie ZUS prawidłowo ocenił, iż nie było podstaw do wznowienia postępowania.

Zgodnie z regulacja zawartą w art. 114 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych prawo do świadczeń lub ich wysokości ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość.

Przepisy ustawy emerytalnej stanowią lex specialis w stosunku do regulacji zawartych w postępowaniu administracyjnym, zgodnie bowiem z art. 180 § 1 kpa regulacja zawarta w tych przepisach ma zastosowanie przed organami rentowymi, jeżeli odmienne przepisy nie zawierają innych uregulowań. W związku z regulacją zawartą w art. 114 ust 1 ustawy o emeryturach i retach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych kwestia wznowienia postępowania została ograniczona do jedynie dwóch enumeratywnie wymienionych przypadków.

Przesłankami ponownej oceny uprawnień ubezpieczeniowych są "nowe dowody" i "ujawnione okoliczności" istniejące przed podjęciem decyzji organu rentowego i mające wpływ na ustalenie prawa do emerytur i rent.

Z akt ZUS wynika jednoznacznie, iż W. M., składając w dniu 23.04.2014r. wniosek o ponowne rozpatrzenie jego uprawnień do renty z tytułu niezdolności do pracy – a więc wniosek o wznowienie postępowania zakończonego prawomocną decyzją ZUS z dnia 31.12.2013r., nie przedłożył żadnych nowych dowodów, ani nie powoływał się na żadne nowe okoliczności, bowiem złożył jedynie sam kwestionariusz wniosku o rentę renty z tytułu niezdolności do pracy.

W tej sytuacji organ rentowy prawidłowo zaskarżoną decyzją z dnia 25.04.2014r. odmówił mu prawa do wznowienia postępowania, bowiem nie zaistniała żadna z przesłanek mogących skutkować takim wznowieniem.

Ten stan nie uległ zmianie także w toku postępowania przed Sądem. W tej sytuacji należy uznać, iż odwołujący nie przedstawił nowego materiału dowodowego, pozwalającego na ocenę jego uprawnień do renty z tytułu niezdolności do pracy. Ocena zasadności wniosku o ponowne ustalenie prawa do świadczenia musi zaś prowadzić do ustalenia zarówno dowodów czy też okoliczności posiadających przymiot nowości i ujawnionych dopiero po wydaniu uprzedniego wyroku sądowego, czy decyzji ZUS (np. wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 11.09.2011r., IIAUa 2146/12, LEX nr 1381344). Takimi nowymi dowodami może być przykładowo dokumentacja lekarska z leczenia specjalistycznego, nie składana dotychczas do ZUS, a takich nowych dowodów odwołujący nie złożył.

Kierując się powyższymi względami Sąd orzekł jak w sentencji na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c.